Κάθε μέρα είναι ίδια

Και μοναχική. Δεν έχω τίποτα να περιμένω. Κάθε μέρα είναι ένα τίποτα. Θα ξυπνήσω, θα μαζέψω λίγο, θα βάλω τα ακουστικά, θα πάω στον φούρνο να πάρω ψωμί, θα φάω κάτι, θα καθίσω με το γατάκι στο πάρκο, θα καθίσω εκεί ώρες απλά κοιτώντας το κενό, θα γυρίσω σπίτι. Πάλι φαγητό, ίσως προσπαθήσω να διαβάσω ένα βιβλίο, μέχρι που θα πέσω σε μια συγκεκριμένη σκηνή και θα το κλείσω. Θα αρχίσω να μου μιλάω για να μην βυθιστώ, χωρίς να ξέρω τι λέω, θα στραφώ στο μικρό αυτό αντικείμενο πάλι, και μετά θα καθίσω, πάλι τίποτα, θα ξαναπερπατήσω το απόγευμα και θα ξανακαθισω σε ένα παγκάκι μόνη μου, κοιτάζοντας και πάλι το τίποτα για ώρες. Θα γυρίσω σπίτι για ύπνο. Κάπου το βράδυ θα χάσω επαφή με την πραγματικότητα.

Και πάλι το ίδιο τίποτα αύριο...

Τι θα ήθελες να κάνεις αν δν έκανες αυτά?

Έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αν έπαιρνες από την πρώτη στιγμή την ενδεδειγμένη φαρμακευτική αγωγή, που απ' όσο έχω καταλάβει, όλοι οι ψυχίατροι σού πρότειναν και ήσουν σε ένα πρόγραμμα θεραπείας σε συνδυασμό με ψυχοθεραπεία, δεν θα ήσουν έτσι, θα είχες μια δουλειά και θα είχες 1-2 φίλους; Και δε θα γινόσουν ο κρίπουλας που έγινες όταν σε έδιωξε ο "γκόμενος" που κι αυτός ποιος ξέρει τι πάστας άνθρωπος ήταν για να δίνει ραντεβού για σεξ με κοπέλες με εμφανή ψυχιατρικά θέματα, με αποτέλεσμα να νοσηλευτείς;
Βγάζεις μια χειριστικότητα σε αυτά που γράφεις και ίσως να κάνω λάθος. Δεν ξέρω αν είναι στοιχείο του χαρακτήρα σου ή της οριακής σου, προκειμένου να αγγίξεις τις ευαισθησίες του άλλου και να σου δώσει προσοχή ή να σε παρηγορήσει. Ούτε ξέρω αν με το να έχουμε όλοι υπερ-ασχοληθεί μαζί σου τις τελευταίες μέρες που γράφεις, σου κάνουμε καλό ή θα σου έκανε καλύτερο η πλήρης αδιαφορία. Ελπίζω να έχεις αντίληψη ότι άφησες για χρόνια τον εαυτό σου χωρίς ουσιαστική ιατρική παρακολούθηση.

Απορια: εφυγες από το νοσοκομείο χωρίς αγωγή;

Ναι, George.

Και Joanna, είναι κάτι που με έχει προβληματίσει. Γιατί δέχτηκε να βγει μαζί μου ενώ ούτε εμφάνιση έχω και είχα από την αρχή εμφανή "ψυχιατρικά";

Το πήρε ελαφριά; Νόμιζε πως κάνω πλάκα; Δεν τον ενδιέφερε; Με θεώρησε εύκολη επιλογή γιατί δεν έβρισκε άλλες;

Η αλήθεια είναι ότι προσπάθησε να με βοηθήσει με έναν έμμεσο τρόπο, να μου βρει τηλέφωνα/δομές στις οποίες μπορούσα να καλέσω.

Κάθισε και μου μίλησε την τελευταία φορά για τον αυτοτραυματισμό. Ήθελε να καταλάβει. Μου είπε πως νομίζω ότι με βοηθάει αυτή η πράξη, αλλά δεν με βοηθάει. Μου είπε πως μόνη μου κατέστρεψα το σώμα μου. Μου πρότεινε κι άλλη μια γραμμή και ένα συμπλήρωμα διατροφής που βοηθά, είπε ...

Μου είπε ότι ήθελε να με βοηθήσει και πως απέτυχε.

