Η Διαγνωση-θεραπεια ειναι σχετικες εννοιες ...

Πολύ σωστά το φορουμ προδιαθέτει επισκέπτες και μέλη , ότι σαν χώρος, δεν παρέχει , ούτε διάγνωση ούτε θεραπεία !
Όμως επειδη η Ψυχιατρική εινα ατελής επιστήμη, πρέπει να συμπληρώσουμε την έννοια της σχετικότητας και να προσδιορίσουμε ένα γενικής χρήσης ορισμό, για την καθε μια ,
για να βγει μέσα απο αυτά , η μεγίστη ωφελιμότητα της διαδικτυακής παρέμβασης σε ένα φορουμ ψυχολογικής υποστήριξης!

Τι ειναι λοιπόν η διάγνωση σε ένα ψυχολογικό πρόβλημα?

θα έλεγα το σύνολο καθε δοκιμασίας , γραπτής η προφορικής,
που στοχευει στην αξιολόγηση της προσωπικοτητας ενος ατόμου μια δεδομένη στιγμή και ο βαθμός σύγκλισης
σε καποια δεδομένη πάθηση, με σκοπό να προσδιοριστεί
ο καλύτερος τρόπος θεραπείας.

Αντίστοιχα , τι ειναι θεραπεία ?

Είναι το σύνολο όλων των ενεργειών που θα προταχτούν απο μια ψυχιατρική ομάδα , προκείμενου ο ασθενής να ανακτήσει την αυτονομία του , επιστρέφοντας το γρηγορότερο δυνατόν στην κοινωνική και οικογενειακή του ζωή.

Νομίζω ότι απο αυτη την πολύ, απλοϊκή, για λόγους κατανόησης εξήγηση ,του τι επιδιώκεται τόσο απο την διάγνωση, οσο και απο την θεραπεία ενος ασθενούς , καθίσταται σαφές , ότι καμμια διάγνωση και καμμια θεραπεία τουλάχιστον στα ψυχικά νοσήματα, δεν εχει διαχρονική ισχύ!

Η συνθηκη της Γενεύης , καθορίζει με τις αρμοδιότητες των μελών σε μια ψυχιατρική ομάδα , ότι η κατάρτιση του περιστατικού και η προσαγωγή σε χώρο νοσηλείας εκουσίως, ειναι ευθύνη του κοινωνικού λειτουργού ενω η διάγνωση ειναι ευθύνη του ψυχολόγου και η παροχη φαρμακευτικής υποστήριξης του διευθυντή της ομάδας ψυχιάτρου , αλλά αυτο που δεν χρειάζεται ίσως να αναφέρει, ειναι ότι καθε ασθενής και σε περίπτωση αδυναμίας του ιδίου, καθε συγγενής η απλά φίλος του άρρωστου, πρέπει να απαιτούν να υπάρχει νεα διάγνωση, όταν η θεραπεία μετά απο ένα λογικό διάστημα δεν αποδίδει καρπούς !
Οι λόγοι ειναι νομίζω ευνόητοι!
Κάθε φάρμακο ειναι ένα δηλητήριο, που σε μια δόση θεραπεύει και σε μια άλλη βλάπτει!
Προφανώς, αν όρος της ιατρικής τέχνης, ειναι η κουλτούρα του λάθους με την έννοια ότι καθε μορφή θεραπείας ειναι εξατομικευμένη και καθε οργανισμός αποτελεί μοναδική οντότητα, ειναι σαφές ότι το σημαντικότερο στοιχείο , για καθε σωστή διάγνωση ειναι το ιστορικό του ασθενούς και η ορθή και πλήρης καταγραφή των στοιχείων τα οποία έχουν προηγηθεί της εκδήλωσης κάποιας νόσου...
Συνήθως , τουλάχιστον απο προσωπική μαρτυρία ,πολύμηνης παραμονής στο ΝΝΑ, που ειναι στρατιωτικό νοσκομειο και υποτίθεται ότι καθε γιατρός, ειναι εν ενεργεία αξιωματικός ,
το ιστορικό μου έπαιρνε κατά κανόνα, ασκούμενος
χωρίς ειδικότητα και απο άλλους φίλους κληρουρχες που είχαν νοσηλευθεί για ψυχολογικό πρόβλημα στον πειραια, προκείμενου να πάρουν το απολυτήριο , συνέβαινε ακριβώς
το ίδιο! Θεωρώ ότι ειναι ολέθριο λάθος, που βάζει σε κίνδυνο την ορθότητα της διάγνωσης και φυσικά της θεραπείας,
ιδίως σε ψυχική νόσο που ο άρρωστος, συχνά δεν μπορεί
να απαντήσει το ερωτηματολόγιο μονος του!
Για να δείτε πόσο σημαντικό ρόλο, θα μπορουσε να παίξει
σε μια διάγνωση το σωστό ιστορικό, διαβάστε αυτο το πρόσφατο θέμα του σπυρου με την αδελφή του...
http://www.e-psychology.gr/forum/viewthread.php?tid=5122