Διαλειμματα Λογικης!

Σε εναν κοσμο παραλογο, σε εναν κοσμο αδιαλλακτο, σε εναν κοσμο παρανοικο, σας καλω!
Σε εναν τετοιο τοπο, σας προσκαλω, να μου πειτε ποια ειναι τα διαλειμματα λογικης που κανετε μες την μερα!
Αλλα σας παρακαλω, να μου πειτε τα ΔΙΚΑ σας διαλειμματα λογικης, οχι με ετοιμες προσευχες, οχι με copy mechanisms.
Σας παρακαλω, γιατι εδω μιλαμε για λογικη, την δικη σου την δικη μου, την ατοφια φωνη μεσα μας που μας λεει καμια φορα, ενω κανουμε τα απειστευτα σεναρια, σταματα μωρε μλκ αυριο ποιος ζει ποιος πεθαινει.
Αυτη τη λογικη, την εξασκουμε καθολου? ή την εχουμε βαφτησει κατι αλλο? κατακριση? κακια?...
η ειλικρινια ειναι, απλα με σαλτσες απο αλλες φωνες. Γιατι κανεις δεν ηθελε να μαστε ειλικρινης, οποτε ηταν αυτες οι φωνες ειλικρινης αλλα με το παραπανω, οποτε τις ειπαμε κακες.
λογικη χωρις ειλικρινεια υπαρχει? λογικη με συναισθημα μπορει να υπαρξει? λογικη χωρις κριτικη σκεψη μπορει να υπαρχει?
λογικη χωρις μηδενιστικη σκεψη μπορει να υπαρχει?

Τα δικα μου διαλειμματα λογικης συμβαινουν οταν παρατησω τους αλλους και σταματαει να με νοιαζει να ταισω τον εγωισμο μου, οταν παρατηρω τους αλλους βλεπω εμενα! λογικο? ναι! καθως με την δικια μου αντιληψη βλεπω τους αλλους! λογικο? ναι!
αλλα λογικο επισης ειναι να ειμαι πολυδιαστατος ανθρωπος, αν δουλεψω αυτο, θα πετυχαινω πιο συχνα στις παρατηρησεις μου για τους αλλους.
Καταλειγονταν, κανω διαλλειματα λογικης οταν παρατηρωντας τους αλλους ερχομαι πιο κοντα στο ασυνειδητο μερος της σκεψης μου, ¨κρινοντας τους αλλους"( μεσ το μυαλο μου προφανως!!!! δεν κρινουμε ποτε τους αλλους και κανεις δεν εχει θεση ισχυος ωστε εχει αλλωθη να κρινει τους αλλους, ξερω ακουγεται χειριστικο να το λεω, οταν δεν εχεις λογικη) αυτο που κανω στην ουσια, απλα συνηδητα, ειναι να παρατηρω στους αλλους τα χαρακτηριστικα του ατομου τους που μοιαζουν σε μενα(ασυνειδητα εκει στοχευει ο νους αλλωστε πχ, οταν ολοι το κανουν για εμφανισιακους λογους, μπορουμε να το κανουμε και περα της επιφανειας), χαμηλωνοντας τον εγωισμο μου, αφου εικονικα δεν ειμαι εγω, και με κρινω, βγαζω αυτη τη φωνη απο μεσα μου χωρις εγωισμο, χωρις ο εγωισμος μου να την εμπλουτιζει με αλλες κατακριτικες φωνες.
Οποτε ακουω λογικα πραγματα που θα ελεγα σε εμενα.
εγω ετσι κανω την αυτοπαρατηρηση μου, τα διαλλειματα λογικης!

