Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου,
σου 'φερα απ’ τους Δελφούς γλυκό νερό,
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου,
και πριν προλάβω τρις να σ’ αρνηθώ,
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου!
Printable View
Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου,
σου 'φερα απ’ τους Δελφούς γλυκό νερό,
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου,
και πριν προλάβω τρις να σ’ αρνηθώ,
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου!
Φτιάξε μαγιά στο χώμα
με φύλλα αλκαλικά
σε μια ζωή χαμένη
κανένας δε νικά.
Γλυκάνισο σου στέλνω
και μέλι φοινικιάς
τις πίκρες σου να λιώνεις
και να μη με ξεχνάς.
Κι αν σ’ έπιασε το βράδυ
κι ο έρωτας αργεί
το πιο βαθύ σκοτάδι
είναι πριν την αυγή.
Είμαι ερωτευμένος,
δε μ' ενδιαφέρει ό, τι κι αν πουν,
με μια απ' τις Καρυάτιδες,
με μια απ' αυτές που λείπουν.
Είν' όμορφη και λυγερή
με νάζια και καπρίτσια
και όλα τ' άλλα δύσκολα
που έχουν τα κορίτσια.
Μαθαίνω πως απόχτησε
περίεργες συνήθειες
πως με τίς ώρες παρατηρεί
τον ουρανό τις νύχτες.
Ποτές μου δεν την έχω δει
ούτε κι αυτή με ξέρει,
μα σίγουρα πολύ συχνά
κοιτάμε το ίδιο αστέρι
"Θέλω να γυρίσεις,
θέλω να γυρίσεις
μοιάζω με τσιγάρο
που δεν βρήκε μια φωτιά...
Θέλω να γυρίσεις,
θέλω να γυρίσεις
έλα να με κάψεις,
δεν αντέχω άλλο πια..."
Κι ένας ακόμα: "αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει"...
Σ' αυτό τον κόσμο που ότι βλέπω είναι μικρό
μόνο η απόσταση των δυο μας μεγαλώνει...
τι έγραψαν οι άρχοντες!!!!!
Μ΄άφησες σαν πόλη τουρκεμένη
μα το δάκρυ γέλιο το ντυσα
γύρισες μετά να δεις τι μένει
κι είπες πως φριχτά σε πρόδωσα
Ύστερα βαριά πήρες το δρόμο
ύστερα εγώ δεν είχα τίποτα
γέλιο ήρθε μόνο γέλιο με το χρόνο
κι είπες πως σε πρόδωσα αλύπητα
Μ' άφησες σαν πόλη τουρκεμένη κι είπες πως σε πρόδωσα
Μ' άφησες σαν πόλη τουρκεμένη
μα κρασί τον πόνο κέρασα
κι όταν δεν με είδες δακρυσμένη
είπες πως φριχτά σε γέλασα
Ύστερα βαριά πήρες το δρόμο
ύστερα εγώ δεν είχα τίποτα
γέλιο ήρθε μόνο γέλιο με το χρόνο
κι είπες πως σε πρόδωσα αλύπητα
Μ' άφησες σαν πόλη τουρκεμένη κι είπες πως σε γέλασα
χαρούλα σ αγαπάω
Τα 'χασα όλα και έμεινα στον άσσο.
Κυριολεκτικά όμως γιατί έπαιξα φρουτα:(.
Αγάπη του ψωμιού και της φωτιάς
αγάπη της αρμύρας
ρεκλάμες θα μας πνίξουν κι αδειανά
κονσερβοκούτια μπύρας
Πού να σε ταξιδέψω
γυαλιά και λαμαρίνες
γεμίσανε τα χρόνια
με εκτελεσμένους μήνες
Αγάπη του ψωμιού και της βροχής
αγάπη στα μπαλκόνια
στην άσφαλτο τα αίματα θα δεις
και πλαστικά μπιτόνια
Πού να σε ταξιδέψω
γυαλιά και λαμαρίνες
γεμίσανε τα χρόνια
με εκτελεσμένους μήνες
Θάλασσα πλατιά
σ’ αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
τη δικιά μου την μικρούλα την καρδιά
Όνειρα τρελά
που πετούν στο κύμα πάνω
φτάνουν στην καρδιά
και τα νιάτα μας ξυπνάνε
όνειρα τρελά
και οι πόθοι φτερουγίζουν σαν πουλιά
Έχω έναν καημό
που με τρώει γλυκά και με λιώνει
έχω ένα καημό θα `ρθω να στον πω
αδερφή μου εσύ θάλασσα που σ’ αγαπώ
Κύματα πουλιά
στα ταξίδια σας που πάτε
τα αλαργινά
την κρυφή μου λύπη πάρτε
κι απο `κει μακριά
να μου φέρετε κι εμένα τη χαρά
Πες μου ότι είδες τον Γιωργο Περρή χθες στην ΕΡΤ
https://www.youtube.com/watch?v=AnacbqCakz0
Πώς να ημερέψει ο νους μ' ένα σεντόνι,
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά;
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιόν γαλαξία να σε βρω;