Ερωτικό μπέρδεμα / παλιό απωθημένο

Είμαι (23χρ) 2 χρόνια σε μια σχέση με ένα πολύ καλό αγόρι (27χρ), το οποίο με αγαπάει πολύ κι όλα τα συναφή. Στον 1ο μας χρόνο έκανε κάτι βλακείες και και το ανακάλυψα μόνη μου. Ενώ στην αρχή τα αρνήθηκε όλα, εν τέλει παραδέχτηκε τα πάντα. Εγώ τότε είχα πληγωθεί πάρα πολύ καθώς τον είχα πολύ ψηλά κι έπεσε από τα μάτια μου. Ούτε περίμενα ότι θα μου έκανε κάτι τέτοιο. Μετά από πολύ κόπο τον συγχώρεσα, χωρίς βέβαια να ανακτήσω το 100% της εμπιστοσύνης που του είχα. Τώρα πλέον μπορώ να πω ότι είμαστε εντάξει, με εμένα μερικές φορές να με πιάνουν κάποιες κρίσεις ανασφάλειας, αλλά κατά τα άλλα είναι όλα καλά.
Αυτά για να καταλάβετε σε τι φάση είμαστε.

Πάμε σε μένα τώρα, όπου εγώ παλιά, είχα ένα τρελό απωθημένο (εγώ τότε 19 κι αυτός 27, άρα τώρα αυτός είναι 31) και μιλούσαμε για πολύ καιρό με έντονα συναισθήματα, αλλά λόγω του ότι μένει σε άλλη χώρα, είχαμε καταφέρει να βρεθούμε 2 φορές, χωρίς να γίνει κάτι σοβαρό μεταξύ μας μιας και τον απέτρεπε λίγο η ηλικία μου. Μετά αποφάσισα εγώ να προσπαθήσω να ξεκολλήσω από αυτόν, αφού είδα ότι είναι αδύνατον να συμβεί κάτι, γιατί είχα φάει γερό κόλλημα, και κάπως έτσι ανοίχτηκα περισσότερο και σιγά σιγά γνώρισα κι άλλο κόσμο - και κάπως έτσι γνώρισα και το αγόρι μου (το νυν αγόρι μου δεν ξέρει τίποτα για όλα αυτά).

Μιλούσαμε πλέον αραιά και που, κάθε γιορτή και γενέθλια και πάλι τότε μόνο τα βασικά.

Τώρα, επέστρεψε και θέλει να πάμε για ένα καφέ, ενώ εγώ του ξεκαθάρισα ότι είμαι σε σχέση κι αυτόν δεν τον πειράζει μιας και λέει ότι ένας καφές είναι μόνο. Από τότε που μου το πρότεινε μόνο αυτό σκέφτομαι έντονα και δεν ξέρω τι να κάνω.

Από την μια θα ήθελα να τον δω γιατί πραγματικά τον νοιάζομαι. Από την άλλη, φοβάμαι μην αφεθώ πολύ κοντά του και γίνουν κι άλλα πράγματα, γιατί έτσι όπως το νιώθω, υπάρχει ακόμα αυτή η αμοιβαία έλξη.

Δεν ξέρω τι να κάνω.. να πάω μπας και ηρεμήσει το είναι μου και να βάλω ένα οριστικό τέλος σε αυτό το απωθημένο ή να μην πάω γιατί θα είναι όλα χειρότερα μετά για όλους μας;

Τα προβλήματα στον πρώτο χρόνο σχέσης να φανταστώ ότι ήταν τσιλιμπουρδισματα του νυν, έτσι;;

Εσένα σε καίει κάπως το απωθημένο καταλαβαίνω και η εμφάνιση του επανέφερε τα προηγούμενα συναισθήματα. Εσυ το νυν αγόρι σου το θες; Εισαι ερωτευμένη; Θέλω να πω ότι εαν η σχέση σου είναι ουσιαστικά καλά κ όχι φαινομενικά δεν θα ήσουν σε δίλημμα να πας ή να μην πας και δεν θα έμπαινες στο φόρουμ.

Το απωθημένο μένει ακόμα στο εξωτερικό;; Γιατί αν ναι, υπάρχει ενδεχόμενο να θέλει να σε συναντήσει για να καυλαντισει για όσο είναι Ελλάδα. Με το πρόσχημα του καφέ και μετά να το πάει άλλου.

