Printable View
Γενικά είχα δουλειές, σπούδαζα 2η σχολη στο εξωτερικο. Είχα ενεργεια και διάθεση για ζωη. Μετά την πάθηση ερωτεύτηκα το κρεβάτι μου. Δεν μπορώ να αναλαμβάνω ευθύνες. Και έγινα και μητέρα με ένα παιδί. Δυστυχως ή ευτυχώς, μονογονεας με βοήθεια απο γονεις. Πως θα τα καταφερω;;;
Θέλω την ενεργεια μου πίσω για να νιώσω δυνατή και να σταθώ στα πόδια μου. Να μπορώ να εργαζομαι και να προσφέρω.
να ξερεις παιρνεις 67% αναπηρια και επιδομα αναπηριας απλα πρεπει να περασεις απο τα κεπα. και ταυτοχρονα αν μενεις μονη σου δικαιουσε και ΚΕΑ βασικο να ξερεις τη δικαιουσε
τωρα με την ασθενεια ενα βημα τη φορα ειναι μαραθωνιος , ειναι κατι που μεχρι να βγει μια καλη θεραπεια θα το παλευουμε για ολοι τη ζωη μας
δεν υπαρχει ευκολη λυση εγω τη παλευω 12 χρονια τωρα, αλλα στο ενδιαμεσο εργαζομαι εκανα ενα μεταπτυχιακο , προσπαθω για το καλυτερο
ενα βημα τη φορα.
Αν σου είναι εύκολο και δε σε φέρνω σε δύσκολη θέση, διευκρίνισε τι εννοείς με το "μονογονέας". Αν έχετε χωρίσει, σου δίνει διατροφή; Αν έχει πεθάνει ο πατέρας του παιδιού σου, έχεις στήριξη από τα πεθερικά σου ή τα αδέρφια του. Κάποιο επίδομα μονογονέα παίρνεις;
Είσαι σε θέση να εργαστείς; Αν είσαι, συγκεντρώνεις 50% αναπηρία και μπορείς να διοριστείς στο Δημόσιο ως ειδική κατηγορία. Αν όχι, κοίταξε αν δικαιούσαι αναπηρική σύνταξη, ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας που θα σου βγει.
Είναι μια δύσκολη κατάσταση οι ψυχώσεις. Όμως σταδιακά θα σταθείς στα πόδια σου με την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή και είναι πολύ πιθανό να μπορέσεις και να εργαστείς. Προς το παρόν κοίταξε την υγεία σου και το παιδί σου κι όλα τα άλλα θα έρθουν όσος χρόνος και να χρειάζεται.
Παίρνε τα φάρμακα που σου λένε και ξέχασε τη την ψύχωση.Αν είσαι λίγο τυχερή μπορεί να μην την ζήσεις ποτε ξανά και απλώς να θυμάσαι πως κάποια εποχή της ζωής σου πίστευες ευφάνταστα σεναρια
Ο πατέρας υπάρχει και δίνει διατροφή. Όμως πρέπει να ανταπεξερχομαι στη φροντίδα. Προς το παρόν δεν έχω οικονομικά θέματα, ωστόσο νιώθω αβουλία και μια νωθρότητα. Ήθελα να μάθω πόσοι αντιμετωπίζουν το ίδιο ή αν μπορείτε να εργάζεστε και να ανταπεξερχεστε στην καθημερινότητα. 10 χρόνια έχω την πάθηση.