Καταθλιψη και ερωτας

Εδώ και δύο μήνες η κοπελα μου πάσχει από κατάθλιψη. Έχω προσπαθήσει άπειρα να την βοηθήσω και μέχρι και χθες όπου επισκέφθηκε ψυχίατρο ήμουν δίπλα της. Της έγραψε δύο φάρμακα (αγχολυτικο και αντικαταθλιπτικο) και της είπε ότι σε 10 μέρες θα ξεκινήσει να βλέπει διαφορά.
Ωστόσο γυρνώντας από τον ψυχίατρο μου είπε ότι δεν νιώθει να της βγαίνει το μεταξύ μας. Κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με λόγια και πράξεις ενός μήνα πριν και γενικά δεν έχει συναίσθημα για κανέναν αυτή την στιγμή. Το ερώτημα μου είναι το εξής : Είναι σύμπτωμα της κατάθλιψης αυτό ή μπορεί όντως να μην "γουστάρει" άλλο η κοπελα?
Ίσως ακούγομαι εγωιστης...αλλά την αγαπώ και δεν θέλω να την χάσω. Καταλαβαίνετε ότι με τέτοια λόγια και συμπεριφορά ο άλλος σε απομακρύνει από δίπλα του (άσχετα που λέω στον εαυτό μου...ότι αυτή την στιγμή νοσει και δεν πρέπει να δίνω σημασια). Τι πιστεύετε? Είναι μια φάση λόγω της κατάθλιψης ή είναι και κάτι άλλο?
Ευχαριστώ και συγγνώμη για το "σεντόνι"

Quote:

---

Originally Posted by manos0013

Εδώ και δύο μήνες η κοπελα μου πάσχει από κατάθλιψη. Έχω προσπαθήσει άπειρα να την βοηθήσω και μέχρι και χθες όπου επισκέφθηκε ψυχίατρο ήμουν δίπλα της. Της έγραψε δύο φάρμακα (αγχολυτικο και αντικαταθλιπτικο) και της είπε ότι σε 10 μέρες θα ξεκινήσει να βλέπει διαφορά.
Ωστόσο γυρνώντας από τον ψυχίατρο μου είπε ότι δεν νιώθει να της βγαίνει το μεταξύ μας. Κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με λόγια και πράξεις ενός μήνα πριν και γενικά δεν έχει συναίσθημα για κανέναν αυτή την στιγμή. Το ερώτημα μου είναι το εξής : Είναι σύμπτωμα της κατάθλιψης αυτό ή μπορεί όντως να μην "γουστάρει" άλλο η κοπελα?
Ίσως ακούγομαι εγωιστης...αλλά την αγαπώ και δεν θέλω να την χάσω. Καταλαβαίνετε ότι με τέτοια λόγια και συμπεριφορά ο άλλος σε απομακρύνει από δίπλα του (άσχετα που λέω στον εαυτό μου...ότι αυτή την στιγμή νοσει και δεν πρέπει να δίνω σημασια). Τι πιστεύετε? Είναι μια φάση λόγω της κατάθλιψης ή είναι και κάτι άλλο?
Ευχαριστώ και συγγνώμη για το "σεντόνι"

---

καλημερα.
δεν ξερω ποσο σοβαρα ειναι η κοπελα, αλλα δεν θεωρω οτι καποιος με καταθλιψη δεν ξερει αν θελει καποιον η δεν τον θελει.. να στο πω και αντιστροφα, αν ηταν ετσι, οποιος εχει καταθλιψη δεν θα ηθελε πλεον τον συντροφο του, αλλα δεν συμβαινει...
επισης, ειναι αλλο να σου λεει οτι δεν εχει διαθεση και αλλο να σου λεει οτι δεν της βγαινει, εννοωντας οτι θελει να χωρισετε.
αν θελει να χωρισετε, δεν μπορεις να κανεις κατι, αλλα ουτε ξερεις αν αλλαξει γνωμη αργοτερα κι αν η αλλαγη αυτη θα εχει σχεση με την καταθλιψη, η με κατι αλλο.

