Θα είμαι ποτε ευτυχισμένη?

Πιστεύω εχω χαιροφοβια, είναι αυτό που φοβάσαι να κάνεις κάτι που θα νιώσεις χαρά, που δεν θες να είσαι χαρούμενος γιατί κάτι κακό θα συμβεί.
Τελοσπαντον πέρα από την χαιροφοβια είναι σαν να πιστεύω ότι δεν μου αξίζει να είμαι καλα και ότι καλά είναι μόνο όταν μιζεριαζω.

Όταν βγαίνω με παλιές συμμαθήτριες επιστρεφω στεναχωρημένη. Έχουν τη ζωή τους σε μια σειρά ενώ εγώ οχι

Είχα κάποιες προσφορές για δουλειά που φαίνονταν πολύ καλές για να είναι αληθινές και τις απέρριψα λες και δεν τις άξιζα. Φοβήθηκα ότι αντί για καλύτερα θα ήταν χειρότερα από εδώ που είμαι. Νιώθω ενοχές που δεν δεχτηκα και έμεινα με τον αν. Δεν θα μάθω ποτέ. Θέλω τόσο πολύ να αλλάξω εργασιακό περιβάλλον γιατί βαρέθηκα. Όμως φοβάμαι και επίσης θα χάσω δύο συναδέλφους που αγαπω και μόνο που τους βλέπω μου περνάνε όλα.

Έχω ψυχαναγκασμους
Πριν 7 χρόνια όταν είχα σταθερή δουλειά είπα να αρχίσω γυμναστήριο και πράγματι μου άρεσε και έφτιαξε το σώμα μου, αυτό όμως μόνο για ένα χρόνο μετά ήρθε ξανά η ανεργία και κάτι αλλά θέματα και δεν είχα όρεξη. τώρα είπα να ξαναρχίσω και ο γυμναστής μου έβγαλε το ίδιο πάσο με τότε και εγώ θορυβήθηκα ότι θα ξαναρχίσουν τα πράγματα να πηγαίνουν λάθος και πηγα και τους είπα να μου βγάλουν εντελώς καινούργιο πάσο, καινούργια αρχή.
Και τώρα που έβγαλα καινούργιο απλά δεν θέλω να πηγαίνω, βαρέθηκα, δεν μου αρέσει κουράζομαι. Απο την ημέρα που γράφτηκα νιώθω ότι πιέζομαι να πάω. Θα προτιμούσα κολύμπι αλλα δεν βρήκα. Όλο αυτό τον διάστημα σκεφτομουν τι ωραία που θα ήταν να πήγαινα γυμναστική να έκανα σώμα. Το είχα θεοποίησει στο μυαλό μου και τώρα δεν θέλω καθόλου. Επίσης ξέχασα ότι είναι πολύ κουράστικο. Νιώθω ότι θα αρρωστήσω από την κούραση. Είμαι και αρκετά αδύνατη. Τόσα χρόνια είμαι στα ίδια κιλά. Μονο όταν δούλευα σε σουπερμάρκετ έβαλα κιλά γιατί συνέχεια έπαιρνα κάτι να φάω.
Γενικά για να πάρω κιλά πρέπει να τρώω κάθε δύο ώρες .

Άρχισα μάθημα νομικής. Αυτό μου αρέσει νιώθω καλά να είμαι σε μια τάξη.
Μάθημα χορού και αυτό μου αρέσει.

Τον προηγούμενο χειμώνα τον έβγαλα δουλειά σπίτι σκεπάσματα και σειρές. Κάθε μέρα αυτό. Ένιωθα άγχος να κάνω κάτι άλλο. Άσε που συχνά πυκνά ταλαιπωρουμουν από ιώσεις. Αυτό και ονειρευόμουν ότι τα πράγματα θα φτιάξουν.

Δεν έχω φίλες μόνο τα αδέλφια και τα ξαδέλφια μου που και αυτά έκαναν τη ζωή τους.

Μια ζωή από τα 20 μου κυνηγούσα το καλύτερο έμαθα να αγωνίζομαι για τα παντα. Μου αρέσει να δουλεύω δίνει νόημα στη ζωή μου. Όμως μόνο αυτό έχω να δίνει νόημα τίποτα άλλο. Χθες Παρασκευή πήρα ρεπό μετά από 11 μέρες δεν με ένοιαξε γιατι δουλεύω πάρτ ταιμ δεν είχα τποτα καλύτερο να κάνω. τραγικο

Νομίζω είμαι burntout.

Σκέφτομαι να μιλήσω με κάποιον από το milamou.gr. κάποιον που να μου κάνει τις σωστεςε ερωτήσεις έτσι ώστε να απαντήσω και στον εαυτό μου.

