Δεν θα ζήσω ποτέ τίποτα

Πώς νιώθετε όσοι έχετε καταλάβει πως δεν θα έχετε ποτέ σας σχέση (και δεν είχατε ποτέ πριν);

Έχω παγιδευτεί σε μια ζωή στην οποία δεν μπορώ να ζήσω τίποτα. Δεν θα ζήσω ποτέ την σχέση, που όλοι έχουν ζήσει στην ηλικία μου και πολύ πολύ πολύ πιο πριν από αυτή!! Δεν θα ζήσω την σωματική υγεία ποτέ ξανά. Δεν θα ζήσω χωρίς νοσοκομεία. Δεν θα ζήσω την ανεξαρτησία. Δεν θα ζήσω ... Είναι τελειωμένη. Και να πω ότι άρχισε και ποτέ ή ότι έζησα κάτι; Δεν άρχισε ποτέ. Απλά τελείωσε.

A bullet please? Στο κεφάλι.

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.

Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση. Τα παίρνεις όλα πολύ βαριά. Και πολλοί- κυρίως άντρες- δεν έχουν κάνει ποτέ σχέση και είναι πολύ μεγαλύτεροι από σένα, και ΔΕΝ θέλουν να πεθάνουν. Κι εγώ είμαι μεγαλύτερός σου και δεν έχω κάνει ποτέ σχέση και δεν είμαι δυστυχισμένος. Δεν λέω ότι είναι εύκολη η ζωή σου, δεν είναι, αλλά φρόντισε τον εαυτό σου και μη ζητάς να πεθάνεις!

Αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Όλοι θέλουμε κάτι διαφορετικό, δεν είναι απαραίτητο το ότι θέλω εγώ κάτι να σημαίνει ότι θα θέλεις κι εσύ το ίδιο ή το αντίστροφο! Όπως επίσης και και ότι η έλλειψη από κάτι δεν μας επηρεάζει το ίδιο, για εμένα μπορεί να μην αξίζει και για εσένα να είναι παντελώς αδιάφορο!

Ντροπή σου, nikos2. Δεν γράφω εδώ για να μου πουν ότι "λέω βλακείες". ΕΣΥ είσαι που λες μαλακίες, όχι βλακείες απλώς. Και από ότι φαίνεται δεν έχεις και βασικές ικανότητες κατανόησης κειμένου στην μητρική σου γλώσσα.. Δεν θα σου πω να πας σε ψυχίατρο, γιατί η έλλειψη γνωστικών ικανοτήτων δεν διορθώνεται. Και τα φάρμακα θα σου μείωναν τις ήδη μειωμένες σου αντιληπτικές ικανότητες..

Βασικά ναι πήγαινε σε ψυχίατρο, μήπως σου δώσει αυτές τις μαλακίες και ζαλιστεις τόσο που να μην μπορείς να γράφεις σε πληκτρολόγιο, να γλυτώσουμε από τέτοια σχόλια. Πήγαινε, πήγαινε, και να επιμένεις να σου δώσει φάρμακα.

Δεν πρόκειται να πάω σε ψυχίατρο ούτε να πάρω φάρμακα, επειδή εσένα δεν σου αρέσουν οι αλήθειες που γράφω ή επειδή δεν έχεις την ικανότητα να καταλαβαίνεις τι διαβάζεις. Λυπάμαι :(

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Πώς νιώθετε όσοι έχετε καταλάβει πως δεν θα έχετε ποτέ σας σχέση (και δεν είχατε ποτέ πριν);

Έχω παγιδευτεί σε μια ζωή στην οποία δεν μπορώ να ζήσω τίποτα. Δεν θα ζήσω ποτέ την σχέση, που όλοι έχουν ζήσει στην ηλικία μου και πολύ πολύ πολύ πιο πριν από αυτή!! Δεν θα ζήσω την σωματική υγεία ποτέ ξανά. Δεν θα ζήσω χωρίς νοσοκομεία. Δεν θα ζήσω την ανεξαρτησία. Δεν θα ζήσω ... Είναι τελειωμένη. Και να πω ότι άρχισε και ποτέ ή ότι έζησα κάτι; Δεν άρχισε ποτέ. Απλά τελείωσε.

A bullet please? Στο κεφάλι.

