Άγχος και απώλεια βάρους

Σαν να πολεμάω την Σκύλλα με την Χάρυβδη. Από μικρό παιδί είχα αυτό το άγχος με την απώλεια βάρους. Θυμάμαι πριν κάποια χρόνια είχα πάει για καθαρισμό σε οδοντίατρο χωρίς ένεση και από την υπερένταση λόγω του πόνου έχασα δύο κιλά. Έρεψα. Και άλλες φορές ως έφηβος να γυρίζω από μάθημα σε υπερένταση και να μοιάζει το πρόσωπό μου συρρικνωμένο στον καθρέφτη. Σε κρίσεις πανικού θα χάσω τρία κιλά στάνταρ. Αγχώνομαι και χάνω βάρος και όσο χάνω βάρος τόσο αγχώνομαι. Θα πάρω τα πάνω μου θα πάρω λίγο βάρος αλλά αν γίνει κάτι πάλι θα χάσω. Και δεν είναι ότι δεν τρώω. Υπάρχει η εσφαλμένη εντύπωση ότι όσοι χάνουν βάρους λόγω άγχους τους κόβεται η όρεξη η δεν τρώνε πολύ καλά. Σε εμένα δεν ισχύει αυτό. Απλά χάνω βάρος και μετά αναγκάζομαι να τρώω διπλάσιες ποσότητες για να μην χάσω κι άλλο γιατί μέχρι να πάρω κάνα κιλό περνάνε μέρες. Υπήρχε μια περίοδος κάποιων χρόνων που ήμουν 73 με 75 κιλά και μια ακόμη παλαιότερη που είχα φτάσει και 80 αλλά τότε δεν είχα άγχος ή τέλος πάντων ήταν κάτω από το χαλί. Όταν άρχισα πάλι με τις κρίσεις πανικού ή το άγχος ή τα ψυχοσωματικά το βάρος μου κυμαίνεται από 68 μέχρι 72 πλέον. Δεν ανεβαίνει το άτιμο και έχω πάρα πολύ θυμό και θλίψη που δεν μπορώ να επιβληθώ στο σώμα μου και όλο νομίζω πως κάτι έχω και χάνω βάρος η δεν παίρνω εύκολα βάρος ενώ όλες οι εξετάσεις αίματος που έχω κάνει με την τελευταία πριν ένα εξάμηνο δεν έχουν δείξει ποτέ τίποτα. Αντιμετωπίζει κανείς κάτι παρόμοιο; Α και όταν αγχώνομαι νιώθω το στομάχι μου κενό τρώω και είναι σαν να μην έχω φάει. Σκέφτομαι να πάω και σε ψυχολόγο γιατί μόνο με ψυχίατρο αισθάνομαι ότι δεν...

Quote:

---

Originally Posted by ThelwNaEimaiKala

Σαν να πολεμάω την Σκύλλα με την Χάρυβδη. Από μικρό παιδί είχα αυτό το άγχος με την απώλεια βάρους. Θυμάμαι πριν κάποια χρόνια είχα πάει για καθαρισμό σε οδοντίατρο χωρίς ένεση και από την υπερένταση λόγω του πόνου έχασα δύο κιλά. Έρεψα. Και άλλες φορές ως έφηβος να γυρίζω από μάθημα σε υπερένταση και να μοιάζει το πρόσωπό μου συρρικνωμένο στον καθρέφτη. Σε κρίσεις πανικού θα χάσω τρία κιλά στάνταρ. Αγχώνομαι και χάνω βάρος και όσο χάνω βάρος τόσο αγχώνομαι. Θα πάρω τα πάνω μου θα πάρω λίγο βάρος αλλά αν γίνει κάτι πάλι θα χάσω. Και δεν είναι ότι δεν τρώω. Υπάρχει η εσφαλμένη εντύπωση ότι όσοι χάνουν βάρους λόγω άγχους τους κόβεται η όρεξη η δεν τρώνε πολύ καλά. Σε εμένα δεν ισχύει αυτό. Απλά χάνω βάρος και μετά αναγκάζομαι να τρώω διπλάσιες ποσότητες για να μην χάσω κι άλλο γιατί μέχρι να πάρω κάνα κιλό περνάνε μέρες. Υπήρχε μια περίοδος κάποιων χρόνων που ήμουν 73 με 75 κιλά και μια ακόμη παλαιότερη που είχα φτάσει και 80 αλλά τότε δεν είχα άγχος ή τέλος πάντων ήταν κάτω από το χαλί. Όταν άρχισα πάλι με τις κρίσεις πανικού ή το άγχος ή τα ψυχοσωματικά το βάρος μου κυμαίνεται από 68 μέχρι 72 πλέον. Δεν ανεβαίνει το άτιμο και έχω πάρα πολύ θυμό και θλίψη που δεν μπορώ να επιβληθώ στο σώμα μου και όλο νομίζω πως κάτι έχω και χάνω βάρος η δεν παίρνω εύκολα βάρος ενώ όλες οι εξετάσεις αίματος που έχω κάνει με την τελευταία πριν ένα εξάμηνο δεν έχουν δείξει ποτέ τίποτα. Αντιμετωπίζει κανείς κάτι παρόμοιο; Α και όταν αγχώνομαι νιώθω το στομάχι μου κενό τρώω και είναι σαν να μην έχω φάει. Σκέφτομαι να πάω και σε ψυχολόγο γιατί μόνο με ψυχίατρο αισθάνομαι ότι δεν...

