Printable View
Ανοιγω ενα θεμα,στο οποιο θα ηθελα να συμμετασχουν οσοι περισσοτεροι γινεται,για να μπορεσουμε να καταλαβουμε καποια πραγματα ολοι μας και να αλληλοβοηθηθουμε.Και εχουμε και λεμε.Εχετε παθει ποτε τιποτα απο ολα αυτα που φοβηθηκατε πως ισως εχετε ή ισως παθετε?:)
Λοιπον και αρχιζω πρωτη.Φοβομουν πως θα λιποθυμησω-2 χρονια τωρα δεν το επαθα,φοβομουν πως θα πεθανω-εεε για να γραφω σημαινει πως ειμαι ζωντανη,φοβομουν πως ισως σταματησω να αναπνεω-αναπνεω μια χαρα,δοξα το Θεο,φοβομουν πως ισως σαλταρω καμια μερα-δεν μου εχει συμβει,ισως μαλιστα ειμαι και πιο λογικη απο κατι αλλους που δεν εχουν αναρωτηθει κατι παρομοιο,φοβομουν πως θα περπαταω στο δρομο και θα σοριαστω-δεν το επαθα ποτε αν και ειχα τρελο αγχος οταν το σκεφτομουν,φοβομουν πως εχω καρκινο-ειμαι μια χαρα...Και πολλα πολλα αλλα..Γενικοτερα απο οσα φοβομουν εχω παθει το 0%.Οποτε μηπως πρεπει να αρχισουμε να χαλαρωνουμε λιγακι??????
Oλα αυτα και χειροτερα τα νιωθω 5 χρονια αλλα οχι δεν εχω παθει τιποτα.
το μονο που επαθα ειναι να φοβαμαι:)
νομιζω ντιτι οτι εδωσες εμμεσα ενα θαυμασιο ορισμο του αγχους !Πραγματι στην πραγματικοτητα ειναι ενα καμπανακι του οργανισμου μας που μας κανει να φοβομαστε καμμια φορα παραπανω απο οσο πρεπει για διαφορα θεματα της υγειας μας...Quote:
Originally posted by ntini
Λοιπον και αρχιζω πρωτη.Φοβομουν πως θα λιποθυμησω-2 χρονια τωρα δεν το επαθα,φοβομουν πως θα πεθανω-εεε για να γραφω σημαινει πως ειμαι ζωντανη,φοβομουν πως ισως σταματησω να αναπνεω-αναπνεω μια χαρα,δοξα το Θεο,φοβομουν πως ισως σαλταρω καμια μερα-δεν μου εχει συμβει,ισως μαλιστα ειμαι και πιο λογικη απο κατι αλλους που δεν εχουν αναρωτηθει κατι παρομοιο,φοβομουν πως θα περπαταω στο δρομο και θα σοριαστω-δεν το επαθα ποτε αν και ειχα τρελο αγχος οταν το σκεφτομουν,φοβομουν πως εχω καρκινο-ειμαι μια χαρα...Και πολλα πολλα αλλα..Γενικοτερα απο οσα φοβομουν εχω παθει το 0%.Οποτε μηπως πρεπει να αρχισουμε να χαλαρωνουμε λιγακι??????
Για χιλιαδες χρονια μαλιστα αγνοουσαμε αυτο που εγραψες σαν συμπερασμα και βγαζαμε τρελους αυτους που δεν φοβοντουσαν τιποτα και δεν ανησυχουσαν με τιποτα!!!!!!!!
Μεχρι που στην δεκαετια του 80 καταλαβαμε οτι ολες οι αρρωστειες ειναι ψυχοσωματικες και οτι το αγχος αν δεν αντιμετωπιστει σωστα οδηγει σε αυτες ....
Ολες οι σημερινες μου αρρωστειες ειναι συνεπεια του αγχους!!!!!
Αρτηριακη πιεση ανεβασμενη , ασθμα , καρκινος , παχυσαρκια ...
Αρκει ομως να βρεθει το αιτιο για να αντιμετωπισθουν?
Ασφαλως οχι!Γιατι η χαλαρωση που ζητας δεν μπορει να ερθει ουτε καν με τα φαρμακα και την χειρουργικη επεμβαση , αλλα απο μια ευρυτερη ρυθμιση του οικογενειακου , επαγγελματικου και κοινωνικου περιβαλλοντος μεσα στα οποια ζουμε καθε μερα...
