Ζηταω βοηθεια,νιωθω οτι κοντευω να τρελαθω

Καλησπερα σε ολους,ο λογος που γραφω σε αυτο το φορουμ ειναι γιατι πραγματικα δεν ειμαι καλα.

Ειχα μια σχεση 2 ετων με μια κοπελα μεγαλυτερη απο εμενα(25εγω 27αυτη) η οποια εληξε προσφατα.Ειχαμε μια σχεση του τυπου ερχομαι σπιτι σου,παω σπιτι της με τους δικους της καναμε γιορτες τα ανιψια της και η μητερα της με λατρευαν κτλ.

Πριν απο 1 μηνα λιγο μετα την επετειο των 2 χρονων ενω βεβαια ειχα καταλαβει οτι κατι δεν παει καλα μου ζητησε λιγο χρονο με την δικαιολογια οτι νιωθει υπερβολικα κουρασμενη και πιεσμενη και θελει να κανει πραγματα για τον εαυτο της.Εγινε το λαθος και πηρε η μητερα μου τηλεφωνο μια φιλη της και προσπαθησε να μαθει καποια πραγματα.Η κοπελα μου εγινε εξαλλη αλλα απλα δν το σχολιασε για 2 εβδομαδες που δεν ειχαμε καμια επικοινωνια.

Μετα μιλησαμε στο τηλεφωνο πως παει η ζωη της και μου λεει καλα,εχω πολλα προβληματα και το σημαντικο ειναι οτι νιωθω οτι εισαι κοντα μου λεγοντας μου παραλληλα οτι ενδιαφερθηκε και αλλος κοσμος απο εκει που δεν το περιμενε.Το αφησα ετσι στο χαλαρο για λιγο καιρο ακομα αλλα μετα με επιασε ο πανικος

Μου ειπε θελω να μιλαμε γιατι εκτιμω τον χρονο και εμενα απλα να περιορισουμε τις επαφες γιατι δεν θα κανει καλο και στους δυο μας

Αρχησα να εκβιαζω καταστασεις γιατι ενιωθα οτι οσο περνουσε ο καιρος εφευγε ολο και πιο πολυ.Της φανηκε περιεργο που δν ειπα σε κοινους φιλους οτι χωρισαμε,γινοταν σκληρη οταν της εδινα να καταλαβει οτι εγω δεν θεωρω οτι χωρισαμε κτλ.

Σε καποια φαση εφτασα στο αμην και αρχισα να της λεω σε μυνηματα και στο τηλεφωνο οταν μου ειπε οτι κατα 90% ειναι οριστικο ασχημα πραγματα τυπου δεν εχεις τσιπα δεν εχεις μπεσα και τα λοιπα.

Εν πασει περιπτωσει της ζητησα και την ειδα απο κοντα με τα χιλια ζορια γιατι ενιωθα οτι ηθελε να αποφυγει αυτην την επαφη.Πηγα στο σπιτι της και ηταν αμηχανη,μια στιγμη να αλλαξω να παμε καπου εξω,να βαλω λιγη μουσικη,να πιω 5 ποτηρια νερο και τα λοιπα.

Μου ειπε οτι απλα βαρεθηκε να ασχολειται με την ολη κατασταση,οτι οταν της ειπα αυτα τα πραγματα στο τηλεφωνο εσβησα και την εκτιμηση που μου ειχε σαν ανθρωπο,οτι οταν μου ζητησε χρονο μπορει οντως να ηθελε απλα λιγο χρονο και οτι αν δεν γινοταν μεσανατολικο ζητημα δεν θα φταναμε ως εδω.Σε μια σχεση σαν τη δικια μας η το επισημοποιεις η το τελειωνεις,εγω νιωθω οτι δεν ειμαστε για εκει οποτε το μονο πραγμα που μετανιωνω ειναι οτι δεν το εκανα νωριτερα.Δεν ειναι ενα μικρο λαθος για να μου ζητησεις να ξαναδοκιμασουμε,δεν ειναι τοσο απλο.Το προβλημα της ηταν οτι αντιδρω σαν παιδι,ειμαι πιεστικος απο την καλη την αποψη.