εγω θα επαιρνα σοβαρα τις δηλωσεις της, εκτος αν μου ελεγε οτι ΓΕΝΙΚΑ δεν νοιωθει καλα και δεν ειναι κατι που αφορα προσωπικα εσενα και την σχεση σας, οτι θελει χρονο να λειτουργησει η αγωγη και να δει αν φιαξει η διαθεση της, η κατι παρομοιο.

Είχα περάσει μια παρόμοια φάση στην αρχή της σχέσης μας όπου ήμουν μπερδεμένος. Άρχισα επισκέψεις σε ψυχολόγο και σιγά σιγά λύνονται τα θέματα που είχα. Όμως για μια περίοδο 2 εβδομαδων περίπου...δεν ήξερα αν την ήθελα η όχι...που εν τέλη με τις μέρες κατάλαβα ότι γενικά δεν είχα όρεξη με όλους. Δεν ήταν το πρόβλημα ή κοπελα μου.
Τώρα έχει έρθει η σειρά της και περνάει την ίδια και λίγο χειρότερη φάση. Για να καταλάβεις η αδερφή της (όπου έχει απίστευτη αδυναμία) έχει έρθει από εξωτερικό και ένω σε άλλη περίπτωση θα περνούσαν όλη μέρα μαζί...τώρα δεν έχει όρεξη καν να την δει.
Από αυτή την άποψη σκέφτομαι ότι ίσως είναι μπερδεμενη και δεν μπορεί να βγάλει σωστά συμπεράσματα αυτή τη στιγμή.
Αυτό που σκέφτομαι είναι να δώσω λίγο χρόνο μεχρι να λειτουργήσει η αγωγή και να δω την συμπεριφορά της.

Quote:

---

Originally Posted by manos0013

Είχα περάσει μια παρόμοια φάση στην αρχή της σχέσης μας όπου ήμουν μπερδεμένος. Άρχισα επισκέψεις σε ψυχολόγο και σιγά σιγά λύνονται τα θέματα που είχα. Όμως για μια περίοδο 2 εβδομαδων περίπου...δεν ήξερα αν την ήθελα η όχι...που εν τέλη με τις μέρες κατάλαβα ότι γενικά δεν είχα όρεξη με όλους. Δεν ήταν το πρόβλημα ή κοπελα μου.
Τώρα έχει έρθει η σειρά της και περνάει την ίδια και λίγο χειρότερη φάση. Για να καταλάβεις η αδερφή της (όπου έχει απίστευτη αδυναμία) έχει έρθει από εξωτερικό και ένω σε άλλη περίπτωση θα περνούσαν όλη μέρα μαζί...τώρα δεν έχει όρεξη καν να την δει.
Από αυτή την άποψη σκέφτομαι ότι ίσως είναι μπερδεμενη και δεν μπορεί να βγάλει σωστά συμπεράσματα αυτή τη στιγμή.
Αυτό που σκέφτομαι είναι να δώσω λίγο χρόνο μεχρι να λειτουργήσει η αγωγή και να δω την συμπεριφορά της.

---

αν δεν ζητησει η ιδια να απομακρυνθειτε αμεσα, το καλυτερο ειναι να δωσεις λιγο χρονο , μιας και μολις εχει παει σε γιατρο και ισως αλλαξουν τα πραγματα σε πολυ συντομο διαστημα κι ισως τοτε δεις καλυτερα.
αν ομως πει οριστικα και ξεκαθαρα πραγματα, οπως πχ να χωρισετε, δεν μπορεις να κανεις κατι..

