Μυϊκοί σπασμοί

Καλησπέρα παιδιά και από μένα. Έχει χρόνια να γράψω γιατί πίστευα οτι είμαι καλά.
Τελικά δεν είμαι. Τους τελευταίους 2 μήνες επέστρεψα απο εκει που ξεκίνησα πριν 6 χρόνια μπορω να πω και χειρότερα. Πριν 6 χρόνια ξεκίνησα με νευρολογικού τύπου προβλήματα και τελικά ειχα καταλήξει με ψυχοφαρμακα λόγω άγχους.
Εδώ και λίγο διάστημα ξεκίνησαν μυϊκές συσπάσεις. Πήγα σε νευρολόγο μου εκανε μονο κλινική εξέταση και μου ειπε οτι είναι στρες.
Μιλάμε οτι με τρέλαναν. Ένιωθα οτι με πυροβολούν σε ολο το σώμα, χέρια, πόδια, πλάτη, χέρια. Τώρα εδω και και 5 μέρες εχω και νεα συμπτώματα τρέμουν τα δάχτυλα των χεριών μου και πολυ περισσότερο οι δείκτες.
Είμαι σε παραλήρημα. Οταν ειχα πάει στον νευρολόγο δεν τα ειχα αυτα. Μου περασαν απ'τό μυαλό ολες οι νευρολογικές παθήσεις απο Σ.Κ ,παρκινσον μέχρι και ALS. Το 2019 ειχα κάνει MRI και ολα ήταν φυσιολογικά. Τώρα νομίζω φοβάμαι να μπω ξανά στην ίδια διαδικασία.
Περνάει κάποιος κάτι παρόμοιο να με βοηθήσει;

Quote:

---

Originally Posted by Them20

Καλησπέρα παιδιά και από μένα. Έχει χρόνια να γράψω γιατί πίστευα οτι είμαι καλά.
Τελικά δεν είμαι. Τους τελευταίους 2 μήνες επέστρεψα απο εκει που ξεκίνησα πριν 6 χρόνια μπορω να πω και χειρότερα. Πριν 6 χρόνια ξεκίνησα με νευρολογικού τύπου προβλήματα και τελικά ειχα καταλήξει με ψυχοφαρμακα λόγω άγχους.
Εδώ και λίγο διάστημα ξεκίνησαν μυϊκές συσπάσεις. Πήγα σε νευρολόγο μου εκανε μονο κλινική εξέταση και μου ειπε οτι είναι στρες.
Μιλάμε οτι με τρέλαναν. Ένιωθα οτι με πυροβολούν σε ολο το σώμα, χέρια, πόδια, πλάτη, χέρια. Τώρα εδω και και 5 μέρες εχω και νεα συμπτώματα τρέμουν τα δάχτυλα των χεριών μου και πολυ περισσότερο οι δείκτες.
Είμαι σε παραλήρημα. Οταν ειχα πάει στον νευρολόγο δεν τα ειχα αυτα. Μου περασαν απ'τό μυαλό ολες οι νευρολογικές παθήσεις απο Σ.Κ ,παρκινσον μέχρι και ALS. Το 2019 ειχα κάνει MRI και ολα ήταν φυσιολογικά. Τώρα νομίζω φοβάμαι να μπω ξανά στην ίδια διαδικασία.
Περνάει κάποιος κάτι παρόμοιο να με βοηθήσει;

---

Το ότι έχεις βιώσει ξανά παρόμοια συμπτώματα και τα φαινόμενα μυϊκών συσπάσεων και τρεξίματος είναι σίγουρα ανησυχητικά, αλλά είναι θετικό το ότι έχεις εξεταστεί από τον νευρολόγο. Οι καταστάσεις άγχους μπορούν να εκδηλωθούν με πολύ περίεργα και ανησυχητικά σωματικά συμπτώματα, όπως μυϊκές συσπάσεις, τρέμουλο ή αίσθημα έντασης στο σώμα. Ίσως το άγχος να έχει επηρεάσει τον οργανισμό σου ξανά.