Δε θέλω να κάνω διαλείμματα λογικής, ούτε άλματα λογικής. Έχω τη λογική σε μεγάλη εκτίμηση, και ελπίζω να την έχω πάντα κοντά μου, χεχε, γιατί ποτέ δεν ξέρεις φυσικά τι θα γίνει στο μέλλον. Νομίζω πως το συναίσθημα μπορεί εύκολα να χειραγωγηθεί, ιδιαίτερα ο φόβος, γι αυτό το χρησιμοποιούν οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί fruitcakes. Οπότε, αυτό που κάνω είναι απλά όταν χρειάζομαι αυτό που λες (θα το ονομάσω ενδυνάμωση λογική, γιατί το διάλειμμα όπως είπα σημαίνει ότι την υπόλοιπη ημέρα είμαι looney tunes). Εκπτώσεις λογικής υπάρχουν επίσης, δε θέλω να τις κάνω. Προσπαθώ να παρατηρώ και μένα, γιατί στη ζωή η ψυχολογική κατάσταση δεν είναι ίδια, να με βλέπω και να ζητάω από το δικό μου σύστημα στήριξης επιπλέον ενδυνάμωση μέχρι να πατήσω ξανά σταθερά στα πόδια μου. Είμαι σίγουρη πως μας έλκουν άνθρωποι που μοιράζονται ίδια πράγματα με μας, πώς αλλιώς; Στα άτομα αυτά λοιπόν καθρεφτιζόμαστε, ενδυναμωνόμαστε και βρίσκουμε στήριξη, feedback, μοίρασμα.

Δεν ξέρω αν απάντησα σε αυτό ακριβώς που εννοούσες, χα χα. Επίσης, προσπαθώ να μαθαίνω με ποιους τρόπους κάποιοι χειραγωγούν. Συναισθηματικά, πολιτικά, με τι τρόπους και ποια κόλπα.

Quote:

---

Originally Posted by WildHoney

Δε θέλω να κάνω διαλείμματα λογικής, ούτε άλματα λογικής. Έχω τη λογική σε μεγάλη εκτίμηση, και ελπίζω να την έχω πάντα κοντά μου, χεχε, γιατί ποτέ δεν ξέρεις φυσικά τι θα γίνει στο μέλλον. Νομίζω πως το συναίσθημα μπορεί εύκολα να χειραγωγηθεί, ιδιαίτερα ο φόβος, γι αυτό το χρησιμοποιούν οι πολιτικοί και οι θρησκευτικοί fruitcakes. Οπότε, αυτό που κάνω είναι απλά όταν χρειάζομαι αυτό που λες (θα το ονομάσω ενδυνάμωση λογική, γιατί το διάλειμμα όπως είπα σημαίνει ότι την υπόλοιπη ημέρα είμαι looney tunes). Εκπτώσεις λογικής υπάρχουν επίσης, δε θέλω να τις κάνω. Προσπαθώ να παρατηρώ και μένα, γιατί στη ζωή η ψυχολογική κατάσταση δεν είναι ίδια, να με βλέπω και να ζητάω από το δικό μου σύστημα στήριξης επιπλέον ενδυνάμωση μέχρι να πατήσω ξανά σταθερά στα πόδια μου. Είμαι σίγουρη πως μας έλκουν άνθρωποι που μοιράζονται ίδια πράγματα με μας, πώς αλλιώς; Στα άτομα αυτά λοιπόν καθρεφτιζόμαστε, ενδυναμωνόμαστε και βρίσκουμε στήριξη, feedback, μοίρασμα.

Δεν ξέρω αν απάντησα σε αυτό ακριβώς που εννοούσες, χα χα. Επίσης, προσπαθώ να μαθαίνω με ποιους τρόπους κάποιοι χειραγωγούν. Συναισθηματικά, πολιτικά, με τι τρόπους και ποια κόλπα.

---

Απαντησες σε οτι ειπα αλλα οχι σε αυτα που εννοουσα, αλλα αν εγραφα πιο επεξηγηματικα θα εγραφα και αυτα που εννοουσα.

θελοντας ή μη επειδη οι ρυθμοι ειναι πολυ πιο γρηγοροι ακομα και πριν απο 15 χρονια, δεν νομιζω οτι ειμαστε παρον ολη την ωρα με την λογικη μας, σας ανθρωποι αλλωστε εχουμε μηχανοποιημενες κινησεις, μηχανοποιημενες εκφρασεις... κλπ.κλπ. απο μικρη ηλικια μεχρι να πεθανουμε μαθαινουμε και προσαρμοζομαστε, η λογικη η ιδια προσαρμοζεται, αν σκεφτεις ατομα που εξελισονται και δε θυμιζουν καν το ατομο σε ενα προηγουμενο χρονοδιαγραμμα της ζωης.
αν περιτριγυριζεσαι απο ατομα θα το καταλαβεις, ρωτα τον εαυτο σου σε καποια συναστηση ποσο εδω ειμαι ? και θα παρεις απαντηση
αν παλι εχεις επιλεξει περιοδο μοναχικοτητας, τοτε ποσο λογικη ειναι η λογικη σου?