Joanna , έχει περάσει πάνω από μήνας και δεν έχω ξεπεράσει τίποτα . Είδα ένα ζευγάρι να αγκαλιάζεται σήμερα και ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί, έσφιξα το χέρι μου πολύ δυνατά να πονέσει να μην γυρίζω πίσω στο παρελθόν. Μετά ένιωθα πάρα πολύ άσχημα για πολλή ώρα. Βλέπω λαστιχακι για τα μαλλιά και θέλω να κοπανησω το χέρι μου. Πέρασα έξω από ξενοδοχείο τις προάλλες και έχασα επαφή με το παρόν, νόμιζα αλήθεια πως ήμουν πίσω στο ξενοδοχείο. Πολλές φορές βρίσκομαι πίσω στο παρελθόν. Θυμάμαι συνομιλίες, επαναλαμβάνω αυτά που είπε.

Δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω. Είναι αλήθεια πράγματα που όχι μόνο σκέφτομαι, αλλά αναβιώνω κάθε μέρα, χάνομαι σε αυτά.

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω. Είναι αλήθεια πράγματα που όχι μόνο σκέφτομαι, αλλά αναβιώνω κάθε μέρα, χάνομαι σε αυτά.

---

Οταν ειμαστε καλά, πολλές φορές μπορει να σκεφτομαστε πράγματα, είτε με συνειδητή δικη μας προσπάθεια, είτε να έρχονται οι σκεψεις μόνες τους, χωρις να το επιδιωκουμε. Ξέρουμε όμως τη διαφορά της σκεψης απο την εξωτερικη πραγματικοτητα, το περιβάλλον. Οταν δεν είμαστε καλά και εχουμε καποιου ειδους ψυχολογικη επιβαρυνση τοτε το μεσα μας τις βιωνει αυτες τις σκεψεις πιο εντονα και με διαφορετικο τροπο, ζωντανευουν κατα καποιο τροπο, κερδιζουν εδαφος σε σχεση με την εξωτερικη πραγματικοτητα, γινονται κι αυτες σαν βιωμα. Ειδικα οταν υπαρχουν (οπως τωρα σε σενα) πολυ εντονα συναισθηματα που πρεπει να εκτονωθουν. Μην ταραζεσαι απο αυτο αλλά μην το παίρνεις και αψηφιστα. Δε θελει και πολυ να καταληξεις σε καμια καινουρια υποχρεωτικη νοσηλεια ή τιποτα αλλο χειροτερο. Υπαρχει αναγκη να βοηθηθεις απο γιατρο με αγωγη σε αυτη τη φαση ωσπου να καταλαγιασει ολο αυτο. Συγχωρεσέ με που το επαναλαμβανω αλλα υπαρχει λογος που το λεω. Παρε την αποφαση. Για λιγους μηνες, μετα κανε ο,τι θες. Αλλα τωρα ειναι ρίσκο μεγαλο και ταλαιπωρια επισης μεγαλη να μενεις ετσι. Ακομα και το πιο απλο, θα σου δωσει κατι ωστε να κοιμασαι παραπανω, ο υπνος γενικα βοηθαει στο να ηρεμησει το ψυχολογικο, ειναι θεραπεια απο μονος του σε τετοιες περιπτωσεις. Ο υπνος σου εσενα πως ειναι? Σε καθε περιπτωση ηρεμησε, κανε υπομονη και μην το βαζεις κατω, θα περασει. Και να μπαινεις εδω να γραφεις, παρεα θα το (ξε)περασουμε.

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να ξεχάσω.

---

Δώσε αρκετό χρονο και θα γίνει και αυτό καποια στιγμη. Η κι αν δεν ξεχασεις εντελως, θα παψουν ομως να σε απασχολουν τοσο καποια πραγματα. Θα γινουν μικρα και ασημαντα κομματια του παρελθοντος.

Όταν χωρίζεις από κάποιο που αγαπάς όλα φαίνονται μαύρα όλα είναι χαλια

Quote:

---

Originally Posted by Danay1997athens1987

Όταν χωρίζεις από κάποιο που αγαπάς όλα φαίνονται μαύρα όλα είναι χαλια

---

Όταν χωριζεις από κάποιον δεν τελειώνει η ζωή σου εκεί.. Οι σχέσεις μας συμπληρώνουν, δεν είναι η ζωή μας.

Quote:

---

Originally Posted by george1520

Όταν χωριζεις από κάποιον δεν τελειώνει η ζωή σου εκεί.. Οι σχέσεις μας συμπληρώνουν, δεν είναι η ζωή μας.

---

Δυστυχώς ο χωρισμός έχει συνέπειες πάντως σε ευχαριστώ