με αφορμη απ θεματα που γραψαν κι αλοι εδω ασπεγκερ θελω να πω κι εγω καποια πραματα

το οτι εχουμε καποιο αυτα τα προβληματα μας κανει να νιωθουμε μη αποδεκτοι απο τους αλλους . πολλες φορες ακομα κι απ τις οικογενειες μας θετες η βιολογικες . απορριψη που μας ακολουθεί για παντα κι οταν αυτο το παραπονιομαστε οι αλοι λενε ελα στο μυαλο ολα ειναι δε έχεις αυτοπεποίθηση μην ζητας απο τον αλον να σου φερθει οπως θες κι τετοια . παιδια αν δε ξερετε τι εχει περασει καποιος μην βγαζετε ετσι ευκολα συμπερασματα ειναι αδικο . μπορει αθελα να το κανετε η γιατι δε εχετε ορεξη τη μίρλα του αλλου μα οπως ολοι εχουν αναγκη καπου να τα πουν ετσι κι εμεις που εχουμε τα θεματα μας νομιζουμε αξιζουμε λιγη ανθρωπια κι προσοχη .ολος ο κοσμος εχει τα προβληματα του μα οι πιο πολλοι εχουν κι εναν ανθρωπο να τους νιωσει δε ισχυει αυτο ομως για ατομα παρεξηγημενα μονιμος οπως οι ασπεργκερ που ειναι παντα τα μαυρα προβατα για το κοσμο. δε ζηταμε να ειμαστε το επικεντρο του κοσμου μα να μας φέρονται σωστα ανθρωπινα με μια αποδοχη οπως ολοι οι ανθρωποι την δικαιουνται . πως εναν ανθρωπο χωρις ποδια χερια η οτι διποτε εχει θεμα πρεπει να τον στεκόμαστε στο προβλημα του κι μην τον δυσκολευουμε ετσι ειμαστε κι εμεις .εχουμε παραπολλες δυσκολιες που οι αλοι μπορει να μην τις βλεπουν γιατι παλευουμε να κρυβουμε την ανιμπορια μας οσο γινετε . χριαζομαστε ανθρωπια αποδοχη απ τη στιγμη που δε κάνουμε κατι να προσβαλουμε να παραβιασουμε ορια αλου η να φερθουμε σα κάφροι αξιζουμε νομιζω ευκαιρια για αγαπη .

Πολύ θα ήθελα να ζήσω μια μέρα σαν νευτοτυπικος, σαν ένα συνηθισμένο άτομο. Πάντα μου έκανε εντύπωση πως 2 άνθρωποι μπορεί να μενουν στην ίδια πόλη, στην ίδια πολυκατοικία και να έχουν τελείως διαφορετικές ζωές.

Έτσι όπως το είπες, οι πιο πολλοί έχουν ανθρώπους να τους καταλαβαίνουν και οι άλλοι τους αγαπάνε πολύ πιο εύκολα, με εμάς είναι δύσκολο να δεθούν και να μας αγαπήσουν, βλέπω άτομα που είναι χάλια σαν χαρακτήρες κι όμως τους αγαπάνε τα αδέρφια τους, έχουν φίλους και συντρόφους. Αλίμονο αν είσαι νευροδιαφορετικός, λες και έχεις λέπρα είναι.

Wrongplanet αρε φιλαρακι μου στα λογια σου βλεπω τα βιωματα μου αυτο μια ζωη με τυραννάει γιατι ολοι με απορριπτουν ??? αγαπουν αλλους με αλλους κολλανε μενα το πολυ πολυ απ ευγενεια να μου πουν α γεια τι κανεις καλα >?? η πλησιάζουν μπας κι μπορέσουν να κερδισουν κατι να εχμεταλεφτουν κι να φυγουν μετα κι κανει τοσο μπαμ οτι δε το νιωθουν κι το ξυριζουν ολο αυτο να το κανουν . δε τους αρεσω το δειχνουν κι ολας λες κι με μυριζοντε λες κι γραφω καπου πανω μου προσοχη φυγετε μακρια .κανω προσπαθειες χρονια να κατιμιασω με κοσμο φιλε τζιφος τιποτα δε γινεται τιν αυτο το πραγμα ???? τοσο ακαταδεχτοι πια οι ανθρωποι ??απομακρυνομαι κι φευγω γιατι αυτα τα καταλαβαινω που γινονται κι ας θελουν να με βγαλουν τρελη οτι ολα τα φανταζομαι .εχω ατελειες πολλα δε μπορω να κανω οπως εκεινοι δε το διαλεξα ετσι γεννηθηκα τα παραπονα τους σε αυτη που με γέννησε να πουν κι μετα με παρατησε 6 μηνων μωρακι σε ενα ορφανοτροφειο ενω αυτη εχει ολα 8 παιδια πριν κι μετα απ μενα κι μετα με υιοθέτησε μια ναρκισσος θετη μανα .φιλε εγω ενα θα πω να ειν ολοι καλα αγαπημενοι κι ας ειμαι μονη απ μακρυα θα τους κοιτάω κι θα λεω ε ενταξει ας ειν οι αλοι καλα κι χαρουμενοι κι εγω παντα μονη . ας εχω το σπιτι το φαι μου μια σχετικη υγεια κι λιγη ηρεμια κι ας μην εχω ποτε με κανεναν επαφες ανθρωπο αφου τους κανω τοσο κακο με τη παρουσια μου .κι εσυ φιλαρακι κι οσοι ζουν ιδιες καταστασεις ας θυμομαστε οτι η μοναξια ειν πολυ πιο καλυτερη απο το να παλεύεις παντα να χωθείς για λιγο σε μια επαφη με κοσμο που ουσιαστικα ποτε δε σε δέχονται κι σου διμιουργουν θεματα με παρεξηγήσεις σουπα μουπες γιατι αυτο γιατι τ αλλο να απολογείσαι κι τετοια .ακου αυτο το τραγουδι εδω τα λογια