---

Εγώ θα σου πω εφόσον οι εξετάσεις σου είναι πολύ καλές είσαι τυχερός που τρως και δεν παίρνεις κιλά.Προφανως έχεις ελέγξει τον θυρεοειδή σου σωστά;Απλά ο μεταβολισμός σου δουλεύει στο φουλ.Εγω θα πρότεινα πέρα από ψυχοθεραπεία για να χαλαρώσεις από το άγχος σου να απευθυνθείς σε έναν διατροφολόγο ο οποίος θα δει τι γίνεται με τον μεταβολισμό και θα σε κατευθύνει πως θα πάρεις τα κιλά που θέλεις .

Ναι ο θυρεοειδής πάντα στα φυσιολογικά τον βρίσκω. Ναι ίσως ένας διατροφολόγος τελικά να είναι απαραίτητος. Σε ευχαριστώ Τζόανα. Τώρα η πίεσή μου είναι στο 13 με 9 σε εξάρσεις άγχους ανεβαίνει η ρημάδα. Πήρα ελάχιστο στεντόν λόγω της εξαρσης αλλά δεν έκανε τίποτα. Συνηθως με ένα πενταρι πέφτει αλλά Θα προσπαθήσω το πολεμήσω χωρίς να πάρω αυτήν την φορά αγχολυτικό. Αν και οι ζεν δάσκαλοι θα έλεγαν "για να νικήσεις πρέπει να σταματήσεις να πολεμάς" :)

Quote:

---

Originally Posted by ThelwNaEimaiKala

Ναι ο θυρεοειδής πάντα στα φυσιολογικά τον βρίσκω. Ναι ίσως ένας διατροφολόγος τελικά να είναι απαραίτητος. Σε ευχαριστώ Τζόανα. Τώρα η πίεσή μου είναι στο 13 με 9 σε εξάρσεις άγχους ανεβαίνει η ρημάδα. Πήρα ελάχιστο στεντόν λόγω της εξαρσης αλλά δεν έκανε τίποτα. Συνηθως με ένα πενταρι πέφτει αλλά Θα προσπαθήσω το πολεμήσω χωρίς να πάρω αυτήν την φορά αγχολυτικό. Αν και οι ζεν δάσκαλοι θα έλεγαν "για να νικήσεις πρέπει να σταματήσεις να πολεμάς" :)

---

Κράτα γερά όλα θα πάνε καλά.Ειναι λογικό λόγω άγχους αυτή η πίεση.Να ξέρεις ότι δεν είναι παθολογικής αιτίας.Η πίεση όπως και οι παλμοί μας έχουν αυξομειώσεις όλη την ημέρα και είναι το φυσιολογικό αυτό.οποτε ξέχνα το!και μια συμβουλή δεν χρειάζεται να μετράς την πίεση σου όταν είσαι αγχωμενος.

Ναι κάνω το λάθος να μετράω την πίεση γιατί θέλω την επιβεβαίωση ότι όλα είναι καλά. Αλλά εννοείται πως όσο το κάνω τόσο αγχώνομαι. Ακόμη και κατά την διάρκεια της μέτρησης αισθάνομαι την καρδιά μου να χτυπάει πιο δυνατά γιατί αγχώνομαι εκείνη την ώρα. Προς το παρόν η πίεση μου είναι από 12.5 μέχρι 14 κατά την διάρκεια της ημέρας. Έχω και μια συχνοουρία από χτες με το που πίνω ένα ποτηράκι νερό μετά από λίγο τουαλέτα. Να ναι από το στρες από το κρύο να είναι καμιά ήπια ίωση που δεν φαίνεται και μου ανεβάζει την πίεση. Γιατί συνήθως σε άγχος κρύο ή ιώσεις έχουμε συχνοουρία. Προφανώς υποβόσκει το άγχος και για αυτό κρατάει ακόμη η πίεση. Φέτος σε ένα νησί που είχα πάει είχα συνέχεια 13.5 μόλις γύρισα σπίτι έπεσε στα φυσιολογικά. Ίσως να ήταν και τα επεξεργασμένα που έτρωγα έξω σε συνδυασμό με το στρες ταξιδιού. Προσπαθώ να μην αγχώνομαι να κάνω καλές σκέψεις να ξεχνιέμαι αλλά η ρημάδα κρατάει ακόμα. Τι θέλει και επιμένει. Μέχρι προχτές είχα 11.5 με 12.5. Μετά πήρα ελάχιστο στεντόν γιατί στρεσαριστηκα λίγο και μετά άρχισε να ανεβαίνει. Ίσως να πάρω ένα πεντάρι στεντόν για να ηρεμήσω τελείως δεν ξέρω.