Την πηρα χθες τηλεφωνο,ηδη νιωθω σαν να περασε ενας αιωνας και μου ειπε,βρεθηκαμε τα ειπαμε.Βρεθηκε λυση?Και οταν της ειπα οτι την αγαπω,να το ξανασκεφτουμε και ειμαι διατεθιμενος να περιμενω λιγο ακομα μου ειπε οτι ειμαστε χωρισμενοι εδω και λιγο καιρο ο καθενας κανει οτι θελει και επειδη εχω κατι στη ζωη μου δεν υπαρχει λογος να πουμε κατι αλλο.

Σημερα απολυθηκα απο το στρατο και δεν μπορω να το χαρω καθολου,εχω να φαω 2 μερες εχω να κοιμηθω 2 μερες και καπνιζω απο το πρωι μεχρι το βραδυ και κλαιω σε ασχετες στιγμες που μου ερχεται κατι στο μυαλο.

Υπαρχει κατι που μπορω να κανω για να σωθει αυτη η σχεση?Ειμαι απελπισμενος πραγματικα

Δεν νομιζω οτι μπορεις να κανεις κατι. Η κοπελα σου ειχε φυγει καιρο πριν απο την σχεση σας.

Και οσο πιεζεις μια κατασταση τοσο απομακρυνεις τον αλλον. Αστην ησυχη, δεν μπορεις να αναγκασεις καποιον με το ζορι να ειναι μαζι σου. Ετσι πεφτεις πολυ στα ματια της.

Κοιτα να εισαι εσυ καλα και αυτη ειναι η καλυτερη εκδικηση.

Δυστυχως η ευτυχως το καταλαβαινω οτι ετσι ειναι τα πραγματα...Εχω επισης και ψυχιατρικο παρελθον με κρισεις πανικου μετα απο θανατους δικων μου ανθρωπων και για να το ξεπερασω κατεφυγα σε ταβορ και αναφρανιλ.Τα εχω κοψει εδω και καμποσο καιρο χωρις τη συμφωνη γνωμη του γιατρου μου.Τωρα νιωθω και φοβαμαι οτι επανερχεται η καταθλιψη και ο φοβος.

Ειχα ενα ονειρο με αυτην την κοπελα,της εδωσα παρα πολυ αγαπη και θυσιασα πολλα απο τον εαυτο μου.Τωρα το ονειρο μου το βλεπω σκοτωμενο και νιωθω κενος.Τι μπορω να κανω?

Ευχαριστω

O πρωτος καιρος ειναι δυσκολος, το ξερω απο την πειρα μου, και εγω εχω χωρισει προσφατα....

Απλως προσπαθησε να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν, να βγενεις με τους φιλους σου. Μην κλεινεσαι στο σπιτι, γιατι ετσι θα την σκεφτεσαι συνεχεια και θα μελαγχολεις πιο πολυ....

Ισως τα φαρμακα θα σε βοηθησουν στην αρχη, αλλα προσεχε μην εθιστεις σε αυτα. Εμενα προσωπικα με ειχαν πειραξει κιολας :(

Kαι μια μερα θα ξυπνησεις και θα λες, τι ανοητoς που ημουν και στεναχωριομουν...η ζωη ειναι μπροστα μας και οχι στο παρελθον :)

συμφωνω με την μαρια,αγαπητε....
δεν βλεπω να μπορεις να κανεις κατι αλλο απο το να ηρεμησεις και να κοιταξεις την υγεια σου και την ζωη σου, απο δω και περα...

εκτος αυτου, εκανες μια σειρα απο πολυ σοβαρα λαθη οταν εδειξε να κλονιζεται η σχεση σας , που και την ιδια ενοχλησαν, αλλα εσυ δεν ειδα να τα αναγνωριζεις....

Α και κατι αλλο, αν μπορεις, μη την ξαναενοχλησεις, ή να πας να την δεις. Μπορει να απογοητευτεις ακομα πιο πολυ, ή να μη σε δεχτει καν να σε δει.

