Χειριστικός φίλος/gaslighting
Χαίρετε
Θα ήθελα τη γνώμη σας για το θέμα του χειριστικού φίλου και του gaslighting.
Εδώ και πολλά πολλά χρόνια (πάνω από 15) γνωρίστηκα μέσω κοινού φίλου με έναν άνθρωπο. Το άτομο αυτό επιδίωξε συστηματικά να γίνουμε φίλοι. Γενικά είμαι ένα κλειστό άτομο, παρόλο που φαίνομαι χαμογελαστός και θεωρητικά ανοιχτός σε επικοινωνία, αλλά τότε τουλάχιστον δεν έκανα εύκολα βήματα για να προχωρήσει μια γνωριμία σε φιλική. Επομένως, δεν μου φάνηκε περίεργο να αφήσω περιθώρια σε έναν νέο φίλο να μπει στη ζωή μου.
Παρόλο που βγαίναμε και με τον κοινό φίλο, το άτομο αυτό επιδίωκε προσωπική φιλία. Και αυτό εκδηλώθηκε ανοιχτά όταν μετακόμισα σε άλλη πόλη. Υπήρχε συνεχής επικοινωνία εκ μέρους του και διάθεση να έρθει να με δει. Οπότε όλο αυτό προχώρησε, είχαμε συχνή και αργότερα καθημερινή επικοινωνία, κανονίζαμε εκδρομές μαζί (πάντα με δική του πρωτοβουλία), τον φιλοξενούσα στον χώρο μου όταν ήταν εφικτό και γενικά είχαμε κοινές δραστηριότητες όταν ήμασταν στην ίδια πόλη. Τώρα θα μου πείτε πού είναι το κακό;
Το πρόβλημα είναι ότι από την αρχή της γνωριμίας μας καταλάβαινα ότι έχει δύσκολο χαρακτήρα και εκφράζει εύκολα κακίες με την μορφή αστείου. Επίσης, διαπίστωσα ότι κάποιες φορές παραποιούσε την πραγματικότητα για γεγονότα που συνέβησαν και με έκανε να αναρωτιέμαι αν είμαι εγώ τόσο άδικος απέναντί του ή αν όντως είναι τόσο γαϊδούρι όσο φαίνεται. Μάλιστα, δεν είχα μάρτυρες σε αυτά τα γεγονότα, επομένως ήταν ο λόγος μου έναντι στον δικό του και αμφισβητούσα τη λογική μου και την ηθική μου.
Με τα χρόνια το άτομο αυτό κατανόησε ότι δεν βάζω όρια και έγινε περισσότερο περιπαικτικός με το στυλ του αστεϊσμού, μου χρέωνε ότι και εγώ του απαντάω στα "αθώα" αστεία του (άρα είμαστε ίδιοι) και γενικά θέλησε να με εξομοιώσει μαζί του σε συμπεριφορά. Όποτε είχα κάποια σχέση έκανε ένα βήμα πίσω, αλλά έδειχνε (όχι άδικα πολλές φορές) ότι δεν εγκρίνει. Παράλληλα, μου ανακοίνωνε ημερομηνίες που ήθελε να κάνουμε πράγματα ή που θα ερχόταν σπίτι μου να τον φιλοξενήσω και μόνο αν δεν μπορούσα επέλεγε να πάει σε κάποιο κατάλυμα. Αλλά ποτέ δεν ρωτούσε αν θέλω να έρθει, απλά έλεγε ότι θα έρθει την τάδε περίοδο. Μέσα στο σπίτι έδειχνε με τον τρόπο του ότι κατέχει τον χώρο, άφηνε πχ λερωμένα πιάτα και δεν νοιαζόταν να τα πλύνει, παρά μόνο αν το σκεφτόταν μετά από κάνα δυο μέρες (αν επίτηδες δεν τα μάζευα εγώ), έβαζε να ακούει πράγματα δυνατά στο laptop ενώ εγώ έβλεπα κάτι στην τηλεόραση κλπ. Και στις εκδρομές συχνά είχαμε συγκρούσεις, πάλι λόγω της καθημερινής τριβής με δύσκολες συμπεριφορές. Όταν ερχόταν σπίτι μου, πολλές φορές προτιμούσα να κάθομαι αρκετά στο δικό μου δωμάτιο για να μην έχουμε πολλή επαφή. Επίσης, όταν βγαίναμε συνήθως ασχολούταν με το κινητό του και οι συζητήσεις μας συνήθως ήταν για ανούσια θέματα ή για σοβαρά στα οποία συνήθως είχαμε αντίθετη άποψη και εύκολα με κατηγορούσε για αυτό (με τα χρόνια είχε γίνει αρκετά ακραίος στα δεξιά του πολιτικού φάσματος και άρχισε να εκφράζεται με μίσος και κακία για πολλές πληθυσμιακές ομάδες). Και κάτι τελευταίο: εννοείται ότι εδώ και πολλά χρόνια έχουμε κάνει επανειλημμένα συζητήσεις περί ορίων και ότι δεν θέλω να με προσβάλλει κλπ, και πάντα έλεγε οκ, τώρα κάνουμε συμφωνία και δεν θα ξαναπροσβάλουμε ο ένας τον άλλον και κάθε μα κάθε φορά έβρισκε αφορμή από κάτι άλλο που έλεγα (που δεν τον αφορούσε) και έλεγε οτι εγώ τον προκαλώ και ότι εγώ σπάω την συμφωνία. Λες και είμαστε 15χρονα και πρέπει να κανούμε τέτοιες συμφωνίες για να υπάρχει σεβασμός. Σε κάποιες κρίσεις ειλικρίνειας έχει δηλώσει ότι δεν νοιώθει συναισθήματα για ανθρώπους, αλλά μόνο για ζώα και δεν λυπάται κανέναν.
Και τώρα θα ρωτήσετε όλοι...ΜΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΤΟΜΟ...;;;;;;; Αυτήν την απορία έχω. Χαμηλή αυτοεκτίμηση; Φόβος μοναξιάς (αν και έχω παρέες και φίλους, δεν κάνω εύκολα πολύ κοντινούς φίλους). Σημασία έχει ότι τώρα, μετά την τελευταία μας παρεξήγηση, νομίζω ότι τελείωσε η σχέση μας και από τη μεριά του. Κατάλαβε ότι με έκανε να ξεπεράσω τα όριά μου ή (πιο πιθανό) ότι εγώ είμαι ο περίεργος που δεν τον ανέχομαι, ότι είμαι υπερευαίσθητος και δεν του κάνω...Να σημειώσω ότι τον έχουν απομακρύνει και άλλοι άνθρωποι στο παρελθόν και με έναν είχε ξεκόψει ξαφνικά, αφού πρώτα βέβαια λίγο καιρό πριν ο άλλος του είχε πει ότι δεν θέλει να ξαναπάει να μείνει σπίτι του.
Τί πιστεύετε για αυτήν την περίπτωση, αλλά και για την περίπτωσή μου; Θέλω γνώμες, σχόλια, πράγματα που να με βοηθήσουν να δω καθαρά τί διαταραχές έχει αυτός ο άνθρωπος, τί διαταραχές έχω εγώ, τους λόγους που δεν έφυγα τόσα χρόνια...οτιδήποτε είναι ευπρόσδεκτο.
