Παιδική παχυσαρκία ως μορφή παραμέλησης;

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις και να μου πείτε την άποψή σας: Παρακολούθησα μια εκπομπή που έδειξε 13χρονο παιδί που ζυγίζει 160 κιλά.

Καταρχάς, η ατομική ευθύνη υπάρχει μετά τα 18, ή τουλάχιστον όχι στα 13. Οι γονείς (γενικά μιλώντας, όχι για το συγκεκριμένο περιστατικό) πιστεύετε έχουν ευθύνες παραμέλησης καθηκόντων επιμέλειας σε περιπτώσεις παιδικής παχυσαρκίας; Θεωρώ πως ναι. Κανένα παιδί δε γίνεται έτσι ξαφνικά τόσα κιλά.

Επίσης, θεωρώ ότι η τηλεόραση δεν έπρεπε να δείξει πρόσωπο ή στοιχεία που κάνουν το παιδί να αναγνωρίζεται, αλλά να το βοηθήσει καλύπτοντας όλα τα ιατρικά έξοδα και τα έξοδα ειδικής διατροφής του παιδιού μέχρι τα 18 (Οι ιδιοκτήτες καναλιών ξέρουν να τα δίνουν στα ποδόσφαιρα, ας φροντίσουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και για τα παιδιά). Το καλό είναι ότι λόγω δημοσιότητας, γιατροί, ψυχολόγοι και διαιτολόγοι εξέφρασαν την επιθυμία τους να βοηθήσουν δωρεάν και μπράβο τους.

Επιπλέον, μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι δάσκαλοι και ο παιδίατρος που βλέπουν ένα παιδί και δε φροντίζουν να παραπέμψουν από την πρώτη στιγμή τους γονείς σε έναν γιατρό κατάλληλης ειδικότητας. Οι γονείς από μόνοι τους μπορεί να μην έχουν το μορφωτικό ή γνωστικό επίπεδο ή να μη θέλουν να καταλάβουν ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα.

Όσο για τα παιδιά στο σχολείο, πώς γίνεται να μην έχουν ίχνος ευαισθησίας πάνω τους και να κάνουν τέτοιο bullying στο παιδί; Ακόμα και μηνύματα στο insta του έγραφαν με κατάρες και προσβολές. Και εδώ μπαίνει άλλο ζήτημα, τι ηλικία θα πρέπει να έχει κάποιος για να ανοίξει λογαριασμό στα social. Αλλά εδώ μιλάμε ότι το παιδί έφτασε στο σημείο να εκφράζει αυτοκτονικές σκέψεις λόγω bullying. Καλά, οι γονείς αυτών των παιδιών δεν τους έμαθαν βασικούς τρόπους κοινωνικότητας; Οι καθηγητές δε βλέπουν, δεν ακούνε;

Πολύ λυπήθηκα με αυτή την ιστορία. Μακάρι να βοηθηθεί το παιδί και να ζήσει μια ποιοτική ζωή.

Το παιδί αυτό το μόνο που έχει, είναι ότι διαφέρει σωματικά από τη νόρμα. Και, πρώτον δεν ξέρουμε αν έχει ιατρικό θέμα, κι από πού ακριβώς προέρχεται το ζήτημα, και ακόμη κι αν έχει ιατρικό θέμα, αυτό είναι ανάμεσα στο ίδιο και τον γιατρό του. Το να χρησιμοποιούμε το ενδιαφέρον για την υγεία του είναι μαλακία, γιατί η υγεία του είναι πολύ πιθανότερο να πάθει μεγαλύτερη ζημιά από το μπούλινγκ και το μίσος πάνω στην αστυνόμευση του σώματός του, παρά από τα κιλά. Έπειτα, περισσότερα κιλά δεν σημαίνει αυτόματα ασθένεια, όπως δεν είναι όλα τα αδύνατα υγιή, γιατί υπάρχουν άνθρωποι χοντροί και με εξετάσεις καλύτερες από αδύνατων ή με κανονικό (πού ποιος το διαλέγει το νορμάλ, άλλη συζήτηση), οπότε να κρυβόμαστε πίσω από το για το καλό σου βρε, πάλι υποκρισία είναι. Το πίστευα κι εγώ παλιά, ότι κάθε χοντρό άτομο έχει χάσει την υγεία του, γιατί μας το σερβίρουνε από παντού. Διάβασα και το κατανόησα το θέμα.
Εγώ λυπάμαι όχι γιατί είναι χοντρό, λυπάμαι για το περνάει από την κοινωνία. Επίσης, να κοιτάξουμε και λίγο προς την ευθύνη της βιομηχανίας τροφίμων, τον τομέα της διαφήμισης, κτλ. Ως προς τους γονείς, το κυριότερο που μπορούν και πρέπει να κάνουν, είναι να οπλίσουν το παιδί τους με αυταξία, και να του εμφυσήσουν πίστη στην εαυτή του, ώστε να μπορεί να αντιστέκεται στην προπαγάνδα της αστυνόμευσης. Το πρόβλημα είναι στα σκατά που μας σερβίρουν ως υγιεινισμό για το καλό μας, ενώ μας κάνουν άρρωστους από την ανηλεή κριτική.

