Γεια σας
Είναι άντρας, στα 40+, εργένης, ομοφυλοφιλος και νοιωθω ότι έχω φτάσει σε ένα τελμα σε επίπεδο γνωριμιών. Καταρχάς πάντα είχα προσωπικούς φίλους, ατομικά και όχι παρέα πχ 4-5 ατόμων με κοινές δραστηριότητες. Είχα υποστεί αρκετό bullying σε παιδική ηλικία και νομίζω όταν μεγάλωσα αρκετά άρχισα να χαλαρώνω κάπως κοινωνικά, ειδικά όταν έκανα μεταπτυχιακές σπουδες και όταν άρχισα να δουλεύω. Επομενως μου έμειναν κάποιοι ελάχιστοι φίλοι από το πανεπιστήμιο. Τώρα, σε αυτή την ηλικία δεν υπάρχει μια ομαδική δεξαμενή ανθρώπων με κάποια κοινά (πχ σχολείο, πανεπιστήμιο, στρατός). Έχω κάποιους φίλους από παλιά, αλλά κατά βάση είναι σε άλλη πόλη, είμαστε μακριά. Στην Αθηνα όπου ζω υπάρχουν επίσης κάποιες επαφές, αλλά όλοι είναι παντρεμενοι/σε σχέση και βρισκόμαστε αρκετα αραια. Ακόμη και στο χώρο εργασίας μου οι παντρεμένοι συνάδελφοι έχουν τη δική τους ζωή. Αλλά ακόμη και αν ήταν ελεύθεροι και να είχαν τη διάθεση, δεν έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα για να πω ότι θα ήθελα να κάνω παρέα εκτός δουλειάς. Όταν έρχεται Σαββατοκύριακο πέφτω σε μελαγχολία γιατί συνήθως δεν έχω να κάνω κάτι με κόσμο. Ευτυχώς ζουν οι γονείς μου και τους κάνω λίγο παρέα και παράλληλα βλέπω τον αδερφό μου. Κάποιες φορές θα έχω επαφή με ένα φιλο (με προνόμια), αλλά και αυτός φευγει από Αθήνα. Οι αλλοι γνωστοί /φίλοι έχουν τη ζωή τους τα Σαββατοκύριακα και δεν θέλω να γίνομαι βάρος.
Πού θα μπορούσα να κάνω νέες γνωριμίες; και πως; εννοώ ότι πχ μπορώ να γίνω εθελοντής σε ένα φιλοζωικό σωματειο επειδή λατρεύω τα ζώα, αλλα δεν θέλω να φανώ ο "περίεργος" ξένος που δεν έχει δικό του κύκλο ανθρώπων.
