Θεραπεία ΙΔΨ

Καλησπέρα σας, εύχομαι όλοι να είστε καλά! Πάσχω από ΙΔΨ εδώ και δώδεκα χρόνια. Τα τελευταία εννέα χρόνια βρίσκομαι σε φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωτικό. Αυτή την στιγμή που σας γράφω έχω μείωση την φαρμακευτική αγωγή μου μετά την παρότρυνση της ψυχιάτρου μου. Η μείωση γίνεται σταδιακά εδώ και ένα. Έχω παρατηρήσει την τελευταία εβδομάδα ότι δεν είμαι καθόλου ευδιάθετος. Κοιμάμαι πολλές ώρες και δεν έχω διάθεση για τίποτα. Το μόνο που κάνω είναι να πηγαίνω στη δουλειά μου και μετά σπίτι (φαγητό και αμέσως ύπνο). Νιώθω μια μόνιμη κούραση. Δεν έχω αρνητικές σκέψεις ή εμμονές αλλά νιώθω μια μελαγχολία. Φίλους έχω αλλά ούτε αυτούς θέλω να βλέπω. Το μόνο που θέλω είναι να είμαι σπίτι με την οικογένειά μου. Είμαι ανύπαντρος και δεν έχω σχέση. Μένω στο πατρικό μου. Καμία γνώμη από εσάς επί του θέματος;

Αγαπητέ συνάνθρωπε ειδικός δεν είμαι αλλά επειδή έχω περάσει τέτοια και ακόμα πολεμώ τους δαίμονες μου έχω να πω ότι έμαθα από ότι πέρασα: 9 χρόνια αγωγή σημαίνει πως ο οργανισμός σου σε πιέζει να μη τα μειώνεις και η απουσία επιθυμίας για οτιδήποτε απόλυτα φυσιολογική είναι. Τι μπορεί να σε βοηθήσει: Άσκηση, έστω περπάτημα, άκου μουσική, επεδίωξε με το ζόρι να πας βόλτα ή για φαγητό με φίλους, άρχισε να τρως σολομό, και κάνε μια έρευνα για τροφές που ανεβάζουν τη σεροτονίνη. Επίσης κάνε μια εξέταση για τη τεστοστερόνη σου γιατί υποψιάζομαι είναι πιο κάτω από το όριο. Άκου μουσική, ονειρέψου, αναπόλησε, πάλεψε για σένα, κάνε ένα ταξίδι, σκάψε, φύτεψε ένα δέντρο, φλέρταρε, κάνε πλάκα, φλέρταρε, αγκάλιασε τους φίλους σου, κλάψε, γέλασε, ζήσε. Επίσης η βρόμη βοηθά αρκετά, αντικατέστησε τη φρυγανιά στα μπιφτέκια. Αν θες να ακούσεις και άλλα πες μου. Το έχεις. Είσαι γίγαντας!

Quote:

---

Originally Posted by Luffy92

Καλησπέρα σας, εύχομαι όλοι να είστε καλά! Πάσχω από ΙΔΨ εδώ και δώδεκα χρόνια. Τα τελευταία εννέα χρόνια βρίσκομαι σε φαρμακευτική αγωγή με αντικαταθλιπτικά και αντιψυχωτικό. Αυτή την στιγμή που σας γράφω έχω μείωση την φαρμακευτική αγωγή μου μετά την παρότρυνση της ψυχιάτρου μου. Η μείωση γίνεται σταδιακά εδώ και ένα. Έχω παρατηρήσει την τελευταία εβδομάδα ότι δεν είμαι καθόλου ευδιάθετος. Κοιμάμαι πολλές ώρες και δεν έχω διάθεση για τίποτα. Το μόνο που κάνω είναι να πηγαίνω στη δουλειά μου και μετά σπίτι (φαγητό και αμέσως ύπνο). Νιώθω μια μόνιμη κούραση. Δεν έχω αρνητικές σκέψεις ή εμμονές αλλά νιώθω μια μελαγχολία. Φίλους έχω αλλά ούτε αυτούς θέλω να βλέπω. Το μόνο που θέλω είναι να είμαι σπίτι με την οικογένειά μου. Είμαι ανύπαντρος και δεν έχω σχέση. Μένω στο πατρικό μου. Καμία γνώμη από εσάς επί του θέματος;

---

Καλησπέρα!
Η γνώμη μου είναι να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου να προσαρμοστεί στη μείωση της αγωγής και να μην παρατηρεις συνέχεια την κατάσταση σου, μια άσκηση που να σου αρέσει όντως μπορεί να ανεβάσει την ενέργεια σου λίγο, κάτι έστω 30, 40 λεπτά γρήγορο περπάτημα ή πχ λίγα βάρη σπίτι με αγαπημένη σου μουσική.
Επίσης αφού έχεις φίλους επιδίωξε να τους βλέπεις και ας έχεις λίγο πεσμένη διάθεση στην αρχή ή αν είσαι κουρασμένος έστω ένα τηλέφωνο, είναι από τα καλύτερα γιατρικα η κουβέντα με φίλους και γενικά ανθρώπους που αισθάνεσαι καλά μαζί τους, μην απομονωθείς από όλους και από όλα, γιατί θα σου εντείνει την μελαγχολία. Για να μειωσε η γιατρός τα φάρμακα σου, σημαίνει ότι είδε ότι θα τα καταφέρεις, είναι πολύ θετικό αυτό, δες το και εσύ θετικά, καλή δύναμη!!

Quote:

---

Originally Posted by Il Capitano Loco

Αγαπητέ συνάνθρωπε ειδικός δεν είμαι αλλά επειδή έχω περάσει τέτοια και ακόμα πολεμώ τους δαίμονες μου έχω να πω ότι έμαθα από ότι πέρασα: 9 χρόνια αγωγή σημαίνει πως ο οργανισμός σου σε πιέζει να μη τα μειώνεις και η απουσία επιθυμίας για οτιδήποτε απόλυτα φυσιολογική είναι. Τι μπορεί να σε βοηθήσει: Άσκηση, έστω περπάτημα, άκου μουσική, επεδίωξε με το ζόρι να πας βόλτα ή για φαγητό με φίλους, άρχισε να τρως σολομό, και κάνε μια έρευνα για τροφές που ανεβάζουν τη σεροτονίνη. Επίσης κάνε μια εξέταση για τη τεστοστερόνη σου γιατί υποψιάζομαι είναι πιο κάτω από το όριο. Άκου μουσική, ονειρέψου, αναπόλησε, πάλεψε για σένα, κάνε ένα ταξίδι, σκάψε, φύτεψε ένα δέντρο, φλέρταρε, κάνε πλάκα, φλέρταρε, αγκάλιασε τους φίλους σου, κλάψε, γέλασε, ζήσε. Επίσης η βρόμη βοηθά αρκετά, αντικατέστησε τη φρυγανιά στα μπιφτέκια. Αν θες να ακούσεις και άλλα πες μου. Το έχεις. Είσαι γίγαντας!

---

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου. Θα τα εφαρμόσω.