Για πολλά χρόνια ένιωθα ότι η ελευθερία μου δίνει την δύναμη και την αυτονομία που χρειαζόμουν.Όσο ήμουν μικρή φανταζομουν και εγώ τον γάμο μου(ναι ακούγεται αντιφατικό ),και σαν ονειροπόλα έκανα τεράστια σενάρια στο μυαλό μου,όλα φυσικά με αίσιο τέλος. χαιρόμουν κάθε φορά που πήγαινα σε γάμους και σε γλέντια!Η πραγματικότητα όμως φαντάζει τέλειως διαφορετική.Γάμοι που γίνονται για συμφέροντα,γάμοι που γίνονται γιατί ο γαμπρός είναι γκει αλλά θέλει να κάνει και οικογένεια…γάμοι που γίνονται από ανάγκη..Γάμοι που γίνονται λόγω κοινωνικών πρέπει..Γάμοι από αγάπη;;!!!Συναισθηματα; 1 στις 10 περιπτώσεις!Και τοτε εγώ στα 33 μου χρόνια πλέον σηκώνω πανί και λέω ζήτω η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!Και λέω ένα μεγάλο ΟΧΙ σαν του Μεταξά.Γιατί και γάμο να έκανα..(δεν λέω ποτέ την λέξη ποτέ),Θα ήθελα να είναι στα ξαφνικά,σε μια εκκλησία…εγώ και ο άνθρωπος μου…και γλέντι μόνη μας κάτω από τα αστέρια!!
*Μα είμαι πολύ ρομαντική πανάθεμά με πέρα από φιλελεύθερη.
Ενα ροζ Ρόδο…Αυτό κιαν το δηλώνει!!