Καλησπέρα. Είμαι η Νατάσα και θέλω να μοιραστώ το δικό μου συμβάν.Είμαι παντρεμένη,17 χρόνια σε ένα υπέροχο γάμο με δύο υπέροχους εφήβους.Πιστή, παραδοσιακή&που ποτέ δεν θα έκανα κακό στον άντρα μου&την οικογένεια μου.Εχω μεγαλώσει έτσι,έχω διδαχθεί έτσι&έτσι πορεύομαι.Επιασα δουλειά μετά από χρόνια απουσίας&γνώρισα ένα συνάδελφο.Μεγαλύτερος, γοητευτικός&με πολύ λέγειν.Εγώ αυστηρή& μετρημένη πάντα στα λόγια μου&χωρίς πολλά πολλά.Με αυτόν πάντα σε αντιπαράθεση,όλο στην παρεξήγηση&στον εκνευρισμό.Κάποια στιγμή τα βρήκαμε&ήρθαμε κοντά.Αυτος άρχισε να μου μιλά,να ανοίγεται&να νιώθει οικεία μαζί μου.Εγω τον εδιωχνα δεν ήθελα να δίνω κανένα δικαίωμα αλλά δυστυχώς αυτός επέμενε.&λέω δυστυχώς γιατί παρόλες τις προσπάθειες μου να τον σπρώχνω,να τον διώχνω μέχρι& σχεδόν να του μιλάω άσχημα αυτός επέμενε, ερχόταν,με έβλεπε&προσπαθούσε τελοσπαντων να έχει μια επικοινωνία μαζί μου.Δε θα πω ότι δε μου άρεσε (ποια γυναίκα δε θα κολακευόταν) αλλά μέχρι εκεί.Χαμογελούσα αμήχανα&πάντα με ευγένεια&αυτός πάντα ήταν επίσης προσεχτικος&κύριος(δε μπορώ να πω) απέναντι μου.Του άρεσα&ήθελε να μου μιλαει.Το θέμα είναι ότι το πράγμα περιπλεχτηκε&από την πολλή συμπάθεια αρχίσαμε τα μηνύματα μέσω φεισμπουκ(κατόπιν δικού του αιτήματος το οποίο&αποδέχτηκα στα πλαίσια της φιλίας)& γελούσαμε,ανταλλάσσαμε τραγούδια,τέτοια αναλαφρα συναισθηματα λες&ήμασταν παιδιά. Σχολιαροπαιδα!!Εγώ φυσικά δε σκεφτόμουν ποτέ κάτι πονηρό, πέρναγα καλά είχα έναν άνθρωπο να μιλώ&να γελάω.Σαν παρέα.Εκείνος φυσικά του αρεσα&επανειλημμένα ζητουσε&να βγούμε&ότι δε θα μου την πέσει&τα γνωστά ξέρετε των αντρών...εγώ φυσικά δε βγαίνω με άντρες& τέτοια έλεγα.Η πίεση συνεχίστηκε εγώ απλά του έλεγα ότι νιώθω όμορφα,ότι τον ευχαριστώ που τρέφει αισθήματα για εμένα&είναι αυτός που είναι αλλά επειδή άρχισα&εγώ να πιέζομαι τον εδιωχνα&του έλεγα να σταματήσει.Να πω σε αυτό το σημείο ότι&αυτός παντρεμένος είναι. Αυτός δεν σταματαγε,είχε πάρει φόρα,με έφερνε πλέον σε δύσκολη θέση,οι γύρω είχαν καταλάβει&εγώ επέμενα να κόψει.Τα συναισθήματα ήταν τόσο έντονα,ο άνθρωπος είχε τόσο φορτωμένο πάθος που απλά τον άκουγα,μου εξέφρασε εν ολίγοις τον απίστευτο έρωτά του,μου αφιέρωσε όλο το YouTube που υπάρχει σε τραγούδι,μου μίλαγε κάθε μέρα,με φρόντιζε,μου έστελνε λουλούδια κρυφά τι να σας πω.