Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή ή κάτι χειρότερο ;
Καλησπέρα σας . Βλέπω χρόνια το συγκεκριμένο σάιτ , από τότε που με είχε πιάσει μια και καλη η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή μου , μετα τις πανελλήνιες (λογικα λόγω συσσωρευμένου άγχους, έπαθα και τοτε την πρώτη μου κρίση πανικού και πάθαινα συχνά) . Είμαι 21 χρόνων καταρχάς . Απ όταν ήμουν μικρη παρατήρησα ότι είχα κάποια να τα πω τικς ( αν δεν κλείσω το φως θα πεθάνει η μαμα μου πχ ,) τα οποία μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι τα είχαν και οι αδερφές μου και αρκετός κόσμος όποτε ενιωθα πιο φυσιολογική σε εισαγωγικά και δεν με επηρέαζε στην λειτουργικότητα μου γενικώς . Μέχρι που άρχιζε η περίοδος των πανελληνίων , το συνεχές πολύωρο καθημερινό διαβασμα και εν μέσω καραντίνας , δηλαδή δεν έβγαινα καν έξω . Ώσπου ξαφνικα μια μέρα με έπιασε η πρώτη μου κρίση πν ενικού και επειδή δεν ήξερα τι είναι και τι έχω νόμιζα ότι τρελαίνομαι ,. Μου είχε κρατήσει μια εβδομάδα σίγουρα , να παθαίνω κρίσεις και μετα να φοβάμαι μήπως ξαναπάθω δηλαδή όλη την ωρα το μυαλο μπυ ήταν σε εγρήγορση , δεν κοιμούνται τα βραδιά έκαιγε το κεφάλι μπυ το σώμα μου εφίδρωση γενικα χαλια μαυρα . Κάπου εδώ να πω ότι ο κύριος φοβος μπυ ήταν μήπως τρέλαινομαι και υπαρξιακές κρίσεις θα έλεγα καθώς αναρωτιόμουν αν τελικα έχει τίποτα νόημα κλπ κλπ . Λιγο πριν τελειώσω τις πανελλήνιες λοιπόν , με έπιασε μια και καλγ ένα βράδυ κρίση πανικου όσο ήμουν με την ξαφερφη μου και από την έπομενη ημέρα για για διάστημα σχεδόν 6 μηνών ζούσα ένα βασανιστήριο κάθε εννοείται έψαχνα στον ινστρτνρτ επειδή αγχωνόμουν οτι έχω κάτι χειρότερο , θυμάμαι είχα δει μια ασθένεια κου λέγεται Αλέξιθυμια , που σημαίνει ότι δεν έχεις συναισθήματα κάτι τέτοιο δεν την θυμάμαι ακριβώς και επειδή ενιωθα τοσους μήνες ρνα εσωτερικό μούδιασμα νόμιζα οτι είχα αυτό γιατί δεν ενιωθα συναισθήματα . Μετα από 3 χρόνια δηλαδή τώρα , παρατηρώ οτι μάλλον ήμουν κυριευμένη απο φόβο και άγχος , αγωνία τόσο πολύ που δεν άφηνα χωρο για αλλα σύναισθηματα , είχαν γίνει δηλαδή η καθημερινότητα μου αυτα τα αρνητικα σύναισθηματα που πλέον δεν καταλάβαινα οτι τα έχω . Τέλος πάντων , να μην πολυλογώ, σε αυτούς τους μήνες που λογικα είχα και κατάθλιψη ταυτόχρονα καθώς δεν έτρωγα δεν είχα όρεξη για τίποτα κλπ , έγινε και άλλο τεράστιο μπαμ όταν μου μπήκε γ σκέψη συο μυαλο οτι θα κάνω κακό σε κάποιον που αγαπάω , δηλαδή στην οικογένεια μου . Εννοείται όταν μου μπήκε αυτή γ σκέψη στο μυαλο έχασα την γη κάτω από τα πόδια μου , την υπερανελυα, λέω γιατί το σκέφτηκα αυτο , τι