ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

Το ξεκινώ,εύχομαι να μην ''φάω'' ξύλο...06/09 κλείνω τρία χρόνια από την διακοπή εγκυμοσύνης μου,δεν μου αρέσουν οι άλλες λέξεις...ή δεν είμαι έτοιμη να τις χρησιμοποιήσω...δεν ξέρω πως να το επικοινωνήσω...θα πω μόνο πως ειναι ένα ''αν'' που αυτή την εποχή κάθε χρόνο σκέφτομαι πως θα ήταν αν...δεν είχα κάνει τη διακοπή..και δεν σκεφτομαι το ρόλο μητέρα ...γιατι έγινε συνειδητά η εγκυμοσύνη...και συνειδητά έγινε και η διακοπη(αν και με τρώει μεσα μου)...απλα okay...ψυχοθεραπεια έγινε και γινεται αλλα θέλω να μοιραστω σκέψεις και συναισθηματα και όχι μοτιβα ψυχολογιας για να ειμαι λειτουργικη και να προχωρησω...
Δεν πιστευω στον Θεο,σέβομαι την πιστη που έχουν όσοι πιστευουν...απλά με τρώει πως αποφάσισα και έκρινα μια ψυχη που δεν εφταιγε απλα φοβηθηκα πολυ για την δικη μου εξελιξη και την ριζα αυτης της οικογενειας που μονο υγιη δεν θα ήταν(οι λογοι πολλοι)
Αν το έχει περασει καποια..θελω σκέψεις..και ξέρω πως δεν το έχω διογκωσει..ουτε το δραματοποιώ..απλα δεν φεύγει η σκέψη..έχω προχωρησει..αλλα γυρναει πισω η σκέψη γιατι μίλαμε για άνθρωπο...αυτα..


ΠΑΡΑΚΑΛΩ..οχι δογματικες..επικριτικες αποψεις..ουτε copy paste έρευνες από αυθεντίες

καθε εμποδιο για καλο...

μπορει να γλυτωσατε πολλοι απο πολλα, μαζι και το παιδακι ΑΝ τελικα γινοταν απο κυημα, παιδακι και γεννιοταν και δεν υπηρχαν αλλου ειδους επιπλοκες...

παω τωρα να ραψω μια μυτη, πανω σε ενα στριφωμα...

Quote:

---

Originally Posted by TSAKALI APO TA_LIDL

Το ξεκινώ,εύχομαι να μην ''φάω'' ξύλο...06/09 κλείνω τρία χρόνια από την διακοπή εγκυμοσύνης μου,δεν μου αρέσουν οι άλλες λέξεις...ή δεν είμαι έτοιμη να τις χρησιμοποιήσω...δεν ξέρω πως να το επικοινωνήσω...θα πω μόνο πως ειναι ένα ''αν'' που αυτή την εποχή κάθε χρόνο σκέφτομαι πως θα ήταν αν...δεν είχα κάνει τη διακοπή..και δεν σκεφτομαι το ρόλο μητέρα ...γιατι έγινε συνειδητά η εγκυμοσύνη...και συνειδητά έγινε και η διακοπη(αν και με τρώει μεσα μου)...απλα okay...ψυχοθεραπεια έγινε και γινεται αλλα θέλω να μοιραστω σκέψεις και συναισθηματα και όχι μοτιβα ψυχολογιας για να ειμαι λειτουργικη και να προχωρησω...
Δεν πιστευω στον Θεο,σέβομαι την πιστη που έχουν όσοι πιστευουν...απλά με τρώει πως αποφάσισα και έκρινα μια ψυχη που δεν εφταιγε απλα φοβηθηκα πολυ για την δικη μου εξελιξη και την ριζα αυτης της οικογενειας που μονο υγιη δεν θα ήταν(οι λογοι πολλοι)
Αν το έχει περασει καποια..θελω σκέψεις..και ξέρω πως δεν το έχω διογκωσει..ουτε το δραματοποιώ..απλα δεν φεύγει η σκέψη..έχω προχωρησει..αλλα γυρναει πισω η σκέψη γιατι μίλαμε για άνθρωπο...αυτα..