Γιαυτο θα αλαζα μονο μια λεξη απο την τοσο σωστη διαπιστωση σου....
Αντι για χαλαρωση θα εβαζα την λεξη εγρηγορση!
Οποιος νοιωθει αγχος , σημαινει οτι δεν μπορει να χαλαρωσει μονος του!
Το τι ακριβως χρειαζεται δεν θα το κρινει μονο ο γιατρος , ουτε μπορει να αντιμετωπιστει μονο με θεραπειες και φαρμακα..
πανω απο ολα , πρεπει να αλλαξει ισως συνολικα τον τροπο ζωης του , να βρει ασχολιες που να τον γεμιζουν και να τον κανουν να αισθανεται χρησιμος στο κοινωνικο του συνολο και την οικογενεια του αλλα κυριως στον ιδιο του τον εαυτο...
Αυτο το φορουμ πραγματι εχει δωσει σε πολλους αυτη την δυνατοτητα και γιαυτο ειναι εν μερει θεραπευτικο...
γεια σου κι απο εμένα ντίνι!
ε κι εγώ συμφωνώ με ότι έχει γραφτεί ως τώρα, φοβόμαστε 10000000 πράγματα και τελικά τίποτα δε παθαίνουμε.
ούτε εγώ έχω πάθει τίποτα από αυτά που φοβάμαι ως τώρα.
το θέμα είναι ότι στα προβλήματα υγείας πχ, φοβόμαστε ένα σωρό που δε τα έχουμε και δε τα παθαίνουμε και τελικά από το πολύ το άγχος παθαίνουμε άλλα που δε τα φοβόμασταν αλλά μας δυσκολεύουν τη ζωή.
η σε άλλα θέματα κοινωνικά πχ., μπορεί κάποιος να φοβάται ότι θα τον κοροϊδέψουνε και δε θα χει φίλους κ θα είναι μόνος του, και τελικά δεν έχει όντως φίλους από τη φοβία μήήπως τον κρίνουν αρνητικά...και όχι επειδή τον κρόιδεψε κάποιος όντως.... και πάει λέγοντας!
αυτοσαμποτάζ θα μπορούσα να το ονομάσω υπό μία έννοια!
Το χειρότερο με τη φοβία είναι πως εκείνη τη στιγμή, είμαστε σίγουροι ότι συμβαίνει αυτό που φοβόμαστε. Βλέπουμε παντού \"σημάδια\" που μας επιβεβαιώνουν. Ερμηνεύουμε τα πάντα σαν απόδειξη ότι συμβαίνει αυτό που φοβόμαστε.
Συχνά η φοβία μάλιστα είναι η επικέντρωση ενός γενικευμένου, αόριστου άγχους που έχουμε. Συγκεκριμενοποιούμε το άγχος σε ένα συγκεκριμένο, εξωτερικό, αντικείμενο ή κατάσταση, π.χ. το ενδεχόμενο να είμαστε άρρωστοι, ώστε να το διαχειριστούμε καλύτερα (γιατι είναι πιο ευκολο να διαχειριστείς μια εξωτερική συγκεκριμενη πηγή άγχους απο ένα εσωτερικό, διάχυτο, χωρίς αντικείμενο άγχος). Αυτή είναι η ψυχαναλυτική οπτική για τη φοβία και πολλές φορές ισχύει.
Για παράδειγμα εγώ μια περίοδο που είχα έντονο άγχος, μετά τις πανελλήνιες (χωρίς συγκεκριμένη αιτία εφοσον είχα πέρασει στη σχολή που ήθελα) προφανώς το συγκεκριμενοποίησα και με έπιασε μια περίοδος νοσοφοβίας κυρίως γύρω απο το καρκίνο. Θυμάμαι ότι \"πέρασα\" όλους σχεδόν τους καρκίνους και μερικές άλλες σοβαρές αρρώστιες με το μυαλό μου.
Έβλεπα παντού συμπτώματα και όλη την ώρα έψαχνα στατιστικά και πόσος χρόνος που μένει να ζήσω! (Τώρα το σκέφτομαι και γελάω με τον εαυτό μου) Ευτυχώς δεν μονιμοποιήθηκε αυτή η κατάσταση και μετά απο λίγους μήνες το ξεπέρασα.. Εχω φοβηθεί και άλλα πράγματα και το 99% δεν έχουν γίνει - το υπολοιπο 1% εγινε αλλα δεν ήταν τόσο τραγικό όσο νόμιζα. Τείνουμε να μεγεθύνουμε τα πράγματα.