Μπα, δεν φταις εσύ, είναι ένα παράδειγμα πόσο literal είναι η σκέψη κάποιες φορές (είμαι στο φάσμα). Σωστό αυτό με την αυτοματοποίηση. Και αυτό με την προσαρμογή. Ο εγκέφαλος ο ίδιος προσαρμόζεται σαν σύστημα. Όσο για το αν είμαστε το ίδιο πρόσωπο όπως παλιότερα, αλλάζουμε διαρκώς (όταν έχουμε όμως τη δυνατότητα, γιατί δεν την έχουν όλοι οι άνθρωποι). Ένας άνθρωπος που σαν μωρό κουνήθηκε τόσο δυνατά που ο εγκέφαλός του τραυματίστηκε σοβαρά (shaken baby syndrome), δεν θα αλλάξει. Θα μεγαλώνει μεν, αλλά δε θα αλλάζει όπως το εννοείς. Οπότε, και η λογική υπόκειται σε τυχαιότητα, genes, ασθένειες επίκτητες ή γενετικές, ατυχήματα και άλλες παραγοντικές συνισταμένες. Και, η σωστή χρήση σμιλεύει τη λογική, οπότε και η άσκησή της.

Αλλά, πού θες να καταλήξεις;

Εάν καθίσεις και τα σκεφτείς όλα με την λογική, τότε τρελαίνεται το μυαλό σου από τον παραλογισμό που βλέπεις γύρω σου. Όπως αν σκεφτείς τι λένε οι πολιτικοί και τι κάνουν ας πούμε, τότε ναι θα υπάρξει ο μηδενισμός. Ή αν κυκλοφορήσεις στο Κολωνάκι, κάτι που το κάνω καθημερινά, και βλέπω να αγοράζουν παντόφλες 1.000 ευρώ οι τουρίστες τότε το μυαλό παρανοεί με βάση λογικής γιατί λες ...ρε, τι κάνει αυτός και πόσα λεφτά έχει ώστε να ξοδέψει τόσα λεφτά για μία παντόφλα ενώ εγώ παίρνω μια Ipanema ας πούμε.

Αν δεις τους ζητιάνους και δώσεις σε όλους από 2 ευρώ να πάρουν έναν καφέ ή κάτι που να αξίζει, θα μείνεις ο ίδιος χωρίς λεφτά αλλά σε πιάνει η στεναχώρια που δεν μπορείς να δώσεις μια βοήθεια...
Οπότε, ναι, κάνεις διαλείμματα λογικής, δηλαδή το παίζεις ένας εργαζόμενος άνθρωπος που κυκλοφορεί και γυρίζει σπίτι του με τα όποια προβλήματα του και σταματάς να σκέφτεσαι τι συμβαίνει, τι γίνεται, πού πηγαίνουμε, τι είδα το πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά, τι άκουσα από άλλους, αλλιώς θα τρελαθώ από την απόγνωση της δυστυχίας που βλέπω γύρω μου αλλά και της ταυτόχρονης ευτυχίας που υπάρχει ακριβώς δίπλα, δηλ. τα κλαμπ της Μυκόνου, της Πάρου, τους χορευταράδες κλπ.