Εγώ νομίζω ότι κατάθλιψη και έρωτας είναι έννοιες ασύμβατες. Αφενός γιατί πολλοί ψυχίατροι την κατατάσσουν σε ναρκισσιστικου τύπου διαταραχή, όπερ σημαίνει ότι δεν βλέπεις κανέναν πέρα από τον εαυτό σου, αφετέρου γιατί συνήθως κλεινεσαι στον εαυτό σου κάπως σαν για να μαζέψεις δυνάμεις, να ξανασυγκροτηθεις. Όμως ακόμη και το αντίθετο ακριβώς να συνέβαινε, δηλαδή να μην έκανε βήμα από δίπλα σου, εγώ θα έβλεπα έναν αδύναμο άνθρωπο που πιάνεται από ο,τι και όποιον βρίσκει. Γενικά όμως δεν πιστεύω ότι υπάρχουν κανόνες σε αυτά. Πήγαινε βλέποντας και κάνοντας, δεν υπάρχει κάτι άλλο.

Πήραμε την απόφαση να μείνουμε λίγο χωριστά. Γιατί η ίδια δηλώνει μπερδεμενη και από την άλλη εγώ δεν την παλευω να την βλέπω..να μην της βγαίνει το ερωτικό. Τώρα αν είναι θέμα κατάθλιψης η όχι...θα το δείξει ο καιρός

Με τι συμπεριφορές βλέπεις να μην της βγαίνει το ερωτικό; Της μίλησες ξεκάθαρα για αυτά που σκέφτεσαι;
Μερικές φορές μπορεί να κρατάει πράγματα για πάρτη της, ή να τα σκέφτεται με διαφορετικό τρόπο απ' αυτόν
που εσύ περιμένεις.

Μιλήσαμε...και αυτή τη στιγμή νιώθει ένα κενό και μπερδεμενη. Συμφωνήσαμε να μείνουμε λίγο χωριστά, να δράσει και η αγωγή και βλέπουμε. Μέχρι πριν δύο μήνες ήταν όλα τέλεια. Η δικιά μου η ψυχολόγος μου είπε...ότι όλο αυτό ισως δεν έχει να κάνει τίποτα σχετικά με μένα και αυτό συμβαίνει λόγο της κατάστασης που είναι η κοπελα μου. Επίσης δεν βλέπει δύο ανθρώπους να θέλουν να χωρισουν.(Για μένα το ξέρουμε). Απλά πρέπει να νιώσει καλά μέσα της...και μετά θα βγούνε όλα τα υπόλοιπα. Το θέμα είναι ότι εγώ νιώθω και την χάνω...

Quote:

---

Originally Posted by manos0013

Μιλήσαμε...και αυτή τη στιγμή νιώθει ένα κενό και μπερδεμενη. Συμφωνήσαμε να μείνουμε λίγο χωριστά, να δράσει και η αγωγή και βλέπουμε. Μέχρι πριν δύο μήνες ήταν όλα τέλεια. Η δικιά μου η ψυχολόγος μου είπε...ότι όλο αυτό ισως δεν έχει να κάνει τίποτα σχετικά με μένα και αυτό συμβαίνει λόγο της κατάστασης που είναι η κοπελα μου. Επίσης δεν βλέπει δύο ανθρώπους να θέλουν να χωρισουν.(Για μένα το ξέρουμε). Απλά πρέπει να νιώσει καλά μέσα της...και μετά θα βγούνε όλα τα υπόλοιπα. Το θέμα είναι ότι εγώ νιώθω και την χάνω...

---

μεσολαβησε κατι που να γνωριζεις πριν δυο μηνες και απο το "τελεια" περασατε σε τετοια κριση;

Quote:

---

Originally Posted by manos0013

Εδώ και δύο μήνες η κοπελα μου πάσχει από κατάθλιψη. Έχω προσπαθήσει άπειρα να την βοηθήσω και μέχρι και χθες όπου επισκέφθηκε ψυχίατρο ήμουν δίπλα της. Της έγραψε δύο φάρμακα (αγχολυτικο και αντικαταθλιπτικο) και της είπε ότι σε 10 μέρες θα ξεκινήσει να βλέπει διαφορά.
Ωστόσο γυρνώντας από τον ψυχίατρο μου είπε ότι δεν νιώθει να της βγαίνει το μεταξύ μας. Κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με λόγια και πράξεις ενός μήνα πριν και γενικά δεν έχει συναίσθημα για κανέναν αυτή την στιγμή. Το ερώτημα μου είναι το εξής : Είναι σύμπτωμα της κατάθλιψης αυτό ή μπορεί όντως να μην "γουστάρει" άλλο η κοπελα?
Ίσως ακούγομαι εγωιστης...αλλά την αγαπώ και δεν θέλω να την χάσω. Καταλαβαίνετε ότι με τέτοια λόγια και συμπεριφορά ο άλλος σε απομακρύνει από δίπλα του (άσχετα που λέω στον εαυτό μου...ότι αυτή την στιγμή νοσει και δεν πρέπει να δίνω σημασια). Τι πιστεύετε? Είναι μια φάση λόγω της κατάθλιψης ή είναι και κάτι άλλο?
Ευχαριστώ και συγγνώμη για το "σεντόνι"

