Originally Posted by
WildHoney
Από την ανάποδη.
Δηλαδή, έξω από την καθιερωμένη χρήση της μάσκας, που είναι "υποδύομαι για να
ενταχθώ", σκεπάζω για να είμαι αποδεκτός, κτλ
Έχει κανείς χρησιμοποιήσει το masking ως τέχνασμα;
Την ικανότητά του να υποδύεται κάτι διαφορετικό ξεπατικώνοντας τους νευροτυπικούς αλλά όχι
αποκλειστικά ως survival ή coping mechanism;
Ή να μην δείξει ένα τρωτό σημείο που ο άλλος που θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει
εναντίον του και δε θέλει να το γνωρίζει;
Αναρωτιέμαι αν το masking με τα ξεχωριστά του πρόσωπα θα μπορούσε
να γίνει συνειδητά και όχι ασυνείδητα; Πού σταματάει το ένα και πού αρχίζει
το άλλο;