Πώς βρήκατε τι δουλειά μπορείτε να κάνετε;
Εγώ είμαι το πιο άχρηστο ον σε αυτόν τον πλανήτη. Ειλικρινά. Δεν το λέω ελαφρά τη καρδία, δοκίμασα πράγματα.
Παιδικό σταθμό, σχεδόν δύο χρόνια. Τι μου έλειπε: Δεν με άκουγε κανένα παιδάκι. Ακόμη και το πιο ντροπαλό που δεν μιλούσε και δεν συμμετείχε γενικότερα, μου είχε πει "βούλωσέ το". Επίσης έχανα την προσοχή μου, αφαιρόμουν πολύ συχνά, ή εστιαζα σε ένα παιδάκι και πιο κάτω κάποιο άλλο βρισκόταν σε κίνδυνο. Μου έκαναν παρατηρήσεις για αυτό, αλλά δεν μπορούσα να το αλλάξω. Έλειπα γιατί ήμουν συνέχεια άρρωστη από τα παιδιά. Έχανα μήνα ολόκληρο που πήγαινα και εβηχα τόσο πολύ που με έστελναν σπίτι.
Πήγα να μάθω τους καφέδες. Κούνια που με κουναγε, δεν με ήθελε κανείς στην εστίαση (προφανώς στην εστίαση είναι άλλα πράγματα που μετράνε, και όχι ένα χαρτί).
Δοκίμασα προγραμματισμό, δεν καταλάβαινα τίποτα.
Και μετάφραση, ήθελαν πάνω από δύο γλώσσες (δύο πτυχία στη μία και άλλο ένα πτυχίο σε μια τρίτη γλώσσα). Εγώ με το ζόρι είχα το ένα στην μία.
Φυλλάδια. Ούτε εκεί με ήθελαν. Πήγαινα μοίραζα μια δυο μέρες, τις οποίες δεν πληρωνομουν ποτέ, και με στέλνανε σπίτι. Οι άλλες κοπέλες έμεναν, θυμάμαι. Εγώ δεν ξέρω γιατί. Ούτε στο σταθερό σημείο με κράτησαν. Με κορόιδευαν κιόλας, γιατί πήγα την πρώτη μέρα μοίρασα, την δεύτερη θα ερχόντουσαν να με πάνε στο σημείο, και δεν ήρθαν ποτέ και γελούσαν στο τηλέφωνο.
Δεν είμαι καθόλου καλή με κλήσεις, δεν μπορώ ειλικρινά, έχω πολυνευροπάθεια, άρα δεν αντέχω ορθοστασία και πήγαινε έλα, και σκουπίδι εμφάνιση.
Νομίζω ότι δεν ανήκω πουθενά. Καιρός να πάω με τα μυρμήγκια;