---

Γιατί δεν εστιάζουμε λιγάκι σε αυτά που ήδη έχουμε και να αφήσουμε προς στιγμήν αυτά που δεν έχουμε? Ισως αυτό να είναι και το κλειδί της ευτυχίας ξέρεις.. Ή τουλάχιστον της μη δυστυχίας. Το να γυρνάς σπίτι μετά από τη βόλτα σου και να το βλέπεις να είναι εκεί στη θεση του και να μην εχει καεί πχ και οι άνθρωποί σου να είναι σώοι και αβλαβείς είναι αιτία χαράς και ευγνωμοσύνης. Και δεν είναι καθόλου αυτονόητο ξέρεις, κι ας το παίρνουμε συνήθως ως δεδομένο. Ο κόσμος όμως στην Ουκρανία καθολου δεν το έχει ως δεδομένο αυτό. Το ότι ας πούμε δεν έχουμε πόλεμο εδώ όπως εχουν εκεί δεν είναι αυτό άλλη μια αιτία ευγνωμοσύνης? Το οτι εχεις σπιτι να γυρισεις πισω και το παγκακι ειναι απλα η βολτα και οχι η ζωη σου, κι αυτο δε χρηζει ευγνωμοσυνης? Λες «δε θα ζήσω τη σχέση» που «όλοι έχουν ζήσει».. Πρώτον, που το ξέρεις αυτό? Ξέρεις τι θα συμβεί και στο μέλλον? Για πες μου και τα νουμερα του τζοκερ αμα ειναι, να το εκμεταλλευτουμε αυτο. Και δευτερον, ουτε αυτό το «ολοι εχουν ζησει» ισχυει. Ποιος το λεει αυτο? Υπαρχει κοσμος που δεν το εχει ζησει, η που το εζησε και προδωθηκε, ή που εζησε κακοποιησεις και ζει κακοποιησεις και θα ηθελε να μη την εχει ζησει αυτη τη σχεση που εσυ τωρα λες «ολοι εχουν ζησει». Δωσε μια ευκαιρια στο παρακατω. Ανασυγκροτησου ομως και κανε σωστες επιλογες. Αμα και παλι περιμενεις να βρεις καποιον να σε εκμεταλλευτει απο την εφαρμογη τοτε αυτο και θα συμβει. Ασχολησου με τον εαυτο σου, με την υγεία σου, την ψυχολογική και τη σωματικη, την προοδο και εξελιξη σου και θα δουμε τι θα φερει η ζωη παρακατω. Λες δε θα ζησω τη σωματικη υγεια ποτε ξανα. Ολα ειναι σχετικα wanderer, και αυτο που εχεις τωρα σωματικη υγεια ειναι, ο διαβητης αν τον προσεξεις ειναι απλα ενας τροπος ζωής πλεον, δεν είναι κατι αλλο, το μονο που σου στερει ειναι καποιες τροφες, βασικα ουτε καν αυτο, απλα πρεπει να τρως με εναν συγκεκριμενο τροπο, μικρες ποσοτητες, πολλα γευματα, αυτα που ηδη ξερεις. Και εδω που τα λεμε ο σωστος και υγιεινος τροπος διατροφης ειναι αυτος των διαβητικων για ολους μας, αυτο συνιστα η ιατρικη. Και η σκληρυνση, δεν ειναι κατι που σε καταδικαζει στο να μην εχεις μια φυσιολογικη ζωη. Θα παιρνεις τα φαρμακα που πρεπει και ενδεχεται να μην επιδεινωθει, δεν ξερουμε πως θα εξελιχθει. Μπορει και ολη τη ζωη σου να την περασεις σε αυτο το καλό, σχεδον αριστο επιπεδο. Τι να πει ας πουμε καποιος που ειναι παραλυτος? Πριν αρκετα χρονια εδινα μαθημα στη σχολη με ενα παιδι που ηταν παραλυτο απο το λαιμο και κατω. Ουτε το λαιμο του δεν μπορουσε να κουνησει. Απλα μιλαγε, αυτο. Και μαλιστα επειδη για την εξεταση τον φερανε οι δικοι του και βγηκαν εξω οσο μας ρωτουσε ο καθηγητής, μου ζητησε να του στριψω λιγο το αναπηρικο καροτσι του ωστε να βλεπει στην ευθεια τον καθηγητη, αφου ουτε ο λαιμος του δεν εστριβε. Ξερεις ποσες φορες τον εβλεπα στο προαυλιο αποκαμωμενο να κλαιει? Ειχε ολα τα δικια του κοσμου.. Αυτος τι να πει για «υγεια», και «σχεσεις» και φυσιολογικη ζωή.. Ολα ομως τα εζησε και τα ζει, ολα. Ακομα και τη σχεση που λες. Δεν το εβαλε κατω, παλεψε και μονος αλλα και με τη βοηθεια των δικων του ανθρωπων και των γιατρων του και σημερα ειναι γνωστος ευρωβουλευτης και ψυχιατρος. Ειναι ευκολο να βρεις για ποιον λεω. Τοσο πολυ μπροστα καταφερε και πηγε ξεκινωντας απο μια