Το γεγονός ότι το MRI το 2019 ήταν φυσιολογικό είναι ενθαρρυντικό, και ίσως να ήταν καλό να συμβουλευτείς ξανά το γιατρό σου για την αβεβαιότητα που νιώθεις, ώστε να αποκλείσεις και άλλες πιθανολογίες. Σε καμία περίπτωση μην απομονωθείς ή αμελήσεις να αναζητήσεις βοήθεια όταν νιώθεις πως η κατάσταση επιδεινώνεται.

Αν κάποιοι άλλοι που περνάνε κάτι αντίστοιχο έχουν κάποια συμβουλή ή εμπειρία, θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν περισσότερο. Επίσης, έχεις σκεφτεί να επανεκτιμήσεις τη ψυχολογική υποστήριξη ή να αναζητήσεις κάποιον ειδικό για το άγχος σου, αν δεν το κάνεις ήδη;

Παίρνω βοήθεια απο ψυχίατρο απο το 2019. Δεν ξέρω κατά πόσο με βοηθούν οι απαντήσεις του. Πολλές φορές εμάς τους ψυχικά ασθενείς μας βάζουν την ταμπέλα οτι ολα οφείλονται στο άγχος. Θα ακολουθήσω την συμβουλή σου σε ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σου RAINBOW86.

Μυϊκούς σπασμούς έχω και εγώ.
Δεν δίνω σημασία όμως.
Παλιά έδινα.
Τώρα Πριν μερικούς μήνες είχαν γίνει περισσότεροι αλλά μόλις έφτιαξα την διατροφή μου νομίζω μειώθηκαν.
Να σημειώσω ότι πάσχω από χρόνιο άγχος και κρίσεις πανικού.
Δεν ξέρω αν σε βοήθησε καθόλου η απάντηση.

Σε ευχαριστώ πολύ. Σίγουρα μου δίνει θάρρος η απάντηση σου. Στις 28. Μαϊου εχω ξανά ραντεβού με νευρολόγο γιατι οπως προανέφερα τωρα δεν ειναι μονο οι μυϊκοι σπασμοί αλλα και ακούσιες συσπάσεις των δαχτύλων και συγκεκριμένα των δεικτών.

Η αγχώδης διαταραχή ενιοτε προκαλει και μυϊκούς σπασμούς. Και εγω είχα αυτο το σύμπτωμα, μαζι και με τρέμουλο. Καποιες φορες και συσπασεις δακτυλων. Ολα εξαφανιστηκαν οριστικά (μαζι με κρισεις πανικου κτλ. κτλ.) οταν ξεκινησα την φαρμακευτική αγωγη. Πηγα σε νευρολογο-ψυχιατρο. Ολα αυτα εγιναν το 2012-2013. Μετά απο λιγα χρονια σταματησα τα φαρμακα απο μονος μου και επεστρεψε η κριση πανικου μαζι με το υπερβολικο στρες. Τελικά, πηγα ξανα σε γιατρο, μου εγραψε το ιδιο αντικαταθλιπτικο αλλά χωρίς αγχολυτικά αυτην την φορά και παλι σταματησαν ολα τα συμπτώματα. Ο καθένας μας ειναι διαφορετικη περιπτωση, ασφαλώς.

Καλημέρα. Δεν ξέρεις ποσο θάρρος μου εδωσες με αυτά που μου έγραψες. Είναι λες και με γνωρίζεις. Εχω ακριβώς τα ίδια συμπτώματα. Μίλησα και εγω με τον ψυχίατρο μου και μου ειπε αν συνεχίσω να μην κοιμάμαι και να υπεραναλυω το κάθε τι να ξανα ξεκινήσω τα αντικαταθλιπτικά τα οποια σταμάτημα πριν 7 μηνες.
Σε υπέρ ευχαριστώ για την βοήθεια!!!!????????????????