Καλημέρα. Πιστεύεις πως υπάρχει άνθρωπος που είναι μόνιμα ευτυχισμένος; Υπάρχουν ναι ευτυχισμένες στιγμές αλλά μέχρι εκεί. Ούτε οι παλιές συμμαθήτριές σου είναι πραγματικά ευτυχισμένες. Δεν λέω ότι αυτό είναι καλό αλλά είναι άδικο να προσπαθείς να φτάσεις έναν στόχο που δεν υπάρχει. Μπορείς όμως να φτιάξεις το μέσα σου και τη ζωή σου.
Θυμάμαι με είχε ρωτήσει η ψυχολόγος αν όταν ήμουν μικρός με άφηναν οι γονείς μου να αρχίσω ένα παιχνίδι και να το τελειώσω όταν εγώ ήθελα. Και η αλήθεια ειναι ότι ποτέ δεν το έκαναν. Συνήθως το σταματούσαν είτε για να μαλωσουν εμένα, τα αδέλφια μου είτε για να μαλωσουν μεταξύ τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να είμαι σε μια σχέση φιλική ή ερωτική και όταν όλα είναι ήρεμα να νιώθω ότι κάτι δεν πάει καλά. Επειδή η ηρεμία δεν ήταν μέρος της ζωής μου. Το έχω δουλέψει αρκετά άλλα υπάρχει ακόμη. Τι θέλω να πω με αυτό; Μήπως και εσύ έτσι λειτουργείς; Μήπως η αιτία που νιώθεις έτσι είναι από διάφορα περιστατικά με τους γονείς σου; Το ότι δεν ρισκάρεις να φύγεις από μια δουλειά ενώ δεν σου αρέσει; Το ότι δεν βρίσκεις κάτι που πραγματικά να σε γεμίζει;

Και γω έτσι λειτουργώ δεν είμαι ποτέ ήρεμη αλλιώς νιώθω ότι δεν κάτι δεν πάει καλά, όμως οι γονείς μου δεν ήταν από αυτούς που τσακώνονταν μεταξύ τους είχαμε αλλά θέματα στο σπίτι, πχ κληρονομικα με τα αδέλφια της μάνας μου., ή προβλήματα με τους γείτονες ή επειδή είμαστε δίπλα με τους παππούδες τους φρόντιζε και πάντα είχε γκρίνια από τη μεριά τους δηλ στο σπίτι υπήρχε πάντα μια ένταση και νεύρα.

Quote:

---

Originally Posted by Meli-meli

Και γω έτσι λειτουργώ δεν είμαι ποτέ ήρεμη αλλιώς νιώθω ότι δεν κάτι δεν πάει καλά, όμως οι γονείς μου δεν ήταν από αυτούς που τσακώνονταν μεταξύ τους είχαμε αλλά θέματα στο σπίτι, πχ κληρονομικα με τα αδέλφια της μάνας μου., ή προβλήματα με τους γείτονες ή επειδή είμαστε δίπλα με τους παππούδες τους φρόντιζε και πάντα είχε γκρίνια από τη μεριά τους δηλ στο σπίτι υπήρχε πάντα μια ένταση και νεύρα.

---

Σου έδωσα απλά ένα παράδειγμα. Δεν σημαίνει ότι ισχύει και σε σένα. Ε αν υπήρξε περίοδο στη ζωή σου που δεν μπορούσες να ήσουν ήρεμη εξαιτίας "άλλων". Ακόμη και αυτό με τα περιουσιακά, αν ήταν μέρος της καθημερινότητας σου, θα μπορούσε να είναι η αιτία. Ψυχοθεραπεία κάνεις;

Quote:

---

Originally Posted by Meli-meli

Πιστεύω εχω χαιροφοβια, είναι αυτό που φοβάσαι να κάνεις κάτι που θα νιώσεις χαρά, που δεν θες να είσαι χαρούμενος γιατί κάτι κακό θα συμβεί.
Τελοσπαντον πέρα από την χαιροφοβια είναι σαν να πιστεύω ότι δεν μου αξίζει να είμαι καλα και ότι καλά είναι μόνο όταν μιζεριαζω.

Όταν βγαίνω με παλιές συμμαθήτριες επιστρεφω στεναχωρημένη. Έχουν τη ζωή τους σε μια σειρά ενώ εγώ οχι

Είχα κάποιες προσφορές για δουλειά που φαίνονταν πολύ καλές για να είναι αληθινές και τις απέρριψα λες και δεν τις άξιζα. Φοβήθηκα ότι αντί για καλύτερα θα ήταν χειρότερα από εδώ που είμαι. Νιώθω ενοχές που δεν δεχτηκα και έμεινα με τον αν. Δεν θα μάθω ποτέ. Θέλω τόσο πολύ να αλλάξω εργασιακό περιβάλλον γιατί βαρέθηκα. Όμως φοβάμαι και επίσης θα χάσω δύο συναδέλφους που αγαπω και μόνο που τους βλέπω μου περνάνε όλα.