Άσε μας βρε κοπέλα μου τώρα που μας βάζεις το δίλλημα εάν θα κερατώσεις το αγόρι σου ή όχι. Κάνε ότι σε φωτίσει.

Quote:

---

Originally Posted by mangel

Είμαι (23χρ) 2 χρόνια σε μια σχέση με ένα πολύ καλό αγόρι (27χρ), το οποίο με αγαπάει πολύ κι όλα τα συναφή. Στον 1ο μας χρόνο έκανε κάτι βλακείες και και το ανακάλυψα μόνη μου. Ενώ στην αρχή τα αρνήθηκε όλα, εν τέλει παραδέχτηκε τα πάντα. Εγώ τότε είχα πληγωθεί πάρα πολύ καθώς τον είχα πολύ ψηλά κι έπεσε από τα μάτια μου. Ούτε περίμενα ότι θα μου έκανε κάτι τέτοιο. Μετά από πολύ κόπο τον συγχώρεσα, χωρίς βέβαια να ανακτήσω το 100% της εμπιστοσύνης που του είχα. Τώρα πλέον μπορώ να πω ότι είμαστε εντάξει, με εμένα μερικές φορές να με πιάνουν κάποιες κρίσεις ανασφάλειας, αλλά κατά τα άλλα είναι όλα καλά.
Αυτά για να καταλάβετε σε τι φάση είμαστε.

Πάμε σε μένα τώρα, όπου εγώ παλιά, είχα ένα τρελό απωθημένο (εγώ τότε 19 κι αυτός 27, άρα τώρα αυτός είναι 31) και μιλούσαμε για πολύ καιρό με έντονα συναισθήματα, αλλά λόγω του ότι μένει σε άλλη χώρα, είχαμε καταφέρει να βρεθούμε 2 φορές, χωρίς να γίνει κάτι σοβαρό μεταξύ μας μιας και τον απέτρεπε λίγο η ηλικία μου. Μετά αποφάσισα εγώ να προσπαθήσω να ξεκολλήσω από αυτόν, αφού είδα ότι είναι αδύνατον να συμβεί κάτι, γιατί είχα φάει γερό κόλλημα, και κάπως έτσι ανοίχτηκα περισσότερο και σιγά σιγά γνώρισα κι άλλο κόσμο - και κάπως έτσι γνώρισα και το αγόρι μου (το νυν αγόρι μου δεν ξέρει τίποτα για όλα αυτά).

Μιλούσαμε πλέον αραιά και που, κάθε γιορτή και γενέθλια και πάλι τότε μόνο τα βασικά.

Τώρα, επέστρεψε και θέλει να πάμε για ένα καφέ, ενώ εγώ του ξεκαθάρισα ότι είμαι σε σχέση κι αυτόν δεν τον πειράζει μιας και λέει ότι ένας καφές είναι μόνο. Από τότε που μου το πρότεινε μόνο αυτό σκέφτομαι έντονα και δεν ξέρω τι να κάνω.

Από την μια θα ήθελα να τον δω γιατί πραγματικά τον νοιάζομαι. Από την άλλη, φοβάμαι μην αφεθώ πολύ κοντά του και γίνουν κι άλλα πράγματα, γιατί έτσι όπως το νιώθω, υπάρχει ακόμα αυτή η αμοιβαία έλξη.

Δεν ξέρω τι να κάνω.. να πάω μπας και ηρεμήσει το είναι μου και να βάλω ένα οριστικό τέλος σε αυτό το απωθημένο ή να μην πάω γιατί θα είναι όλα χειρότερα μετά για όλους μας;

---

χμ ....σε τρωει φουλ οτι εκανε <<βλακειες>> και σε πληγωσε ο νυν ...επεσε στα ματια σου και δεν του εχεις απολυτη εμπιστοσυνη , οποτε επανηλθε ενα προσωπο απο το παρελθον και βρεθηκε η ευκαρια για εκδικηση ??????? (ρητορικο )

ισως δεν σε καλυπτει η νυν σχεση βασικα , οποτε η μπαλιτσα ειναι στο γηπεδο σου , εφοσον μας γραφεις οτι το απωθημενο το νοιαζεσαι και υπαρχει αμοιβαια ελξη .....αληθεια με τον νυν η ελξη πως παει ? τον νοιαζεσαι και αυτον ?