Quote:

---

Originally Posted by Them20

Καλημέρα. Δεν ξέρεις ποσο θάρρος μου εδωσες με αυτά που μου έγραψες. Είναι λες και με γνωρίζεις. Εχω ακριβώς τα ίδια συμπτώματα. Μίλησα και εγω με τον ψυχίατρο μου και μου ειπε αν συνεχίσω να μην κοιμάμαι και να υπεραναλυω το κάθε τι να ξανα ξεκινήσω τα αντικαταθλιπτικά τα οποια σταμάτημα πριν 7 μηνες.
Σε υπέρ ευχαριστώ για την βοήθεια!!!!????????????????

---

Αυτο που εχω παρατηρησει στο φορουμ ειναι οτι τα αντικαταθλιπτικά σχεδον ολοι οσοι τα εχουμε σταματήσει για ενα διάστημα και μετα υποτροπιάσει η αγχώδης διαταραχή, αλλοι δεν θελουν να ξαναπάρουν φάρμακα και προτιμουν να το αντιμετωπισουν το προβλημα μονο με ψυχοθεραπεία, ή ξαναπαιρνουν τα ιδια φαρμακα, αλλά πλεον δεν ειναι αποτελεσματικά, οποτε και αυτη η ομαδα υποφέρει. Οι μονοι που δεν υποφέρουν ειναι οσοι ξεκινησαν τα φαρμακα και δεν εκαναν ποτέ διακοπή, ή οσοι εκαναν επιτυχη επανεκκινηση της ιδιας αγωγης, καθως ο οργανισμος τους ανταποκριθηκε και παλι στην ιδια δραστική ουσία.

Quote:

---

Originally Posted by Thessalonian

Αυτο που εχω παρατηρησει στο φορουμ ειναι οτι τα αντικαταθλιπτικά σχεδον ολοι οσοι τα εχουμε σταματήσει για ενα διάστημα και μετα υποτροπιάσει η αγχώδης διαταραχή, αλλοι δεν θελουν να ξαναπάρουν φάρμακα και προτιμουν να το αντιμετωπισουν το προβλημα μονο με ψυχοθεραπεία, ή ξαναπαιρνουν τα ιδια φαρμακα, αλλά πλεον δεν ειναι αποτελεσματικά, οποτε και αυτη η ομαδα υποφέρει. Οι μονοι που δεν υποφέρουν ειναι οσοι ξεκινησαν τα φαρμακα και δεν εκαναν ποτέ διακοπή, ή οσοι εκαναν επιτυχη επανεκκινηση της ιδιας αγωγης, καθως ο οργανισμος τους ανταποκριθηκε και παλι στην ιδια δραστική ουσία.

---

Αυτό που περιγράφεις είναι μια πολύ γνωστή παγίδα των αντικαταθλιπτικών. Πολλοί που τα ξεκινούν νιώθουν καλύτερα για ένα διάστημα, τα σταματούν, αλλά όταν το άγχος ή η κατάθλιψη επιστρέψει, το ίδιο φάρμακο δεν λειτουργεί ξανά όπως πριν. Αυτό εξηγείται γιατί ο εγκέφαλος προσαρμόζεται στο φάρμακο (μέσω νευροπροσαρμογής), και όταν επιχειρείται επανεκκίνηση, η χημική ισορροπία δεν αποκαθίσταται με τον ίδιο τρόπο αυτό λέγεται tachyphylaxis.
Σε αρκετές περιπτώσεις, μετά από μια ή περισσότερες διακοπές, το φάρμακο “καίγεται”, και το άτομο μένει εκτεθειμένο: είτε γιατί δεν θέλει να το ξαναπάρει, είτε γιατί το ξαναπαίρνει και δεν βοηθά πια. Αυτό οδηγεί πολλούς να δοκιμάζουν άλλες ουσίες, πιο βαριές αγωγές ή συνδυασμούς φαρμάκων, με συχνά χειρότερα αποτελέσματα και περισσότερες παρενέργειες.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα φάρμακα δεν διορθώνουν την αιτία του προβλήματος, απλώς καλύπτουν τα συμπτώματα. Και όταν ξεκινήσεις χωρίς σοβαρό λόγο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εγκλωβιστείς σε έναν κύκλο από υποτροπές, απώλεια αποτελεσματικότητας και εξάρτηση.
Για αυτό χρειάζεται πολύ προσοχή πριν μπει κάποιος σε φαρμακευτική αγωγή. Γιατί μπορεί στην αρχή να φαίνεται σαν λύση, αλλά στην πορεία γίνεται το ίδιο το πρόβλημα.

