Τα δύσκολα εύκολα και τα εύκολα δύσκολα
Γεια σας
Είπα να γράψω για ένα θέμα που με απασχολεί το τελευταίο διάστημα και έχει να κάνει με τα γνωστικά ελλείμματα, οπως προσοχή, μνήμη εργασίας, υπολογιστική ικανότητα, συγκέντρωση και γενικότερα τις κύριες διεργασίες του νου που συμβαλουν ώστε ένα άτομο να είναι λειτουργικό στην καθημερινότητα.
Ο τιτλος είναι εμπνευσμένος από την πρόσφατη καθημερινότητα μου.
Εχω πιάσει δουλειά εδώ και λίγους μήνες σε μια εταιρία και είναι μια εργασία χειρωνακτική βαριά σωματικά αντικειμενικά. Υποκειμενικά την παλεύω,ανταπεξέρχομαι ικανοποιητικά.
Είναι εξωτερική εργασία οπτ έχεις κρύο,λάσπη από την βροχή και ζέστη. Ξύπνημα 5:30 γιατί θέλω να είμαι άνετος με τον καφέ μου και επιστροφή 5:30 το απόγευμα,οπτ το λες και 12ωρο.
Αυτό μάλλον είναι το δύσκολο κομμάτι.
Το εύκολο κομμάτι δεν είναι αντικειμενικό.
Τουλ είναι πιο εύκολο για όσους έχουν μια βασική νοημοσύνη και ο εγκέφαλός τους δεν είχε πόλεμο όπως μετά την ψύχωση.
Εχει να κάνει με τα γνωστικά ελλείμματα.
Ετσι στην δουλειά νιώθω να μη μπορώ να σκεφτώ σε απλές εντολές, μετράω και μετά ξεχνώ τι μέτρησα και αυτά που είναι απλά για κάποιον για μένα δεν είναι αυτονόητα.
Παρόλα αυτά προχωρώ προσπαθώντας να χειριστώ την όποια αυστηρή αυτοκριτική, το να αισθάνομαι οτι υπολείπομαι και να δημιουργείται σύγκριση και προσπαθώ αν γίνεται να το δω ρεαλιστικά και να πω ωωπ αυτά είναι τα δεδομένα σου, χαλάρωσε.
Πως χειρίζεστε παρόμοια ζητήματα στον εργασιακό χώρο ή και αλλού;;
Δεν ξέρω πόσο επηρεάζονται σε άλλες παθήσεις τα γνωστικά αλλά θα ήθελα να ακούσω εμπειρίες και από άλλους.
Ευχαριστώ!!