---

Καλημερα !

Θα μου επιτρεψεις να μοιραστω την δικη μου εμπειρια ... οταν μπηκα μεσα σε ολο αυτο ζητησα απο τον συζηγο μου να χωρισουμε ..Παντρεμενη πολλα χρονια με 2 παιδια χωρις κανεναν προβλημα στο γαμο μας μεχρι την στιγμη που βιωσα το ατύχημα μου και κατεληξα να ειμαι μεσα σε ολο αυτο ..

Δεν ηεθλα κανεναν ,καλα εγω δεν ηθελα και απο ντροπη γιατι ημουν καθηλωμενη σε ενα κρεαβατι και δεν δεχομαουν να με βλεπει κανεναν ετσι ,ανυμπορη οπως το θεωρουσα τοτε και φυσικα να με λυπουνται ...

Ειναι η φαση που δεν μπορεις να σκεφτεις το μαζι ,εχεις να παλεψεις με εσενα και με το θηρίο της καταθλιψης ..
Μεχρι να επανελθω εκανα πολλα πραγματα που σημερα πραγματικα δεν θα τα εκανα ποτε στην ζωη μου γιατι πλεον ξαναβρηκα τον παλιο μου εαυτο και ισως και καλυτερο θα ελεγα εφοσον η ψυχοθεραπεια με αλλαξε πολυ ! ...Αυτο το θηριο πραγματικα σε ευνουχιζει ,σε αλλαζει και ψαχνεις δεκανικια να πιαστεις ..

Σημερα ,αρκετα χρονια μετα λοιπον το μονο που εχω να πω οτι αν δεν εδειχνε κατανοηση-ανιδιοτελης αγαπη και απιστευτη υπομονη ο συζηγος ,αν δεν πλαισιωνόταν και ο ιδιος απο ψυχολογικη υποστηριξη για το πως θα διαχειριστει εμενα ,σημερα θα ημουν χωρισμενη και πραγματικα δυστηχισμενη γιατι θα ειχα χασει ενα αξιολογο συντροφο και π[ατερα απο διπλα μου !

Κοινός ?
Υπομονη και να εισαι διπλα της οπως εκεινη θελει.Να εισαι σιγουρος μέσο της αγωγης και της ψυχοθεραπειας θα δεις πραγματικα αν ολα αυτα που λεει τωρα τα εννοει ή μιλά " ο εαυτος της καταθλιψης" .Πολυ υπομονη και πραγματικα εφοσον λες οτι την αγαπας τωρα θα το δειξεις ,εφοσον δεν αγαπαμε μονο ενα ανθρωπο οταν ειναι καλα, μας δεχετε και μας δινει ωστε να δωσουμε και εμεις ,τον αγαπαμε και οταν νοσεί η ψυχουλα του και πρεπει να σεβαστουμε και το θελω του εκεινης της στιγμης .

Μην ψαχνεις λογικη στα γεγονοτα και στις πραξεις της εφοσον ζει σε να κοσμο απιστευτα τρομακτικο και μη διαχειρισιμο ως προς τον εαυτο ...

Καλή δυναμη και υπομονη γιατι πραγματικα ειναι δυσκολο !

