Το έχει περάσει και άλλος αυτό?
Γειά σας, καινούργιος εδώ, Παύλος, 26 ετών κλπ κλπ κλπ.
Γράφω το μήνυμα εδώ για να μου πείτε μια παρόμοια εμπειρία σας, γιατί προσωπικά εγώ έχω φτάσει στο αμήν με τους ψυχίατρους, ψυχολογους κλπ που αυτοί για μένα είναι από τα Lidl, τουλάχιστον αυτοί που έχω επισκεφθεί εγώ. Γιατί να λέμε την αλήθεια, υπάρχουν και καλοί ψυχίατροι που ξέρουν το επάγγελμα τους και πρώτα από όλα είναι άνθρωποι. Εγώ τώρα μιλάω για άτομα που αποκαλούνται ψυχίατροι από το ΧΟ. Επισκέφθηκα μια, και έφαγα τα νεύρα μου. Μπήκα ήρεμος, βγήκα τσιτωμενος με νεύρα ατσάλι έτοιμα να εκραγούν. Ε λοιπόν καλά να πάθω, και ας μου γίνει μάθημα να μην ξαναεμπιστευτώ ποτέ κανέναν.. Όχι πως έχω επισκεφτεί πολλές φορές, αλλά αυτή η μία φορά μου έφτανε. Οφείλω να πω πως άλλοι άνθρωποι έζησαν χειρότερα από μένα κάνοντας και δύο και τρεις και δέκα συνεδρίες, να τα λέμε και αυτά. Πραγματικά δεν ξέρω πως αντέχετε και μπράβο στην υπομονή σας.
Λοιπόν... Αρχίζουμε. Έχω διαγνωστεί με διπολική διαταραχή, και μιας μορφής κατάθλιψης η οποία με πλήττει εδώ και 12 χρόνια. Κάποια στιγμή δεν άντεξα άλλο, και έπρεπε να ζητήσω βοήθεια, πριν φτάσει το πράγμα σε ένα αρκετά ακραίο σημείο. Μου συστήνει κάποιος έναν ψυχολόγο ο οποίος με βοήθησε αρκετά η αλήθεια είναι, και έφυγα κάπως χαρούμενος από εκεί. Μου πήρε από 40€ 30€, επειδή είχα οικονομικό πρόβλημα (τι καλουλης), για 1 ώρα συνεδρίας, η οποία έμοιαζε περισσότερο με lifecoaching παρά με ψυχολογία. Τέλος πάντων, μου αρκεί ότι ένοιωθα καλύτερα. Μου πρότεινε να πάω σε ψυχίατρο να με διαγνώσει ώστε να μου κάνει καλύτερη διάγνωση του προβλήματος. Μου έκλεισε κάποιος φίλος μου ένα ραντεβού σε μια "υποτίθεται καλή" ψυχίατρο, και χωρίς να χάσω χρόνο, πήγα. Από ψυχίατρους και τέτοια δεν ήξερα.. Έμαθα τώρα όμως! Και ήταν αρκετό για να με πείσει να μην ξαναπατήσω ποτέ. Μισή ώρα συνεδρία μου έκανε, απλά ακούγοντάς με, και μου έβγαλε κιόλας τη συνταγογράφηση των φαρμάκων που έπρεπε να πάρω + 60€ για επίσκεψη. Ζωή χαρισαμενη εεε? Ladose 20 mg, Xanax 0.5mg, Rispelen 2mg. Πάω λοιπόν στο φαρμακείο να πάρω αυτά τα φάρμακα, με βλέπει η φαρμακοποιός και μου λέει:
"το πρώτο και το τελευταίο μπορώ να το δώσω και τώρα αν θέλεις, αλλά το δεύτερο χρειάζεται συνταγογραφηση από γιατρό, δεν μπορώ να το δώσω έτσι, η ψυχίατρος θα έπρεπε να το γνωρίζει αυτό".
Εν τω μεταξύ, εγώ της δείχνω τη συνταγογραφηση από τη ψυχίατρο και εκείνη την ώρα προσπαθώ να καταλάβω... ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΌ ΤΡΕΧΕΙ. Ή τους δουλεύουμε, ή μας δουλεύουν, τελείωσε..
Και τώρα ρητορική ερώτηση.. Γιατί? Γιατί να έπρεπε να ξεσκιστεί η τσέπη μου για να πληρώνω σε κάθε ιδιωτικό τουρίστα του Lidl, 60€, 40€, και δωσ' του να χει, για μια συνεδρία μισής ώρας με συνταγογράφηση φαρμάκων αμφιβόλου κατάστασης το αν θα δουλέψουν ή θα κάνουν μεγαλύτερη ζημιά, για λόγους αισχροκερδιας? Το χειρότερο είναι ότι είναι απαλλαγμένη από φόρους... Μου δίνει μια απόδειξη σε κόλλα Α4, η οποία έδειχνε παντού μηδενικά, εκτός από την άνετη επιγραφή που λέει καθαρή αξία 60€. Δηλαδή και να μην μου έδινε αυτή την απόδειξη.. Τι διαφορά θα είχε? Για να αποδειχτεί σωστή και νόμιμη που και καλά μου έκοψε απόδειξη? Αφού ούτως ή άλλως στη τσέπη της τα έβαλε.. Τι διαφορά θα είχε αν την έκοβε ή όχι? Δηλαδή κοροϊδία στα μούτρα, παίζουν με το πόνο μερικών που όντως χρειάζονται βοήθεια, πληρώνονται αδρά με το έτσι θέλω, βρίσκουν δικαιολογία τύπου "Θέλω να ζήσω και εγώ" ενώ η πραγματική δικαιολογία τους είναι μια χλιδατη μεζονέτα 400 τετραγωνικών με αυλή και θέα μέχρι και το πύργο του Άιφελ, και ένα ή δύο σκυλιά έτσι ως δικαιολογία για να έχουν τι να χρεώσουν στο καημένο τον πελάτη. Δηλαδή μαθηματικά μιλώντας, αν κάθε μέρα έχει 6-7 άτομα πελατεία (χοντρικά), και ο κάθε ένας δίνει 60€ για επίσκεψη, τότε 60×7=420€ τη μέρα, που αυτό επί το σύνολο των ημερών του μήνα δίνει μισθό κοντά στα 13 χιλιάρικα, πλην τους φόρους, ασφάλειες κλπ κοντά στα 7-8 χιλιάρικα καθαρός μισθός. Τι "θέλω να ζήσω και εγώ"? Με 7-8 χιλιάρικα ένας άνθρωπος ζει και βασιλεύει... Αναρωτιουνται τέτοια ορνια το πως βγαίνουν αυτά τα 60€? Πείτε μου εμπειρίες και γνώμες, ελεύθερα. Γιατί όσων αφορά εμένα, έχω διαγνωστεί με κάποια ασθένεια η οποία με ταλαιπωρεί και δεν ξέρω την επόμενη φορά που θα εμφανιστεί, και κακώς ή καλώς, σε καμία περίπτωση δεν δέχομαι να με κοροϊδεύουν σε τέτοιο βαθμό, και να με φορτώνουν με φάρμακα λες και είμαι κανένας ναρκομανής. Ζήτησα ψυχίατρο, και όφειλα τουλάχιστον να δείξει ενδιαφέρον για το επάγγελμα, όχι να μου χώσει ένα σωρό φάρμακα.. Τέλος, θα ήθελα να εκφέρω την συμπόνια μου σε άτομα που βίωσαν τέτοιου είδους απαράδεκτη κακομεταχειρηση. Αυτά!