@Harley, ισχύει αυτό με το πόσο διχαστική είναι η διαφορά που βλέπεις στο βιωτικό επίπεδο των ανθρώπων. Το Μύκονος/λάιφστάιλ/κυνήγα χρήμα, μας το πουλάει ο καπιταλισμός και μέσω των κυρίαρχων μέσων. Του είναι απαραίτητο για να λειτουργεί το σύστημα ως έχει.
Ο ανόητος, αφελής, ο ευκολοεπηρέαστος ακόμη, θα μασήσει. Στο δικό μας τορβά πάντως τα περισσότερα πάνε στα ζώα. Εδώ φροντίζουμε πάντα ζώα και τα περισσότερα έχουν ειδικές ανάγκες. Αυτές τις μέρες έχουμε άλλα με νεφρική ανεπάρκεια, κάποια τυφλά ή μονόφθαλμα, δύο καρκινοπαθή, με νευροπάθειες, και μας έσκασε κι ένα περιστέρι εξαντλημένο από τη ζέστη. Η προτεραιότητά μας εδώ δεν είναι οι άνθρωποι, θα έλεγα ότι νιώθω περισσότερο πως γύρω μου βλέπω ζώα που αξίζουν να βοηθάω. (η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι για τον πέο). Μηδενιστική σκέψη έχω, αλλά και ως ιδεολογικό μου υπόβαθρο. Όχι με τον όρο που χρησιμοποιείς εσύ τον μηδενισμό, ούτε η mixedgirl, αλλά με τη διαρκή αποδόμηση των πραγμάτων που μας ποτίζει το σύστημα. Χωρίς αυτή την αποδόμηση, που ξεκινάει από τον μηδενισμό, δεν κρατάω πλαστά ιδεώδη χωρίς δεύτερη σκέψη. Όλα περνάνε από τη δική μου κρισάρα, και ό,τι δε χωράει πετιέται. Και αυτά που θέλουν οι εξουσίες να σου περνάνε είναι πάρα πολλά.
Οπότε, και ο φιλοσοφικός μηδενισμός είναι πολύ χρήσιμος σαν εργαλείο λογικής, αλλά ο δημιουργικός μηδενισμός, όχι ο Σοπενχαουρικός. Τι λέω βραδιάτικα, χα χα.

Οπότε, ξαναγυρίζοντας στο θέμα της αυτοματοποίησης που ανέφερε η mixedgirl, ναι, όντως προσπαθώ να με γυρίζω από τον αυτόματο πιλότο στη λογική, έτσι λειτουργώ και αν κάπου ασυνείδητα πάω αλλού, θέλω να ξαναγυρνάω σε αυτό που με κάνει να είμαι ενεργό υποκείμενο στην αντιληπτικότητα και τις επιλογές μου. Και να είναι δικές μου επιλογές, όχι του κάθε τυχαίου που μου τις σέρβιρε.

Quote:

---

Originally Posted by WildHoney

Μπα, δεν φταις εσύ, είναι ένα παράδειγμα πόσο literal είναι η σκέψη κάποιες φορές (είμαι στο φάσμα). Σωστό αυτό με την αυτοματοποίηση. Και αυτό με την προσαρμογή. Ο εγκέφαλος ο ίδιος προσαρμόζεται σαν σύστημα. Όσο για το αν είμαστε το ίδιο πρόσωπο όπως παλιότερα, αλλάζουμε διαρκώς (όταν έχουμε όμως τη δυνατότητα, γιατί δεν την έχουν όλοι οι άνθρωποι). Ένας άνθρωπος που σαν μωρό κουνήθηκε τόσο δυνατά που ο εγκέφαλός του τραυματίστηκε σοβαρά (shaken baby syndrome), δεν θα αλλάξει. Θα μεγαλώνει μεν, αλλά δε θα αλλάζει όπως το εννοείς. Οπότε, και η λογική υπόκειται σε τυχαιότητα, genes, ασθένειες επίκτητες ή γενετικές, ατυχήματα και άλλες παραγοντικές συνισταμένες. Και, η σωστή χρήση σμιλεύει τη λογική, οπότε και η άσκησή της.

Αλλά, πού θες να καταλήξεις;

---

αε ευχαριστω, δεν ειναι ομως θεμα σωστο ή λαθους, ειναι γεγονοτα, η λογικη πρεπει να απορεει απο γεγονοτα αλλιως δεν υπαρχει, εκει που θελω να καταληξω, με τοση πληροφορια που εχουμε, χανουμε τα γεγονοτα του τωρα, του εδω και τωρα, καλυτερα. Παραλληλα εχουμε και τοσες πληροφοριες ακομα και για την αλλη ακρη του κοσμου, εχουμε τα δικτυα, εχουμε.... και εχουμε, αλλα μηπως χανουμε την λογικη μας?

