Μελαγχολία και έλλειψη όρεξης

Καλησπέρα σας!

Σας γραφω εδω γιατι δεν ξέρω τι άλλο να κάνω για άλλη μια φορά.. Αυτες τις τελευταίες μέρες νιώθω μια ιδιαίτερη θλίψη ή μελαγχολία ας το πουμε..Δεν ξέρω αν φταίει που μικρυναν οι μέρες και νυχτώνει νωρις. Απλώς νιώθω σαν να βουλιαζω σε μια κουραση, μια βαρεμάρα, μια ματαιοτητα..
Να ξεκινησω απο το γεγονός οτι δούλευα σεζον απο τον Μαρτιο και πριν λιγες μερες τελειωσε.. Δεν θα εχω θεμα οικονομικο για αρκετούς μηνες, γιατι έβαλα λεφτα στην ακρη, συν το οτι θα αρχισω να παιρνω και ταμειο σε λιγο..
Οσο καιρο περιμενα λοιπον να τελειωσει η σεζον, ελεγα αντε ωραια να είμαστε επιτελους free να χαρούμε τη ζωη μας κλπ . Και τωρα που είμαι εντελως free νιωθω μια μαυριλα και δεν ξέρω τι να κανω με την ζωη μου..
Πολλοι γνωστοι και φιλοι μου -εκτός απο 2 ατομα που ήμασταν μαζι στη σεζόν και κραταμε επαφή- συνεχιζουν κανονικα τις ζωές τους, τις καθημερινότητες τους και αναφέρονται συχνα στο ποσό busy ειναι..Η αδερφή μου επισης ειναι παρα πολυ απασχολημενη με υποχρεώσεις αυτήν την περίοδο..Εχει 10 μερες που δεν δουλεύω, αλλα δεν εχουμε καταφερει να πάμε για καφε επειδή δεν προλαβαινε.
Οπότε ειμαι στην ουσία άνεργη με ολα τα αρνητικα συναισθηματα που μπορει να συνεπάγεται αυτο (εκτος του οικονομικου) Και ενώ κανονικα θα επρεπε να χαιρομαι που έχω χρονο και μπορω να ξοδεψω τα λεφτα μου περνωντας καλα κλπ νιωθω οτι τιποτα δεν με εμπνεει να το κανω..Δεν έχω ουτε ιδιαίτερη ορεξη για να γυμναστώ, να πάω χορο κλπ που ολους αυτους τους μηνες το είχα παράπονο οτι δεν με βολευε λόγω της δουλειάς ..
Δεν ξέρω τι μου φταιει περισσοτερο. Ισως μου φταινε πολλα πράγματα συνδυαστικα γιατι ειναι και αρκετα που δεν ανεφερα. Αλλα με έχει κουράσει να περιμένω πάντα κατι για να είμαι πιο χαρούμενη και μετα να γίνεται αυτο το κατι ,αλλα και παλι κατι να μου φταιει..
Δεν ξέρω αν θα μπορούσατε καπως να με βοηθησετε..

Απλά άλλαξε η ρουτίνα σου και χρειάζεται να προσαρμοστεις. Φτιάξε ένα πρόγραμμα για το τι θα κάνεις την επόμενη μέρα και ας μην τα κάνεις όλα. Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες. Υπάρχουν φάσεις που μπορεί να κάνουμε ένα βήμα πίσω για να αποφασίσουμε προς τα που θα πάμε.
Σύντροφο έχεις?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Απλά άλλαξε η ρουτίνα σου και χρειάζεται να προσαρμοστεις. Φτιάξε ένα πρόγραμμα για το τι θα κάνεις την επόμενη μέρα και ας μην τα κάνεις όλα. Δεν είναι όλες οι μέρες ίδιες. Υπάρχουν φάσεις που μπορεί να κάνουμε ένα βήμα πίσω για να αποφασίσουμε προς τα που θα πάμε.
Σύντροφο έχεις?

