ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ

Καλησπέρα είμαι κοπέλα 26 χρόνων και παθαίνω από τα 18 μου κρίσεις πανικού όσο σπούδαζα στην Αθήνα δεν με ένοιαζε δεν είχα κρίσεις χανόμουν μέσα στο πλήθος και έκανα πολλά πράγματα μετά εγκαταστάθηκα στο χωριό μου και πηγαινοερχόμουνα μέχρι που μετά από ένα εφιαλτικό ταξίδι δεν ξαναταξιδεψα και φέτος το καλοκαίρι θέλω πολύ να πάω με τον σύντροφο διακοπές αλλά πνίγομαι δεν μπορώ να τον κάνω στην καθημερινότητα μου είμαι λειτουργική αλλά γενικότερα επειδή ζω σε χωριό δεν έχω πολλές εξόδους και κοινωνικές συναστροφες έχω δοκιμάσει αγωγές αλλά είχαν περερνεγειες δεν μπορώ άλλο θέλω να ζήσω

Quote:

---

Originally Posted by kalliroiriou

Καλησπέρα είμαι κοπέλα 26 χρόνων και παθαίνω από τα 18 μου κρίσεις πανικού όσο σπούδαζα στην Αθήνα δεν με ένοιαζε δεν είχα κρίσεις χανόμουν μέσα στο πλήθος και έκανα πολλά πράγματα μετά εγκαταστάθηκα στο χωριό μου και πηγαινοερχόμουνα μέχρι που μετά από ένα εφιαλτικό ταξίδι δεν ξαναταξιδεψα και φέτος το καλοκαίρι θέλω πολύ να πάω με τον σύντροφο διακοπές αλλά πνίγομαι δεν μπορώ να τον κάνω στην καθημερινότητα μου είμαι λειτουργική αλλά γενικότερα επειδή ζω σε χωριό δεν έχω πολλές εξόδους και κοινωνικές συναστροφες έχω δοκιμάσει αγωγές αλλά είχαν περερνεγειες δεν μπορώ άλλο θέλω να ζήσω

---

Καταρχάς, δεν πρέπει να τα παίρνουμε όλα σοβαρά στη ζωή μας, χρειάζεται να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητά μας. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι εξωστρεφείς, δε χρειάζεται όλοι να έχουμε πολλές κοινωνικές συναναστροφές. Είναι η ποιότητα που μετράει, όχι η ποσότητα. Δεν αρέσουν σε όλους τα ταξίδια και οι αλλαγές. Όλα τα ταξιδιωτικά μέσα σε πανικοβάλλουν; Και τα πλοία και τα αεροπλάνα και τα τρένα και τα αυτοκίνητα; Αν δεν έχεις πρόβλημα με το αυτοκίνητο, θα πηγαίνετε μονοήμερες διακοπές κοντά στο χωριό σου. Κι αν σε αγαπάει ο σύντροφός σου, θα σε αποδεχτεί γι αυτό που είσαι και θα κάνει παραχωρήσεις. Η σκέψη του να γίνεις μητέρα κάποτε και να κάνεις οικογένεια με τον φίλο σου, σε πανικοβάλλει εξίσου; Έχεις βοήθεια από γονείς; Εσύ θα αποδεχτείς κάποια πράγματα στον χαρακτήρα σου που δεν μπορούν να αλλάξουν και θα ζήσεις με αυτά. Έπειτα θα κοιτάξεις ποια πράγματα μπορείς να αλλάξεις και θα τα αλλάξεις. Δε χρειάζεται να βιάζεσαι. Δε χρειάζεται να θες αύριο κιόλας να έρθουν τα πάνω-κάτω. Βήμα-βήμα και σιγά-σιγά. Θετικές σκέψεις κάνε και αισιοδοξία. Αν σου έλεγε κάποιος να κλείσεις τα μάτια σου και να θυμηθείς 3 ευχάριστα γεγονότα ή πρόσωπα ή μέρη στη ζωή σου, που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα, ποια θα διάλεγες;

Quote:

---

Originally Posted by Joanna8

Καταρχάς, δεν πρέπει να τα παίρνουμε όλα σοβαρά στη ζωή μας, χρειάζεται να αποδεχόμαστε τη διαφορετικότητά μας. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι εξωστρεφείς, δε χρειάζεται όλοι να έχουμε πολλές κοινωνικές συναναστροφές. Είναι η ποιότητα που μετράει, όχι η ποσότητα. Δεν αρέσουν σε όλους τα ταξίδια και οι αλλαγές. Όλα τα ταξιδιωτικά μέσα σε πανικοβάλλουν; Και τα πλοία και τα αεροπλάνα και τα τρένα και τα αυτοκίνητα; Αν δεν έχεις πρόβλημα με το αυτοκίνητο, θα πηγαίνετε μονοήμερες διακοπές κοντά στο χωριό σου. Κι αν σε αγαπάει ο σύντροφός σου, θα σε αποδεχτεί γι αυτό που είσαι και θα κάνει παραχωρήσεις. Η σκέψη του να γίνεις μητέρα κάποτε και να κάνεις οικογένεια με τον φίλο σου, σε πανικοβάλλει εξίσου; Έχεις βοήθεια από γονείς; Εσύ θα αποδεχτείς κάποια πράγματα στον χαρακτήρα σου που δεν μπορούν να αλλάξουν και θα ζήσεις με αυτά. Έπειτα θα κοιτάξεις ποια πράγματα μπορείς να αλλάξεις και θα τα αλλάξεις. Δε χρειάζεται να βιάζεσαι. Δε χρειάζεται να θες αύριο κιόλας να έρθουν τα πάνω-κάτω. Βήμα-βήμα και σιγά-σιγά. Θετικές σκέψεις κάνε και αισιοδοξία. Αν σου έλεγε κάποιος να κλείσεις τα μάτια σου και να θυμηθείς 3 ευχάριστα γεγονότα ή πρόσωπα ή μέρη στη ζωή σου, που σε κάνουν να νιώθεις όμορφα, ποια θα διάλεγες;

---

Καλησπέρα σας ζω σε νησί όποτε η μόνη έξοδος διαφεύγεις είναι το πλοίο η το αεροπλάνο ο σύντροφος μου με έχει αποδεχτεί πλήρως η οικογένεια μου είναι δίπλα μου σε όλα έχω στηριξη απλά εγώ δεν είμαι Καλά με τον ευατο μου γιατί δεν ήμουν έτσι. Η ιδέα να γίνω μητέρα όχι δεν με πανικοβάλλει. Αν μου έλεγε κάποιος να κλείσω τα μάτια μου και να σκεφτώ κάτι θα έλεγα τα ταξίδια που έχω κάνει όταν αισθανόμουν ελεύθερη από το άγχος μου ήταν η διέξοδος μου

Καλλιρόη,αν δεν θες να πάρεις φάρμακα,θα πρέπει να αλλάξεις τρόπο ζωής για να το ξεπεράσεις.
Πρέπει να γεμίσεις την μέρα σου με δραστηριότητες και διαπροσωπικές σχέσεις, για να κρατάς μυαλό και σώμα απασχολημένα και να ξεχνιέσαι.

Quote:

---

Originally Posted by kalliroiriou

Καλησπέρα σας ζω σε νησί όποτε η μόνη έξοδος διαφεύγεις είναι το πλοίο η το αεροπλάνο ο σύντροφος μου με έχει αποδεχτεί πλήρως η οικογένεια μου είναι δίπλα μου σε όλα έχω στηριξη απλά εγώ δεν είμαι Καλά με τον ευατο μου γιατί δεν ήμουν έτσι. Η ιδέα να γίνω μητέρα όχι δεν με πανικοβάλλει. Αν μου έλεγε κάποιος να κλείσω τα μάτια μου και να σκεφτώ κάτι θα έλεγα τα ταξίδια που έχω κάνει όταν αισθανόμουν ελεύθερη από το άγχος μου ήταν η διέξοδος μου

