Printable View
ακουω τα μπουμπουνιτα και φοβαμαι τοσο πολυ...με εχει πιασει δυσπνοια και νιωθω τρομερη κλειστοφοβια οτι θελω να φυγω,να τρεξω να παω καπου μακρια και δεν μπορω..
καθε φορα που μπουμπουνιζει η χτυποι της καρδιας εκτοξευονται σαν να μολις με εφεραν αντιμετωπη με τη μεγαλυτερη μου φοβια..
σκεφτομαι ομως και λεω,μηπως φταιει η υγρασια και εγω ως υποχονδρια ερμηνευω την δυσκολια στην αναπνοη ως μια επερχομενη κριση?
δεν ξερω τι να πω..γιατι με ταραζει τοσο?παντα την απολαμβανα τοσο πολυ...
σε καταλαβαινω τοσο που δεν φανταζεσαι...εγω λατρευα να βρεχει να ειμαι σπιτι...προσφατα στην πολη που ειμαι ειχε μια τρελη καταιγιδα με απιστευτες αστραπες..ειχα ξανα κριση πανικου κ με πηρε ωρες να συνελθω...απο τοτε κ μονο που ακουω στον καιρο οτι θα εχει καταιγιδα νιωθω εγκλωβισμενη...καποτε ηταν απλα νερο...καθαρο νερο που επεφτε απο τον ουρανο..η οπως ελεγε κ ο μπαμπας μου εκει ψηλα ηταν ενας κυριος που βαρουσε το σκυλι του κ αυτο εκλαιγε..τωρα αυτο το νερο..αυτο το κλαμα ειναι απειλη!θελω τοσο να παψω να φοβαμαι πραγματα που για αλλους ειναι ευλογια...
και εγω μαλιστα επαιρνα και θεση στο δωματιο μου φτιαχνοντας ενα ζεστο ροφημα ακουγοντας μουσικη με το τσιγαρο μου στο χερι και ενα βιβλιαρακι!η καλυτερη μου ηταν!
τωρα γιατι ετσι ξαφνικα ακινητοποιουμαι?τι εγινε απο τη μια στιγμη στην αλλη?
η μονη λογικη(κι εδω γελαμε..) εξηγηση ππουμ πορω να δωσω ειναι οτι η καταιγιδα μας κλεινει το δρομο αν συμβει κατι κακο..εγω αυτη τη σκεψη εκανα κ μαλλον με λυγισε...οτι αν παθω κατι θα ειναι δυσκολο με τετοιο καιρο να με πανε νοσοκομειο..οτι ειμαι σαν περικυκλωμενη...δεν ξερω αλλα υποθετω οτι κ εσυ καποια σκεψη πρεπει να εκανες κ σε τρομαξε!
ισως ναι.αναγνωριζω οτι ειναι παραλογο ομως η λογικη μου εχει τοσο μεγαλη αποσταση απο το συναισθημα μου..μπορω να αγνοησω τις σκεψεις..για τη δυσφορια ομως τι κανω?
αν πιστεψεις τους γνωστικους θα σε πουν οτι το συναισθημα προερχεται απο τη σκεψη...εγω αλι δεν βοηθηθηκα καθολου απο γνωστικη υσμπεριφορικη θεραπεια οποτε θα σε πω απλα μηπως να εκανες εκεινο τον καφε..να ξεχαστεις κιολας κατα τη διαδικασια..να βαλεις λιγο πιο ψηλα το ραδιοφωνο κ να αραξεις στον αγαπημενο σου καναπε??...
εμενα μου αρεσει πολυ η βροχη..παρα τις κρισεις πανικου οταν βρεχει νιωθω τελεια...
mel απολευσε το βροχερο απογευμα οπως εκανες παντα...
δεν μπορω..αυτη τη στιγμη δεν μπορω καν να αναπνευσω.Quote:
Originally posted by olgaki82
mel απολευσε το βροχερο απογευμα οπως εκανες παντα...
ξερω θα περασει σε λιγο και θα ειμαι καλα ομως δυσκολευομαι παρα πολυ.
μιλα μαζι μας μελ θα περασει..
να ξερες ολγα και μονο με το ενδιαφερον σου ποσο καλυτερα με κανεις και αισθανομαι!
λοιπον εκνευριστηκα που νιωθω ετσι και εκανα ενα τσιγαρο να δω ποσο χειροτερα μπορουν να γινουν τα πραγματα..τιποτα ομως ηρεμισα..εφτασα σε σημειο να πιστεψω οτι εχω κριση ασθματος-ενω δεν εχω ασθμα-και με το που με ψιλιαστηκα το εδιωξα.καταλαβα τις παραλογες αυτες αρνητικες σκεψεις και τις μπλοκαρα.ελπιζω και την επομενη φορα να ειναι τοσο ευκολο.
αχ..αν δεν ειχα και εσας..
ετσι μελακι μου χαμογελα ολα περασανε!ειδες ποσο ευκολο ηταν?:)
τοσο καιρο προσπαθειες δεν πηγαν χαμενες!!!το καλο ειναι οτι παθαινω μινι κρισεις τωρα πια και μετα επιστρεφω σαν να μην εχει συμβει τιποτα..δεν εχω αυτη την αδιαθεσια που τις συνοδευει βεβαια δεν ξερω κατα ποσο αυτο οφειλεται στα χαπια..
αυτον τον μηνα 3 εχω διωξει ετσι!!
και θα τις διωξεις ολες ετσι οπως πας:):)
το ελπιζω και το ευχομαι και σε εσας!
ολγα με συγκινισες.σε ευχαριστω..