---

Σ' ευχαριστώ. Όντως αλλαξε η ρουτινα μου 180 μοιρες, αλλα με ενοχλεί που ειναι και ολοι τόσο απασχολημενοι πια.. Κουράστηκα να ακουω για το ποσα τρεξιματα έχουν κλπ
Εχω σχεση ναι. Βέβαια υπαρχει θεμα και σ'αυτό γιατι καμια φορα εχω αμφιβολιες για το αν πρέπει να συνεχίσω τη σχεση γιατι νιώθω οτι δεν είμαι τερμα ερωτευμενη..Αλλα ταυτοχρονα δεν θα ειχα και την δύναμη να μην την συνεχίσω, γιατί ειναι ο καλυτερος μου φιλος εκτός απο αγόρι μου.
Και γενικα ειναι πολυυυ περιεργο το συναισθημα. Πέρυσι οταν τελειωσα την σεζον είχα ορεξη, πήγα γραφτηκα κατευθειαν σε ενα τμημα χορου, έστειλα κατευθειαν αιτησεις για αλλη δουλειά..Και ήμουν πιο δραστηρια.
Βεβαια υπαρχει και το άλλο πρόβλημα..Με το αγορι μου ειμαστε απο διαφορετικες πολεις. Και μας απασχολεί το σε ποια πολη πρεπει να μενουμε απο τις δύο.. Είμαστε ολο στα πήγαινε ελα..Ισως και να βαριεμαι να ξανοιχτω και να ξεκινησω μια δραστηριότητα γιατι δεν ξερω πού θα με βρει ο επομενος μηνας..
Και ολο αυτο το διλημμα για το πού θα μένω με απασχολεί ενω δεν ξερω καν αν θα επρεπε να ειμαι μαζι του.
Ενα ο,τι να ναι πράγμα γενικα.

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

Σ' ευχαριστώ. Όντως αλλαξε η ρουτινα μου 180 μοιρες, αλλα με ενοχλεί που ειναι και ολοι τόσο απασχολημενοι πια.. Κουράστηκα να ακουω για το ποσα τρεξιματα έχουν κλπ
Εχω σχεση ναι. Βέβαια υπαρχει θεμα και σ'αυτό γιατι καμια φορα εχω αμφιβολιες για το αν πρέπει να συνεχίσω τη σχεση γιατι νιώθω οτι δεν είμαι τερμα ερωτευμενη..Αλλα ταυτοχρονα δεν θα ειχα και την δύναμη να μην την συνεχίσω, γιατί ειναι ο καλυτερος μου φιλος εκτός απο αγόρι μου.
Και γενικα ειναι πολυυυ περιεργο το συναισθημα. Πέρυσι οταν τελειωσα την σεζον είχα ορεξη, πήγα γραφτηκα κατευθειαν σε ενα τμημα χορου, έστειλα κατευθειαν αιτησεις για αλλη δουλειά..Και ήμουν πιο δραστηρια.
Βεβαια υπαρχει και το άλλο πρόβλημα..Με το αγορι μου ειμαστε απο διαφορετικες πολεις. Και μας απασχολεί το σε ποια πολη πρεπει να μενουμε απο τις δύο.. Είμαστε ολο στα πήγαινε ελα..Ισως και να βαριεμαι να ξανοιχτω και να ξεκινησω μια δραστηριότητα γιατι δεν ξερω πού θα με βρει ο επομενος μηνας..
Και ολο αυτο το διλημμα για το πού θα μένω με απασχολεί ενω δεν ξερω καν αν θα επρεπε να ειμαι μαζι του.
Ενα ο,τι να ναι πράγμα γενικα.

---

Ένα ένα πιάσε. Όταν βλέπουμε όλα τα προβλήματα μαζεμένα, μας φαίνονται βουνό. Άρχισε από τα απλά. Σε ενοχλεί που βλέπεις πως οι άλλοι είναι απασχολημένοι (άρα σκέφτεσαι έχουν ζωή-σωστό λάθος, αυτό σκέφτεσαι) ή επειδή θες να κάνεις πράγματα μαζί τους και δεν μπορούν?
Ειναι κακό κάποιος για ένα διάστημα να μην κάνει τίποτα? Νιώθεις ότι δεν είσαι "χρήσιμη"? Τι νιώθεις?
Αυτό που νιώθεις για τον φίλο σου, το ένιωθες και όσο δούλευες ή τώρα είναι πιο έντονο?

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ένα ένα πιάσε. Όταν βλέπουμε όλα τα προβλήματα μαζεμένα, μας φαίνονται βουνό. Άρχισε από τα απλά. Σε ενοχλεί που βλέπεις πως οι άλλοι είναι απασχολημένοι (άρα σκέφτεσαι έχουν ζωή-σωστό λάθος, αυτό σκέφτεσαι) ή επειδή θες να κάνεις πράγματα μαζί τους και δεν μπορούν?
Ειναι κακό κάποιος για ένα διάστημα να μην κάνει τίποτα? Νιώθεις ότι δεν είσαι "χρήσιμη"? Τι νιώθεις?
Αυτό που νιώθεις για τον φίλο σου, το ένιωθες και όσο δούλευες ή τώρα είναι πιο έντονο?

