Ιδψ και έντονες παράλογες σκεψεις
Καλησπέρα είχα καιρό να γράψω στο φόρουμ από το 2017 όταν ήμουν φοιτητής όπου αντιμετώπιζα παραλογες σκέψεις και ιδεοληψίες που με δυσκόλευαν να λειτουργήσω είτε στη σχολή είτε σε προσωπικό κομμάτι.
Είχα εμμονές τύπου να διαβάζω μια πρόταση συνέχεια γτ αν δεν το κάνω δεν θα θυμηθώ τίποτα στις εξετάσεις, να κάτσω σε συγκεκριμένη θέση στα έδρανα και άλλες παρεμφερείς.
Τελικά τελείωσα με το πτυχίο μου μετά από πολύ άγχος και βασανιστήριο και αμέσως μετά μπήκα στρατό στον Έβρο.
Εκεί όλα πήγαιναν καλά τους πρώτους μήνες μέχρι που έφτασε προς το τέλος στον 7 όπου είχα αυθυποβαλλει τον εαυτό μου κάτι τελείως παράλογο: "Κάθε πρόταση που θα μιλάω σε κάποιον να μην είναι παραπάνω από 3 λέξεις" και αμέσως μετά απλά θα μπερδεύω τα λόγια μου και δεν θα εκφραζομαι όπως θέλω και έτσι έγινε.
Μέχρι που μια μέρα με ήθελε ένα στέλεχος για απογραφή στα όπλα και σκεπτόμενος αυτό π είχα πείσει τον εαυτό μου τα έκανα όλα.λαθος και.φαινομουν.μπροστα του σαν αμόρφωτος και περίεργος και άχρηστος μέχρι που μου είπε κρίμα.πολυ δεν σου κόβει..Και από τότε νομίζω ότι.ειμαι.χαζος και δεν μπορω να μιλήσω η να επικοινωνήσω ενώ ξέρω πως στον στρατό σε προσβάλλουν συνέχεια και το έκανα επιτηδες λόγω των εμμονών.
Αμέσως μετά πηγαίνω σε ένα φυλάκιο όπου κυριολεκτικά έχασα τον εαυτό μου ελεγα ασυναρτησίες,δεν έκανα δουλειές μέχρι που κατηγορούσα άτομα χωρίς λόγο γτ απλά δεν είχα τι να πω και φοβόμουν να μιλήσω με τα παιδιά εκεί.
Πραγματικά όλο αυτό το γεγονός με έχει στιγματίσει και τραυματισει και 2 χρόνια τώρα ενώ πήγα σε ψυχολόγο που χρόνια έλεγχα τις εμμονές στο στρατό έσπασα μέσα μου και δεν το έχω ξεπεράσει.
Πλέον φοβάμαι για δουλειά μήπως μου συμβεί το ίδιο και κάνω τον χαζό η οτι δεν καταλαβαίνω μόνο επειδή το αυθυπεβαλα στον εαυτό μου.
Πήγα σε δύο ψυχολόγους και οι δύο μου είπαν ότι είναι από άγχος και είναι όλα στο μυαλό μου και ότι μιλάω πολύ όμορφα και δεν καταλαβαίνουν γτ τα λέω αυτά.
Αλλά νιώθω ότι δεν μπορώ να ξεπεράσω το τραύμα του στρατού με τίποτα.