Quote:

---

Originally Posted by Joanna8

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις και να μου πείτε την άποψή σας: Παρακολούθησα μια εκπομπή που έδειξε 13χρονο παιδί που ζυγίζει 160 κιλά.

Καταρχάς, η ατομική ευθύνη υπάρχει μετά τα 18, ή τουλάχιστον όχι στα 13. Οι γονείς (γενικά μιλώντας, όχι για το συγκεκριμένο περιστατικό) πιστεύετε έχουν ευθύνες παραμέλησης καθηκόντων επιμέλειας σε περιπτώσεις παιδικής παχυσαρκίας; Θεωρώ πως ναι. Κανένα παιδί δε γίνεται έτσι ξαφνικά τόσα κιλά.

Επίσης, θεωρώ ότι η τηλεόραση δεν έπρεπε να δείξει πρόσωπο ή στοιχεία που κάνουν το παιδί να αναγνωρίζεται, αλλά να το βοηθήσει καλύπτοντας όλα τα ιατρικά έξοδα και τα έξοδα ειδικής διατροφής του παιδιού μέχρι τα 18 (Οι ιδιοκτήτες καναλιών ξέρουν να τα δίνουν στα ποδόσφαιρα, ας φροντίσουν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και για τα παιδιά). Το καλό είναι ότι λόγω δημοσιότητας, γιατροί, ψυχολόγοι και διαιτολόγοι εξέφρασαν την επιθυμία τους να βοηθήσουν δωρεάν και μπράβο τους.

Επιπλέον, μεγάλη ευθύνη φέρουν και οι δάσκαλοι και ο παιδίατρος που βλέπουν ένα παιδί και δε φροντίζουν να παραπέμψουν από την πρώτη στιγμή τους γονείς σε έναν γιατρό κατάλληλης ειδικότητας. Οι γονείς από μόνοι τους μπορεί να μην έχουν το μορφωτικό ή γνωστικό επίπεδο ή να μη θέλουν να καταλάβουν ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα.

Όσο για τα παιδιά στο σχολείο, πώς γίνεται να μην έχουν ίχνος ευαισθησίας πάνω τους και να κάνουν τέτοιο bullying στο παιδί; Ακόμα και μηνύματα στο insta του έγραφαν με κατάρες και προσβολές. Και εδώ μπαίνει άλλο ζήτημα, τι ηλικία θα πρέπει να έχει κάποιος για να ανοίξει λογαριασμό στα social. Αλλά εδώ μιλάμε ότι το παιδί έφτασε στο σημείο να εκφράζει αυτοκτονικές σκέψεις λόγω bullying. Καλά, οι γονείς αυτών των παιδιών δεν τους έμαθαν βασικούς τρόπους κοινωνικότητας; Οι καθηγητές δε βλέπουν, δεν ακούνε;

Πολύ λυπήθηκα με αυτή την ιστορία. Μακάρι να βοηθηθεί το παιδί και να ζήσει μια ποιοτική ζωή.

---

"ξαφνικα", δεν γινεται, αλλα δεν μπορεις να αποδωσεις ευθυνες χωρις να ξερεις τι ακριβως γινεται με το παιδι αυτο, ποσω δε μαλλον να αποδωσεις ευθυνες "γενικα" σε γονεις υπερβαρων παιδιων. θα αποδωσεις ευθυνες και σε γονεις ελλειποβαρων παιδιων; ξερεις ποσα ειναι αυτα; σε γονεις θλιμμενων παιδιων; φοβισμενων παιδιων; και πως φανταζεσαι οτι θα μπορουσαν να αποδωθουν τετοιες ευθυνες; να πεσουν μηΝυσεις;

και γιατι ψαχνεσαι για το ποιος ευθυνεται που το παιδι ειναι υπερβαρο και δεν ψαχνεσαι για το ποιος ευθυνεται που υφισταται μπουλινγκ το παιδι;. γι αυτο, ποιος εχει ευθυνες;