Δεν μπορείς να καταλάβεις...πόσο μέσα έπεσες...σε αυτά που σκέφτομαι. Σχεδιαζαμε κοινή ζωή μεχρι πριν ξεκινήσει η κατάθλιψη. 3 μήνες τώρα είμαι κοντά της. Την βοήθησα να ξεκινήσει θεραπεία σε ψυχολόγο και αγωγή. Όμως τις τελευταίες 2 εβδομάδες..είχε αρχίσει να με απομακρύνει με τον τρόπο της με αποτέλεσμα να νιώθω ότι την πιεζω όταν της ζητάω να βρεθούμε.
Έτσι...πριν 4 μέρες αποφασίσαμε..να μείνουμε για λίγο χωριστά χωρίς - επικοινωνία...ώστε να ηρεμήσει και να δούμε πως θα είναι τις επόμενες ημέρες. Τις τελευταίες 2 εβδομάδες...θυμάμαι κάποια λόγια που ειπώθηκαν από πλευρά της. Η μία φράση ήταν...δεν θέλω να σε χάσω..ξέρω ότι δεν θα ξανά βρω άτομο σαν και σένα και η άλλη φράση ήταν 2 μέρες πριν σταματήσουμε να βλεπομαστε...καθομασταν σπίτι..και μου λέει...μην πας στην δουλεια σε παρακαλώ...μεινε εδώ να περάσουμε μαζί την ημέρα. Τα είπα αυτά στην ψυχολόγο μου και μου είπε ότι είναι σκαμπανεβασμα στο συναίσθημα της......(λόγω της κατάθλιψης)να δώσω χρόνο και να μην το εισπρατω όλο αυτό σαν απόρριψη.
Νιωθω ότι την χάνω μέρα με την μέρα....και το μονο που μπορώ να κάνω είναι υπομονή ( η οποία με σκοτώνει)

Quote:

---

Originally Posted by Marilou

Καλημερα !

Θα μου επιτρεψεις να μοιραστω την δικη μου εμπειρια ... οταν μπηκα μεσα σε ολο αυτο ζητησα απο τον συζηγο μου να χωρισουμε ..Παντρεμενη πολλα χρονια με 2 παιδια χωρις κανεναν προβλημα στο γαμο μας μεχρι την στιγμη που βιωσα το ατύχημα μου και κατεληξα να ειμαι μεσα σε ολο αυτο ..

Δεν ηεθλα κανεναν ,καλα εγω δεν ηθελα και απο ντροπη γιατι ημουν καθηλωμενη σε ενα κρεαβατι και δεν δεχομαουν να με βλεπει κανεναν ετσι ,ανυμπορη οπως το θεωρουσα τοτε και φυσικα να με λυπουνται ...

Ειναι η φαση που δεν μπορεις να σκεφτεις το μαζι ,εχεις να παλεψεις με εσενα και με το θηρίο της καταθλιψης ..
Μεχρι να επανελθω εκανα πολλα πραγματα που σημερα πραγματικα δεν θα τα εκανα ποτε στην ζωη μου γιατι πλεον ξαναβρηκα τον παλιο μου εαυτο και ισως και καλυτερο θα ελεγα εφοσον η ψυχοθεραπεια με αλλαξε πολυ ! ...Αυτο το θηριο πραγματικα σε ευνουχιζει ,σε αλλαζει και ψαχνεις δεκανικια να πιαστεις ..

Σημερα ,αρκετα χρονια μετα λοιπον το μονο που εχω να πω οτι αν δεν εδειχνε κατανοηση-ανιδιοτελης αγαπη και απιστευτη υπομονη ο συζηγος ,αν δεν πλαισιωνόταν και ο ιδιος απο ψυχολογικη υποστηριξη για το πως θα διαχειριστει εμενα ,σημερα θα ημουν χωρισμενη και πραγματικα δυστηχισμενη γιατι θα ειχα χασει ενα αξιολογο συντροφο και π[ατερα απο διπλα μου !