μου συμβαίνει , τρελαίνομαι και γίνομαι σχιζοφρενής λογικα . Μετα μου ερχόντουσαν και εικόνες στο μυαλο μου ότι σκοτώνω την οικογενεια μου . Δηλαδή οι δυο μεγαλύτεροι μου φόβοι στην ζωή ( να τρελαθώ και να πάθουν κάτι αυτοί που αγαπάω ) ειχαν συνδυαστεί καθώς σκεφτόμουν οτη θα τρελαθώ θα χασω τον έλεγχο και Αθ σκοτώσω αυτούς που αγαπάω . Ποναγα, δεν έχω ξανανιώσει τέτοιο πόνο στην ζωή μου ψυχικά και συναισθηματικά . Όμως ταυτόχρονα ενιωθα ένα εσωτερικό συναισθηματικό μούδιασμα , δεν μπορούσα να κλάψω , έβλεπα στενάχωρα βιντεάκια που κανονικά κλαίω πολύ εύκολα σαν άνθρωπος και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα ούτε ένα δάκρυ . Μετα από αυτή την κατάσταση παρακάλεσα τη μαμα μου να πάω σε ψυχολόγο ( γιατί ήμουν και ανήλικη τοτεε) . Πήγα , πιο πολύ πήγα να πω την άληθεια επειδή ήταν ειδική και ήθελα να της πω όλα αυτα που σκέφτομαι για να μου επιβεβαιώσει ότι δεν ειμαξ τρελή . Μετα βρήκα και αυτό το φόρουμ που είχαν και άλλοι αυτούς τους φόβους και ότι λογικα είναι ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή και ούζο κάτι χειρότερο και δεν ξέρετε ποσο καλύτερα ένιωσα . Σιγά σιγά το ξεπέρασα , χωρίς φαρμακευτική θεραπεία , που πραγματικα όποτε το θυμάμαι ότι βγήκα από αυτοη τον φαύλο κύκλο σχεδόν μόνη μου ( και εμ βοήθεια ψυχολόγου ) χωρια φάρμακα λέω πραγματικα μπράβο σου , νόμιζα θα ήταν αιώνιο . Σε αυτό το διάστημα των 2 ετών νομίζω τόσο έχουν περάσει , νομίζω δεν ξαναπαθα κρίση πανικού πάντα όταν πήγε να μου έρθει την διαχειριζόμουν και εκλογίκευα τις σκέψεις μου όσο μπορούσα . Προσπαθούσα να τα παίρνω ως Χίουμορ αυτα που σκεφτόμουν και τα έλεγα στους άλλους . 1-2 φορές μόνο με ειχρ ξαναπιάσει άγχος ότι επειδή ακόμη σκεφτόμουν καμία φορα ξα μην σκοτώσω κάποιον ότι πάει λάθος κάτι με εμένα και απλώς το αποφεύγω τόσα χρόνια , το οποίο μετα το εκλογίκευσα και λέω είσαι καλός άνθρωπος , φοβάσαι μην σκοτώσεις επειδή δεν το θέλεις , μην υποτιμάς συνέχεια τον εαυτό σου . Θα ήθελες να βρεις έναν άνθρωπο σαν και εσένα Κατα βάθος ????. Και έτσι ζω τα τελευταία 2 χρόνια . Μέχρι την περασμένη Τετάρτη πριν 5 μέρες . Έπαθα ακόμη πιο τεράστιο μπαμ από τότε. Κάπου εδώ να πω ότι οποίος παθαίνει trigger και του κολλάνε οι ιδεοληψίες άλλων να μην διαβάσει παρακάτω και ανα θέλει να πάει κατευθείαν ατο τέλος τέλος. . Είχα δει πριν 1-2 χρόνια μια ταινία με την αδερφή μου λοιπόν . Στην οποία έδειχνε μια σχιζοφρενή (ναι αυτή την ταινία βρήκε να βάλει και η αδερφή μου απ όλες ήμαρτον και αυτή ????????????) , που έβλεπε την μαμα της που είχε πεθάνει και νόμιζε ότι ήταν αληθινή . Μετα από αυτή