τοσο δυσκολη αφετηρια. Γι αυτο σου λεω, μην το βαζεις κατω και μην απογοητευεσαι. Εχεις κολλησει και με αυτο το θεμα των σχεσεων κλπ. Φροντισε τον εαυτο, σου, φροντισε ολα τα άλλα, κανε ωριμες επιλογες και οχι οπως-οπως μπαινω σε μια εφαρμογη να βρω τον επομενο κακοποιητη μου, και ολα θα γινουν, ολα. Αλλα θελει λιγο διαφορετικο τροπο. Ενα λουλουδι οταν θελεις να μεγαλωσει και να ανθισει δεν τραβολογας τα κλαδια του για να μεγαλωσουν γιατι ετσι θα το καταστρεψεις, θα το ξεριζωσεις. Το φροντιζεις, το ποτιζεις, του βαζεις χωμα, το βαζεις να εχει φως και αυτο οταν οι συνθηκες ειναι αυτες που πρεπει οταν ερθει η ωρα ανθιζει απο μονο του. Εσυ πρεπει να κανεις ολα τα αλλα και αυτο που ζητας θα ερθει μετα απο μονο του. Τωρα ομως εχεις αλλα πραγματα που επειγουν, εκει πρεπει να εστιασεις. Υγεια ψυχολογικη και σωματικη και να εισαι ασφαλης μεχρι να περασει η δυσκολια. Στοχοπροσηλωσου εκει και ασε για την ωρα ολα τα υπολοιπα. Τη σφαίρα πάρε την και σημαδεψε ολες αυτες τις χαζες ιδεες που σου μπαινουν και αποτελειωσε τις. Θα κανεις δικες σου ομορφες σκεψεις, συνειδητα. Θα εχουν αντιλογο οι κακες σκεψεις που σου ερχονται, δε θα τις δεχεσαι ετσι αδιαμαρτυρητα. Τωρα δεν μπορεις να το καταλαβεις ισως γιατι νιωθεις χαλια, αλλα ολο αυτο που περνας ειναι μια πρωτης ταξεως ευκαιρια αρκει να την αδραξεις. Ειναι ευκαιρια για πρωτη φορα να στηριχτεις στον εαυτο σου και να πεις, παμε, εχω τη wanderer και σιγα σιγα θα τα καταφερω, ολα καλα θα πάνε, δεν εχω αναγκη κανεναν αλλον. Και να το βαλεις στοχο. Δε χρειαζεσαι καποιον αλλον για να εχει νοημα η ζωη σου και για να κανεις πραγματα. Τον εχεις ηδη αυτον τον αλλον. Εσυ εισαι αυτος ο αλλος. Πες θα μπω να κανω το μπανακι μου, να νιωσω καλα (αλλα μπορει και να μη νιωσω καλα, αλλα ομως πρεπει να πλυθω) θα παω να ψωνισω ρουχαλακια για τη wanderer τη φιλη μου, ξερω το γουστο της, ξερω τι της αρεσει, θα κανω αυτο, εκεινο, το αλλο. Κι οταν σιγα σιγα θα αρχισεις να προχωρας και να τα καταφερνεις αυτο θα σου δωσει τεραστια δυναμη. Θα νιώσεις «εδω ημουνα χαλια, ημουν μονη και παρολα αυτα τα καταφερα, τι να φοβαμαι πλεον». Δε θα φοβασαι πλεον τη μοναξια. Δε σου λεω να ζησεις ή οτι θα ζησεις μονη, καμια σχεση, αλλα δε θα φοβασαι πλεον το να μεινεις μονη σου, αυτο ειναι κατι διαφορετικο. Δε θα εχεις αναγκη καποιον αλλον για να ζησεις, να νιωσεις καλα. Και τοτε ειναι που θα ανθισει το φυτο και θα γινουν ολα, θα βρεις και τους ανθρωπους και θα ζησετε ωραια πραγματα παρεουλα. Ο δρομος για τους αλλους ανθρωπους wanderer περναει πρωτα μεσα απο τη μοναξια μας. Πρωτα πρεπει να κανουμε παρεα με τη μοναξια μας και τον εαυτο μας και υστερα θα κανουμε παρεα και με τους αλλους ανθρωπους. Αλλιως αν παμε να ανακουφισουμε τη μοναξια μας με το να κρεμαστουμε πανω απο αλλους ανθρωπους, αυτο συνηθως τους διωχνει γιατι κανεις δε θελει για παρεα του τη μοναξια του αλλου. Εσυ θα κανεις παρεα με τη μοναξια σου, οχι οι αλλοι. Οι αλλοι θα κανουν παρεα με τη wanderer, με τη νεα wanderer, αυτη που θα βαλεις στοχο να φροντιζεις στο εξης γιατι εχει περασει πολλα. Πηγες βολτουλα σημερα ή οχι ακομα? Βγες λιγο εξω, τα φυτα θελουν ηλιο ειπαμε για να ανθισουν. Βεβαια εχει και τη ζεστη αλλα μπορεις να πας προς το σουρουπο. Εγω εκανα ενα νεο φιλο απο τη γειτονια, θες να τον δεις? :-)