Quote:

---

Originally Posted by ThelwNaEimaiKala

Ναι κάνω το λάθος να μετράω την πίεση γιατί θέλω την επιβεβαίωση ότι όλα είναι καλά. Αλλά εννοείται πως όσο το κάνω τόσο αγχώνομαι. Ακόμη και κατά την διάρκεια της μέτρησης αισθάνομαι την καρδιά μου να χτυπάει πιο δυνατά γιατί αγχώνομαι εκείνη την ώρα. Προς το παρόν η πίεση μου είναι από 12.5 μέχρι 14 κατά την διάρκεια της ημέρας. Έχω και μια συχνοουρία από χτες με το που πίνω ένα ποτηράκι νερό μετά από λίγο τουαλέτα. Να ναι από το στρες από το κρύο να είναι καμιά ήπια ίωση που δεν φαίνεται και μου ανεβάζει την πίεση. Γιατί συνήθως σε άγχος κρύο ή ιώσεις έχουμε συχνοουρία. Προφανώς υποβόσκει το άγχος και για αυτό κρατάει ακόμη η πίεση. Φέτος σε ένα νησί που είχα πάει είχα συνέχεια 13.5 μόλις γύρισα σπίτι έπεσε στα φυσιολογικά. Ίσως να ήταν και τα επεξεργασμένα που έτρωγα έξω σε συνδυασμό με το στρες ταξιδιού. Προσπαθώ να μην αγχώνομαι να κάνω καλές σκέψεις να ξεχνιέμαι αλλά η ρημάδα κρατάει ακόμα. Τι θέλει και επιμένει. Μέχρι προχτές είχα 11.5 με 12.5. Μετά πήρα ελάχιστο στεντόν γιατί στρεσαριστηκα λίγο και μετά άρχισε να ανεβαίνει. Ίσως να πάρω ένα πεντάρι στεντόν για να ηρεμήσω τελείως δεν ξέρω.

---

Σε αυτά τα επίπεδα είναι και η δική μου πίεση.Πεταξα όμως το πιεσόμετρο.Με το που έβλεπα την πίεση με έπιανε κρίση πανικού και νόμιζα ότι θα πάθω εγκεφαλικό.Χθες έφαγα γαριδάκια αρκετά και ξέρεις ότι έχουν αρκετό αλάτι το οποίο ανεβάζει την πίεση.Αφου τα έφαγα όλα μπήκα εννοείται στο ίντερνετ και με αυτά που διάβασα έπαθα κρίση.Εχεις βάλει χολντερ πίεσης;

Quote:

---

Originally Posted by ThelwNaEimaiKala

Σαν να πολεμάω την Σκύλλα με την Χάρυβδη. Από μικρό παιδί είχα αυτό το άγχος με την απώλεια βάρους. Θυμάμαι πριν κάποια χρόνια είχα πάει για καθαρισμό σε οδοντίατρο χωρίς ένεση και από την υπερένταση λόγω του πόνου έχασα δύο κιλά. Έρεψα. Και άλλες φορές ως έφηβος να γυρίζω από μάθημα σε υπερένταση και να μοιάζει το πρόσωπό μου συρρικνωμένο στον καθρέφτη. Σε κρίσεις πανικού θα χάσω τρία κιλά στάνταρ. Αγχώνομαι και χάνω βάρος και όσο χάνω βάρος τόσο αγχώνομαι. Θα πάρω τα πάνω μου θα πάρω λίγο βάρος αλλά αν γίνει κάτι πάλι θα χάσω. Και δεν είναι ότι δεν τρώω. Υπάρχει η εσφαλμένη εντύπωση ότι όσοι χάνουν βάρους λόγω άγχους τους κόβεται η όρεξη η δεν τρώνε πολύ καλά. Σε εμένα δεν ισχύει αυτό. Απλά χάνω βάρος και μετά αναγκάζομαι να τρώω διπλάσιες ποσότητες για να μην χάσω κι άλλο γιατί μέχρι να πάρω κάνα κιλό περνάνε μέρες. Υπήρχε μια περίοδος κάποιων χρόνων που ήμουν 73 με 75 κιλά και μια ακόμη παλαιότερη που είχα φτάσει και 80 αλλά τότε δεν είχα άγχος ή τέλος πάντων ήταν κάτω από το χαλί. Όταν άρχισα πάλι με τις κρίσεις πανικού ή το άγχος ή τα ψυχοσωματικά το βάρος μου κυμαίνεται από 68 μέχρι 72 πλέον. Δεν ανεβαίνει το άτιμο και έχω πάρα πολύ θυμό και θλίψη που δεν μπορώ να επιβληθώ στο σώμα μου και όλο νομίζω πως κάτι έχω και χάνω βάρος η δεν παίρνω εύκολα βάρος ενώ όλες οι εξετάσεις αίματος που έχω κάνει με την τελευταία πριν ένα εξάμηνο δεν έχουν δείξει ποτέ τίποτα. Αντιμετωπίζει κανείς κάτι παρόμοιο; Α και όταν αγχώνομαι νιώθω το στομάχι μου κενό τρώω και είναι σαν να μην έχω φάει. Σκέφτομαι να πάω και σε ψυχολόγο γιατί μόνο με ψυχίατρο αισθάνομαι ότι δεν...

---

Τι ύψος έχεις?και τι ηλικία?☺️

Quote:

---

Originally Posted by Joanna K

Σε αυτά τα επίπεδα είναι και η δική μου πίεση.Πεταξα όμως το πιεσόμετρο.Με το που έβλεπα την πίεση με έπιανε κρίση πανικού και νόμιζα ότι θα πάθω εγκεφαλικό.Χθες έφαγα γαριδάκια αρκετά και ξέρεις ότι έχουν αρκετό αλάτι το οποίο ανεβάζει την πίεση.Αφου τα έφαγα όλα μπήκα εννοείται στο ίντερνετ και με αυτά που διάβασα έπαθα κρίση.Εχεις βάλει χολντερ πίεσης;

---

Περαστικά. Και η δικιά σου πίεση φαίνεται πως είναι καθαρά από το άγχος. Νομίζω πως ακόμη κι αν δεν το σκεφτόμαστε επειδή υπάρχει η σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού αυτό δουλεύει. Τι να πω δεν ξέρω. Πάντως με έκανες και χαμογέλασα λίγο με τα γαριδάκια. Χωρίς χαρά δεν γίνεται τίποτα.

Quote:

---

Originally Posted by ThelwNaEimaiKala

Περαστικά. Και η δικιά σου πίεση φαίνεται πως είναι καθαρά από το άγχος. Νομίζω πως ακόμη κι αν δεν το σκεφτόμαστε επειδή υπάρχει η σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού αυτό δουλεύει. Τι να πω δεν ξέρω. Πάντως με έκανες και χαμογέλασα λίγο με τα γαριδάκια. Χωρίς χαρά δεν γίνεται τίποτα.

---

Χαίρομαι που χαμογελασες☺️Ναι δυστυχώς δουλεύει πολύ το υποσυνείδητο σε μας.Οσο και να μην σκεφτόμαστε το υποσυνείδητο κάνει την δουλειά του.Ειμαι πολύ φοβιτσιαρα γενικά και δυστυχώς κάτι που σε κάποιον θα πέρναγε απαρατήρητο εμένα με βασανίζει όπως κάποια σωματικά φυσιολογικα συμπτώματα.

Αυτο με το αγχος-> απώλεια βαρους ειναι πολυ σπαστικό, το εχω και γω καμια 10αρια χρόνια. Πριν δεν το χα.
Τα υπόλοιπα που λες ειναι σαν να βλέπω τον εαυτο μου.
Μετα που ειχα κάνει οοοολες τις εξετάσεις που υπάρχουν και 7 χρόνια ταλαιπωρίας ειχα πάρει 10 μηνες λαντοζ θεραπεία και ως εκ θαύματος μου ειχαν περάσει ολα αυτά.
Τωρα τελευταία περνω d και zink (d εχω ανεπάρκεια) και εχουν βοηθησει.