---

Ναι η αληθεια ειναι οτι με ενοχλει γιατι δεν έχουν χρονο να κάνουμε πράγματα μαζι μου..Επισης βλεποντας τους ολους να ασχολουνται με δουλειες, μεταπτυχιακά, διδακτορικά..δεν ξερω κι εγω τι ..σκεφτομαι οκ εγω τι κανω? Και νιώθω οντως αχρηστη. Με την δουλειά τουλάχιστον ημουν σε μια εγρηγορση, ήμουν παραγωγικη και ερχομουν σε επαφή καθημερινά με πολυ κοσμο. Βεβαια τοτε αν με ρωτουσες ανυπομονουσα να τελειωσει..
Σχετικα με το αγορι μου τα σκεφτομουν και παλιότερα αυτα.. Απλα τοσο καιρο ημουν σεζον στην πολη του. Τωρα πρεπει να παρθουν αποφασεις για το τι θα κανουμε απο εδω και περα και πού θα είμαστε. Γιατι δεν θελω να ξαναειμαι στην ιδια δουλεια του χρόνου, θέλω μια δουλειά που να ειναι ολον τον χρονο..

Quote:

---

Originally Posted by rainbow96

Ναι η αληθεια ειναι οτι με ενοχλει γιατι δεν έχουν χρονο να κάνουμε πράγματα μαζι μου..Επισης βλεποντας τους ολους να ασχολουνται με δουλειες, μεταπτυχιακά, διδακτορικά..δεν ξερω κι εγω τι ..σκεφτομαι οκ εγω τι κανω? Και νιώθω οντως αχρηστη. Με την δουλειά τουλάχιστον ημουν σε μια εγρηγορση, ήμουν παραγωγικη και ερχομουν σε επαφή καθημερινά με πολυ κοσμο. Βεβαια τοτε αν με ρωτουσες ανυπομονουσα να τελειωσει..
Σχετικα με το αγορι μου τα σκεφτομουν και παλιότερα αυτα.. Απλα τοσο καιρο ημουν σεζον στην πολη του. Τωρα πρεπει να παρθουν αποφασεις για το τι θα κανουμε απο εδω και περα και πού θα είμαστε. Γιατι δεν θελω να ξαναειμαι στην ιδια δουλεια του χρόνου, θέλω μια δουλειά που να ειναι ολον τον χρονο..

---

Πάρε τον χρόνο σου. Βάλε τα δεδομένα κάτω κι δες τι θα σε έκανε εσένα χαρούμενη. Και στον επαγγελματικό τομέα αλλά και στο προσωπικό. Χωρίς βιασύνη. Έχεις δικαίωμα να κάνεις ένα διάλειμμα από όλα και άσε τους άλλους τώρα να τρέχουν με τα δικά τους. Δεν τους κάνει καλύτερους ούτε πιο χρησιμους. Γεμάτη μέρα δεν σημαίνει ευτυχισμένος άνθρωπος. Μην κοιτάς τους άλλους. Να κοιτάς εσένα και που θες να πας.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Πάρε τον χρόνο σου. Βάλε τα δεδομένα κάτω κι δες τι θα σε έκανε εσένα χαρούμενη. Και στον επαγγελματικό τομέα αλλά και στο προσωπικό. Χωρίς βιασύνη. Έχεις δικαίωμα να κάνεις ένα διάλειμμα από όλα και άσε τους άλλους τώρα να τρέχουν με τα δικά τους. Δεν τους κάνει καλύτερους ούτε πιο χρησιμους. Γεμάτη μέρα δεν σημαίνει ευτυχισμένος άνθρωπος. Μην κοιτάς τους άλλους. Να κοιτάς εσένα και που θες να πας.