καποια ζωα εχουν λογικη καποια οχι, με βαση τις παρατηρησεις μας, αλλα καθως εμεις παρατηρουμε ολο το περιβαλλον γυρω μας, το οικοσυστημα κλπ, ποιος παρατηρει εμας για να ξερουμε ποσο λογικη εχουμε???

τα διαλλειματα λογικης, για μενα ειναι για να βαζω τις πληροφοριες που εχω σε ταξη. Καποια τα διαγραφω παντελως, καποιες τις μελεταω και καποια τις κραττω για οταν θα εχω περισσοτερες γνωσεις να κανω την αναλυση μου.
Αυτα ειναι τα διαλλειματα λογικης, γιατι για μενα περα απο το τι ζω και τι κανω με ενδιαφερει να αναλυω, το αγαπημενο μου πραγμα.
οταν προσπαθω να αναλυω (οχι να τακτοποιω απλως πληροφοριες και να πορευομαι, μεγαλη παγιδα, δυστυχως, του συστηματος εκπαιδευσης) τοτε ερχομαι σε κατασταση που τροφοδοτειται η λογικη μου. Δε με νοιαζει το σωστο ή το λαθος, αυτο που με αφορα ειναι αν διανυουμε μαζικο παροξισμο! αλλα αυτο ποιος θα μας το πει.... σιγουρα λογικη δεν χρησιμοποιει πολυ ο κοσμος, γιατι δεν ειναι καθολου λογικο σε μια περιοδο της ανθρωποτητας με τους περισσοτερους επιστημονες στο κοσμο να μην παει καθολου καλα το βιωτικο επιπεδο.

Οχι, θα μου απαντησω, δεν ειναι θεμα σιγουρα συμφεροντος γιατι οι περισσοτεροι δεν γνωριζουν το συμφερον τους, ειναι θεμα παγκοσμιοποιησεις οπως μας τα μαθαν, μειονεκτηματα και πλεονεκτηματα,,,, ζυγισμα της καταστασης, την σε κουτακια με λιστες, αναμασημενα επιχηρειμματα, ρητορηκα, με συναισθημα, με κυρος, με αυθεντια και παει λεγοντας.... και παει χανοντας την δημιουργικη σκεψη=κριτικη σκεψη..Αντικρουομενες σκεψεις αλλα μια φωνη ολοι μαζι. μια μαζικη φωνη,, μια μαζικηηη... μαζα
ψυχολογια των μαζων, ε ρε περιεργες οι λεξεις , γιατι οχι λογικη των μαζων ? γιατι η ψυχολογια ειναι πιο εφανταστη και εξατομικευμενη και κανει τον μαζικο πληθυσμο να νιωθει μοναδικος, γιατι αυτο που στη πραγματικοτητα αυμβαινει στις μαζες ειναι οτι ο παραλογισμος επικρατει

Μαλλον δεν καταλαβαινουμε πια ο ενας τον αλλον, οχι μονο λογω ελλειψης ενσυναισθησης αλλα και λογικης.

Quote:

---

Originally Posted by HarleyQuinn

Εάν καθίσεις και τα σκεφτείς όλα με την λογική, τότε τρελαίνεται το μυαλό σου από τον παραλογισμό που βλέπεις γύρω σου. Όπως αν σκεφτείς τι λένε οι πολιτικοί και τι κάνουν ας πούμε, τότε ναι θα υπάρξει ο μηδενισμός. Ή αν κυκλοφορήσεις στο Κολωνάκι, κάτι που το κάνω καθημερινά, και βλέπω να αγοράζουν παντόφλες 1.000 ευρώ οι τουρίστες τότε το μυαλό παρανοεί με βάση λογικής γιατί λες ...ρε, τι κάνει αυτός και πόσα λεφτά έχει ώστε να ξοδέψει τόσα λεφτά για μία παντόφλα ενώ εγώ παίρνω μια Ipanema ας πούμε.