Κοινός ?
Υπομονη και να εισαι διπλα της οπως εκεινη θελει.Να εισαι σιγουρος μέσο της αγωγης και της ψυχοθεραπειας θα δεις πραγματικα αν ολα αυτα που λεει τωρα τα εννοει ή μιλά " ο εαυτος της καταθλιψης" .Πολυ υπομονη και πραγματικα εφοσον λες οτι την αγαπας τωρα θα το δειξεις ,εφοσον δεν αγαπαμε μονο ενα ανθρωπο οταν ειναι καλα, μας δεχετε και μας δινει ωστε να δωσουμε και εμεις ,τον αγαπαμε και οταν νοσεί η ψυχουλα του και πρεπει να σεβαστουμε και το θελω του εκεινης της στιγμης .

Μην ψαχνεις λογικη στα γεγονοτα και στις πραξεις της εφοσον ζει σε να κοσμο απιστευτα τρομακτικο και μη διαχειρισιμο ως προς τον εαυτο ...

Καλή δυναμη και υπομονη γιατι πραγματικα ειναι δυσκολο !

---

Δεν μπορείς να καταλάβεις...πόσο μέσα έπεσες...σε αυτά που σκέφτομαι. Σχεδιαζαμε κοινή ζωή μεχρι πριν ξεκινήσει η κατάθλιψη. 3 μήνες τώρα είμαι κοντά της. Την βοήθησα να ξεκινήσει θεραπεία σε ψυχολόγο και αγωγή. Όμως τις τελευταίες 2 εβδομάδες..είχε αρχίσει να με απομακρύνει με τον τρόπο της με αποτέλεσμα να νιώθω ότι την πιεζω όταν της ζητάω να βρεθούμε.
Έτσι...πριν 4 μέρες αποφασίσαμε..να μείνουμε για λίγο χωριστά χωρίς - επικοινωνία...ώστε να ηρεμήσει και να δούμε πως θα είναι τις επόμενες ημέρες. Τις τελευταίες 2 εβδομάδες...θυμάμαι κάποια λόγια που ειπώθηκαν από πλευρά της. Η μία φράση ήταν...δεν θέλω να σε χάσω..ξέρω ότι δεν θα ξανά βρω άτομο σαν και σένα και η άλλη φράση ήταν 2 μέρες πριν σταματήσουμε να βλεπομαστε...καθομασταν σπίτι..και μου λέει...μην πας στην δουλεια σε παρακαλώ...μεινε εδώ να περάσουμε μαζί την ημέρα. Τα είπα αυτά στην ψυχολόγο μου και μου είπε ότι είναι σκαμπανεβασμα στο συναίσθημα της......(λόγω της κατάθλιψης)να δώσω χρόνο και να μην το εισπρατω όλο αυτό σαν απόρριψη.
Νιωθω ότι την χάνω μέρα με την μέρα....και το μονο που μπορώ να κάνω είναι υπομονή ( η οποία με σκοτώνει).
Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω? Η πρέπει να περιμένω να δράσει η αγωγή και ίσως και η συμπεριφορά - συναίσθημα της?

Quote:

---

Originally Posted by manos0013

Δεν μπορείς να καταλάβεις...πόσο μέσα έπεσες...σε αυτά που σκέφτομαι. Σχεδιαζαμε κοινή ζωή μεχρι πριν ξεκινήσει η κατάθλιψη. 3 μήνες τώρα είμαι κοντά της. Την βοήθησα να ξεκινήσει θεραπεία σε ψυχολόγο και αγωγή. Όμως τις τελευταίες 2 εβδομάδες..είχε αρχίσει να με απομακρύνει με τον τρόπο της με αποτέλεσμα να νιώθω ότι την πιεζω όταν της ζητάω να βρεθούμε.
Έτσι...πριν 4 μέρες αποφασίσαμε..να μείνουμε για λίγο χωριστά χωρίς - επικοινωνία...ώστε να ηρεμήσει και να δούμε πως θα είναι τις επόμενες ημέρες. Τις τελευταίες 2 εβδομάδες...θυμάμαι κάποια λόγια που ειπώθηκαν από πλευρά της. Η μία φράση ήταν...δεν θέλω να σε χάσω..ξέρω ότι δεν θα ξανά βρω άτομο σαν και σένα και η άλλη φράση ήταν 2 μέρες πριν σταματήσουμε να βλεπομαστε...καθομασταν σπίτι..και μου λέει...μην πας στην δουλεια σε παρακαλώ...μεινε εδώ να περάσουμε μαζί την ημέρα. Τα είπα αυτά στην ψυχολόγο μου και μου είπε ότι είναι σκαμπανεβασμα στο συναίσθημα της......(λόγω της κατάθλιψης)να δώσω χρόνο και να μην το εισπρατω όλο αυτό σαν απόρριψη.
Νιωθω ότι την χάνω μέρα με την μέρα....και το μονο που μπορώ να κάνω είναι υπομονή ( η οποία με σκοτώνει) Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω? Η πρέπει να περιμένω να δράσει η αγωγή και ίσως και η συμπεριφορά - συναίσθημα της?

