Υποτροπές, πόσο συχνα;

Αλλάζω συνέχεια αγωγές με το γιατρό, η μία φέρνει το ένα ανεπιθύμητο σύμπτωμα, η άλλη δημιουργεί άλλα θέματα, συνέχεια έχω υποτροπές ή δεν με πιάνουν καλά τα φάρμακα. Κιλά, νεύρα, υπνηλίες. Συμπτωματα αρνητικα, θετικά, συμπτωματα που επιμενουν.
Δεν ξερω να ξεχωρίζω πλέον πότε αναρρωνω και έχω υπολείμματα συμπτωμάτων και πότε είναι θέμα υποτροπής. Φοβάμαι ότι πλέον είμαι καταδικασμενη. Δεν θέλω να χαθώ και να μην επανέρχομαι απο την κόλαση.
Ευτυχώς έχω στήριγμα τη μητέρα μου, αλλά πόσο ακόμη υπομονη. Αναγνωρίζει κι αυτη συμπτώματα, με πονάει και με νιώθει και ταλαιπωρειται μαζί μου.. ανακαλύψτε επιτέλους θεραπεία να ηρεμήσουμε. Η ζωή μου είναι ένας φαύλος κύκλος..
Πόσο συχνά έχετε υποτροπες; αναρρώνει κανεις πλήρως, έστω με φαρμακα; 10 χρόνια λούκι και συνεχίζω...

Μην σε παίρνει από κάτω. Εγώ ένα διάστημα είχα συνέχεια υποτροπές.και ας έπαιρνα τα χάπια μου κανονικά.αλλα δεν μασάω το ρίχνω στην πλάκα .και μένα η μάνα μου το καταλαβαίνει πλέον .τι χάπια έχεις πάρει μέχρι σήμερα?

Ο,τι υπάρχει και δεν υπάρχει.. τα περισσότερα. Τα προσαρμοζουμε με το γιατρό και μετα παλι το αλλαζουμε, γιατι ειτε δεν με πιανει τοσο καλα, ειτε εχει εντονες παρενεργειες.
Είναι δύσκολη πάθηση.. η μάνα μου αγχώνεται πολύ και πέφτω σε απόγνωση, επειδή με αντιμετωπιζει πάντα και διαρκώς σας ασθενή. Ακόμη και τον χαρακτήρα μου αποδομει. Μου επιτιθεται οταν παιρνω τα πάνω μου, Θεωρεί πως ο,τι κάνω είναι η πάθηση και οφείλεται σε αυτήν. Γενικά είχα πολύ χαμηλή αυτοπεποίθηση. Κάνω ψυχοθεραπειες, οι οποίες με έχουν βοηθήσει. Η μάνα μου όμως αντιδράει με υστερίες στη δυναμική μου πλευρά. Είναι πολύ δύσκολο όλο αυτό, γιατί μετά υποτροπιαζω.
Η σχέση μας είναι ένα νόμισμα με 2 όψεις...

Εγώ έχω υποτροπιάσει μόνο όταν έχω κόψει την αγωγή μου. Το 2018 που την έκοψα μόνος μου και το 2023 που οι γιατροί νόμιζαν πως έχω ιαθεί. XD

Αν και έχω θέμα με το βάρος δε θέλω να αλλάξω αγωγή γιατί δουλεύει πολύ καλα εδώ και 6 χρόνια.

Pre cosmos είσαι τυχερός μέσα στην ατυχία σου. Πολύ βασικό να σε πιάνουν τα χάπια.

Όντως, ευτυχώς εμένα με πιάνουν πολύ καλά. Δε μπορώ να αποβάλλω όλες τις αυταπάτες μου τελειώς, διότι έχω βιώσει και πολλά αλλά τουλάχιστον μπορώ να τις κοντρολλάρω και όλα τα θετικά συμπτώματα λίγο πολύ εξαλείφονται. Δόξα το Θεό, παράπονο δεν έχω. :)

Χαίρομαι για εσενα. Κι εγώ προσπαθώ να μην τα παρατάω. Θέλει δύναμη ψυχής

πως και νομισαν οι γιατροι πως εχεις ιαθει πολυ σπανειο αυτο

Και μένα στην αρχή, μετά τον πρώτο χρόνο, επειδή είχα καλή ανάρρωση είπαμε να δοκιμάσουμε με το γιατρό να τα κόψω. Καμία φορά έχεις ένα μεμονωμένο ψυχωτικο επεισόδιο. Εγώ δυστυχώς υποτροπιασα. Οπότε δια βίου αγωγη

@True_self: Θέλει πραγματικά δύναμη ψυχής αλλά δε μας κρατάει τίποτα! Θα ζήσουμε όσο καλύτερα μπορούμε παρά τη κωλοασθένεια! Έχω δουλέψει πολύ με τον εαυτό μου για να βρώ γαλήνη αλλά νομίζω έχω φτάσει σε ένα σημείο στο οποίο είμαι πραγματικά ευτυχισμένος. :)

@pavlosla: Πήγαινα τόσο καλά για 5 χρόνια που μου είπαν νόμιζαν πως ακόμα και με 2 προηγούμενα επεισόδια ψύχωσης, μπορεί να έχω γίνει καλά. Αλλά ήταν τεράστιο λάθος τελικά. Μετά απο 3 επεισόδια τελικά αποφάσισαν πως έχω σχιζοφρένεια. Μου είχαν δώσει διπολική μέχρι τότε.

Παιδιά πώς ήταν το πρώτο ψυχοτικό επεισόδιο σας? Το κατάλαβε οικογένειά σας νωρίς? Γιατί η δική μου άργησε πολύ να το πάρει πρέφα.

Edit... Έχουμε κατασταλάξει πλέον με το γιατρό στο aloperidin 10mg. Όλα βαίνουν καλώς, προς το παρόν, τους τελευταίους μήνες! Ούτε κιλά μου βάζει, ούτε θετικά έχω, ούτε πολλά αρνητικά! Λίγη υποτονικότητα. Αλλά ως εκεί!
Ελπίζω να περάσει έτσι ήρεμα ο καιρός... χωρίς υποτροπές.