-
Διαβήτης
Με έχει καταστρέψει ο συνδιασμός. Δεν μου αρέσουν καν αυτά που τρώω, απλά τρώω για να τρώω. Εχω πάθει οξέωση πολλές φορές, είναι πολύ άσχημη, και το να σου παίρνουν αίμα από αρτηρία κάθε μία ώρα (και να μη βρίσκουν κιόλας! άρα πάρε τα 3 τσιμπήματα σε 5 λεπτά) είναι πολύ επώδυνο, δεν είναι όπως το αίμα που παίρνουν από φλέβα, καμία σχέση. Ο καθετήρας (πονάει τόσο πολύ όταν στο βάζουν), οι 4 οροί. Οι πεταλούδες που χαλάνε κάθε τρεις και λίγο και οι φλέβες που δεν θέλουν ούτε εκείνες και παίζουν κρυφτό.
Και οι σωματικές βλάβες. Που οδηγούν σε αναπηρίες.
Ξυπνάω με 500+. Στην πορεία της ημέρας δεν πιάνει καν το μηχάνημα την τιμή, που σημαίνει πάνω από 600. Χρειάζομαι πάνω από 60 μονάδες ινσουλίνης την μέρα, που φυσιολογικά αν τις έκανε αυτές ένας διαβητικός, θα πεθ@ινε.
Αλλά το φαγητό μου δίνει κάτι να κάνω. Είναι το μόνο που περιμένω μέσα στην μέρα, πότε θα ξαναφάω. Για αυτό τώρα πηγαίνω τουαλέτα σερί 5 λεπτά, και μετά από μισή ώρα βγάζω άλλο ένα λίτρο. Δεν μπορώ να περπατήσω από χτες και σήμερα όπως περπατούσα τις άλλες μέρες, πάρα πολλή κούραση, και πίνω ένα λίτρο νερό για πλάκα.
-
Είχα αρχίσει να μπαίνω σε ένα πρόγραμμα στο νοσοκομείο να τρώω μόνο 2 φορές την μέρα και με το που βγήκα, το χάλασα όλο
-
Δεν τρώω σε καμία περίπτωση όπως έτρωγα παλιά, αλλά έλεος. Νομίζω έχω εξάρτηση από την ζάχαρη.
-
Κορίτσι μου, ξέρω άνθρωπο 60 ετών που ξυπνάει με 120 και γίνεται χαμός από τις νοσοκόμες μέχρι να του πέσει. Πόση δηλαδή γλυκοζυλιωμενη έχεις;
Εσύ οδεύεις προς τον θάνατο! Πώς στέκεσαι με τόσο σάκχαρο και το αφήνεις στην τύχη του κι αυτό νέο κορίτσι, είναι ανεπίτρεπτο! Δεν υποφέρεις;
Κοίταξε σε παρακαλώ να το φτιάξεις. Μην τρως γλυκά, μην τρως υδατάνθρακες, ή τουλάχιστον τρώγε αλλά όχι τόσο πολύ. Τρελάθηκα με την τιμή σου!
Οι γονείς σου δεν σε τρέχουν πουθενά; Θα σε αφήσουν έτσι να πεθάνεις;
Δεν καταλαβαίνω τίποτα.