https://postimg.cc/BLZ54hZN

..κι αλλη μια :-)

https://postimg.cc/87rvh7zR

..αλλά ο μεγάλος μου έρωτας είναι αυτο εδω:

https://postimg.cc/4KjHnsg8

Βασίλη μου ήρθε εξώδικο. Δεν είμαι καθόλου καλά.

Πρέπει να πάω στο τμήμα να πω ότι είπα ψέματα ενώ δεν είπα ψέματα για τίποτα και δεν έχω τα μούτρα να πάω να το πω αυτό σε ανθρώπους που μου φέρθηκαν καλά και ΜΕ ΠΙΣΤΕΨΑΝ, να πάω να τους πω ότι είπα ψέματα;

Δεν είπα ψέματα, Βασίλη. Δεν είπα ψέματα.

Συγνώμη, θα διαβάσω το κείμενό σου οποτε συνέλθω, αν συνέλθω

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Όλοι θέλουμε κάτι διαφορετικό, δεν είναι απαραίτητο το ότι θέλω εγώ κάτι να σημαίνει ότι θα θέλεις κι εσύ το ίδιο ή το αντίστροφο! Όπως επίσης και και ότι η έλλειψη από κάτι δεν μας επηρεάζει το ίδιο, για εμένα μπορεί να μην αξίζει και για εσένα να είναι παντελώς αδιάφορο!

---

Όντως, για εμένα δεν ήταν προτεραιότητα για πολλά χρόνια, αλλά δεν σημαίνει ότι δεν θέλω σχέση. Πολλοί, όμως, θέλουν πολύ μια σχέση και δεν έχουν, αλλά δεν εύχονται να πεθάνουν. Για αυτό σου λέω, θέλεις βοήθεια πρώτα, και μετά, με ρυθμισμένα τα θέματά σου, βρίσκεις τι θα κάνεις και τι όχι. Προφανώς η ζωή σου είναι δύσκολη, δεν το αμφισβητώ, αλλά προσπάθησε να την κάνεις, έστω, λίγο πιο εύκολη. Όταν θα το καταφέρεις, θα δεις ότι άξιζε! Και σχέση θα βρεις, τώρα έτσι βαριά όπως παίρνεις το ο,τιδήποτε, και αγόρι να βρεις δεν θα κρατήσει πολύ. Εγώ έχω δει και πολύ άσχημες να βρίσκουν και να παντρεύονται, και μου λες ότι εσύ δεν θα βρεις ποτέ?

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Συγνώμη, θα διαβάσω το κείμενό σου οποτε συνέλθω, αν συνέλθω

---

Μην αγχωνεσαι για το κειμενο και για κανενα κειμενο. Θα συνελθεις, ψυχραιμια. Να βαλετε εναν καλο δικηγορο με την οικογενεια σου να σας καθοδηγησει τι πρεπει να γινει. Μην πελαγωνεις, ολα θα λυθουν. Οποτε θες λεγε μας νεα σου και ο,τι θες εδω ειμαστε. Δεν εχει συμβει κατι το φοβερο, καποια λυση θα βρεθει, θα δεις.