Σε ευχαριστω πολυ φιλε μου για τις απαντησεις σου και εχω ξαναβιωσει μια τετοια κατασταση οχι τοσο εντονη ομως.Την τελευταια φορα μου πηρε 3 χρονια να συνεχισω τη ζωη μου....Απλα εχω βαρεθει να πληγωνομαι εχω κουραστει να ποναω πια.Σκεφτηκα να σηκωθω να φυγω στο Αγιο ορος.

Απλα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να χωνεψεις πως μια τετοια σχεση με τοσα προβληματα που παντα απο αγαπη τα ξεπερνουσαμε και συνεχιζαμε τελειωσε ετσι ξαφνικα...

Ποναω υπερβολικα,μου ειπε οτι μπορει να μετανιωσει αυτο που κανει αλλα το εχει παρει αποφαση.

Μπορει μολις φαει τα σκατα στη ζωη της τωρα που εχασε την ασφαλεια της,τον ανθρωπο που την αγαπησε αληθινα και ηταν παντα εκει για αυτην να γυρισει....

Οσο για τα φαρμακα επαιρνα κοντα 2 χρονια,δεν ξερω αν με πειραξανε η οχι αλλα σιγουρα ειπα σε καποια φαση,δεν δεχομαι να ζω απο τα φαρμακα...ισως ειναι καλυτερα να τα ξαναρχισω για λιγο καιρο αλλα δεν θελω να πεσω ξανα.

Στο μυαλο μου επικρατει ενα χαος και στην καρδια μου μια ΜΕΓΑΛΗ πληγη.

Ισως στο μελλον να κοιταω πισω και να γελαω αλλα η αγαπη που εχω για εκεινη δεν προκειται να σβησει.Δυστυχως θα σπευσω παλι για εκεινη αν με χρειαστει.Σαν φιλος δεν εχει σημασια,αλλα θα το κανω.

Γαμω την ευαισθησια μου και την γλυκια καρδια μου....ΓΑΜΩ πραγματικα

Remedy εννοειται πως τα αναγνωριζω,γνωριζω οτι καρπωνομαι μερος της αποτυχιας και οτι δεν φερθηκα οπως επρεπε.Ο πανικος ειναι κακος συμβουλος.Ακομα και αν δεν γυρισει ποτε ελπιζω να μου γινει μαθημα

MasterTlef οι σχεσεις ομως δεν εχουν εγγυηση οτι θα διαρκουν για παντα ή οτι θα εχουν αισιο τελος. Πρεπει μαλλον να σκληρυνουμε λιγο..

Και σκεψου και κατι αλλο, αλλοι χωριζουν μετα απο 20 και 30 χρονια, και εχουν και παιδια ... οι δικοι μου χωρισαν μετα απο 20 χρονια.

Σκεψου να ειχατε παντρευτει και να ειχατε και παιδακια, πως θα ενοιωθες τοτε? Ποσο ασχημα?

Απλως πρεπει λιγο να φροντισεις τον εαυτο σου, να σκληρυνεις πιο πολυ, γιατι στη ζωη σου θα σου τυχουν και πιο δυσκολες καταστασεις.

Μια τελευταια συμβουλη να ρωτησω αν εχετε την καλοσυνη.Ειχε την προθεση να μιλαμε απο καθαρο σεβασμο για το χρονο που περασε ο ενας με τον αλλον και για αυτα που μοιραστηκαμε.Εγω απο τον πονο μου και με ασχημο τροπο το διεκοψα.Θεωρειται σωστο μολις καταλαγιασουν λιγο οι προσφατες καταστασεις να την παρω ενα τηλεφωνο να της ζητησω συγγνωμη για ολα οσα ειπα και να μιλαμε μια στο τοσο?Γιατι την αγαπω σαν ανθρωπο,οτι και αν εγινε.

Της εστειλα αυτο το μυνημα σημερα και πειτε μου τη γνωμη σας.