Έχω ψυχαναγκασμους
Πριν 7 χρόνια όταν είχα σταθερή δουλειά είπα να αρχίσω γυμναστήριο και πράγματι μου άρεσε και έφτιαξε το σώμα μου, αυτό όμως μόνο για ένα χρόνο μετά ήρθε ξανά η ανεργία και κάτι αλλά θέματα και δεν είχα όρεξη. τώρα είπα να ξαναρχίσω και ο γυμναστής μου έβγαλε το ίδιο πάσο με τότε και εγώ θορυβήθηκα ότι θα ξαναρχίσουν τα πράγματα να πηγαίνουν λάθος και πηγα και τους είπα να μου βγάλουν εντελώς καινούργιο πάσο, καινούργια αρχή.
Και τώρα που έβγαλα καινούργιο απλά δεν θέλω να πηγαίνω, βαρέθηκα, δεν μου αρέσει κουράζομαι. Απο την ημέρα που γράφτηκα νιώθω ότι πιέζομαι να πάω. Θα προτιμούσα κολύμπι αλλα δεν βρήκα. Όλο αυτό τον διάστημα σκεφτομουν τι ωραία που θα ήταν να πήγαινα γυμναστική να έκανα σώμα. Το είχα θεοποίησει στο μυαλό μου και τώρα δεν θέλω καθόλου. Επίσης ξέχασα ότι είναι πολύ κουράστικο. Νιώθω ότι θα αρρωστήσω από την κούραση. Είμαι και αρκετά αδύνατη. Τόσα χρόνια είμαι στα ίδια κιλά. Μονο όταν δούλευα σε σουπερμάρκετ έβαλα κιλά γιατί συνέχεια έπαιρνα κάτι να φάω.
Γενικά για να πάρω κιλά πρέπει να τρώω κάθε δύο ώρες .

Άρχισα μάθημα νομικής. Αυτό μου αρέσει νιώθω καλά να είμαι σε μια τάξη.
Μάθημα χορού και αυτό μου αρέσει.

Τον προηγούμενο χειμώνα τον έβγαλα δουλειά σπίτι σκεπάσματα και σειρές. Κάθε μέρα αυτό. Ένιωθα άγχος να κάνω κάτι άλλο. Άσε που συχνά πυκνά ταλαιπωρουμουν από ιώσεις. Αυτό και ονειρευόμουν ότι τα πράγματα θα φτιάξουν.

Δεν έχω φίλες μόνο τα αδέλφια και τα ξαδέλφια μου που και αυτά έκαναν τη ζωή τους.

Μια ζωή από τα 20 μου κυνηγούσα το καλύτερο έμαθα να αγωνίζομαι για τα παντα. Μου αρέσει να δουλεύω δίνει νόημα στη ζωή μου. Όμως μόνο αυτό έχω να δίνει νόημα τίποτα άλλο. Χθες Παρασκευή πήρα ρεπό μετά από 11 μέρες δεν με ένοιαξε γιατι δουλεύω πάρτ ταιμ δεν είχα τποτα καλύτερο να κάνω. τραγικο

Νομίζω είμαι burntout.

Σκέφτομαι να μιλήσω με κάποιον από το milamou.gr. κάποιον που να μου κάνει τις σωστεςε ερωτήσεις έτσι ώστε να απαντήσω και στον εαυτό μου.

---

δεν ξερω αν υπαρχει σαν παθηση η "χαιροφοβια", εγω νομιζω οτι ειναι κι αυτο ενας ακομα απο τους ψυχαναγκασμους σου.
το να μην κανεις πραγματα που θελεις και που θα σε κανουν χαρουμενη, ενω μαλιστα εχεις τις ευκαιριες, ειναι οπως καταλαβαινεις πολυ ανασταλτικο για την ζωη σου.
μας ειπες ποσο υποφερεις, δεν μας ειπες αν κανεις κατι γι αυτο.
ψυχοθεραπεια κανεις;; εκανες;; πως πηγε; κι αν οχι, γιατι;
οταν εχεις γινει μη λειτουργικος, καθαρα λογω ψυχολογικων προβληματων, θεωρω οτι πρεπει να κανεις κατι με θεραπεια, οχι να περιμενεις να περασει, γιατι δεν υπαρχει και καποια κριση στην ζωη σου απ οσα λες, ωστε να περιμενεις να περασει...