Ό,τι βρέξει ας κατεβάσει

Πράγματα που σκέφτομαι, νιώθω, κατανοώ ή όχι, αλλά γενικά που με αφορούν
με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Παρακολούθησα ένα ντοκυμαντέρ για μια φυλή βαθιά στον βραζιλιάνικο Αμαζόνιο.
Ο αρχηγός μάθαινε στους νέους πώς ν'ανοίγουν μονοπάτια στο δάσος.
Μοίραζε τη γνώση του για όλα όσα θα συναντούσαν, ώστε να την μεταφέρει στην επόμενη γενιά.
Οι γραμμές του τρένου που πέρασαν μέσα από το δάσος έκοψαν την περιοχή τους στη μέση.
Οι τριγμοί από τις ράγες και ο θόρυβος της μηχανής και των βαγονιών διώχνει τα ζώα
με αποτέλεσμα το κυνήγι τους να έχει μειωθεί και να μημπορούν να ζήσουν όπως άλλοτε.
Ένα μέλος της φυλής είπε πως έχουν σκοτώσει πάνω από δέκα λευκούς γιατί ήθελαν να τους
πάρουν την γη τους. Χαμογελώντας. Δεν υπήρχε ούτε τύψη, ούτε σαρδόνιο γέλιο. Υπήρχε μία
καθαρότητα και μία ελαφρότητα. Γι αυτόν ήταν φυσικό αποτέλεσμα της κατάστασης και δεν
υπήρχε δεύτερη σκέψη. Δε βασάνισε, σκότωσε. Ο αρχηγός τους δε γνώριζε την ηλικία του,
γιατί εκεί η ηλικία δε μετριέται με τα χρόνια, ήταν νέος-γέρος, κινήθηκε στο διάβα του σε αυτό
το δίπολο. Σκεφτόμουν πόσο πιο κοντινό ένιωθα εκείνο το μέρος, εκείνη τη φυλή.
Διαβάζω ένα ενδιαφέρον βιβλίο, κατατοπιστικό και χρήσιμο.

Υπήρχε όμως κι εκεί ο αρχηγός. Τι θα συνέβαινε αν ένας νέος δε γούσταρε ν'ανοίγει μονοπάτια στο δάσος;
χα χα Δεν θα ήταν και τόσο ρομαντικό μετά το συμβάν νομίζω. Οι μέλισσες στην κυψέλη δεν παύουν να είναι
μέλισσες αλλά κάτω από; Το φυσικό δεν είναι πάντα και τόσο φυσικό. Ad naturam fallacy.
Πάντως μου αρέσουν τα ντοκυμαντέρ και να σκέφτομαι πάνω τους. Θα δω κι άλλα απ' τη σειρά.
Το δάσος ήταν υπέροχο και τα πρόσωπα τους τόσο ενδιαφέροντα να τα κοιτάω. Πουλιά πολλά και τόσο
ωραίοι ήχοι.

Las Apparencias Enganan
Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Οι προσόψεις ξεγελάνε.
Τα στολίδια κρύβουν το υπέδαφος.
Η επιφάνεια καλύπτει.

!!!!!!!!
Mutants...Η ταινία.

Άγχος και αγωνία που έρχεται υποσυνείδητα να ξυπνάει τα βράδια.
'Ολα όσα αγαπούσα να γίνονται μακρινά. Χέρια που δεν είναι χέρια,
αλλά αγγίζουνε. Σκέψεις που δεν είναι σκέψεις αλλά που έρχονται στον κόσμο
σου τη νύχτα. Βιβλία και παλιές εικόνες, φωτογραφίες από οικογενειακές στιγμές, τόσα άλλα.
Κάθισα και την είδα την ταινία, κι ήταν λες και την έβλεπα από την αρχή.
Θα εξελιχθούν και οι αγωνίες και θα γίνουν περισσότερες και μεγαλύτερες.
Με ποίηση που δε θα μοιάζει πια δική μου.