Originally Posted by
irene22
Γεια σας. Ακολουθεί σεντόνι:
Έχω να γράψω αρκετά χρονια εδώ καθώς κατάφερα και ξεπέρασα τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετώπιζα παλιά. Αυτή τη φορά επανήλθα για ένα πρόβλημα ενός δικού μου προσώπου…
Ο σύντροφος μου εδώ και δυο χρονια ταλαιπωρειται απο έντονους πόνους στα πόδια, οι οποίοι αρχίζουν απο τη μέση και καταλήγουν μέχρι και το πέλμα πολλές φορές. Οι πόνοι αυτοί διαρκούν σχεδόν όλη τη μέρα μέσα σε αυτά τα δυο χρονια και η ένταση τους αυξομειώνεται σε ανύποπτο χρόνο, χωρίς να υπάρχει λόγος. Επίσης οι πόνοι είναι ίδιοι, είτε ο σύντροφος μου έχει κουραστεί, είτε είναι ξεκούραστος, είτε όρθιος είτε ξαπλωμένος κλπ… Όλο αυτόν τον καιρό έχει κάνει ΚΑΘΕ ΜΑ ΚΑΘΕ εξέταση, απο αιματολογικές και ορθοπεδικές, μέχρι μαγνητική σε κεφάλι, μέση και πόδια, ηλεκτρομυογραφημα, εξετάσεις για ρευματοπάθειες & νευρολογικά προβλήματα, και γενικά έχει κάνει οτιδήποτε υπάρχει. Όλες οι εξετάσεις βγαίνουν πεντακάθαρες. Επισης έχει πάρει δεκαδες φάρμακα, με κανένα αποτελεσμα. Αυτο το διάστημα νοσηλεύεται σε νευρολογικό νοσοκομείο για αυτό το λόγο, μπήκε εκεί ως εισαγωγή για να διερευνηθεί το τι έχει και πάλι δεν του βρίσκουν τιποτα. Αυτή τη στιγμή του χορηγούν ενδοφλέβια θεραπεία με γ σφαιρινη που είναι πολύ δυνατή, αλλά και πάλι δεν τον πιάνει. Γενικά δεν τον πιάνει κανένα φάρμακο, καμία εξέταση δεν βρίσκει κάτι, και κανεις γιατρός δεν ξέρει τι έχει…..
Και εδώ έρχομαι και ερωτώ: μήπως εν τελει όλα αυτά είναι σωματοποιημενο στρες; Ο συγκεκριμένος άνθρωπος παντα είχε μια ευαίσθητη ψυχολογία και έχει περάσει αρκετά στη ζωή του. Αυτους τους πόνους τους είχε ανέκαθεν αλλά σε πολύ μικρότερο βαθμό κι συχνότητα, μέχρι που σε μια περίοδο έντονης πίεσης του έσκασαν οι μεγάλοι πόνοι και δεν έφυγαν ποτε ξανά. Γενικά γνωρίζω και απο την ίδια την εμπειρία μου ότι το άγχος είναι διάχυτο και έχει πολλά συμπτώματα, και δεν προκαλεί μόνο πόνο στα πόδια, γι’αυτο και προβληματίζομαι… απο την άλλη όμως, όταν ΟΛΕΣ οι εξετάσεις είναι καθαρές, όταν ΚΑΝΕΝΑ φάρμακο δεν σε πιάνει, και όταν ΟΛΟΙ οι γιατροί σηκώνουν τα χέρια ψηλά και δεν σου βρίσκουν τίποτα, μπορεί εν τελει να συνεχίζει να είναι παθολογικό όλο αυτό; Υπάρχει άλλος άνθρωπος με αντίστοιχη εμπειρία; Ζητώ τη γνώμη και τη βοήθεια σας γιατί όλο αυτό μας έχει καταβάλλει παρα πολύ, και έχω πλέον να διαχειριστώ έναν άνθρωπο που μέρα με τη μέρα καταπέφτει και γίνεται όλο και πιο ανήμπορος. Δεν ξέρω όμως αν αυτή η ανημποριά πηγάζει απο φόβο και άγχος που εκδηλώνεται με τέτοιο τρόπο, ή αν απλά έχει κάτι τόσο σπάνιο που δε μπορεί να ανευρεθεί… σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.