καλα κανουν και θα βοηθησουν οι γιατροι, εφοσον διαπiστωσουν ομως τι βοηθεια ακριβως χρειαζεται, αλλα μπραβο δεν χρειαζονται, γιατι μια χαρα καλοπληρωνονται αφου διαφημιζονται στην τηλεοραση εις βαρος του παιδιου αυτου, που αν καταλαβα καλα, εκτεθηκε με το προσωπο του στην εκπομπη αυτη... γι αυτο παλι, ποιος ευθυνεται;;

αλλα αντε, πες οτι οι γονεις μπορει να μην εχουν αντιληφθει το μπουλινγκ. τους δασκαλους σκεφτεσαι να τους κατηγορησεις για το τι τρωει το παιδι , που εχει γονεις και μενει αλλου, αλλα οχι για το μπουλινγκ που συμβαινει κατω απ την μυτη τους με την ανοχη τους και ΣΙΓΟΥΡΑ εχουν αντιληφθει;

Το ίδιο έχω δει να γίνεται με άτομα σε εντελώς διαφορετικές καταστάσεις, πχ σε νευρική ανορεξία, άνθρωποι να ζητάνε να ποινικοποιηθούν οι γονείς γιατί το παιδί δεν τρώει. Αυτό κρύβει κάτω από το χαλάκι τις ευθύνες των θεσμών και της κοινωνίας, και θυματοποιεί κυρίως τη Γυναίκα (όταν γράφει ευθύνες γονέων, ευθύνες μητέρας εννοούν κατά κύριο λόγο). Αυτό αφήνει απέξω το bullying ως κοινωνικό φαινόμενο που έχει σημειώσει μεγάλη αύξηση λόγω του διαδικτύου (κάποτε γινόταν μόνο φυσικά, τώρα δε χρειάζεται καν αυτό, γίνεται ονλάιν δίχως να έχεις τον άλλον μπροστά σου, που πιθανότατα να μπορούσες κι εσύ να αντεπιτεθείς με άλλον/ους τρόπους επίσης). Αφήνει απέξω τα στάνταρντς ομορφιάς, τις νόρμες, την αστυνόμευση της εμφάνισης, την κακοποίηση με κριτήριο το σχήμα, το βάρος, το ύψος, κτλ.

Δεν είναι θέμα ποινικοποίησης των γονέων. Παρέμβαση γίνεται και με ενημέρωση και με ιατρική φροντίδα. Δεν υπάρχει μόνο τιμωρητικός χαρακτήρας, αλλά και προληπτικός και διορθωτικός. Τα δικαιώματα επιμέλειας είναι λειτουργικά.
Επίσης, τα σχόλια που δέχεται στα social από συμμαθητές είναι ανεπίτρεπτα (δε θα τα αναπαράγω) και δείχνει την αγωγή των παιδιών που δεν μπορούν να εντάξουν έναν συμμαθητή τους. Κι αν δεν μπορεί να εντάξει ο οποιοσδήποτε έναν συμμαθητή του, τουλάχιστον ας αδιαφορήσει. Δε βρίσκω λογική στην κοροϊδία ή στις κατάρες που στέλνουν. Προφανώς σε ένα σχολείο, όπως σε μια κοινωνία, δεν μπορούμε όλοι να ταιριάζουμε με όλους. Αλλά με αυτόν που δεν ταιριάζεις, μην πας να τον προσβάλλεις. Αν αυτό γίνεται και στο σχολείο, φέρουν ευθύνες και οι εκπαιδευτικοί.

Δε μας έγραψες ακόμη από πού προκύπτει το χοντρό ίσον θέματα υγείας πάντως. Έχεις δει τις εξετάσεις του, ή ενδιαφέρεσαι να γίνεις η διαιτολόγος του; Όπως υπάρχουν άνθρωποι αδύνατοι με θέματα υγείας, έτσι υπάρχουν και χοντροί δίχως θέματα.

Τα αηδιαστικά κανάλια, αυτό που τους ενδιαφέρει δεν είναι το "καλό" του παιδιού, πατάνε πάνω στα χειρότερα ένστικτα των ανθρώπων, να ανοίγουν συζητήσεις πάνω στο οτιδήποτε διαφέρει, αλλά με σκοπό πάντα τα νούμερα θέασης και την τσέπη, ούτε τα δικαιώματα ούτε το ίδιο το άτομο το οποίο υποτίθεται τους ενδιαφέρει. Είναι υποκριτές και δεν τους ενδιαφέρει τίποτε προκειμένου να κερδίσουν την τηλεθέαση. Το ίδιο και το τσούρμο όσων κόπτονται για την υγεία του παιδιού αντί να κοιτάξουν να βρούνε λύσεις για το μπούλινγκ, να κοιτάξουν να υποστηρίζουν τη διαφορετικότητα αντί τις υποκρισίες που τσαμπουνάνε διαρκώς.