την ταινία με έπιασε φοβος οτι μπορεί και εμένα οι γύρω μου να μην υπάρχουν και πχ να είμαι έγκλειστη στα αλήθεια σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα και να βλέπω ργω την οικογένεια μου μόνο στη φαντασία μπυ . Τέλος πάντων ήταν φοβος που μου πέρασε εκείνο το βράδυ , καπως τον εκλογίκευσα . Τώρα μετα από 2 χρόνο σχεδόν , πάλι μου μπήκε η σκέψη ότι οι γύρω μου δεν υπάρχουν και είναι ψεύτικοι , που πιο πολύ με τρομάζει για την οικογένεια μπυ και το αγόρι μου , δηλαδή για δικά μκυ πρόσωπα . Το σκεφτόμουν μέρες το είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μπυ αλλα δεν το έδινα σημασία μέσα στην ημέρα όταν έκανα πράγματα . Μέχρι κου ένα βράδυ το σκέφτηκα πάλι πιο έντονα μέχρι που του έδωσα σημασία και το υπέρ ανέλυσα . Μπράβο μου … με έπιασε πάλι πανικός που εχρι να με πιάσει 1-2 χρόνια τόσο έντονος και κατέληξα να το πω στο αγόρι μου που γενικ δεν λέω αυτα που αισθάνομαι στους άλλους τα κρατάω μέσα μου είμαι κλειστή το ξρτω ότι ειναη λάθος , αλλα μόνο στην ψυχολόγο τα έλεγα τόσο λεπτομερώς την οποία είχα σταματήσει και 1 χρόνο περίπου και πήγαινα πχ 1 φορα κάθε 3-4 μήνες όταν ενιωθα χαλια . Του το είπα τι νιώθω προσπαθούσε και αυτός να με βοηθήσει μιλώντας λογικα και κάνοντας χιούμορ που βοηθάει το χιούμορ με αυτα στη δίκη μου περίπτωση . Καπως χαλάρωσα . Όμως μετα το μυαλο μου σκέφτηκε ότι αν είναι όντως ψεύτικος ο κόσμος και οι σχιζοφρένεις είναι πραγματικα υγιείς και όλοι οι άλλοι τρελοί και μόνο αυτοί έχουν φτάσει στην αλήθεια ένα πολύ μικρό ποσοστό και το αγόρι μου , μου είπε ψέμματα για να με αποτρέψει να γίνω σχιζοφρενής που είναι το αληθινό ; Μολια το σκέφτηκα αυτό έχασα τη γη κάτω σποτ α πόδια μου , λέω τώρα τρελαίνομαι όντως όχι όπως παλια . Γιατί τουλάχιστον αν πάω να κάνω κακό σρ κάποιον πχ να σκοτώσω λέω στην τρλικα πριν το κάνω θα του το πω και θα αμυνθεί . Όμως αν πιστέψω αυτή την σκέψη την πίστεψα τέλος , εννοω είναι ξεκάθαρα πανω μου . Την άλλη μέρα πήρα τηλέφωνο Ψυχολόγο γιατί δεβ είχα κουράγιο να πάω μέχρι εκεί είχα ακυρώσει τις υποχρεώσεις μου . Μου μίλησε , με βοήθησε και επειδή έχω ψυχοσωματικά μου σύστησε έναν καλο ψυχίατρο που ξέρει να πάω και μου ειπε αν θέλω να πάω ,μήπως μου δώσει κάτι να ηρεμήσουν τα ψυχοσωματικά μκυ . Βέβαια μου ειπε αν θέλω διότι παλια το είχα ξανά αντιμετωπίσει μόνη μου και χωρίς χαπια. Επισης , να σημειωθεί ότι επειδη η ψυχολόγος μου δεν τις αρέσουν τα κουτάκια και οη ετικετες , δεν μου είχε πει ότι έχω κάτι συγκεκριμενο .