Διακοπή καπνίσματος

Καλημέρα σας. Εχω κόψει με βοήθεια πνευμονολογου το κάπνισμα πριν από 3,5 χρόνια. Τη νικοτίνη όμως τη διέκοψα πριν μερικους μήνες και αρχισα να μασάω τσίχλες από συνήθεια και νευρικότητα. Ακόμα δεν έχω ξεπεράσει την ανάγκη μου να έχω κάτι στο στόμα μου να μασάω και υποτίθεται να με ηρεμει. Επίσης θεωρώ πως με τη διακοπή έπαθα κάποιου είδους θλίψη η μου βγήκαν στην επιφάνεια συναισθήματα που συγκαλύπτα. Παρακολουθουμαι από ψυχολόγο.
Οποιαδήποτε βοήθεια σας και εμπειρία σας ευπρόσδεκτη. Χρόνια πολλά.

Καλησπέρα, δύσκολο το κόψιμο του τσιγάρου.
Δυστυχώς μαζί με το τσιγάρο πρέπει να αποχωριστείς κ καφέδες κ αλκοόλ προσωρινά έστω.
Πάρε κομπολόι κ τσίχλες για αρχή.
Σιγά σιγά θα τα αφήσεις και αυτά.
Θέλει καιρό κ πολύ υπομονή.

θα σου πω μια σκεψη που με βοηθησε, μην περιμενεις να βρεις δυναμη για να κοψεις το καπνισμα και μην προσπαθεις να βρισκεις συνεχος δυναμη για αυτο. απλα στηγμιαια και σηνηδειτα την καθε εκαστοτε στηγμη προσαπθα να κανεις λιγοτερα με καθε αντοιστηχο σηνηθειο που το εχεις συνδυασει. και και οσο περιωριζεται η ουσια και το σηνηθειο και αντικαθησταται με αλλα. τοσο να αναβλυζει απο μονη της η δυναμη μεσα σου. το θεμα μετα ειναι να εμπλουτιζεις την καθημερινωτητα και την ποιωτητα ζωης σου παραληλα ωστε να διατιρουνται τα επιπεδα που κρατανε αυτην την δυναμη. και επεισης αν θες. ασχολησου λιγο και με τον εσωτερικο σου πνευματικο σου κοσμο. το αν αλαξζεις σαν ανθρωπος και οσο νανανι να ορημαζεις βοηθαει να μηνει πισω ο παλιος εαυτος με τις παλιες συνηθειες

Σε ευχαριστώ πολυ.
Ειναι αληθεια αυτο που λες. Εχω ήδη αλλάξει πολλα στη ζωή μου. Απλώς νιώθω μια θλίψη πολλες φορες. Και παλια την ένιωθα κ αναβα ένα τσιγάρο. Σαν φίλος δηλαδή... Απλώς τώρα λείπει αυτό κ πιανω τον εαυτό μου να κάθομαι ακίνητη και να περιμένω να φυγει η θλίψη αυτή ή η νευρικότητα. Απλώς ποτε θα φυγουν εντελώς.... ;;μετά από πόσα χρόνια θα συνηθίσω ;

Quote:

---

Originally Posted by Player

Καλησπέρα, δύσκολο το κόψιμο του τσιγάρου.
Δυστυχώς μαζί με το τσιγάρο πρέπει να αποχωριστείς κ καφέδες κ αλκοόλ προσωρινά έστω.
Πάρε κομπολόι κ τσίχλες για αρχή.
Σιγά σιγά θα τα αφήσεις και αυτά.
Θέλει καιρό κ πολύ υπομονή.

---

Το έχω ήδη κόψει... 3,5 χρόνια. Μετά έκανα σπρέυ, τσίχλες διαφορα νικορέτ υποκατάστατα.
Εδώ και 6 μήνες τίποτα κι ακόμα δε λεω να συνηθίσω. Εχω θλίψη ή νευρα... Περνάνε βέβαια αλλά με δυσκολία. Ευτυχώς που παω σε ψυχολογώ μου χει μάθει αναπνοές κ συζητάμε και με βοηθάει.
Απλως αναρωτιέμαι ποτε θα συνηθίσω ποσα χρονια ακόμα...

Οταν σκεφτομαι να κοψω το ηλεκτρ. τσιγαρο, μου βγαινει μια θλιψη. Αποφασιζω να μην το κοψω και να το συνεχισω και περναει σε λιγο και ειμαι παλι χαρουμενος.

καλησπέρα AvaLav, σου μιλά πρώην βαρύς καπνιστής επί δεκαετίες, στην κυριολεξία και δίχως την παραμικρή υπερβολή. Πακέτα ανά ημέρα. Μαχαίρι, δίχως υποκατάστατα στα μέσα του περασμένου Νοέμβρη. Με αρκετές οργανωμένες μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια προσπάθειες να το κόψω στο παρελθόν, αλλά αποτυχημένες. Αυτή τη φορά με βοήθησαν 2 πράγματα: η θέλησή μου να το κόψω -προφανώς τις προηγούμενες φορές δεν ήταν τόσο ισχυρή- και το παρακάτω βιβλίο για το οποίο θα σου παραθέσω έναν σύνδεσμο που σου δίνει τη δυνατότητα να μελετήσεις δωρεάν το μεγαλύτερο κομμάτι του. Στη διάθεσή σου για το οτιδήποτε.

Quote:

---

Originally Posted by AvaLav

Καλημέρα σας. Εχω κόψει με βοήθεια πνευμονολογου το κάπνισμα πριν από 3,5 χρόνια. Τη νικοτίνη όμως τη διέκοψα πριν μερικους μήνες και αρχισα να μασάω τσίχλες από συνήθεια και νευρικότητα. Ακόμα δεν έχω ξεπεράσει την ανάγκη μου να έχω κάτι στο στόμα μου να μασάω και υποτίθεται να με ηρεμει. Επίσης θεωρώ πως με τη διακοπή έπαθα κάποιου είδους θλίψη η μου βγήκαν στην επιφάνεια συναισθήματα που συγκαλύπτα. Παρακολουθουμαι από ψυχολόγο.
Οποιαδήποτε βοήθεια σας και εμπειρία σας ευπρόσδεκτη. Χρόνια πολλά.

---

Άλλοι πέφτουν στο φαγητό,άλλοι στο ποτό,άλλοι στο ποτό όπως εσυ και Πάει λέγοντας.Μίλησε με κάποιον ψυχολογο.