---

Καλλιρόη, τότε είσαι πολύ τυχερή. Έχεις τον σύντροφό σου στο πλευρό σου. Έχεις τους γονείς σου στο πλευρό σου. Και εγώ από νησί κατάγομαι. Μπορείς να πας διακοπές εντός νησιού. Από την άλλη, να σκέφτεσαι πόσο τυχεροί είμαστε οι νησιώτες που υπάρχουν αεροπλάνα και πλοία στη ζωή μας και αν, χτύπα ξύλο, χρειαστεί κάποιος να μεταφερθεί στην Αθήνα σε νοσοκομείο, αυτό θα του σώσει τη ζωή. Κάθε βράδυ πριν πας για ύπνο, θα κάνεις θετικές σκέψεις. Θα σκέφτεσαι τα ωραία ταξίδια που έχεις κάνει, θα θυμάσαι τον καιρό που αισθανόσουν ελεύθερη και πόσο ωραία περνούσες και τα καλύτερα που θα έρθουν μόλις ξεπεράσεις όλο αυτό. Εσύ παιδί μου δε φοβάσαι το να γίνεις μητέρα, που είναι η μεγαλύτερη ανησυχία στη ζωή της γυναίκας. Θα λυγίσεις τώρα σε άλλα κι άλλα; Αφού είσαι δυνατή. Στο ξαναλέω όμως, είσαι νέα κοπέλα με όλη τη ζωή μπροστά σου. Συνέχισε την ψυχοθεραπεία, μην πειραματίζεσαι και τόσο με χάπια.

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Καλλιρόη,αν δεν θες να πάρεις φάρμακα,θα πρέπει να αλλάξεις τρόπο ζωής για να το ξεπεράσεις.
Πρέπει να γεμίσεις την μέρα σου με δραστηριότητες και διαπροσωπικές σχέσεις, για να κρατάς μυαλό και σώμα απασχολημένα και να ξεχνιέσαι.

---

Δεν έχω πρόβλημα να πάρω φάρμακα άμα με βοηθήσουν το θέμα είναι ότι όταν τα παίρνω έχω μούδιασμα στην ευαίσθητη περιοχή και περιοχή και παθαίνω ουρολοίμωξη

Quote:

---

Originally Posted by Joanna8

Καλλιρόη, τότε είσαι πολύ τυχερή. Έχεις τον σύντροφό σου στο πλευρό σου. Έχεις τους γονείς σου στο πλευρό σου. Και εγώ από νησί κατάγομαι. Μπορείς να πας διακοπές εντός νησιού. Από την άλλη, να σκέφτεσαι πόσο τυχεροί είμαστε οι νησιώτες που υπάρχουν αεροπλάνα και πλοία στη ζωή μας και αν, χτύπα ξύλο, χρειαστεί κάποιος να μεταφερθεί στην Αθήνα σε νοσοκομείο, αυτό θα του σώσει τη ζωή. Κάθε βράδυ πριν πας για ύπνο, θα κάνεις θετικές σκέψεις. Θα σκέφτεσαι τα ωραία ταξίδια που έχεις κάνει, θα θυμάσαι τον καιρό που αισθανόσουν ελεύθερη και πόσο ωραία περνούσες και τα καλύτερα που θα έρθουν μόλις ξεπεράσεις όλο αυτό. Εσύ παιδί μου δε φοβάσαι το να γίνεις μητέρα, που είναι η μεγαλύτερη ανησυχία στη ζωή της γυναίκας. Θα λυγίσεις τώρα σε άλλα κι άλλα; Αφού είσαι δυνατή. Στο ξαναλέω όμως, είσαι νέα κοπέλα με όλη τη ζωή μπροστά σου. Συνέχισε την ψυχοθεραπεία, μην πειραματίζεσαι και τόσο με χάπια.

---

Ευχαριστωω πολύ για την βοήθεια να είστε καλά

Quote:

---

Originally Posted by kalliroiriou

Δεν έχω πρόβλημα να πάρω φάρμακα άμα με βοηθήσουν το θέμα είναι ότι όταν τα παίρνω έχω μούδιασμα στην ευαίσθητη περιοχή και περιοχή και παθαίνω ουρολοίμωξη

---

Τι χάπια σου είχε δώσει ο γιατρός?...Φαντάζομαι κανένα σσρι αντικαταθλιπτικό όπως το Λαντόζ ή το Σιπραλεξ ή το Σεροξάτ και κανένα ηρεμιστικό τυπου ζαναξ ή λεξοτανίλ ή ταβορ.
Υπάρχουν και άλλες κατηγορίες φαρμάκων όπως το Μινιτραν που είναι τρικυκλικό και δεν βγάζει παρενέργειες ή το Ρεμερόν.
Πηγαινε σε άλλον ψυχίατρο και δοκίμασε κάτι διαφορετικό.
Τα φάρμακα μπορουν να κάνουν το 50% της θεραπείας.