Λογικα θα παρω σήμερα τηλέφωνο αυτόν να κλείσω . Γιατί σκέφτηκα ότι και να το αντιμετωπίσω τωτα μόνη μου . Σε κάποιο καιρο θα μου βγει κάτι χειρότερο που πάλι δεν θα μπορώ να το αντιμετωπίσω τουλάχιστον ατην αρχη και δεν αντέχω άλλο αυτα τα συναίσθηματα . Μέσα στην ημέρα μπορεί να νιώθω λιγο καλύτερα , αλλα ξέρω ότι είναι ατο πίσω μέρος του μυαλού μου και το βράδυ που θα είμαι μόνη μ πχ θα τις σκεφτώ και υπέρ ανάλυση πάλι . Επίσης , όσο τις σκέφτομαι μου μπαίνουν και αλλες σκέψεις πχ ότι ο ψυχολόγοι , ψυχίατροι και γενικα οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας στα αλήθεια δεν θέλουν το καλο σου και με τα φάρμακα σου κάνουν πλύση εγκεφάλου για να είσαι ζόμπι και να μην γίνεις σχιζοφρενής που είναι το υγιές και το σωστό . Πιο πολύ με πονάει όταν πάω στη μαμα μου να με παρηγορήσει και μου μπαίνει σκέψη ότι είναι ψεύτικη . Εγω γενικα όταν έχω σκέψεις για να τις εκλογικεύω προσπαθω να βρίσκω επιχειρήματα πχ γιατί να είσαι σχιζοφρενής είναι κακό και δεν είναι υγιές , για παράδειγμα βρήκα ένα που είναι να ακούς φωνές να σου μιλάνε υποτιμητικά για τόν εαυτό σου ,εντάξει αυτό είναι αρκετα αντικειμενικά αρνητικό . Στην διαδικασία όμως να βρω αυτό το επιχείρημα είδα ένα βιντεάκι στο YouTube που από κάτω είχε σχόλιο μιας κοπέλας που έλεγε η μαμα της την βλέπει σαν κλώνο την κόρη της και μετα κοίταξα την μαμα μου και φοβήθηκα μήπως είναι και αυτή κλώνος . Δεν ξέρω πραγματικα τι να κάνω πέρα απξ τον ψυχίατρο που θα πάω . Σπουδάσω ταυτόχρονα και κοινωνική εργασίαα που κάνουμε κάποια μαθήματα ψυχολογίας που όποτε πέφτω πανω στη σχιζοφρένεια και τα συμπτώματα της πριν τα διαβάσω σφίγγω τα δόντια μου λέω πάλι θα το διάβασα και θα πάθω Τρίγκερ θα νομίζω ότι το έχω . Επειδή τωρα έχουμε και την εξεταστικη , πρέπει αναγκαστικά να διαβάσω , διάβασα για τα ψυχωσικα επεισόδια που είναι μέσα στην ύλη (που να μην ήταν ) και ενιωθα ότι είχα όλα τα συμπτώματα . Και έτυχε να το διαβάσω τωρα που έχω και αυτές τις σκέψεις . Είμαι σε απόγνωση . Εκεί κου είμαι καλύτερα μέσα στην ημέρα μπορεί να γελάσω κιόλας όταν μιλάω με κάποιον και το βράδυ θα πάω σπίτι και θα σκεφτώ μήπως ηταν ψεύτικος και έχει έναν σκοπό ; ; Δεν ξέρω αν φοβάμαι πιο πολύ ότι είναι αληθινές οι σκέψεις μου ή τον φόβο μήπως τις πιστέψω . Μάλλον και τα δυο . Δεν εμπιστεύομαι πλέον την κρίση μου . Αν έτςι αρχίζει η ψύχωση ή η σχιζοφρένεια ; Την παθαινεις , σου έρχεται ξαφνικα ; Ξέρω κάπου πραγματα για αυτήν , αλλα δεν θελω να ψάξω άλλο γιατί θα γίνω χειρότερα Λογιξαβθα μου μπουν και αλλες σκέψεις , όμως ταυτόχρονα θελω απαντησεις λογικα επιχειρήματα για να πείσω τον εαυτο μου ότι δεν το έχω .Ευχαριστώ για όποιον διάβασε όλο Αυτό:).????????
