Αγχωδης διαταραχή - κρίσης πανικου
Καλησπερα
Είμαι 17 χρονών και έχω διαγνωστεί με αγχωδης διαταραχή και κατάθλιψη με μανιακα επεισόδια
Πίνω ladose και ability
Πριν λίγες μέρες έπαθα μια τεράστια κρίση πανικου σε δημόσιο χώρο
Ένιωθα ότι δεν μπορουσα να ανασαίνω
Έκλεγα και έτρεμα ολοκληρη
Τώρα αυτές τις μέρες νιώθω πολυ χάλια κλαίω συνέχεια και νιώθω ταχυκαρδια και ένα αίσθημα βάρους στο στήθος
Η ψυχίατρος μου παρολο που τις λέω σε τι κατάσταση είμαι δεν θέλει να αυξήσουμε τις συνεδρίες που είναι 2 φορές το μήνα γιατί κρίνει ότι είμαι καλά...
Ειλικρινά δεν ξέρω που το βλέπει
Και όλες αυτές οι κρίσεις που παθαινα τις παθαινα γιατί ήθελα να βγω με ένα αγόρι και με αγχωνε όλο αυτό, η φίλη μου με παρατησε και οι γονείς μου όλο τσακώνονται μεταξυ τους η μαζί μου για οικονομικά θέματα
Νιώθω ότι θα καταρρευσω δεν είμαι καλά
Εδώ τα γράφω γιατί δεν εχω που άλλου να μιλήσω και νιώθω χάλια και θέλω κάπου να ξεσπασω
Έχετε καμια ιδέα τι μπορώ να κάνω για να μην νιώθω συνέχεια άγχος και αυτό το σφίξιμο στο στήθος
Ευχαριστώ πολύ που με ακουσατε
Η αλήθεια είναι πως φοβαμαι τα παντα
Quote:
Originally Posted by
axl100
Το βαρος στο στηθος ειναι απο την καταθλιψη. Μηπως φοβασαι οτι οι γονεις σου θα χωρισουν;
Κοίτα η αλήθεια είναι ότι αυτή η σκέψη παντα με τρομαζε και δεν είναι και αδυνατον γιατί κάποιες φορές έφευγε για λίγο η μαμά κάποιες ο μπαμπάς και μου έχει μένει ότι με κάθε τσακωμο θα έρθει και το τέλος
Τα πραγματα ειναι αρκετα περιπλοκα κάποιες φορες βάζουν και εμένα στην μέση κάτι σαν σε φάση να διαλέξω με ποια ομάδα είμαι
Με τον μπαμπά η την μαμά
Αστα να πανε
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου θα το ζητήσω και με την ψυχίατρο μου να δω τι μπορει να κανει
Σε ευχαριστώ για το υπέροχο αυτό κειμενο
Quote:
Originally Posted by
KleinosBrekias
Καλησπερα ευγλωττη νεαρη κοπελα .
Αθελα τους οι γονεις σου , σου μετεδιδουν τα συναισθηματα τους . Τα δικα τους πραγματικα συναισθηματα . Τα δικα τους αγχη και φοβιες .
Και δεν υπαρχουν στη ηλικια σου ολοκληρωμενοι μηχανισμοι αντιμετωπισης . Ακομα πλαθεις το χαρακτηρα και τη προσωπικοτητα σου . Σε εχει παρασυρει αρκετουτσικα η ολη κατασταση . Κανεις μας δε θελει ουτε φωνες , εντασεις , διαφωνιες , διαξιφισμους ποσο μαλλον ο εφηβος που κανει τα πρωτα δειλα βηματα προς τη συνειδητοποιηση της ενηλικιωσης .
Εχεις διαυγεια στις δυσκολες στιγμες σου . Αυτο κρατα το . Εισαι πολυ ευαισθητη και περιεκτικη σε αυτα που γραφεις . Ειναι σημαδι συναισθηματικης ευφυιας . Οταν οι γονεις σου ξαναμοιραστουν τα συναισθηματα τους με το δικο τους ατελη τροπο , εκεινη την ωρα προσπαθησε να μην εμπλεξεις ολα τα αναβλυζοντα δικα σου συναισθηματα που σε οδηγουν στην μελλοντικη επαναληψη . Ασε κατι απεξω , ακουσε και παρατηρησε το διαλογο των γονιων σου . Ακου και παρατηρα , προσεκτικα . Οπως οταν στο σχολειο παραδιδει ενα μαθημα ενας καθηγητης που αξιζει τη προσοχη σου .
Αυτό θα προσπαθησω να κάνω αν και δεν είναι παντα ευκολο. Σε ευχαριστώ παντως με έκανες να νιώσω πολυ καλυτερα.
Η αλήθεια είναι ότι το λάθος μου είναι ότι μπαίνω στο ρόλο του ψυχολόγου και προσπαθω να λυσω τα ζητήματα των γονιών μου ενώ κανονικά δεν είναι δικό μου προβλημα..
Απλά το θέμα είναι ότι κάποιες φορές το κάνω και ασυναίσθητα χωρίς να το καταλαβαινω
Αλλά πρεπει να αποστασιοποιηθω γιατί δεν μου κάνει καλό η όλη κατασταση