---

ποσο καιρο εισασταν μαζι; ειστε μαζι 3 μηνες κι αυτα αρχισαν πριν 2 μηνες, ή ειστε περισσοτερο καιρο μαζι και ποσο;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ποσο καιρο εισασταν μαζι; ειστε μαζι 3 μηνες κι αυτα αρχισαν πριν 2 μηνες, ή ειστε περισσοτερο καιρο μαζι και ποσο;

---

10 μήνες μαζί. Όλα ξεκίνησαν πριν 2 -2,5 μήνες. Όσο περνούσε ο καιρός χειροτερευε

Quote:

---

Originally Posted by manos0013

Δεν μπορείς να καταλάβεις...πόσο μέσα έπεσες...σε αυτά που σκέφτομαι. Σχεδιαζαμε κοινή ζωή μεχρι πριν ξεκινήσει η κατάθλιψη. 3 μήνες τώρα είμαι κοντά της. Την βοήθησα να ξεκινήσει θεραπεία σε ψυχολόγο και αγωγή. Όμως τις τελευταίες 2 εβδομάδες..είχε αρχίσει να με απομακρύνει με τον τρόπο της με αποτέλεσμα να νιώθω ότι την πιεζω όταν της ζητάω να βρεθούμε.
Έτσι...πριν 4 μέρες αποφασίσαμε..να μείνουμε για λίγο χωριστά χωρίς - επικοινωνία...ώστε να ηρεμήσει και να δούμε πως θα είναι τις επόμενες ημέρες. Τις τελευταίες 2 εβδομάδες...θυμάμαι κάποια λόγια που ειπώθηκαν από πλευρά της. Η μία φράση ήταν...δεν θέλω να σε χάσω..ξέρω ότι δεν θα ξανά βρω άτομο σαν και σένα και η άλλη φράση ήταν 2 μέρες πριν σταματήσουμε να βλεπομαστε...καθομασταν σπίτι..και μου λέει...μην πας στην δουλεια σε παρακαλώ...μεινε εδώ να περάσουμε μαζί την ημέρα. Τα είπα αυτά στην ψυχολόγο μου και μου είπε ότι είναι σκαμπανεβασμα στο συναίσθημα της......(λόγω της κατάθλιψης)να δώσω χρόνο και να μην το εισπρατω όλο αυτό σαν απόρριψη.
Νιωθω ότι την χάνω μέρα με την μέρα....και το μονο που μπορώ να κάνω είναι υπομονή ( η οποία με σκοτώνει).
Υπάρχει κάτι άλλο που μπορώ να κάνω? Η πρέπει να περιμένω να δράσει η αγωγή και ίσως και η συμπεριφορά - συναίσθημα της?

---

πολυ σωστα σου ειπε η ψυχολογος σου και θα σου πω και εγω τα συναισθηματα της που καθρεπτιζονται στα λογια της και μου ειναι τοσο γνωριμα ..