Quote:

---

Originally Posted by Giorgos-Boli

Αυτό που περιγράφεις είναι μια πολύ γνωστή παγίδα των αντικαταθλιπτικών. Πολλοί που τα ξεκινούν νιώθουν καλύτερα για ένα διάστημα, τα σταματούν, αλλά όταν το άγχος ή η κατάθλιψη επιστρέψει, το ίδιο φάρμακο δεν λειτουργεί ξανά όπως πριν. Αυτό εξηγείται γιατί ο εγκέφαλος προσαρμόζεται στο φάρμακο (μέσω νευροπροσαρμογής), και όταν επιχειρείται επανεκκίνηση, η χημική ισορροπία δεν αποκαθίσταται με τον ίδιο τρόπο αυτό λέγεται tachyphylaxis.
Σε αρκετές περιπτώσεις, μετά από μια ή περισσότερες διακοπές, το φάρμακο “καίγεται”, και το άτομο μένει εκτεθειμένο: είτε γιατί δεν θέλει να το ξαναπάρει, είτε γιατί το ξαναπαίρνει και δεν βοηθά πια. Αυτό οδηγεί πολλούς να δοκιμάζουν άλλες ουσίες, πιο βαριές αγωγές ή συνδυασμούς φαρμάκων, με συχνά χειρότερα αποτελέσματα και περισσότερες παρενέργειες.
Η πραγματικότητα είναι ότι τα φάρμακα δεν διορθώνουν την αιτία του προβλήματος, απλώς καλύπτουν τα συμπτώματα. Και όταν ξεκινήσεις χωρίς σοβαρό λόγο, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εγκλωβιστείς σε έναν κύκλο από υποτροπές, απώλεια αποτελεσματικότητας και εξάρτηση.
Για αυτό χρειάζεται πολύ προσοχή πριν μπει κάποιος σε φαρμακευτική αγωγή. Γιατί μπορεί στην αρχή να φαίνεται σαν λύση, αλλά στην πορεία γίνεται το ίδιο το πρόβλημα.

---

Eσυ εισαι ψυχολογος ή ψυχιατρος; Δεν ειμαι σιγουρος και για αυτο ρωταω.

Απο αυτα που διαβαζω στο φορουμ, η ανθρωπινη ταση ειναι να θελουμε να κοψουμε τα φαρμακα οταν αισθανθουμε καλυτερα. Απο την άλλη, αν ειναι αληθεια τα οσα γραφονται σε αυτο το φορουμ, φαινεται να υπαρχουν δυο σχολές ψυχιάτρων. Ορισμενοι λενε στους ασθενεις τους οταν νιωσουν καλυτερα, να μειωσουν τα φαρμακα ή και να τα σταματησουν. Οι υπολοιποι συνιστουν την μονιμη ληψη φαρμάκων για να διατηρηθει ενα υψηλο επιπεδο στην ποιοτητα ζωης.

Και εδω προκυπτει το μεγαλο ερωτημα.... Σε περιπτωσεις σχιζοφρένειας, σχιζοσυναισθηματικης διαταραχης κτλ. υπαρχει περιπτωση ψυχιατρος να μην ξεκαθαρισει οτι η αγωγη πρεπει να ειναι ισοβια;
Σε περιπτωσεις διαταραχων αγχους, οταν υπάρχει χρόνια κατάσταση, τι θα προτεινουν οι περισσοτεροι ψυχιατροι αναφορικα με την διαρκεια ληψης της αγωγης;

Εγω λάμβανα cipralex και Seroquel. Το cipralex το σταμάτημα με εντολή του ψυχιατρικού και εμεινα με το Seroquel. Τώρα με τα συμπτώματα που του ανέφερα μου είπε να αρχίσω ξανά το cipralex σε χαμηλή δόση. Σκέφτομαι δεν ξέρω αν πρέπει να το ξανα ξεκινήσω.