Αποκοπή από τη φύση και στρες

Θα σας μιλήσω για κάτι που μου έχει κάνει τεράστια εντύπωση τα τελευταία χρόνια: παρατηρώ ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω μου, υποφέρουν από άγχος, στρες, ΓΑΔ κλπ. Και όσο πιο καταξιωμένος είναι ένας επαγγελματίας, πχ μεγαλοδικηγόρος, μεγαλογιατρός, επιχειρηματίας, τόσο πιο πιθανό να παίρνει χάπια για να διαχειριστεί το άγχος. Πιστεύω παίζει ένα ρόλο το ότι έχουμε πλέον αποκοπεί από τη φύση, οι ρυθμοί ζωής έχουν αλλάξει και όλα έχουν γίνει πιο σύνθετα. Επειδή μου αρέσει η παρακολούθηση ταινιών, συγκρίνω το σήμερα με ταινίες του '70 και του '80. Το '70 οι άνθρωποι ήταν σίγουρα πιο χαρούμενοι. Φαινόταν από τον τρόπο που ντύνονταν, με φωτεινά χρώματα γυναίκες και άνδρες και από τα τραγούδια τους. Το '80 ήταν μια μεταβατική περίοδος, αλλά και πάλι οι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι, έβγαιναν, διασκέδαζαν, είχαν μεγάλες παρέες, πήγαιναν εκδρομές.
Τώρα σπάνια θα δεις στον δρόμο έναν χαμογελαστό άνθρωπο, έναν άνθρωπο που να μη βιάζεται. Ακόμα και ο τρόπος που μιλάνε, οι κινήσεις του σώματος ορισμένων ανθρώπων, δείχνουν το πόσο αγχώδεις είναι. Από την άλλη, όποτε πηγαίνω στη Χίο, βλέπω στα χωριά κυριολεκτικά άλλους ανθρώπους, πιο ήρεμους, πιο χαλαρούς. Μέχρι που έχω σκεφτεί στην πρώτη ευκαιρία να ζητήσω απόσπαση ή μετάθεση και να μείνω εκεί μόνιμα. Μου αρέσει πιο πολύ ο κόσμος και το τοπίο.
Εσείς κατά πόσο θεωρείτε ότι η ζωή σε μια μεγάλη πόλη και η αποκοπή από τη φύση, δημιούργησε ή επιδείνωσε προβλήματα με το άγχος;

Εμένα προσωπικά μου αρέσει το "άγχος" της πόλης.

Η ζωή στη φύση και σε χωρίο έχει λιγότερο άγχος αρκεί να έχεις ένα σταθερό μόνιμο εισόδημα. Η δουλειά βγαίνει καλύτερα έχεις περισσότερο ελεύθερο χρόνο. όμως είσαι περιορισμένος, δεν έχεις τίποτα! Το ιδανικό είναι να ζεις σε χωριό πολύ κοντά σε πόλη, για να έχεις δίπλα σου νοσοκομείο, σούπερ μάρκετ, φαρμακείο, γιατρούς, συγκοινωνίες για να μετακινούνται (τα παιδιά αν έχεις) η αν χρειαστεί να πας κάπου και ξέρεις πως δεν θα βρεις να παρκάρεις.

δεν συμφωνω με την αναλυση. και το 70 ποσο δε μαλλον το 80 οι πολεις ηταν αναπτυγμενες και χαοτικες... η φυση και τοτε, στην επαρχια ηταν, οχι στις πολεις και ηταν επιλογη ζωης αν θα ζησεις στην πολη η στην επαρχια. θεωρω μαλιστα οτι τωρα ειναι πιο ευνοικες οι συνθηκες για να ζησει καποιος στην επαρχια, γιατι υπαρχουν περισσοτερα κινητρα, δουλειες, προγραμματα, απ οτι το 70 και το 80 που ολοι ετρεχαν να ζησουν στην πολη...
δεν ηταν πιο ευτυχισμενοι οι ανθρωποι, ουτε λιγοτερο... τα χρωματα επανερχονται και ξαναφευγουν απο την μοδα κατα καιρους. τωρα πχ ειναι ΠΟΛΥ στην μοδα τα χρωματα. δεν ειναι αυτο κατι που μας κανει ευτυχισμενους απο μονο του.

