Έχω κατάθλιψη και κοινωνική φοβία εδώ και κάποια χρόνια. Τα αντικαταθλιπτικά αρκούν για θεραπεία ή πρέπει να κάνω δουλειά με τον εαυτό μου; Πρέπει να δω ψυχολόγο ή μπορώ να αλλάξω τρόπο σκέψης προσπαθώντας και μόνη μου;
Printable View
Έχω κατάθλιψη και κοινωνική φοβία εδώ και κάποια χρόνια. Τα αντικαταθλιπτικά αρκούν για θεραπεία ή πρέπει να κάνω δουλειά με τον εαυτό μου; Πρέπει να δω ψυχολόγο ή μπορώ να αλλάξω τρόπο σκέψης προσπαθώντας και μόνη μου;
Θεωρώ πως η ψυχοθεραπεία θα σε βοηθήσει. Να έχεις στήριξη και από τα φάρμακα αλλά και από τη ψυχοθεραπεία. Ο ψυχίατρος σου, τι λέει;Quote:
Originally Posted by reginaphalange45
Μου έγραψε αντικαταθλιπτικό αλλά έμεινε σε αυτό, δεν μου πρότεινε ψυχοθεραπεία
Μου έγραψε αντικαταθλιπτικό αλλά έμεινε σε αυτό, δεν μου πρότεινε ψυχοθεραπείαQuote:
Originally Posted by george1520
Το θεωρώ εντελώς άκυρο. Εκτός και αν ξεχάστηκε. Μπορείς να το συζητήσεις μαζί του.Quote:
Originally Posted by reginaphalange45
Είχα κατάθλιψη και αυτό που με βοήθησε να σταθώ στα πόδια μου είναι η ψυχοθεραπεία.
Το θέμα είναι ότι δεν μου είπε τι ακριβώς να περιμένω, έχουν περάσει κάποιες εβδομάδες και έχω δει μια μικρή βελτίωση και δεν είμαι σίγουρη πόση ακριβώς βελτίωση να περιμένω από το φάρμακοQuote:
Originally Posted by george1520
Γιατί δεν συζητάς μαζί του τις σκέψεις σου;Quote:
Originally Posted by reginaphalange45
Δεν μπορείς να αρκεστείς στα φάρμακα για ένα τόσο σοβαρό θέμα. Τα φάρμακα μπαγλαρώνουν, είσαι σαν σε αφασία - ναυτία, σε μεγάλες δόσεις διώχνουν το συναίσθημα αλλά έχω την εντύπωση πως δεν μπορείς να σκεφτείς με ταχύτητα και πλήρη επίγνωση και να αποδώσεις κοινωνικά στις συναναστροφές. Ούτε διώχνουν τις σκέψεις που προκάλεσαν την κατάθλιψη, απλά καταλαγιάζοντας το συναίσθημα και υποβοηθούν στο να απωθηθούν. Η απώθηση όμως χρειάζεται δουλειά. Για να απωθηθούν θα πρέπει να δουλέψεις με σένα. Η ψυχοθεραπεία χρειάζεται και μέσα απ αυτή, μα κι ούτως ή άλλως, αυτό που χρειάζεται είναι η κοινωνικοποίηση, άτομα που να σε ενθαρρύνουν, θετικά άτομα, χόμπι και ασχολίες, που να προσανατολίζουν τη σκέψη σου αλλού κι εσωτερική παρατήρηση με την οποία διώχνεις τις διαστρεβλωμένες - αρνητικές σκεψεις. Ξέρω ότι είναι πολύ άσχημο θέμα η κατάθλιψη αλλά θεωρώ πως χρειάζονται ταυτόχρονα και τα δυο, με ισορροπία στα φάρμακα, δηλαδή δεν είναι αφ εαυτών η λύση από μόνη της.Quote:
Originally Posted by reginaphalange45
Εγω έπαιρνα αντικαταθλιπτικά και έκανα και ψυχοθεραπεία.Με βοήθησαν και τα 2 πάρα πολυ.
Λοιπόν άκου μια κοπελα ειχε τρομερές φοβίες για πρώτη φορά στη ζωή της Επαιρνε αντικαταθλιπτικα αλλά οι φοβίες, φοβίες, δεν εβγαίνε από το σπίτι και αγχωνόταν με το παραμικρό. Είναι Κυριακή πρωί και της βγαίνει ένα φοβερό ξέσπασμα γιατί ένιωθε πως είχε χάσει τη ζωή της από τις φοβίες. Εκει δεν άντεξα την ρώτησα με εμπιστεύεσαι; Και μου λέει ναι, Οκ της λέω θα πάω σε ένα φαρμακείο να πάρω ένα φάρμακο αντικαταθλιπτικό, ήταν συγκεκριμένο, το οποίο της λέω θα παίρνεις τόσο για τις πρώτες 10 μέρες και στη συνέχεια της λέω θα πάμε τόσο. Συμφωνείς; Ναι μου λέει συμφωνώ. Πήρε στις 14 Ιουλίου την πρώτη δόση και ενώ είχε στο σπίτι κλεισμένη πάνω από 3,5 μήνες, την Πέμπτη που μας πέρασε έφυγε από τη μία άκρη της Αθήνας για να πάει σε ιατρείο στο Αιγινήτειο με το μετρό!!!! και στη συνέχεια άραξε στο Σύνταγμα στην πλατεία και ήπιε 2 μικρά κουτάκια μπύρας όταν είχε να βγει από το σπίτι 3,5 μήνες και αδυνατούσε να πάει ακόμα και στο περίπτερο που απείχε 40 μέτρα από το σπίτι της.