https://www.youtube.com/watch?v=fCdyYVrKtDg

Πολλά άσχημα βιώματα, σε καταλαβαίνω. Εμένα οι γονείς μου και η αδερφή μου όλο μου φεροντουσαν σαν να είμαι περίεργη και δεν με καταλαβαιναν, είναι μεγάλοι και δεν ήξεραν από ασπεργκερ και νευροδιαφορετικότητα. Απόρριψη στο σπίτι, στο σχολείο, παντού. Καλύτερα μοναξιά πάρα να είμαι με άτομα που θα με κοροϊδεύουν και μπροστά μου και πίσω μου. Ίσως να το αποδεχθώ αυτό κάποτε, ότι με όσο λιγότερα άτομα συναναστρεφομαι τόσο λιγότερο θα πληγωνομαι. Υπάρχει μια υπηρεσία που μιλας με εθελοντές ψυχολογους και μίλησα με κάποιους και μερικοί από αυτούς δεν με καταλαβαιναν, μου έλεγαν γιατί ακόμη σκέφτεσαι όταν σε έφερναν στο σχολείο και γιατί δεν το έχεις ξεπεράσει. Λέω πως να το ξεπεράσω όταν επί 3 χρόνια με έδερνε και με κορόιδευε μια συμμαθήτρια μου και έβαζε και άλλα παιδιά να κάνουν το ίδιο. Είχα μια συμμαθήτρια που είπε για εμένα "απορώ γιατί την έκανε έκανε μάνα της". Και καποιοι δάσκαλοι στο δημοτικό όλο μου φώναζαν. Δεν καταλαβαίνουν πόση απόρριψη και bullying τρώμε, εκείνοι μια χαρά βρίσκουν άτομα τους αγαπάνε και τους αποδέχονται και ζουν κανονικά στην κοινωνία, που να καταλάβουν.

Wrongplanet εδω να πω ξανα οτι στα λογια σου βλεπω τα βιωματα μου κοιτα κανεις δε μπορει κανεναν να καταλαβει κι ποσο μάλλον αν δε το θελει κι ολας δε ενδιαφέρεται να σε νιωσει κι προτιμά να έχει επαφές με αλλα ατομα που εκει ειν αλιος στο τροπο του .ας το φιλοσοφησουμε λιγο η ζωη δε ειν παντα δικαιη κι ας λεν πολλοι ολα ειναι επιλογες οτι επιλεγεις ζεις δε ειν ετσι ομως . δε ειν ολα στο χερι μας αν ηταν ετσι κανεις δε θα ταν τωρα μονος κι πονεμένος .εμεις ας ειμαστε αυτοι που ειμαστε με μονο γνωμονα ποτε μην θιξουμε ανθρωπο να σεβομαστε να μην ενοχλουμε κανεναν οσο μπορουμε κι οποτε μπορουμε να βοηθαμε οποιον το χρειαζεται μην περιμενουμε ανταπόδοση ουτε ζεστασια απο το κοσμο. ετσι ειν κι γενικα πια η κοινωνια ψυχρη απροσωπη ο καθενας κοιτα τον εαυτο του . ας ειμαστε καλα να κανουμε οτι μας ευχαριστεί μας εκφράζει κι να ζουμε στη κοσμαρα μας κι ολα οκ ρε φιλαρακι για με το κοσμο ακρη δε βγαζουμε .

Ναι ή όταν λενε ότι στην ζωή δεν υπάρχει ''δεν μπορω'', υπαρχει μόνο ''δεν θέλω ''. Αυτά είναι πολύ γενικευμενα και δεν έχουν νόημα.

Εμείς βλέπουμε τη πιο ψυχρή πλευρά της κοινωνίας, ξεχνάνε όμως ότι θα μπορούσαν και αυτοί να είχαν γεννηθεί με ασπεργκερ. Κατανόηση και ζεστασιά μηδέν. Παντού τα ίδια

φιλαρακι μου ενα πραγμα που εμαθα στη ζωη ειν να μπορω να παλευω να κοιτω οσο γινεται πιο σφαιρικά τα πραγματα να προσπαθω οσο μπορω μην ενοχλω τους αλλους να ειμαι ομως ντόμπρα μαζι τους κι οταν δε με θέλουν να φευγω μακρια χωρις θυμο μα να θυμασαι οτι οι ανθρωποι δε εχουν προθυμία να σε αφιερώνουν χρονο απ τη ζωη τους .δε πειραζει συνεχιζουμε εμεις δυνατα κι προχωραμε αν οι αλοι δε θελουν να ειν μαζι μας στο διαβα μας που τραβουμε δε πειραζει ολοι καλα να ειν. να ξερουν ολλοι οι ανθρώποι καποτε η ζωη τα επιστρεφει ολα αυτα .