Printable View
Πιστευω οτι το πως ενεργεις υπο πιεση ειναι ενα απο τα σημαντικοτερα πραγματα. Εσεις πώς συμπεριφερεστε? Τα καταφερνετε ή όχι? Παγωνετε μήπως? Η τα κανετε θαλασσα? Π.χ εισαι σε ενα ταμειο και περιμενει ουρα και πρεπει να τους εξυπηρετησετε. Αγχωνεστε? Η τα κανετε ολα οπως πρεπει (παραδειγμα φερνω). Πείτε καποια δικη σας ιστορια αν θελετε.
πόση πίεση; δηλαδή πολλή πίεση δεν αντέχω, όπως όλοι μας. λίγη πίεση οκ έχω αντοχές, βαστάω μέχρι τέλους.
Ωραίο το θέμα σου. Εξαρτάται από το τι διακυβεύεται στις συνθήκες πίεσης πχ ανθρώπινες ζωές, ένα χρηματικό ποσό, το σπίτι σου, ένα χωράφι στο χωριό; Έχει να κάνει και με τον χαρακτήρα κάποιου, αν βρίσκει λύσεις. Αν υπάρχει ουρά στο ταμείο, ζητάς έναν ή δύο έξτρα υπαλλήλους στα άλλα ταμεία. Αν κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό, εξηγείς στον κόσμο που περιμένει την κατάσταση, ζητάς κατανόηση και δίνεις προτεραιότητα σε ΑΜΕΑ, ηλικιωμένους, εγκύους, αν υπάρχουν.
Όση πίεση και να έχει κανείς, ένας είναι ο χρυσός κανόνας: ποτέ μη δείξεις στους άλλους, συναδέλφους, πελάτες ότι είσαι πιεσμένος.
Υπαρχουν ατομα που αντεχουν σε μεγαλη πιεση και ειναι λειτουργικα και αλλα που παγωνουν σε μικρη. Εξαρταται τον ανθρωπο. Τι θεωρει στην τελικη πιεση "σοβαρη" η οχι. Κατι που σε καποιον φαινεται τιποτα σε καποιον αλλο φαινεται βουνο. Δεν μπορεις να το κρυψεις παντα οτι εισαι πιεσμενος.
Αγχώνομαι και τα κάνω θάλασσα..Quote:
Originally Posted by Mister No
Δεν αντέχω την πίεση, αγχώνομαι και δεν μπορώ, σίγουρα θα με πιάσει κρίση πανικού αν δεχτώ μεγάλη πίεση.
Στη σημερινη εποχή ΔΕΝ λεει να εισαι αγχωδης χαρακτηρας. Βεβαια δεν μπορεις να το ελεγξεις, αν το χεις. Οι αγχωδεις τα κανουν "θαλασσα" ευκολα.
Επισης: Θεωρειτε οτι "μαθαινουμε" αν κανουμε κατι πολλες φορες και το αγχος φευγει? Ή υπαρχουν και "ανεπιδεκτοι μαθησεως"?
να πω τη γνώμη μου
πιστεύω πως κάποιες καταστάσεις απαιτούν βοήθειας και υποστήριξης, όπως ο πανικός και τα έντονα ψυχοσωματικά λόγω πίεσης,
όμως ναι,για όλα τα υπόλοιπα, πιστεύω πως αρκεί η εξάσκηση. πχ αν θες να κάνεις μαραθώνιο, ξεκινάς με ζέσταμα και εκατοστάρι για πολύ καιρό πριν πας στις μεγάλες αποστάσεις..
δυστυχως, υπο πιεση αποδιδω τα μεγιστα. αλλα το αγχος, παει στον θεο...
Εμένα προσωπικά το άγχος δεν φεύγει, τώρα στους υπόλοιπους ίσως και να ισχύει, μια, δύο και να βελτιώνονται.Quote:
Originally Posted by Mister No
Το ανέκφραστο παγωμένο προσωπείο του I don't give a fuck είναι χαρακτηριστικό των άσπις όταν δε σε ενδιαφέρει τίποτε απ΄όσα λέει ο απέναντί σου. Αυτό μπορεί να είναι δώρο. Τι φοβάται ο καθένας είναι στο τι έχει αποδώσει δύναμη, εμείς παραδίνουμε τη δύναμη που χρησιμοποιείται εναντίον μας μετά. Κι εκεί έρχεται το άγχος. Παγώνω, αλλά όχι από ταραχή, από έλλειψη ταύτισης.
Ναι. Για μένα πάντα η καλή προετοιμασία και η επανάληψη είναι ένας τρόπος να μην αφήνεις το άγχος να γίνεται ορατό. Άρα, πιστεύω ότι μαθαίνεται ο έλεγχος αυτός, το άγχος μπορεί να μην φεύγει εντελώς ίσως και ποτέ, αλλά το αν θα το αφήσεις να φαίνεται είναι κάτι που μπορείς να εκπαιδευτείς σ' αυτό.Quote:
Originally Posted by Mister No