Άγχος, έκτακτες συστολές, ασθενειοφοβια χαμηλή αυτοπεποίθηση.
Καλησπέρα.
Προσπαθούσα να βρω έναν τίτλο και είπα:απλά θα γράψω τα κυρίως θέματα που με απασχολούν.
37 ετών πλέον, πέρασα μια ιογενή μυοκαρδίτιδα στα 23 μου,μέχρι τότε δεν με απασχολούσε ιδιαίτερα το θέμα ασθενειών,το έβλεπα πολύ μακρινό,ακόμα και τους πρώτους μήνες της μυοκαρδίτιδας δεν είχα καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης.
Ήταν λίγο ζορικη η μυοκαρδίτιδα αυτή.
6μηνες καθόλου άσκηση,3.5 χρόνια φάρμακα,μεγάλη επίπτωση στην ψυχολογία μου, πιθανόν να πέρασα ξωφαλτσα από την κατάθλιψη,το συμπέρανα χρόνια μετά.
Άφησε και μια ουλή στο μυοκάρδιο αλλά ευτυχώς όχι κάτι ιδιαίτερο.
Κατάφερα μετά από αρκετά χρόνια να το αφήσω λίγο πίσω ,αν και πάντα υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι υπάρχει αυτή η ευαισθησία.
10 χρόνια μετά , παθαίνω ξανά ίδιο, ευτυχώς σε μικρότερη κλίμακα.
Ήταν πιο ελαφριά,όμως με πήγε πολυυυυυ πίσω.
Αναζήτησα βοήθεια ψυχολόγου τότε,έκανα ένα 6μηνο μέσω κρατικού φορέα,με βοήθησε αρκετά.
1-2 χρόνια μετά,με έπιασε κρίση άγχους με έκτακτες συστολές για 2 μέρες συνεχόμενες.
Εκεί αποφάσισα ότι πρέπει να συνεχίσω την ψυχοθεραπεία.
Το έκανα για σχεδόν δέκα μήνες όπου σταμάτησα αρχές Αυγούστου,για οικονομικούς λόγους και μόνο.
Μια δύσκολη περίοδος για εμένα τελευταία,με θάνατο του πατέρα μου,με πίεση οικονομική,με προσπάθεια να βρω εργασιακές λύσεις (δουλεύω,απλά προσπαθώ να επαναφέρω τις γνώσεις της σχολής μου ώστε να βρω στον κλάδο αυτόν εκεί δουλειά) και πριν από 2 μέρες άρχισαν οι έκτακτες χωρίς προφανή λόγο.
Έγινε μια ριπή εκτάκτων συστολων και με τρόμαξε και από τότε άρχισε το πάρτι.
Συνεχόμενες έκτακτες,διδυμιες,για ώρα,να με πιάνουν να σταματάνε για λίγο να ξαναξεκινανε κλπ
Μίλησα με τον καρδιολόγο στο τηλέφωνο,μου είπε να ηρεμήσω και να μην το σκέφτομαι,ότι δεν είναι κάτι..
Πως να μην το σκέφτομαι,αφού εκεί νιώθω το στήθος να κάνει τα δικά του;
Προσπαθω.
Όταν είμαι χαλαρός και τις καταλαβαίνω,κάνω περισσότερες,όταν απασχολούμαι με κάτι χαλαρώνει, ή δεν τις νιώθω έστω.
Ήμουν έτοιμος να πάω στο νοσοκομείο,κάπως καλυτερεψα και είπα να το αφήσω λίγο.
Πήρα χθες ένα ζαναξ 0.25 το πρωί και άλλο ένα το βράδυ.
Δεν συνηθίζω να παίρνω αλλά δεν μπορούσα να το αποφύγω.
Συγγνώμη για το σεντόνι, οποίος το διαβάσει,τον ευχαριστώ πολύ!