Originally Posted by
Ανεμονη
Πλέον μένω για οικονομικούς λόγους μόνο, κάποτε υπήρξε έρωτας, αγάπη για αυτό και δεν είδα καθαρά τα σημάδια και δικαιολογούσα συμπεριφορές,τα καταλαβαίνω όλα αυτά, έχετε δίκιο όλοι σάς, τα παιδιά μου θα πληγωθούν σε αυτό το περιβάλλον όμως εγώ σάς μιλώ για μαθηματικά και εσείς για φιλοσοφία ( δε ξέρω αν είναι πετυχημένη η παρομοίωση) λέω στον εαυτό μου καλύτερα να πληγωθούν πάρα να μήν έχω χρήματα να τους πάω φροντιστήριο,να τους πάρω ρούχα, να μήν έχουν ένα μέλλον να σταθούν στα πόδια τους... ελπίζω πάντα να ξεθυμανει γρήγορα και διαβάζω για να μάθω να διαχειρίζομαι καλύτερα τη νεύρωση τού, παράλληλα προσπαθώ να μαζέψω χρήματα για να μπορώ να φύγω κάποια στιγμή με κάποια σιγουριά για τα παιδιά μου, το έζησα σαν παιδάκι το διαζύγιο και ήτα ένα θρίλερ που δεν το εύχομαι σε κανέναν (φυσικά δεν είναι όλα τα διαζύγια θρίλερ) αλλά ξέρω πως με αυτόν τον εκδικητικό άνθρωπο που επέλεξα θα είναι. Σε ευχαριστώ για τη συμπαράσταση πραγματικά την χρειάζομαι και ίσως σου στείλω σε κάποια δύσκολη στιγμή, δε μπορώ να μιλήσω στους γύρω μου διότι ντρέπομαι πολύ που τα έκανα μαντάρα τόσο πολύ στη ζωή μου...