Η ζωή της κοινωνικης φοβίας

Καλησπέρα σε ολους και ελπίζω να είστε καλά

Αυτή είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που αποφασίζω να βγάλω από μέσα μου τα εσώψυχα μου , έστω και σε ένα forum όπως αυτό.Θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο συνοπτικός και ταυτόχρονα αυθόρμητος γίνεται ..

Είμαι 20 χρόνων και έχω κοινωνικό αγχος από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου . Από μικρός πάντα ήμουν ήσυχος και κλειστός σαν χαρακτήρας και φοβόμουν τις νέες γνωριμίες και γενικότερα οποιαδήποτε κατάσταση με έβαζε σε διαδικασια γνωριμίας νέων άνθρωπων πχ αλλαγή σχολείου κτλ
Η μόνιμη σκέψη ήταν τι θα γίνει αν δεν κάνω καλή εντύπωση και με κρίνουν αρνητικά
Ευτυχώς λόγω διαφόρων συγκυριών πάντα έιχα κάποιους φίλους η παρέα στους οποίους ένιωθα αρκετά άνετα ώστε να είμαι ο εαυτός μου και δεν έπεσα ποτέ θύμα bullying.
Για να μην πολυλογώ, γενικά όλα ήταν σε υποφερτά επίπεδα μέχρι και το τέλος της 3ης λυκείου .Ωστόσο πλέον έχω φτάσει σε ένα σημείο που η προσπάθεια που καταβάλλω ώστε να πνίξω τα συμπτώματα και τις σκέψεις μου εχεθ μεγαλώσει αρκετά περισσότερο και επηρεάζει την καθημερινότητα μου .Εργάζομαι σε μια δουλειά η οποία βασίζεται στο τομέα της επικοινωνίας , και όποτε πρόκειται να μιλήσω σε κάποιον άγνωστο έχω τα ίδια συμπτώματα ξανά και ξανά , όσο και αν προετοιμάζω τον εαυτό μου .Με αποτέλεσμα να μην μπορώ ποτέ να είμαι στο 100% των δυνατοτήτων μου .Το ίδιο ισχύει και με το κομμάτι το ερωτικο.Ακόμα δεν έχω κάνει κάποια σχέση ούτε και ερωτική πράξη .Ενω πιστεύω ότι έχω δυνατότητες εμφανισιακά είμαι ανυμπορος να δείξω αυτοπεποίθηση και δυναμική σε κοινωνικούς χώρους .Οποία κ αν την θεωρώ ελκυστική , αμέσως με το που είναι κοντά μου με πιάνει τρελό άγχος να δείξω ήρεμος και νορμαλ , απλά και μόνο για να μην καταλάβει ότι έχω αγχωθεί ! Και αυτό δεν μου επιτρέπει ποτέ να είμαι ο εαυτός μου . Πριν λίγο σήμερα είχα συνέντευξη για 2η δουλειά παράλληλα , και ενώ ήμουν μια χαρά και έτοιμος , με το που μπήκα στο γραφείο του ανθρώπου που ήθελα να συναντήσω κατακοκκινησε όλος μου ο λαιμός , με αποτέλεσμα να μου λέει την περισσότερη ώρα ότι δεν πρέπει να αγχώνομαι .Μακάρι να μπορούσα!Ακομα και στο δρόμο όταν περπατάω μόνος μου το μόνο που σκευτομαι είναι το αν με κοιτάζουν οι άλλοι η αν φαίνομαι φοβισμένος .Ξέρω ότι είναι όλα στο μυαλό μου αλλά δεν έχω βρει καποιον τρόπο για να το αντιμετωπίσω .Δυστυχώς εχω καταλήξει ότι κ αν κάνω δεν θα μπορώ να αποφύγω αυτό το άγχος .Ξέρω ότι η εύκολη απάντηση είναι να παω σε ψυχολόγο , αλλά δεν τρέφω ελπίδες ότι μπορεί να αλλάξει τα πράγματα
Οποιαδηποτε απαντηση η συμβουλή θα την εκτιμουσα πολυ !

Quote:

---

Originally Posted by MrNobody

η εύκολη απάντηση είναι να παω σε ψυχολόγο , αλλά δεν τρέφω ελπίδες ότι μπορεί να αλλάξει τα πράγματα
Οποιαδηποτε απαντηση η συμβουλή θα την εκτιμουσα πολυ !