Επίσης, απο οσο παρατηρησα απο τον εαυτό μου, εχουμε περισσότερες πιθανότητες να φοβομαστε πράγματα όταν έχουμε άγχος. Οποτε αυτό που κάνω τώρα όταν φοβάμαι κάτι είναι να προσπαθώ να βρω γιατι είμαι πραγματικα αγχωμενη - συνήθως χωρίς λόγο.. Βοηθαει καμιά φορά το να βρείς γιατι πραγματικά φοβάσαι κάτι και να μην επικεντρώνεσαι στο \"τι\" φοβάσαι.
Ολα τα παραπανω απο τη προσωπική μου εμπειρία..
ολα αυτα που βομαμε τοσα χρονια δεν τα επαθα σιγουρα . ευτυχώς !!!!! γιατι με τοσα που καρφώνονται στο μυαλο μου επρεπε να εχω τουλαχιστων 100 βασανιστικους θανατους μεχρι τωρα !!φοβος και ζαλη μολις βγω περιμενω να σοριαστω κα ινα ειναι το τελευταίο μου , 100 εμφραγματα και ανακοπες απο στιγμη σε στιγμη ,καρκινους απειρους κυριος στο στομαχι ,ζαλη και πονοκεφαλοι αρα εγγεφαλικα αρκετα και ενα σορο αλλα .υπηρχε εποχη που περναγα ατέλειωτες ωρες εξω απο τα νοσοκομεια !!!!! το προβλημα πιστευω οτι ειναι ενα τελικα φοβομαστε οτι ΑΥΤΗ Η ΦΟΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΤΟ ΠΑΘΟΥΜΕ ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ετσι διαιωνίζουμε το φοβο μας , πιστεύουμε οτι την επομενη φορα δεν μας κοροιδευει ο εαυτος μας αλλα μας προειδοποιεί να τρεξουμε στα αληθεια στα επειγοντα και ετσι πιστευω γίνετε ο φαυλος κυκλος ,
Ακριβως ετσι ειναι καλη μου lola.Παντως απο οτι βλεπω απο ολους μας,τσαμπα φοβομαστε..κανεις δεν επαθε ποτε τιποτα...οποτε μηπως ειμαστε λιγο χαζουλια που βαζουμε τον εαυτο μας σε τετοια παιχνιδια ανευ λογου?Οσο πιο πολλα τολμαμε τοσο πιο καλα θα ειμαστε...ειναι δεδομενο...οποτε ρε παιδια ας εχουμε θετικη ενεργεια και ας ριξουμε στα σκουπιδια οτι αρνητικο σκεφτομαστε.:))))
ξερεις κατι βρε κ εγω αυτο νομιζω κ μου τυχει..............οταν σκευτομαι κατι εντονα οτι θα γινει καλο η κακο παντα γινεται...........γιαυτο προσπαθω να σκευτομαι θετικα κ ολα τα υπολοιπα θα ερθουν....
Μπραβο amarylis.Νομιζω πως αυτο ειναι η λυση για ολο αυτο το θεμα...ΤΙποτα αλλο δεν θελει...Θετικοτητα και χαρα:)))))
παν μετρον αριστον...
o ερωτας ειναι το μονο πραγμα αποψη μ που δεν χωραει το παν μετρον αριστο..και μιλαω για τον ερωτα που σε κανει να ξαναγενιεσαι να χανεις τη μπαla
μπορει να πονεσει,μπορει να λειξει αδοξα,αλλα αξιζει να τον ζησει α καθενας
παιδια εγραψα σε λαθος θεμα ηθελα να γραψω στης ψυχης μ το τραγουδι.ειλικρινα συγνωμη:(
ο ερωτας κολαει παντου!!!!!!!!Quote:
Originally posted by olgaki82
παιδια εγραψα σε λαθος θεμα ηθελα να γραψω στης ψυχης μ το τραγουδι.ειλικρινα συγνωμη:(
χαχαχαχαχα
Θα συμφωνησω με το παραπανω.Ο ερωτας κολλαει παντου>:)