Quote:

---

Originally Posted by Joanna K

Χαίρομαι που χαμογελασες☺️Ναι δυστυχώς δουλεύει πολύ το υποσυνείδητο σε μας.Οσο και να μην σκεφτόμαστε το υποσυνείδητο κάνει την δουλειά του.Ειμαι πολύ φοβιτσιαρα γενικά και δυστυχώς κάτι που σε κάποιον θα πέρναγε απαρατήρητο εμένα με βασανίζει όπως κάποια σωματικά φυσιολογικα συμπτώματα.

---

Έτσι ακριβώς. Τώρα ξεκίνησα προβιοτικα πάλι άλλα πως συνέπεσε με την αύξηση στην πίεση και τώρα μου μπήκε η αμφιβολία μήπως το προβιοτικα μου αύξησε την πίεση και διστάζω να πάρω. Αυτό το είχα πάθει και με την βιταμίνη c χαχα. Το ίντερνετ φυσικά είναι ότι χειρότερο γιατί ακόμη και τα μακροθρεπτικά αν κάνεις αναζήτηση τι μπορεί να προκαλέσουν πρωτεινες λίπη υδατάνθρακες τα χειρότερα θα βγάλει στο τέλος θα κόψουμε και το φαγητό χαχα. Μακριά από το ίντερνετ σε τέτοια θέματα. Αλλά την πατάω και γω κάποιες φορές.

Quote:

---

Originally Posted by Geo12

Αυτο με το αγχος-> απώλεια βαρους ειναι πολυ σπαστικό, το εχω και γω καμια 10αρια χρόνια. Πριν δεν το χα.
Τα υπόλοιπα που λες ειναι σαν να βλέπω τον εαυτο μου.
Μετα που ειχα κάνει οοοολες τις εξετάσεις που υπάρχουν και 7 χρόνια ταλαιπωρίας ειχα πάρει 10 μηνες λαντοζ θεραπεία και ως εκ θαύματος μου ειχαν περάσει ολα αυτά.
Τωρα τελευταία περνω d και zink (d εχω ανεπάρκεια) και εχουν βοηθησει.

---

Χαίρομαι που βρίσκω κάποιον ομοιοπαθή ως προς το συγκεκριμένο. Τελικά δεν είμαι ο μόνος. Μπράβο που είσαι καλά τώρα και μακάρι να είσαι πάντα καλά. Εμένα συνήθως κάποιο εξωτερικό ή εσωτερικό ερέθισμα είναι που μου εντείνει το άγχος. Και γω παίρνω αντικαταθλιπτικό και έχω δει σημαντική βελτίωση αλλά ακόμη υπάρχει το άγχος. Εγώ παιδεύομαι από μικρό παιδί. Για πολλά χρόνια από άποψη άγχους ήμουν καλά. Κάποια στιγμή πέρσι έγιναν διάφορα και τα είδα όλα, χαχα. Καλό βέβαια αυτό από την μία, γιατί συνειδητοποίησα ότι έχω ψυχικά τραύματα, όπως λέει και ο αγαπητός και ειδικός σε αυτά Gabor Mate, και αν δεν τα λύσω αυτά θα συνεχίσω να παλαντζάρω και θα ζω πιο κάτω σε δυναμικότητα από όσο θα μπορούσα. Γιατί όλοι ξέρουμε ότι έχουμε πολλά που μας κρατάνε πίσω αλλά δεν τα δίνουμε σημασία και δεν τα παραδεχόμαστε στον εαυτό μας. Εγώ έφτασα στο σημείο που είπα δεν πάει άλλο.
D παίρνω γιατί είχα και γω έλλειψη.

10 characters

Νομιζω η πολυχρονη ανεπαρκεια d κανει τετοια νευρολογικα προβληματα.

Quote:

---

Originally Posted by Geo12

Νομιζω η πολυχρονη ανεπαρκεια d κανει τετοια νευρολογικα προβληματα.

---

Σίγουρα η έλλειψη D παίζει σημαντικό ρόλο, όπως φυσικά η ρύπανση και τα χημικά που βάζουμε πάνω μας και που τρώμε, ανάλογα τον τρόπο ζωής του καθενός. Νομίζω όμως χωρίς κάποιο τραυματικό υπόβαθρο, όλα αυτά δεν πάνε τόσο βαθιά. Και γω τα ρίχνω μια στο προβιοτικό που πήρα και μου ανέβηκε λίγο η πίεση, που παρεμπιπτόντως τώρα είναι μια χαρά, μια στο ένα μια στο άλλο, χαχα. Δεν λέω μια ίωση μπορεί να έχει κάποιες παρενέργειες. Αλλά γενικά η αγχώδης διαταραχή προέρχεται κυρίως από μια ταραγμένη ψυχοσύνθεση. Όπως έγραψα και πιο πάνω το έχω από παιδί.