Αν δεις τους ζητιάνους και δώσεις σε όλους από 2 ευρώ να πάρουν έναν καφέ ή κάτι που να αξίζει, θα μείνεις ο ίδιος χωρίς λεφτά αλλά σε πιάνει η στεναχώρια που δεν μπορείς να δώσεις μια βοήθεια...
Οπότε, ναι, κάνεις διαλείμματα λογικής, δηλαδή το παίζεις ένας εργαζόμενος άνθρωπος που κυκλοφορεί και γυρίζει σπίτι του με τα όποια προβλήματα του και σταματάς να σκέφτεσαι τι συμβαίνει, τι γίνεται, πού πηγαίνουμε, τι είδα το πρωί πηγαίνοντας στη δουλειά, τι άκουσα από άλλους, αλλιώς θα τρελαθώ από την απόγνωση της δυστυχίας που βλέπω γύρω μου αλλά και της ταυτόχρονης ευτυχίας που υπάρχει ακριβώς δίπλα, δηλ. τα κλαμπ της Μυκόνου, της Πάρου, τους χορευταράδες κλπ.

---

Οχι, το μυαλο ειναι τοσοοοο δυνατο που δε τρελενεται, σιγουρα κανει κανα rebot αλλα επανερχεται. Αυτο που συμβαινει στην πραγματικοτητα, οταν σκεφτεσαι την πραγματικοτητα μας, την δυστοπια μας δλδ, ο εκγεφαλος στελνει σημα σε ολο το σωμα οτι δεν παει καλα η φαση και μαλλον θα πεθανουμε αν συνεχισουμε ετσι, μπας και συνδεθει σωμα με μυαλο και παρουν μπρος, αλλααααα..... μετα τσουμ μια ειδοποιηση απο δω, τσουπ η μανα κληση απο κει, τρουπ ελα απο την δουλεια γιατι καιγομαστε,,,, τσουπ τσουπππππ παει η συνδεση.

Quote:

---

Originally Posted by Mixedgirl

Οχι, το μυαλο ειναι τοσοοοο δυνατο που δε τρελενεται, σιγουρα κανει κανα rebot αλλα επανερχεται. Αυτο που συμβαινει στην πραγματικοτητα, οταν σκεφτεσαι την πραγματικοτητα μας, την δυστοπια μας δλδ, ο εκγεφαλος στελνει σημα σε ολο το σωμα οτι δεν παει καλα η φαση και μαλλον θα πεθανουμε αν συνεχισουμε ετσι, μπας και συνδεθει σωμα με μυαλο και παρουν μπρος, αλλααααα..... μετα τσουμ μια ειδοποιηση απο δω, τσουπ η μανα κληση απο κει, τρουπ ελα απο την δουλεια γιατι καιγομαστε,,,, τσουπ τσουπππππ παει η συνδεση.

---

Πολύ όμορφα τα συλλογίζεσαι Mixedgirl.
Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ έτσι! Ευχαριστώ για την ωραία άποψη σου που μου άνοιξε κάπως πιο πέρα το μυαλό.

Ο συλλογισμός σου είναι απολαυστικά χαοτικός και εντελώς αληθινός—η καθημερινότητα γεμάτη «τσουπ» μας κρατάει συνεχώς αποσυντονισμένους. Μήπως να βάλουμε λίγο παιχνίδι στη ζωή μας για να ξαναβρούμε τη σύνδεση; Το bad parenting είναι το ιδανικό μέρος να γελάσεις, να χαλαρώσεις και να δεις τις καθημερινές προκλήσεις από μια παιχνιδιάρικη οπτική. Δοκίμασέ το για μια δόση χιούμορ μέσα στο χάος!

Κατανοώ σίγουρα περισσότερα απ' όσα είχε γράψει η Mixedgirl τότε. Πέρασα από μια διαδικασία. Πού είσαι συ άραγε Mixedgirl; Δεν ξανάγραψες. Και το τελευταίο ποστ από saulmadsen καλό.

"Ζούμε σε έναν κόσμο με ολοένα περισσότερη πληροφορία και ολοένα λιγότερο νόημα."
Jean Baudrillard