Αγχος , η παραλυση του μυαλου

Ολοι μας καποια στιγμη στη ζωη συνειδητοποιουμε οτι δεν αισθανομαστε ιδιαιτερως καλα . Αυτο το δυσφορικο κυμα συναισθηματων μας κατακλυζει . Μιας και ενα κομματι απο τη μεγαλη πιτα της σκεψεως μας εχει διαφορετικα υλικα απο οτι τα υπολοιπα , προτιμαμε να τρωμε το κομματι με τα διαφορετικα υλικα σχεδον καθε μερα . Γιατι μας αρεσει . Μας αρεσει πολυ . Ειναι ομως αγευστο και απεμπτο . Οπως ακριβως η ζυμη που τοποθετουμε επανω της τα διαφορετικα υλικα . Ωμη και ακατεργαστη σκεψη . Το αγχος για μενα ειναι εκατομμυρια υποθεσεις στο πιο απλο προβλημα . Δεν ειναι ακριβως οτι πνιγομαστε σε μια κουταλια νερο . Δεν υπαρχει νερο . Εχει εξατμιστει απο τη συνεχης εκθεση . Και εκει που δεν υπαρχει νερο , επιβιωνουν μονο οι φτιαγμενοι .
Οπως στην ερημο που βλεπεις στα ντοκιμαντερ καποιες σαυρες και σκορπιους κατω απο την υπερτατη εκθεση σε παρα πολυ υψηλες θερμοκρασιες . Και αναρωτιεμαι . Νερο που βρισκουν ? Αλλα αυτο ειναι μια υποθεση . Ειναι μια λαθος υποθεση . Γιατι υπαρχει μια και μονο ερωτηση . Αν φερω το σκορπιο της ερημου στη Θεσσαλονικη με την αφθονια νερου , ΘΑ ΑΝΤΕΞΕΙ ? Κατηγορηματικα οχι . Ειναι φτιαγμενος για το συγκεκριμενο περιβαλλον και μονο για αυτο .
Ετσι ειναι και οι σκεψεις μας . Αν ισχυει για ενα εμβιο ον ισχυει για ολα τα οντα .
Οταν το μυαλο μας πλαθεται στη μικρη ηλικια , μαζι του πλαθεται και το περιβαλλον . Ειναι μοναδικο για καθε ανθρωπο σε τουτο το πλανητη . Οι επεξεργασμενες σκεψεις συμβαλλουν στην απροσκοπτη λειτουργια του περιβαλλοντος . Οι ωμες σκεψεις που δημιουργουν και αναπαραγουν υποθετικες ερωτησεις με γεωμετρικη προοδο το καταστρεφουν . Το δηλητηριαζουν αργα .

Παρα πολυ αργα . Τα αποτελεσματα θα ειναι εμφανη μετα απο χρονια . Γιατι η κυριαρχη σκεψη καταδιωκει τη αρτια σκεψη . Π.χ. την εποχη καποιου σπουδαιου αθλητη που ειναι κυριαρχος για 10 χρονια . Ειναι ο πιο αποτελεσματικος της γενιας του . Δεν το λεω εγω το λενε οι κτησεις του . Οποιος επιλεγει να κυνηγησει το ονειρο του κοντρα στον αποτελεσματικοτερο τρεφει αυταπατες μεγαλειου . Και στο τελος μην πω με τι μενει στο χερι . Οταν αυτη η σκεψη αποκτησει υποσταση μεγαλοπρεπης , η δηλητηριαση εφτασε . Και τοτε το κυριαρχο γεγονος στη ζωη μας ειναι το αγχος . Νομοτελειακα . Εχουμε υποταχθει στο φαυλο κυκλου μιας και μονο σκεψης . Του μεγαλειου της σκεψης . Γιατι εμεις ειμαστε ο δημιουργος και κανενας αλλος . Και ως δημιουργοι ειμαστε παντοδυναμοι , σωστα ? Ετσι λοιπον εκτοξευεται αυτοματα στη πρωτη θεση . Και εκτος απο κυριαρχη ειναι και πρωταθλητρια .
Οταν στεφθει πρωταθλητρια τοτε αρχιζουν τα ψυχοσωματικα . Γιατι οπως κοπιασε , ματωσε , κουραστηκε, πονεσε για να αναδειχθει πρωτη την ιδια ακριβως συμπεριφορα θελει για το σωμα μας .