Εγώ νευρίαζα συνέχεια,του έριχνα άγριες ματιες τον εδιωχνα γιατί καρφωνοταν όμως αυτός εκεί!! Επέμενε. Μου είπε πολλά πράγματα&για την γυναίκα του την άρρωστη&πολλές ιστορίες από τη ζωή του.Χριστιανε μου του έλεγα σε παρακαλώ,δεν είναι πράγματα αυτά,είχε γίνει κάπως τσιμπούρι&με ενοχλούσε αυτή η συμπεριφορά.Είχε πολύ φόρτο επάνω του&συναισθήματα για εμένα τα οποία τι να σας πω,πρώτη φορά στη ζωή μου βίωνα τέτοιο πράγμα.Ενα βράδυ σε γενέθλια αλλού συναδέλφου βρεθήκαμε σε τραπέζι&επειδή εγώ θα σταματούσα την επόμενη μέρα μιας&θα ξεκιναγα κάτι δικό μου είπαμε να βρεθούμε να τον χαιρετίσω.Εγώ άκρως φιλική,μάλιστα στο τέλος το μετάνιωσα κιόλας,όμως αυτός επέμενε να με δει.Εγώ του είπα όχι αλλά από αθωότητα μετά&μη γνωρίζοντας τι με περιμένει δέχτηκα να τον συναντήσω για τελευταία ας το πούμε φορά.Να σημειώσω ότι όλο αυτό το διάστημα εκείνος ήλπιζε κ έλεγε "κάτι όμορφο ξεκινά..", "μου αρέσεις.." και τελοσπαντων ο άνθρωπος με ήθελε& φαινόταν αυτό ψυχή&σώμα..
Συναντηθήκαμε λοιπόν& εκεί, πάνω στην χαλαρότητα&στα γέλια με άρπαξε (κυριολεκτικά όμως!!)&με φίλησε.Εγώ έπαθα σοκ, έκανα να τραβηχτω αλλά εκείνος ήταν τόσο θερμός, μάλιστα μου ψιθύρισε εκείνη τη στιγμή κάτι&εγώ έχασα τον κόσμο....
Δε θυμάμαι πόση διάρκεια είχε το φιλί,ο χρόνος δεν υπήρχε,είχε γίνει ένα η πλάση με το συναίσθημα&απλά δε ξέρω, φιλούσα έναν άνθρωπο...
Δε θα σχολιάσω κάτι άλλο, ούτε πως κατέληξα μετά από τόση άρνηση κ επιμονή να φιλιεμαι μαζί του, ήταν ένα μπαμ κ μετά τέλος... πρέπει να ήταν&το πιο ωραίο πάντως φιλί που έχω δώσει γενικά σε άνθρωπο καθώς ακόμα&τώρα το σκέφτομαι & είμαι αφηρημένη....
Φυσικά η λογική δεν εγκατέλειπε, έπρεπε να φύγω να γυρίσω σπίτι, εκείνος με κράταγε δεν ήθελε να φύγω,νευρίαζε σαν έφηβος&τελικά έφυγα με αποχαιρετισμό σηκώνοντας το χέρι...στο δρόμο ήμουν αφηρημένη&γελούσα σαν παλαβή..,δεν κατάλαβα τι συνέβη, αλλά από εκείνη τη βραδιά άλλαξε όλη μου η ζωή.Πήρα την καλή του ανάμνηση κ πήγα σπίτι,αυτός βέβαια ήμουν σίγουρη ότι δε θα με άφηνε&θα συνέχιζε.Εγώ απλά είχα παρασυρθεί,μου είχε κάνει πλύση εγκεφάλου& σκεφτόμουν ποια θα ήταν η επόμενη κίνηση.Ήλπιζα μέσα μου να είχε τελειώσει,να του πέρναγε για να ησυχάσω ... γιατί η αλήθεια είναι ότι είχα αρχίσει να τον φοβάμαι..