υ.γ. εννοειται οτι υπηρχε αφθονο αγχος και στρεςς στα 80 ς. αυτο που αλλαξε ειναι η διαδοση της ψυχολογιας και εμαθαν πως να το λενε και αυτο και ολες τις ψυχικες παθησεις..

Quote:

---

Originally Posted by ΑΧΒΑΧ

Η ζωή στη φύση και σε χωρίο έχει λιγότερο άγχος αρκεί να έχεις ένα σταθερό μόνιμο εισόδημα. Η δουλειά βγαίνει καλύτερα έχεις περισσότερο ελεύθερο χρόνο. όμως είσαι περιορισμένος, δεν έχεις τίποτα! Το ιδανικό είναι να ζεις σε χωριό πολύ κοντά σε πόλη, για να έχεις δίπλα σου νοσοκομείο, σούπερ μάρκετ, φαρμακείο, γιατρούς, συγκοινωνίες για να μετακινούνται (τα παιδιά αν έχεις) η αν χρειαστεί να πας κάπου και ξέρεις πως δεν θα βρεις να παρκάρεις.

---

και στην πολη η ζωη ειναι χωρις αγχος αν εχεις σταθερο και μονιμο εισοδημα και εχεις και μερη να πας να ξοδεψεις το μονιμο εισοδημα..
αυτο που σου λειπει ειναι η επαφη με την φυση, αλλα ολα θεμα χρηματων ειναι.
αν εχεις οικονομικη ανεση, πας οποτε θελεις τις εκδρομες σου στην φυση και εχεις και τα πολιτιστικα της πολης που δεν τα βρισκεις σε κανενα χωριο...

επισης, η πολη εχει πιο πολυ κοσμο...
και στατιστικα να το παρεις, ειναι πιο ευκολο να εχεις παρεα η/ και ταιρι.. με τον εναν θα στραβωσει, με τον αλλον θα στραβωσει, με καποιον θα κατσει.
στο χωριο, αν μεν εχεις παρεα η καλους συγγενεις, ολα καλα. αν δεν εχεις, ουτε και θα βρεις...

Quote:

---

Originally Posted by Joanna8

Θα σας μιλήσω για κάτι που μου έχει κάνει τεράστια εντύπωση τα τελευταία χρόνια: παρατηρώ ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι γύρω μου, υποφέρουν από άγχος, στρες, ΓΑΔ κλπ. Και όσο πιο καταξιωμένος είναι ένας επαγγελματίας, πχ μεγαλοδικηγόρος, μεγαλογιατρός, επιχειρηματίας, τόσο πιο πιθανό να παίρνει χάπια για να διαχειριστεί το άγχος. Πιστεύω παίζει ένα ρόλο το ότι έχουμε πλέον αποκοπεί από τη φύση, οι ρυθμοί ζωής έχουν αλλάξει και όλα έχουν γίνει πιο σύνθετα. Επειδή μου αρέσει η παρακολούθηση ταινιών, συγκρίνω το σήμερα με ταινίες του '70 και του '80. Το '70 οι άνθρωποι ήταν σίγουρα πιο χαρούμενοι. Φαινόταν από τον τρόπο που ντύνονταν, με φωτεινά χρώματα γυναίκες και άνδρες και από τα τραγούδια τους. Το '80 ήταν μια μεταβατική περίοδος, αλλά και πάλι οι άνθρωποι ήταν ευτυχισμένοι, έβγαιναν, διασκέδαζαν, είχαν μεγάλες παρέες, πήγαιναν εκδρομές.
Τώρα σπάνια θα δεις στον δρόμο έναν χαμογελαστό άνθρωπο, έναν άνθρωπο που να μη βιάζεται. Ακόμα και ο τρόπος που μιλάνε, οι κινήσεις του σώματος ορισμένων ανθρώπων, δείχνουν το πόσο αγχώδεις είναι. Από την άλλη, όποτε πηγαίνω στη Χίο, βλέπω στα χωριά κυριολεκτικά άλλους ανθρώπους, πιο ήρεμους, πιο χαλαρούς. Μέχρι που έχω σκεφτεί στην πρώτη ευκαιρία να ζητήσω απόσπαση ή μετάθεση και να μείνω εκεί μόνιμα. Μου αρέσει πιο πολύ ο κόσμος και το τοπίο.
Εσείς κατά πόσο θεωρείτε ότι η ζωή σε μια μεγάλη πόλη και η αποκοπή από τη φύση, δημιούργησε ή επιδείνωσε προβλήματα με το άγχος;