Οταν π.χ. στους Ολυμπιακους Αγωνες γινεται η απονομη των νικητων , μνημονευονται τα ονοματα των αθλητων που συμμετειχαν στο τελικο φερειπειν ? Οχι . Μονο οι τυποι στα 3 βαθρα . Δηλαδη οι υπολοιποι αθλητες απετυχαν ? Οχι . Πετυχαν το σκοπο τους . Εφτασαν υγιεις ως τον τελικο και τερματισαν . Νιωσαν ανακουφιση που τελειωσε , οχι απαραιτητα ευχαριστηση . Ευλογια , ναι . Χαρηκαν αλλα για λιγο . Στις δυσκολες ωρες μου ανατρεχω σε αυτες τις υπαρξεις και τιμω τη προσπαθεια που κατεβαλαν . Υπενθυμιζω ετσι στον εαυτο μου οτι υπαρχουν και αλλες σκεψεις που επιθυμουν να τις τιμησω . Με αυτο το τροπο κατορθωνω να γυρισω στην εναρξη του τελικου και να παρατηρησω εναν εναν προσεκτικα . Κινησεις χεριων , γκριματσες , ματια . Γιατι θελω να βρεθω στη θεση ολων και οχι να σταθω στην εικονα του βαθρου . Αφηνω χωρο στις ποιοτικες μου σκεψεις να επανελθουν . Γιατι αν δε το πραξω τη στιγμη εκεινη , τις σακατευω , διοτι δεν αναγνωριζω τη ποιοτητα τους . Και ετσι επερχεται η παραλυση του μυαλου . Προσωρινη μεν αλλα θα με συντροφευει , οσο δεν αφηνω χωρο για τις σακατεμενες ποιοτικες σκεψεις . Και οσο περνουν τα χρονια ο σακατης αυτοαπομονωνειται λογως της καταστασης του . Ουσιαστικα φυλακιζεται στο νοητικο τετραγωνο που ο ιδιος εχει επιλεξει και καποιες θυμησιες μπαινουν στο μπαουλο μιας γωνιας στη σοφιτα της κατασκευης που λεγεται υποσυνειδητο . Και τοτε δεν υπαρχει γυρισμος . Γιατι ημασταν νεοι και ανοητοι πριν πολυ χρονια . Διναμε σημασια σε αβασιμα συμπερασματα μιας σκεψης που εμεις βαφτισαμε πρωταθλητρια των σκεψεων μας . Την εκπαιδευσαμε τοσο καλα , τη δωσαμε τη δικια της ελευθερια και τη καπηλευτηκε . Γιατι ποτε δεν ηταν δικια μας . Ηταν ο αντικατοπτρισμος της αντιληψης μας απεναντι στο μεγαλυτερο δωρο που μας εχει δωθει ποτε .

Να ειστε ολοι καλα παραχωρωντας περισσοτερο χωρο στις λογικες σκεψεις καθ ολη τη διαρκεια της ημερας . Ειναι δυσκολο αλλα οχι ανεφικτο .
Καλο σας βραδυ .

Σκέψου λίγο αυτό.
Γνωρίζεις τι είσαι; Ενα ΜΗΔΕΝ, ένα απόλυτο μηδέν, όπως και εγώ όπως και όλοι μας.
Λέω αυτό, διότι με ανακουφίζει αυτός ο συλλογισμός' ότι δηλαδή στα 9. 800.000.000.000 χιλιόμετρα που ισοδυναμούν με ένα ΜΟΝΟ έτος φωτός σε απόσταση, την στιγμή που το σύμπαν μετρείται με δις έτη φωτός-αριθμός που δεν μπορεί να γραφεί με αριθμούς, τότε τη είναι το 1 μετρο και 90 που είσαι ή τα 2, ή τα 1,78 που είναι κάποιος άλλος;
Ο αστέρας Ηλιος(ο δικός μας), μπροστά στον ANTARES φαίνεται σαν μία κοκκίδα σκόνης, ο πνανήτης Γη(εδώ που ζούμε)...δεν υπάρχει στον χάρτη...
Δηλαδή καταλήγω ότι πρέπει να δόσουμε αξία στο τίποτα που είμαστε όλοι μας' δώσε νόημα και αξία στο ΜΗΔΕΝ.....