Το πρόβλημα είναι ότι την επόμενη μέρα μου έστειλε μήνυμα η γυναίκα του στο φεισμπουκ. Με τα πολλά,τον παίρνω τηλ, μόλις είχε γίνει στο σπίτι τους χαμός,αυτή τα ήξερε όλα,είχε μάθει τα πάντα για μένα&με απειλούσε με Θεούς&δαίμονες ότι θα μου κάνει κακό&ότι θα με εκδικηθεί.Εγω φυσικά έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου, ουδέποτε τον είχα προκαλέσει,ούτε τρίχα δεν είχα πειράξει,αυτός με κυνηγούσε αυτός ήταν ο ρέμαλος(να τον πω έτσι)&αν θα έπρεπε να αρπάξει κάποιον θα ήταν αυτός.Σίγουρα τον άρπαξε αλλά τι δουλειά είχε με εμένα να με πάρει κ να με κατηγορεί.Αυτή είδε την επικοινωνία μας&της ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι.Η αλήθεια είναι ότι αυτός έγραφε πολλά.Πολλά &απόκρυφα.Εγώ απλά ήμουν ο αποδεκτης όλων αυτών&την πλήρωσα πολύ άσχημα.Της τοκλεινα, αυτή ξαναπαιρνε, απειλούσε έγινε ένας χαμός.Με τα πολλά αυτοί τα βρήκανε, αυτός το ίδιο βράδυ με ενημέρωσε ότι όλα ήταν καλά στο σπίτι τους,εγώ δεν απάντησα ποτέ&μετά από 10 μέρες με ξαναπήρε τηλ.Εκεί φυσικά οργισμένη εγώ& ταπεινωμένη του μίλησα πολύ άσχημα του είπα να μη με ξαναενοχλησει ούτε αυτός ούτε η γυναίκα του,εκείνος παρακάλεσε με μήνυμα (σιγά την προσπάθεια)να του δώσω την ευκαιρία να μου μιλήσει&εγώ φυσικά καμία επαφή.Καταρχήν ΦΟΒΗΘΗΚΑ.Αυτοί λέω είναι τρελοί.Θα μου διαλύσουν το σπίτι μου απο το τίποτα. !! 15 μέρες μετά είχα γενέθλια.αυτος μου ευχήθηκε,το θυμόταν,με αποκάλεσε γλυκιά &εγώ αυστηρή&στον πληθυντικό.Μετά ήταν η γιορτή του του Αη Γιαννιού.Φυσικά κ δεν έστειλα τίποτα.Να με κυνηγάει η γυναίκα του λέω;;Γιατί!!Έτσι έκοψα &ησύχασα.Ο λόγος που το φέρνω το θέμα στην επιφάνεια είναι γιατί εγώ τελικά τον ερωτεύτηκα αυτόν, τον τρόπο του, την ευγένεια του,μου λείπει όλο αυτό το στορι που περάσαμε ωραία, μου λείπει το θετικό στοιχείο της υπόθεσης ότι ήταν ένας αστείος άνθρωπος που πέρναγα καλά μαζί του κ λυπάμαι πολύ που δεν είναι πια στη ζωή μου.Δυστυχώς αναγκάστηκα να τον μπλοκάρω καθώς η γυναίκα του με παρακολουθεί ακόμα,δε ξέρω πραγματικά τι θέλει από εμένα,τη θεωρώ πέρα απο άρρωστη&επικίνδυνη&φυσικά να ξέρετε πήγα&στην αστυνομία γιατί φοβήθηκα για την ζωή μου&την οικογένειά μου.Τον άντρα μου φυσικά δεν τον ανάμειξα σε όλο αυτό, σκέφτηκα πολλές φορές να του μιλήσω να του πω τι μου συνέβη ,θα τον πλάκωνε στο ξύλο είμαι βέβαιη&έτσι δεν του είπα ποτέ τίποτα,τον προφύλαξα.Το θέμα είναι ότι ο τύπος&η τύπισσα είναι άρρωστοι,αυτός αν&συναισθηματικά δεμένος μαζί μου ταχε ρίξει&σε μια άλλη πιο πριν(αλλά εγώ λέει του έκανα περισσότερο κλικ)&κατέληξε να το πω να ασχολείται μαζί μου. Γενικώς έψαχνε μία νέα γυναίκα να προχωρήσει στη ζωή του.Αυτό μου το είχε πει γενικά..Τι να σας πω,δεν έχω ξαναπερασει τέτοια ιστορία,δε ξέρω αν μετά από εμένα τα κάνει&σε άλλες αυτά, είναι πολύ ασταθής&κυκλοθυμικός,όμως σε εμένα έκλαιγε, ζωγράφιζε σα μωρό σε παγκάκια πάνω&σε πέτρες,μου αφιέρωνε Πάριο, κρητικές μαντινάδες,ένα σωρό τρελά&ωραία τραγούδια..τι να πω ο άνθρωπος ερωτεύτηκε. Ήταν φουλ, μου έλεγε ότι του λείπω ήθελε να με βλέπει του έφτιαχνα την μέρα,τι να σας πω! Έρωτας σε άλλη διάσταση&εγώ φυσικά με το χαμόγελο πλατύ!!!Έριξα πολύ κλάμα όταν έγινε αυτό με τη γυναίκα του, εγώ ποτέ δεν ήθελα να κάνω κακό σε ζευγάρι ούτε φυσικά είμαι&αντροχωριστρα, ήτανε ένας έρωτας&ένα φιλί που δε θα ξεχάσω ποτέ στην ζωή μου όπως&αυτός.Εννοείται πως δεν θα του δινόμουν,το είχα πει,βέβαια δίπλα του αισθανόμουν τόσο αδύναμη.Αυτό με φοβιζε. Κ αυτό είναι&που θέλω να συζητήσω εδώ μαζί σας, αν είμαι στην πλάνη μου&ένα κορόιδο ή αν όντως αυτός ήτανε πολύ πονηρός&έκανε τα πάντα για να με ριξει.Ότι&ναναι εγώ δεν δοθηκα,το είχα πει,το είχε καταλάβει κ έχω την εντύπωση ότι με πήγαινε&με τον τρόπο που ήθελα τελικά....και καλά αργά αργά.... γενικώς του έβγαζα κάτι σεμνό& υπέροχο όπως έλεγε.