Quote:

---

Originally Posted by mangel

Είμαι (23χρ) 2 χρόνια σε μια σχέση με ένα πολύ καλό αγόρι (27χρ), το οποίο με αγαπάει πολύ κι όλα τα συναφή. Στον 1ο μας χρόνο έκανε κάτι βλακείες και και το ανακάλυψα μόνη μου. Ενώ στην αρχή τα αρνήθηκε όλα, εν τέλει παραδέχτηκε τα πάντα. Εγώ τότε είχα πληγωθεί πάρα πολύ καθώς τον είχα πολύ ψηλά κι έπεσε από τα μάτια μου. Ούτε περίμενα ότι θα μου έκανε κάτι τέτοιο. Μετά από πολύ κόπο τον συγχώρεσα, χωρίς βέβαια να ανακτήσω το 100% της εμπιστοσύνης που του είχα. Τώρα πλέον μπορώ να πω ότι είμαστε εντάξει, με εμένα μερικές φορές να με πιάνουν κάποιες κρίσεις ανασφάλειας, αλλά κατά τα άλλα είναι όλα καλά.
Αυτά για να καταλάβετε σε τι φάση είμαστε.

Πάμε σε μένα τώρα, όπου εγώ παλιά, είχα ένα τρελό απωθημένο (εγώ τότε 19 κι αυτός 27, άρα τώρα αυτός είναι 31) και μιλούσαμε για πολύ καιρό με έντονα συναισθήματα, αλλά λόγω του ότι μένει σε άλλη χώρα, είχαμε καταφέρει να βρεθούμε 2 φορές, χωρίς να γίνει κάτι σοβαρό μεταξύ μας μιας και τον απέτρεπε λίγο η ηλικία μου. Μετά αποφάσισα εγώ να προσπαθήσω να ξεκολλήσω από αυτόν, αφού είδα ότι είναι αδύνατον να συμβεί κάτι, γιατί είχα φάει γερό κόλλημα, και κάπως έτσι ανοίχτηκα περισσότερο και σιγά σιγά γνώρισα κι άλλο κόσμο - και κάπως έτσι γνώρισα και το αγόρι μου (το νυν αγόρι μου δεν ξέρει τίποτα για όλα αυτά).

Μιλούσαμε πλέον αραιά και που, κάθε γιορτή και γενέθλια και πάλι τότε μόνο τα βασικά.

Τώρα, επέστρεψε και θέλει να πάμε για ένα καφέ, ενώ εγώ του ξεκαθάρισα ότι είμαι σε σχέση κι αυτόν δεν τον πειράζει μιας και λέει ότι ένας καφές είναι μόνο. Από τότε που μου το πρότεινε μόνο αυτό σκέφτομαι έντονα και δεν ξέρω τι να κάνω.

Από την μια θα ήθελα να τον δω γιατί πραγματικά τον νοιάζομαι. Από την άλλη, φοβάμαι μην αφεθώ πολύ κοντά του και γίνουν κι άλλα πράγματα, γιατί έτσι όπως το νιώθω, υπάρχει ακόμα αυτή η αμοιβαία έλξη.

Δεν ξέρω τι να κάνω.. να πάω μπας και ηρεμήσει το είναι μου και να βάλω ένα οριστικό τέλος σε αυτό το απωθημένο ή να μην πάω γιατί θα είναι όλα χειρότερα μετά για όλους μας;

---

καλα, φυσικα και δεν τον πειραζει. γιατι να τον πειραζει; χαχαχα!! τον δικο σου επρεπε να πειραζει...
παντως, το οτι δεν τον πειραζει, ειναι αποδειξη του ποσο χαλαρα το σκεφτεται ε τσι κι αλλιως... ναι, σε σκεφτηκε ερωτικα, δεν σε θυμηθηκε για να γινετε φιλες, αλλα αν ειχε καημο για σενα, θα τον πειραζε...

να κανεις ο,τι αποφασισεις εσυ, αλλα να ξερεις τι κανεις και γιατι.
αν πηγαινες για να βαλεις οριστικο τ ελος, δεν θα πηγαινες καν. θα το ειχες τελειωσει μεσα σου και θα αδιαφορουσες.
το λες ηδη οτι το σκεφτεσαι συνεχεια. αυτος που θελει να βαλει οριστικο τελος, δεν σκεφτεται πως θα γινει να συναντηθει με τον αλλον... δεν του οφειλεις καποια απαντηση, εκεινος απομακρυνθηκε...

ΑΝ πας, θα πας γιατι σε τρωει ο κωλος σου.
το οτι ο αλλος σε απατησε, το λες γιατι το θεωρεις και δικαιολογια σε περιπτωση που γινει και κατι τις, οτι θα εισαι δικαιολογημενη...

