περιεργες συμπεριφορες απ την μανα μου σε θεματα φαγητου κι οχι μονον
και παλια ειχε τετοια θεματα με ανορεξιες ιδιοτροπιες με φαγητα και αυτα το τι της φερνω φαγητα της φτιανω κι εγω τιποτα δε της αρεσει. κατι φουντουνια οταν της παιρνω τρωει κι μετα στοπ . δε ξερω τι να κανω ?? τι ιδικα σιροπια για ανορεξια περνω βιταμινες τιποτα ουτε γιατρο θελει να την δει . ειναι αλλοπρόσαλλη συνεχεια παραπονιεται οτι δε τη φροντιζω ενω ολη η ζωη μου γυρο της γυριζει οτι θελει να τρεχω . εχω αγανακτήσει τρομερα φοβαμαι μην παθει τιποτα δε εχω απο ΠΟΥΘΕΝΑ συμπαρασταση νιωθω ευαλωτη κι μονη σε οτι συμβει κι δε μπορω να διαχειριστώ εχω σαλταρει ψυχικα κι σωματικα νιωθω κουρασμενη τρομερα. εχω και εγω το δικο μου προβλημα που καλα καλα δε μπορω τον εαυτο μου να φροντισω οτι μπορω τα βασικα κι μεχρι εκει . πρεπει να φροντίζω κι να χω εγνοια κι για αλλο ατομο.τι τυροπιτες τι γλυκα οτι πιο νοστιμο ξερω οτρι μπορει να της αρεσει φερνω η την φτιαχνω οτι μπορω κανω χρονια τωρα . την μια λεει δε ειναι ζεστο την αλλην ζεστο πολυ δε μπορω να το φαω αστο να κρυωσει μετα δε το τρωει λεει ειναι παλιο το πεταμε . ανθρωποι φαι δε εχουν να φαν κι τα πεταμε ντρεπομε παρολο που φυλασω μεριδες συχνα για ατομα που δε εχουν φαι κι τα παω παλι νιωθω ασχημα . παει εδω παει εκει να κατσει βεραντα δωματιο κουζινα θελει να περνω τα φαγητα της κι να την ακολουθείς οπου παει να της τα αφηνω μπρος να τα φαει . δε ειναι ευκολο να την υπηρετήσω ειναι πολυ δυσκολη σε ολα της απαιτει μονον και οτι κι αν κανεις ποτε δε ειναι ευχαριστημενη,. θελω να τη βοηθήσω μανα μου ειναι κι ας μην ειχα εγω ποτε καλη αντιμετωπιση απο εκεινη μα δε μπορω να την προσφερω οτι ενας νευροτυπικος θα μπορουσε με γνωσεις σε τετοια θεματα δυναμισμο αποφασιστικότητα . νιωθω χαμενη κι ανικανη δε ξερω τι θα μου ξημερώσει αυριο κι αν εχω αντοχες πια να μπορεσω να τα καταφερω. τι να κανω ??δε εχω που να μιλισω :(