---

Σ ευχαριστώ πολυ ..Η αλήθεια ειναι οτι
δυσκολευομαι να μη συγκρινομαι με τους αλλους. Και εκνευρίζομαι γιατι με κραζανε που ξαναπηγα σεζον και μου ελεγαν θα είναι 6ημερο και τι πας πάλι εκει και τετοια...Και τωρα με έχουν πρήξει για το ποσο ελαχιστο χρονο εχουν. Επίσης υπηρξε και ένας ψυχολογικος πολεμος του στυλ "να θα πάμε εκει διακοπες κριμα που δεν μπορεις να ρθεις.."και "αντε παρε καμια άδεια μην κολωνεις" Νιωθω ουσιαστικά οτι έχουν ψυχρανθει επειδη ελειπα αρκετούς μηνες, αν και εγω εκανα ότι καλυτερο μπορουσα για να κρατησω επαφη. Επισης η αδερφη μου ειπε δεν ξερει πού θα ειναι τις γιορτες, μπορει να ειναι με το σγορι της. Και λεει και εσυ ετσι κι αλλιως το Πασχα ελειπες..Επειδη δουλευα την μερα του Πασχα τις τελευταίες δυο χρονιες..Αληθεια εχω κουραστεί και δεν θέλω να ξαναμιλησω με κανεναν. Ισως οντως πρεπει να πάρω τον χρονο μου

Ίσως να μην μπορούν να καταλάβουν πόσο σε επηρεάζει η στάση τους. Μπορείς να το επικοινωνήσεις, να ακούσεις και τι έχουν να πουν.
Σκέψου και το σενάριο να είσαι σε μια φάση που όλα σε ενοχλούν και να μην είναι τόσο τραγικά τα πράγματα.

Rainbow είσαι 28?Ψάξε να βρείς δουλειά για όλο το χρόνο όχι τόσο για τα λεφτά αλλά για τα 12.000 ένσημα ! Χρειάζεσαι δουλειά 300 μέρες για 40 χρόνια.
Να βρείς δουλειά που σε ευχαριστεί γιατί αν δουλεύεις σε ξενοδοχείο ή σε εστίαση σε μεγάλο μαγαζί θα δουλεύεις και σε αργίες τις μέρες δηλαδή που οι υπόλοιποι θα έχουν άδεια και θα γιορτάζουν.
Είναι αναμενόμενο όταν φύγεις να σε ξεχάσουν οι συγγενείς και οι παρέες, ο καθένας τραβάει ξεχωριστό δρόμο, δεν θα αλλάξουν την καθημερινότητα τους για εσένα. Άλλαξαν παρέες ή συνήθισαν να τρώνε, να πίνουν ένα καφέ και να κάνουν όλες τις δραστηριότητες χωρίς εσένα.
Η εποχή ευθύνεται για την μελαγχολία σε μεγάλο βαθμό.
Αν βλέπεις σοβαρά τη σχέση που έχεις πρέπει να ζήσετε στο ίδιο σπίτι και αν τα πάτε καλά ίσως να σκεφτείς να κάνεις παιδί τώρα πρίν ξεκινήσεις νέα καριέρα στα επαγγελματικά.
Δείξε κατανόηση σε όλους γιατί εσύ έχεις τώρα το πρόβλημα. ακόμα κι αν πράγματι σε κρατούν σε απόσταση και σε έχουν στο περιθώριο, εσύ πρέπει να τους φέρεις κοντά σου αρκεί να το αξίζουν. Όσο μεγαλώνουμε αλλάζουμε κάποιοι λόγω εγωισμού και χαρακτήρα δεν κρατάνε επαφές με παλιούς φίλους και συγγενείς!

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Ίσως να μην μπορούν να καταλάβουν πόσο σε επηρεάζει η στάση τους. Μπορείς να το επικοινωνήσεις, να ακούσεις και τι έχουν να πουν.
Σκέψου και το σενάριο να είσαι σε μια φάση που όλα σε ενοχλούν και να μην είναι τόσο τραγικά τα πράγματα.

---

Ισχύει οτι ίσως υπερεβαλα λιγάκι..Ηταν το πρώτο σοκ μεχρι να βρω μια ισορροπία. Γιατι οσο και αν ήμουν προετοιμασμένη, οταν τελειώνει η σεζον είναι λιγο δύσκολο στην αρχη να προσαρμοστείς σε μια καινούργια καθημερινοτητα..

Quote:

---

Originally Posted by ΑΧΒΑΧ

Rainbow είσαι 28?Ψάξε να βρείς δουλειά για όλο το χρόνο όχι τόσο για τα λεφτά αλλά για τα 12.000 ένσημα ! Χρειάζεσαι δουλειά 300 μέρες για 40 χρόνια.
Να βρείς δουλειά που σε ευχαριστεί γιατί αν δουλεύεις σε ξενοδοχείο ή σε εστίαση σε μεγάλο μαγαζί θα δουλεύεις και σε αργίες τις μέρες δηλαδή που οι υπόλοιποι θα έχουν άδεια και θα γιορτάζουν.
Είναι αναμενόμενο όταν φύγεις να σε ξεχάσουν οι συγγενείς και οι παρέες, ο καθένας τραβάει ξεχωριστό δρόμο, δεν θα αλλάξουν την καθημερινότητα τους για εσένα. Άλλαξαν παρέες ή συνήθισαν να τρώνε, να πίνουν ένα καφέ και να κάνουν όλες τις δραστηριότητες χωρίς εσένα.
Η εποχή ευθύνεται για την μελαγχολία σε μεγάλο βαθμό.
Αν βλέπεις σοβαρά τη σχέση που έχεις πρέπει να ζήσετε στο ίδιο σπίτι και αν τα πάτε καλά ίσως να σκεφτείς να κάνεις παιδί τώρα πρίν ξεκινήσεις νέα καριέρα στα επαγγελματικά.
Δείξε κατανόηση σε όλους γιατί εσύ έχεις τώρα το πρόβλημα. ακόμα κι αν πράγματι σε κρατούν σε απόσταση και σε έχουν στο περιθώριο, εσύ πρέπει να τους φέρεις κοντά σου αρκεί να το αξίζουν. Όσο μεγαλώνουμε αλλάζουμε κάποιοι λόγω εγωισμού και χαρακτήρα δεν κρατάνε επαφές με παλιούς φίλους και συγγενείς!

---

Ναι 28 είμαι. Γενικα ναι αυτο με τα επαγγελματικά ειναι ενα μεγαλο θεμα που με αγχώνει και δεν με αφηνει και να χαρω τη ζωη μου. Εχω πάρει ενα πτυχίο που ηταν αρκετα δυσκολο, έφαγα αρκετα χρονια για να το παρω μόνο και μόνο για να μην το παρατήσω..Αλλα δυστυχώς δεν μου αρεσει το αντικείμενο και δεν θελω να ασχοληθώ.. Οπότε δούλεψα 3 χρονιές σεζον σε ξενοδοχειο, γιατι ετυχε να βρω αυτην την θεση. Τώρα συνειδητοποιώ οτι αν και μ αρεσε αρχικα σαν δουλεια, όντως δεν μ αρεσει να δουλευω αργιες, Κυριακες κλπ..Ακομα και αν εβρισκα αναλογη δουλεια για όλον τον χρονο, θα ειχα το ιδιο ασχημο προγραμμα. Τωρα όμως με πιανει και το αγχος τι αλλη δουλειά θα μπορούσα κανω..Σκεφτομαι και το ενδεχόμενο να ξανασπουδασω αν και πλέον νιωθω μεγαλη.. Από την αλλη, χωρις αλλα προσοντα τι δουλεια να κανω που να αξιζει; Γενικα τα υπεραναλυω ολα πολυ στο κεφαλι μου και με πιανει μια μαυριλα.
Αναφορικα με την σχεση μου, δεν ξέρω αν την βλέπω πολυ σοβαρά αλλα ουτε και θελω να χωρισω..Γενικα το αγόρι μου μού μεταδιδει αισιοδοξία εκει που απελπίζομαι και φοβαμαι να αφησω αυτην την σχεση γιατι μετα θα κανω την τρίχα τριχιά και θα απελπιζομαι ακόμα παραπάνω..
Παιδιά δεν ξέρω σίγουρα αν θέλω να κανω, τουλάχιστον οχι στο αμεσο μελλον..

Για να βρείς δουλειά γραφείου χρειάζεται προϋπηρεσία και πολλά προσόντα δεν αρκεί μόνο ένα πτυχίο, εκτός κι αν έχεις γνωστό.
Τώρα υπάρχει πρόγραμμα για ανέργους έως 29 ίσως μέσω δυπα βρείς κάτι.
Συμβιβασμού με τις απλές και ταπεινές θέσεις που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Ψάξε για πωλήτρια σε καταστήματα λιανικής, σε σούπερ μάρκετ, για εργάτρια σε κάποια βιομηχανία. Στην εστίαση υπάρχουν μικρότερα μαγαζιά που προφανώς δεν δουλεύουν σε αργίες.
Για αρχή κάνε ένα βιογραφικό και να ψάξεις για θέσεις εργασίας στην περιοχή σου. Αν κάτι νομίζεις πως σου ταιριάζει θα στέλνεις ακόμα κι αν δεν έχεις προϋπηρεσία σε αυτό που ζητάνε.
Γενικά όλοι ψάχνουν για υπάλληλο με προσόντα και προϋπηρεσία όμως αναγκαστικά συμβιβάζονται με ότι βρούν...
Ο καθένας κρίνει μόνος του τι αξίζει. Αν έχεις προσόντα επιθυμείς περισσότερα χρήματα , θέση ανώτερη, γενικά κάτι παραπάνω από όσα σου προσφέρει ο κάθε εργοδότης για μια απλή θέση που θα μπορούσε να την κάνει και ένας απόφοιτος λυκείου.