ΑΝ πας, κατι θα γινει, αυτο ειναι σιγουρο.
να ξερεις, οτι παρ οσα φανταζεσαι και υποστηριζεις εδω, ειναι πολυ πιθανο αν γινει κατι να θελεις και συνεχεια, ενω εκεινος να ειναι ειναι πολυ συνειδητοποιημενος οτι δεν θελει κατι παραπανω. και θα πονεεεσειιι.

σκεψου κι αποφασισε..

Quote:

---

Originally Posted by mangel

Είμαι (23χρ) 2 χρόνια σε μια σχέση με ένα πολύ καλό αγόρι (27χρ), το οποίο με αγαπάει πολύ κι όλα τα συναφή. Στον 1ο μας χρόνο έκανε κάτι βλακείες και και το ανακάλυψα μόνη μου. Ενώ στην αρχή τα αρνήθηκε όλα, εν τέλει παραδέχτηκε τα πάντα. Εγώ τότε είχα πληγωθεί πάρα πολύ καθώς τον είχα πολύ ψηλά κι έπεσε από τα μάτια μου. Ούτε περίμενα ότι θα μου έκανε κάτι τέτοιο. Μετά από πολύ κόπο τον συγχώρεσα, χωρίς βέβαια να ανακτήσω το 100% της εμπιστοσύνης που του είχα. Τώρα πλέον μπορώ να πω ότι είμαστε εντάξει, με εμένα μερικές φορές να με πιάνουν κάποιες κρίσεις ανασφάλειας, αλλά κατά τα άλλα είναι όλα καλά.
Αυτά για να καταλάβετε σε τι φάση είμαστε.

Πάμε σε μένα τώρα, όπου εγώ παλιά, είχα ένα τρελό απωθημένο (εγώ τότε 19 κι αυτός 27, άρα τώρα αυτός είναι 31) και μιλούσαμε για πολύ καιρό με έντονα συναισθήματα, αλλά λόγω του ότι μένει σε άλλη χώρα, είχαμε καταφέρει να βρεθούμε 2 φορές, χωρίς να γίνει κάτι σοβαρό μεταξύ μας μιας και τον απέτρεπε λίγο η ηλικία μου. Μετά αποφάσισα εγώ να προσπαθήσω να ξεκολλήσω από αυτόν, αφού είδα ότι είναι αδύνατον να συμβεί κάτι, γιατί είχα φάει γερό κόλλημα, και κάπως έτσι ανοίχτηκα περισσότερο και σιγά σιγά γνώρισα κι άλλο κόσμο - και κάπως έτσι γνώρισα και το αγόρι μου (το νυν αγόρι μου δεν ξέρει τίποτα για όλα αυτά).

Μιλούσαμε πλέον αραιά και που, κάθε γιορτή και γενέθλια και πάλι τότε μόνο τα βασικά.

Τώρα, επέστρεψε και θέλει να πάμε για ένα καφέ, ενώ εγώ του ξεκαθάρισα ότι είμαι σε σχέση κι αυτόν δεν τον πειράζει μιας και λέει ότι ένας καφές είναι μόνο. Από τότε που μου το πρότεινε μόνο αυτό σκέφτομαι έντονα και δεν ξέρω τι να κάνω.

Από την μια θα ήθελα να τον δω γιατί πραγματικά τον νοιάζομαι. Από την άλλη, φοβάμαι μην αφεθώ πολύ κοντά του και γίνουν κι άλλα πράγματα, γιατί έτσι όπως το νιώθω, υπάρχει ακόμα αυτή η αμοιβαία έλξη.

Δεν ξέρω τι να κάνω.. να πάω μπας και ηρεμήσει το είναι μου και να βάλω ένα οριστικό τέλος σε αυτό το απωθημένο ή να μην πάω γιατί θα είναι όλα χειρότερα μετά για όλους μας;

---

Μη πας. οι σκεψεις θα φυγουν
Εισαι μονο 23 εχεις να ζησεις πολλα ακομα. μη μπερδευεις τα παλια με καινουρια που εχεις ή αλλα που θα ερθουν

Ο αλλοσ εχει γινει 120 κιλα κατσε στα αυγα σου

αχαχαχααχ υπαρχει και αυτη η περιπτωση

Οχι θα περιμενει αυτη ποτε θα τησ ερθει