---

Δύσκολο θέμα διάλεξες...
1. Υπάρχει η νοσταλγία του παρελθόντος γιατί δεν μας αρέσει το παρόν και νομίζουμε ότι παλιά ήταν καλύτερα τα πράγματα. Αλλά αυτό το "σφίξιμο" που νιώθει κανείς τώρα αν θυμηθεί το ένιωθε και τότε όταν ήταν ακόμη παιδί. Από την άλλη σε κάποιους τομείς ή κατά περίπτωση μπορεί και να ήταν, το ένα δεν αναιρεί το άλλο.
2. Στατιστικά δεν έχω για να συγκρινω αλλά όντως στην εποχή μας πολύ υποφέρουν από άγχος κτλ. Από την άλλη υπάρχει μια λογική που λέει ότι τα πράγματα είναι καλύτερα τώρα από ότι παλιά. Απλά καταθέτω όλες τις γνώμες.
3. Οι άνθρωποι/ηθοποιοί στις ταινίες τις παλιές που περιγράφεις όντως είχαν μια αυθεντικότητα, μια αληθινότητα. Τώρα αυτό τους έκανε και καλύτερους ανθρώπους; Δεν ξέρω.
4. Ναι ίσως να ήταν πιο της παρέας οι άνθρωποι παλιά γιατί έχει αλλάξει λίγο η νοοτροπία. Σήμερα οι άνθρωποι είναι πιο ατομιστές, δεν ξέρω αν είναι και πιο υλιστές, η έξαρση της τεχνολογία μας μπερδεύει λίγο, ωστόσο οι κοινωνίες παραμένουν κομφορμιστικές.
5. Εδώ θα πάρω θέση. Είναι οι άνθρωποι στα χωριά πιο χαλαροί; Προσωπικά δεν το βλέπω αυτό, από την εμπειρία μου.
6. Το άγχος είναι μέρος μας, είτε στην φύση είτε στην πόλη. Το ζητούμενο είναι να βρει ο καθένας και η καθεμία τι θέλει.

Σε πόλη τα πάγια έξοδα είναι αυξημένα, ενοίκιο και δημοτικά τέλη ξεπερνούν τον μισθό. Με τα ίδια χρήματα στην επαρχία μπορείς να καλύψεις τα έξοδα σου, αν δεν είναι τουριστική περιοχή. Αν είσαι 10-15 χλμ έξω από την ζούγκλα με πολυκατοικίες και αυτοκίνητα σε άνετο σπίτι με αυλή έχεις τρόπο να απαλλαγείς από το άγχος.

Quote:

---

Originally Posted by ΑΧΒΑΧ

Σε πόλη τα πάγια έξοδα είναι αυξημένα, ενοίκιο και δημοτικά τέλη ξεπερνούν τον μισθό. Με τα ίδια χρήματα στην επαρχία μπορείς να καλύψεις τα έξοδα σου, αν δεν είναι τουριστική περιοχή. Αν είσαι 10-15 χλμ έξω από την ζούγκλα με πολυκατοικίες και αυτοκίνητα σε άνετο σπίτι με αυλή έχεις τρόπο να απαλλαγείς από το άγχος.

---

το θεμα λεει για το αν συνδεεται η ζωη στο χωριο με την ευτυχια, οχι για το που εχει φθηνα δημοτικα τελη... ναι εχει φθηνα δημοτικα τελη, γιατι ο δημος δεν προσφερει και τπτ..