ΠΑΡΑΚΑΛΩ..οχι δογματικες..επικριτικες αποψεις..ουτε copy paste έρευνες από αυθεντίες

---

Έχεις όμως τα ζώα. Είναι και αυτά σαν παιδιά. Κάπως ξεφεύγεις. Τι έγινε με τον τύπου που μιλούσες στο διαδίκτυο και ήρθε και σου άφησε λουλούδι ενώ ήσουν στο γραφείο;

ΔΕΝ ΚΛΑΙΓΟΜΑΙ ουτε ζηταω προσοχη..τα εχω ακουσει αυτα...απλα ειναι το αν..νιωθω οτι χάλασα την ποιοτητα μου...την εικονα μου για μένα οχι για τους αλλους...νιωθω ενοχες γιατι τοτε σκεφτηκα ξεκαθαρα βιολογικα το πως θα ηταν η εξελιξη τωρα σκεφτομαι συναισθηματικα και ναι ισχυει οτι μπορει να συνεβαιναν επιπλοκες..δινεις την απαντηση..αλλα δεν ψαχνω απαντηση..μοιρασμα σκεψεων ψαχνω και συναισθηματων..νιωθω ακομα ενοχη και θυμο...

Ευκολο το στριφωμα...

που κολλουν τα ζωα...ειναι δουλεια και προσωπικη ευχαριστηση αλλα δεν μιλαω για αυτο...

τιποτα βρεθηκαμε ειμαστε σε διαφορετικη σελιδα και εχει θεματα να λυσει,τα εγραψα στο πρωτο μου thread που με καρατομησε ο tziovani..τλπ..δεν ξερω ισως γυριζω γυρω απο την ουρα μου δεν ειναι οτι το σκεφτομαι συνεχεια..μονο του βγαινει και θελω να το αναγνωρισω αλλα δεν μπορω..δηλαδη μου βγαινει θυμος σε μενα και ενοχη

Quote:

---

Originally Posted by TSAKALI APO TA_LIDL

ΔΕΝ ΚΛΑΙΓΟΜΑΙ ουτε ζηταω προσοχη..τα εχω ακουσει αυτα...απλα ειναι το αν..νιωθω οτι χάλασα την ποιοτητα μου...την εικονα μου για μένα οχι για τους αλλους...νιωθω ενοχες γιατι τοτε σκεφτηκα ξεκαθαρα βιολογικα το πως θα ηταν η εξελιξη τωρα σκεφτομαι συναισθηματικα και ναι ισχυει οτι μπορει να συνεβαιναν επιπλοκες..δινεις την απαντηση..αλλα δεν ψαχνω απαντηση..μοιρασμα σκεψεων ψαχνω και συναισθηματων..νιωθω ακομα ενοχη και θυμο...

Ευκολο το στριφωμα...

---

δεν ξερω αν δεν το εμαθες στην ψυχοθεραπεια σου, αλλα οι σκεψεις (και η ανατροφοδοτηση τους) για πραγματα που ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ και αφορουν το παρελθον, ειναι εντελως αδιεξοδες, μαζοχιστικες και σε βραχυκυκλωνουν.
αν νομιζεις οτι δεν εχεις διαχειριστει το θεμα της εκτρωσης, πηγαινε του στον ψυχοθεραπευτη σου να το δουλεψεις, ειναι ομως εντελως ματαιο να το σκεφτεσαι...