να μείνουμε για λίγο χωριστά χωρίς - επικοινωνία...Τρομερο αγχος για το μαζι (σκεψεις του εγω για το ΑΝ μπορω και το μαζι )

δεν θέλω να σε χάσω.. Αντιλαμβανεται πληρως τι εισαι και φοβαται να μην σε χασει (αλλα δεν ειναι στο χερι της αυτη την στιγμη ,ειναι στο χερι το δικο σου κατα ποσο μπορεις να την στηριξεις σε ολο αυτο )

ξέρω ότι δεν θα ξανά βρω άτομο σαν και σένα................ Αναγνωριζει και εκτιμα το τι της δινεις !Στην παρουσα φαση ομως δεν μπορει να διχειριστει αυτα τα σκαμπανεβασματα που σου ειπε η ψυχολογος.... Για εμενα αυτη ειναι πραγατικη τρελλα,αυτη που νομιζεις οτι χανεις τον εαυτο σου ,το μυαλο σου ..Μια ετσι μια αλλιως ,μια να εισια καλα μια να εισαι αγχωμενος μια να φοβασαι και στο τελος να νευριαζεις κιολας και να ξεσπας αλλου ωσπου αποφασιζεις να μεινεις μονη σου γιατι αναγνωριζεις πως με αυτη την συμπεριφορα σου θα κανεις τον αλλο να σε μισήσει..
Παλευεις με ενα αορατο εχθρο ,λερναια υδρα τον ελεγα εγω ,ενα κεφαλι εκοβα ,του αγχους ,αλλο ξεφυτρωνε ,του φοβου ...

Αληθεια εχεις σκεφτει ποτε πως ουσιαστικα προσπαθει να προσπατευει την σχεση σας με την απομακρυνση της την στιγμη που βιωνει αυτη την τρελα στο μυαλο της ?Δεν αντεχουμε εμεις οι ιδιοι τον εαυτο μας σε αυτη τηνν φαση ...

Ειναι ενα κομματι που δεν το σκεφτονατι πολλοι γιατι αλλο η καταθλιψη by the book και αλλο να την βιωνεις στο πετσι σου που λεμε ...


Πολυ θα μου μιλησουν για καθρεπτισμα και ταυτιση δικη μου για τον τροπο που σου μιλαω ..Οχι.ξεκαθαρα πλεον οχι και πληρως υπευθυνα σε ολα αυτα που λεω .Ερχομαι σε επαφη με δεκαδες συνοδοιπορους στο θεμα της αγχώδεις διαταραχης και της μειζω καταθλιψης και οι ομαδικες πλεον που ειμαι αυτο μου αποδεικνυεουν ...

Τα σκαμπανεβασματα ειναι τρομερα και πραγματικα εμενα με εκαναν να σκεφτομαι πολλες φορες αν υπαρχει και συνοσυρροτητα διπολικης ..τοσο πολυ ακροβάτης τον πρωτο καιρο της αγωγης... δυστηχως μεχρι να πιασει επιπεδα στα βγαζει και σε πολυ πιο εντονο βαθμο ολα αυτα που ηδη ειχες ...

Αυτο που μπορεις να κανεις ειναι να μιλας με τον θεραπευτη σου για το πως θα της φερεσαι υποστηρικτικα σε ολο αυτο και θα δεις οταν η αγωγη κουκουλωσει λιγακι το αισθημα του αγχους, του φοβο ,της ανησυχιας και του θυμου θα εχεις μια πιο ηρεμη προσωπικοτητα απεναντι σου και ΑΝ πραγματικα σ αγαπαει τοτε θα το καταλαβεις ..
Δεν ειναι ωρα να ¨κανεις ταμειο ¨για την αγαπη σας και την σχεση σας
Ενας ανθρωπος που περναει δια πυρός και σιδηρου , βγαινοντας απ ολο αυτο τοτε αντιλαμβανεται τι εστι ανιδιοτελης αγαπη και αν οι ανθρωποι που τον πλαισιωναν ολο αυτο το διαστημα αξιζει να ειναι μαζι του .
Φροντισε να εισαι εκει οταν βγει απο τον λαβυρυνθο της και πραγματικα τοτε θα δεις αν αξιζε ή οχι