---

20χρονε πιτσιρικα εισαι αρκετα μεγαλος για να καταλαβεις οτι πρεπει να ζητησεις την βοηθεια ειδικου και αρκετα μικρος για να εχεις πολυ μεγαλη βελτιωση με την βοηθεια του.
. μην καταντησεις σαν πολλους αλλους που αφηνουν τα προβληματα να χρονιζουν κατηγοροντας την κακοδαιμονια τους χωρις να καταλαβουν ποτε τις δικες τους ευθυνες για το χαλι τους.
ο ψυχολογος ειναι η ευκολη απαντηση για τα προβληματα σου και η πιο καταλληλη, τοσο ευκολη καταλληλη και αποτελεσματικη οσο και το γυψο εαν σπασεις το χερι σου.
θελω να πω μην την κωλοβαρας πολυσκεφτεσαι υπερ αναλυεις μελετας κτλ κτλ τα προβληματα σου υπαρχουν αλλοι που εχουν σπουδασει και ξερουν τι πρεπει να κανουν για να σε βοηθησουν

Καταρχάς σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον κ θα λάβω υπόψιν το μήνυμα σου
Από εκεί κ πέρα να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω θέματα κακής ψυχολογίας \ κατάθλιψης κτλ . Απλά πιστεύω ότι το εν λόγω θέμα με το άγχος επηρεάζει αρνητικά κάποιες πτυχές στην καθημερινότητα που ανέφερα κ ποιο πάνω κ δεν μπορώ να είμαι στο 100% .Πάντως έχω πλήρη επίγνωση στο ότι υπάρχει θέμα και δεν προσπαθώ να το κρύβω η να κάνω πως δεν συμβαίνει για τον λόγο ακριβώς ότι δεν θέλω να περάσουν χρόνια χωρίς να το έχω αντιμετώπισει σωστά .Θέλω να βρω άμεσα μια λύση ώστε να βελτιωθώ σε συτο το κομμάτι και για λόγους υγείας γενικότερα γτ το χρόνιο άγχος δεν βγαίνει ποτέ μεγαλώνοντας σε καλό . Θα σκεφτώ σοβαρά για αρχή τη λύση του ψυχολόγου και βλέπουμε

δεν είσαι ο κανένας είσαι ο Οδυσσέας ....

μοιράσου τις δοκιμασίες σου k τους προβληματισμούς σου με δικούς σου ανθρώπους που μπορείς να τους εμπιστευτείς και αν έχεις τη δυνατότητα με ψυχολόγο και κοινωνικό λειτουργό

το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας είναι σάπιο δεν χάνεις και τίποτα που δεν συναναστρέφεσαι μαζί του,,,σου αξίζει όμως να συναναστροφής με το πιο υγιές κομμάτι της

στο τέλος το τέρας της κοινωνικής φοβίας που σου έχει παραλύσει τη ζωή θα μάθει το πραγματικό όνομά σου...

χρειάζεται όμως κάποια εκπαίδευση στις δεξιότητες και στα κόλπα με τα οποία σκοτώνουν τα τέρατα έτσι δεν είναι?

Αν δεν είσαι επικοινωνιακός θα πρέπει να αλλάξεις επάγγελμα, δεν έχεις πρόβλημα έτσι είναι ο χαρακτήρας σου. Η συνέντευξη για δουλειά σε φέρνει στα όρια σου , πήγαινε σε περισσότερες συνεντεύξεις ακόμα και αν δεν σε ενδιαφέρει η θέση για να συνηθίσεις.
Όλοι έχουν άγχος αλλά σε κάποιους τα συμπτώματα είναι περισσότερο εμφανή.
Αν εντοπίσεις τον στόχο (γυναίκα ) και πάρεις τις απαραίτητες πληροφορίες ξεκίνησε επικοινωνία με ανταλλαγή μηνυμάτων. Το 2023 αν ένας άνδρας πλησιάσει μια γυναίκα και εκδηλωθεί ερωτικά κινδυνεύει να κατηγορηθεί, αν ενδώσει η γυναίκα θα θεωρηθεί εύκολη! Οι άνδρες σταμάτησαν να την πέφτουν ανοιχτά στις γυναίκες , όσοι θέλουν μια γρήγορη περιπέτεια αναζητούν στις αντίστοιχες σελίδες γνωριμιών. Για κάτι σοβαρό αν είναι γυναίκα που την γνωρίζεις βλέπεστε συχνά βρίσκεις αφορμή για να την βοηθάς ή να προσφέρεις κάτι γλυκό , αλμυρό , δώρο σε γιορτή, γενέθλια , του αγίου Βαλεντίνου ,ή 8 Μαρτίου ( γιορτή γυναίκας). Μπορείς να ζητήσεις να σε συνοδέψει σε κάποια επίσημη εκδήλωση (γάμο, βάπτιση, κάποια εκδήλωση ή ημερήσια εκδρομή 28η Οκτώβριου πλησιάζει κανόνισε... ).

το κλειδι ειναι να σκεφτεσε οπως οταν εισουν παιδι .οχι περίπλοκα ουτε ψάχνοντας κατι που ειν άπιαστο στη ζωη. οσο μπορεις κοιτα ναχεις την υγεια σου κι ηρεμια ψυχης .