Quote:

---

Originally Posted by ΑΧΒΑΧ

Για να βρείς δουλειά γραφείου χρειάζεται προϋπηρεσία και πολλά προσόντα δεν αρκεί μόνο ένα πτυχίο, εκτός κι αν έχεις γνωστό.
Τώρα υπάρχει πρόγραμμα για ανέργους έως 29 ίσως μέσω δυπα βρείς κάτι.
Συμβιβασμού με τις απλές και ταπεινές θέσεις που υπάρχουν στην Ελλάδα.
Ψάξε για πωλήτρια σε καταστήματα λιανικής, σε σούπερ μάρκετ, για εργάτρια σε κάποια βιομηχανία. Στην εστίαση υπάρχουν μικρότερα μαγαζιά που προφανώς δεν δουλεύουν σε αργίες.
Για αρχή κάνε ένα βιογραφικό και να ψάξεις για θέσεις εργασίας στην περιοχή σου. Αν κάτι νομίζεις πως σου ταιριάζει θα στέλνεις ακόμα κι αν δεν έχεις προϋπηρεσία σε αυτό που ζητάνε.
Γενικά όλοι ψάχνουν για υπάλληλο με προσόντα και προϋπηρεσία όμως αναγκαστικά συμβιβάζονται με ότι βρούν...
Ο καθένας κρίνει μόνος του τι αξίζει. Αν έχεις προσόντα επιθυμείς περισσότερα χρήματα , θέση ανώτερη, γενικά κάτι παραπάνω από όσα σου προσφέρει ο κάθε εργοδότης για μια απλή θέση που θα μπορούσε να την κάνει και ένας απόφοιτος λυκείου.

---

Σκεφτόμουν βασικα να σπουδάσω λογιστικά γιατί νομίζω θα με ενδιέφερε. Γενικά πολλές δουλειες γραφείου απαιτούν να εχεις και γνωσεις λογιστικής.. Απο εστίαση δεν έχω ιδεα. Στην reception δουλευα μεγάλου ξενοδοχειου..Κι αυτα τα προγράμματα δυπα μεχρι 29 ετών με έχουν κανει να εχω κριση ηλικιας :p Τωρα οσο για την προϋπηρεσία που ζητανε κάποιες δουλειες..Μου φαινονται υπερβολικες ορισμενες αγγελιες. Λενε τυπου 5 χρονια προϋπηρεσία..Οκ δηλαδη με 3 χρονια δεν σου κανω; Τι να πω

Προϋπηρεσία και σχετική π.χ να πουλάς παπούτσια και όχι τυρόπιτες.
Γίνεται χαμός από λογιστές υπάρχουν αμέτρητοι αλλά ταυτόχρονα προσλαμβάνουν οποιονδήποτε υπάλληλο με σχετικές γνώσεις και οι λογιστές δεν βρίσκουν δουλειά ή τους εκμεταλλεύονται βάζοντας να κάνουν πολλά περισσότερα.
Εγώ στα 29 ξεκίνησα με πρόγραμμα! Νωρίτερα δεν είχα μήνες ανεργίας ούτε προϋπηρεσία και δεν με ήθελε κανείς.
Προγράμματα βγαίνουν για διάφορες ηλικίες μερικές φορές υπάρχουν θέσεις και για να αποκτήσεις κάποιες γνώσεις αλλά δεν ξέρω αν εκτός από υπολογιστές, security έχουν και για λογιστικά

Έκανα αναζήτηση και είδα πως υπάρχουν κδβμ που πληρώνεις για σεμινάριο για λογιστικά και logistics. Είναι για λίγες ώρες και με μικρό κόστος. Γίνονται και μαθήματα μέσω ίντερνετ. Αν βρείς κάτι που σου αρέσει αξίζει να το κάνεις , θα ξοδέψεις λίγα χρήματα αλλά τώρα έχεις ελεύθερο χρόνο να απασχοληθείς με κάτι και ίσως αργότερα σε βοηθήσει να βρεις μια κάπως καλύτερη θέση, η αποκτώντας προϋπηρεσία να έχεις και ένα χαρτί να απευθυνθείς σε άλλο εργοδότη για καλύτερες συνθήκες.