Για να δωσω ενα πρεπον τελος ηθελα να σου πω να εισαι καλα στη ζωη σου και σου ευχομαι να βρεις καποιον εαν δεν το εχεις κανει ηδη που να σου ταιριαζει.Απλα να ξερεις οτι την αδιαλλαξια,την δειλια και το συναισθημα που απεβαλλες θα το βρεις μπροστα σου.Επελεξες τον ευκολο δρομο που σιγουρα δεν ειναι ο σωστος.Ηρθα στη ζωη σου για να παρεις την ευκαιρια που ηθελες.Δεν τη δεχθηκες γιατι αυτο το διαστημα σε αντιμετωπισα με αγνοτητατα χωρις στρατηγικη.Αργοτερα θα καταλαβεις πολλα πραγματα,μακαρι ο θεος να σε λυπηθει γιατι ο αλλος(οχι ο γκομενος....)δεν θα το κανει.Υποψιασου και προσεχε...προσευχομαι για εσενα.

Τη γνωμη σας και το ληγουμε εδω.Σας ευχαριστω πολυ για το χρονο σας.Να σας εχει ο θεος καλα

Και το εστειλα γιατι μου ελεγε οτι πριν απο εμενα με τους μαλακες που ειχε μπλεξει παρακαλουσε το θεο να της στειλει ενα ανθρωπο να την αγαπησει πραγματικα και να της δωσει πολλα πραγματα.Μου ειπε οτι σε εστειλε ο Θεουλης κοντα μου

αααααααααααααααααααχχχχχχ μονο αυτο σου λεω φιλε μου τιποτα αλλο.μαζεψε τα κομματια σου,σταματα να σκεφτεσαι οτι εχει σχεση με αυτην.αυτη πηρε τις αποφασεις της πολυ καιρο πριν.οτι ελεγε το εννοουσε,απλα το χορτασε.και τωρα ψαχνει για αλλα,ανθρωποι ειμαστε και αλλαζουμε,αυτη αλλαξε και απλα δεν ταιριαζεις πλεον στην αλλαγη της.το μηνυμα σου φοβερο,και σιγουρα θα βρει στο μελλον και αυτη κακες αντιμετωπισεις.οπως θα ξαναβρεις και εσυ.ψαξε και ισως καποια στιγμη βρεις μια ευαισθητη ψυχη σαν την δικη σου να σε αγαπησει,δυσκολο μεν αλλα η ελπιδα παντα υπαρχει.βγαινε με φιλους,κανε οτιδηποτε σε ευχαριστει και κυριως παρτο αποφαση.πως δεν υπαρχει περιπτωση να ξανασμηξετε.μονο ετσι θα μπορεσεις να συνεχισεις....

Πολυ καλο το μηνυμα :)

Aλλα μη της ξαναστειλεις αλλο μηνυμα, μην ασχολεισε μαζι της, μην βγειτε ουτε για καφε, και αν σε παρει τηλ ετσι για να μιλησετε πες της πως δεν μπορεις τωρα να μιλησεις. Μονο ετσι αν δεν ασχολεισαι μαζι της θα μπορεσεις με τον καιρο να την ξεχασεις.

Και αμα θες να ξεσπασεις, να κλαψεις, να φωναξεις, ΚΑΝΤΟ. Μονο ετσι θα βγαλεις απο μεσα σου ολη την θλιψη και την πικρα. Και μετα θα δεις, οτι θα νοιωσεις πολυ καλυτερα.

Ελπιζω να σε βοηθησα λιγακι, και το επομενο μηνυμα σου να ειναι πιο αισιοδοξο :)

Τι να σας πω ρε παιδια...εχω δωσει την καρδια μου και την εχουν ποδοπατησει,δεν ειναι η πρωτη φορα δυστυχως.Εχω παρα πολυ αγαπη να δωσω και δυστυχως εχω παρει μονο προσωρινη ανταποκριση.

Και φιλε μου οντως ετσι ειναι τα πραγματα,μου ειπε οτι ειμαι σιγουρη οτι μπορεις να κανεις μια γυναικα πολυ ευτιχισμενη απλα δεν μπορεις πλεον να κανεις εμενα.

Που ειναι αυτη η γυναικα βρε παιδια?Ψυλο στα αχυρα μου φαινεται ψαχνω...:)

δεν ειναι θεμα γυναικα,ειναι θεμα ανθρωπου και ναι ειναι ψυλος στα αχυρα ....