Μου αρέσει κάποιος, αλλά...
Χαίρετε…
ήθελα κάπου να το εκφράσω μιας και για καιρό δεν έχω μιλήσει για αυτό.
Είμαι ένας νέος στα 28 έτη και απολαμβάνω όσο μπορώ την καθημερινότητα στο νησί μου.
Σεξουαλικά έχω πολλές εμπειρίες, όμως στα συναισθηματικά και σε κάτι πιο ουσιαστικό το χάνω. Είτε γιατί δεν ασχολήθηκα αρκετά, είτε γιατί δεν προέκυψε… είναι λίγο δύσκολο στο μικρόκοσμο ενός νησιού για έναν άνθρωπο που ελκύεται από το ίδιο φύλο.
Έχω να μιλήσω μόνο για ένα-δυο φλερτ βαρετά που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν να προχωρήσουν, για έναν μονόπλευρο έρωτα στα 22 μου που δεν κατάλαβα τότε γιατί αφέθηκα και για ένα φλερτ από απόσταση με έναν χειριστικό νάρκισσο που δεν γνώρισα ποτέ από κοντά και που ήταν η αφορμή να πάθω ένα μπαμ μέσα μου και να κάνω επανεκκίνηση στα 25 μου, να αγαπήσω για πρώτη φορά εμένα και να απομακρυνθώ από ό,τι κι όποιον τοξικό.
Ας πάμε και στο θέμα.
Είμαι για τρίτη σεζόν σε μια εργασία που μου αρέσει.
Εκεί γνώρισα κάποιον που όταν μπήκε χειμώνας και τελείωσε η σεζόν και σταματήσαμε, λίγο καιρό μετά άρχισε να περνάει από το μυαλό μου ο συγκεκριμένος, έτσι χωρίς λόγο. Και κάπως έτσι εισχώρησε στη σκέψη μου κι άρχισε να μου αρέσει.
Δεν είμαστε ίδιο πόστο κι η επικοινωνία μας λιγοστή και η τυπική για το απαραίτητο της δουλειάς.
Τα πρώτα δυο χρόνια δεν του έδινα ιδιαίτερη προσοχή.
Όμως κάτι με ελκύει σε κείνον. Όπως επίσης δεν γνωρίζω πολλά για εκείνον. Φοβάμαι ότι πλάθω πραγματάκια με το μυαλό μου πάλι. Χωρίς ιδιαίτερο συναίσθημα εννοείται, απλά με αυτή την έλξη απέναντι του. Με το να παρατηρώ φέτος πράγματα από κείνον πχ κάτι βλέμματα του από απόσταση όταν ρίχνω κι εγώ αυθόρμητα, βοήθεια κάποιες φορές στη δουλειά, ξεκινά κουβέντες που γυροφέρνουν τη δουλειά και κάτι τυχαία αγγίγματα πχ στα χέρια. Κάτι που δεν θυμάμαι να γινόταν, αλλά και ίσως να είναι τυχαία. Και πάλι δεν γνωρίζω πολλά για εκείνον.
Μάλλον θα έπρεπε να το βγάλω και να τον βγάλω από το μυαλό μου.