Εγώ επειδή με ξέρω δε θα υπέκυπτα κ όπως σας είπα ήθελα κ ευχόμουν κιόλας να σταματήσει.....
Από την μία τον μισώ.που με πλησίασε για αυτό το σκοπό.Από την άλλη τον αγάπησα γιατί μου έδωσε ένα ωραίο φιλί.Όμως..το πρόβλημα είναι ότι εγώ έμεινα στο φιλι&αυτός ανεβάζει συνεχώς φωτογραφίες με τη γυναίκα ερωτευμένος&οι δύο&όλα καλά&το παίζουν δήθεν.Τώρα θα μου πεις το παίζουν ή είναι?Δε ζηλεύω.Αναρωτιέμαι!Και τι θα κάνει?θα βρει κ άλλη να παίξει?Γιατί μαζί μου έπαιξε τελικά.Να π...ήθελε. γνώμη μου. Απλά σου λέει θα πάω όπως θέλει το μωρό...
Και από την άλλη, η γυναίκα, πως αντέχει?Τον ξέρει τι είναι κ τον δέχεται?Αυτός μου έλεγε "η γυναίκα μου τοχει χάσει το παιχνίδι κ το ξέρει..."
Καλά της είπα εγώ στο τηλ.γιατί μου λέει κάποια στιγμή "είμαστε πολύ αγαπημένο ζευγάρι." Το είδα λέω. Σε σεβάστηκε άρρωστη γυναίκα ο άντρας σου. Φταίω λέει κ εγώ γιατί εγώ λέει του είπα να πάει να βρει μία να π..λέω ωραίο άντρα έχεις λέω, πολύ σεβασμός!Εμένα ο άντρας μου δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ όχι να πάει με άλλη γυναίκα,να την κοιτάξει καν!!! Κ έτσι είμαι κ εγώ.Υπάρχει τόσος σεβασμός στο σπίτι που ουδέποτε θα κοίταζε ο ένας άλλον άνθρωπο όχι να επιμένει κιόλας κ να γίνει στενός κορσές!!! Το θέμα λοιπόν είναι ότι από τη μία τους μισώ κ τους δύο για τη βλακεία τους&σκέφτηκα να τους πάω κ αστυνομία για μήνυση κ παρενόχληση κ ασφαλιστικά μέτρα που αυτή άκουσον άκουσον παρακολουθούσε εμένα την ΤΙΜΙΑ γυναίκα αντί να αρπάξει τον γελοίο τον άντρα της κ να του κόψει τα πόδια που με προσέγγισε&από την άλλη όταν ακούω διάφορα τραγούδια τον σκέφτομαι κ λέω ρε φίλε τι μου έκανες κ ένιωσα..γιατί.... Γιατί λέω να το πάθω αυτό κ να πέσω στην παγίδα σου.Γιατί παγίδα ήταν. Ωραίος βέβαια ήσουν αλλά εγώ ποτέ δε θα σε προκαλούσα,σε άφηνα εκεί απλα να υπάρχεις. ΕΣΥ λέω αρπαξες δικαιωμα. ΕΣΥ λέω ήθελες να με λεηλατησεις. (Συνεχίζεται)