Εμένα αυτό το θρεντ μου μοιάζει σαν ανεπίσημη έρευνα :Ρ

Καλησπέρα τι εννοεις

REMEDY...γνωστά όλα αυτά..ισχύει,την ανάγκη μου να συνεχιζω να το δηλώνω και να νιωθω έτσι ψάχνω..γι αυτο ανοιξα το θέμα...να μιλησω με διαλογο σε αναλογη περιπτωση που το περασε,μπορει και να μην το εχω διαχειριστει,ειναι λες και το εχω κανει επετειο τλπ..θα περιμενω να απαντησει αναλογη περιπτωση αλλα οσο περναει η ωρα νομίζω χαζομάρα εκανα που το ανοιξα το θεμα..τλπ

Quote:

---

Originally Posted by TSAKALI APO TA_LIDL

Καλησπέρα τι εννοεις

---

Τίποτα απλά κάποιοι μπαίνουν και κάνουν έρευνες για εργασίες και επειδή λες πως δεν θέλεις δογματικες..επικριτικες αποψεις..ουτε copy paste έρευνες από αυθεντίες, φαίνεται το θρεντ σου σαν να θέλεις απόψεις ως δείγματα από γυναίκες που έχουν κάνει έκτρωση για να τις χρησιμοποιήσεις.
Για πλάκα το είπα. Τα παλιά μέλη πιάνουν το αστείο.

Ουτε καν...δεν κανω ερευνα..ομοιοπαθουσα ....αν είναι σωστή η λέξη..ψάχνω...να δω αν το έχω διογκώσει και αν θα φύγει ποτέ αυτη ενοχη και ο θυμός..τλπ
ΟΛΑ ΚΑΛΑ

Επειδή παλιά μέλη, μπαίνουν με άλλο όνομα κάθε φορά και συστήνονται πχ ως αρχιτέκτονες και ταυτόχρονα κάνουν έρευνες (έτσι λένε). Κάπως έτσι φάνηκε και το αρχικό σου μήνυμα.

Είναι δύσκολο όλο αυτό για μια γυναίκα, οπότε το θεωρω φυσιολογικό να σε επηρεάζει.. Η ψυχοθεραπεία θα βοηθήσει σίγουρα... Μπορείς να διαβάσεις παρόμοια θέματα που υπάρχουν στο φορουμ, επειδή δεν φαίνεται (προς το παρόν) να σχολιάζει κάποιο μέλος που έζησε κάτι παρόμοιο.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Επειδή παλιά μέλη, μπαίνουν με άλλο όνομα κάθε φορά και συστήνονται πχ ως αρχιτέκτονες και ταυτόχρονα κάνουν έρευνες (έτσι λένε). Κάπως έτσι φάνηκε και το αρχικό σου μήνυμα.

Είναι δύσκολο όλο αυτό για μια γυναίκα, οπότε το θεωρω φυσιολογικό να σε επηρεάζει.. Η ψυχοθεραπεία θα βοηθήσει σίγουρα... Μπορείς να διαβάσεις παρόμοια θέματα που υπάρχουν στο φορουμ, επειδή δεν φαίνεται (προς το παρόν) να σχολιάζει κάποιο μέλος που έζησε κάτι παρόμοιο.

---

ισως βοηθησει, αλλα αν δεν βοηθησει, δεν βλεπω αλλη λυση, οποτε μαλλον καλα θα ειναι να ξαναδοκιμασει. και λεω "ισως" γιατι το μελος ειπε οτι εχει κανει ψυχοθεραπεια, αλλα οπως βλεπουμε δεν βοηθαει σε κατι προς το παρον....

Γνωστικη κάνω,απλα ειναι το δευτερο αν στη ζωη μου μεχρι τωρα που το προκαλεσα εγω και θεριευει θσα ελεγα μεσα μου,το πρωτο αν..ειναι αν ειχα μεγαλωσει και γνωρισει τη μανα(αλλα δεν ευθυνομουν,αρρωστησε..πεθα� �ε) τη διακοπη ομως..ΕΓΩ την εκανα...απλα ηθελα και θελω να βρω ανθρωπο που να το εχει περασει..οχι για να χτυπησουμε ο ενας τον ωμο του αλλου..να μιλησω με καποιον που το εχεο περασει χωρις να ξερει τι πρεπει να μου πει για να παω παρακατω...απλα να μου πει τι νιωθει..τλπ