Γιατί γράφω τόσο πολλά (lol)
Πρώτον μου αρέσει να εκφράζω τις σκέψεις μου και μου έχουν 'πει' είμαι καλός σε αυτό. (ο νοών νοείτω).....
Δεύτερον για να είμαι ειλικρινής κάνει φουλ ζέστη σήμερα, δεν είναι να πας πουθενά, συνεπώς λέω 'και δεν γράφω στο φόρουμ αυτά που σκεφτόμουν χθες'.
Τρίτον όταν είμαι καλά μου αρέσει να βοηθάω συνανθρώπους μου. Στο 100% μου κάνω εθελοντισμό και γενικά όπου μπορώ βοηθάω.
Σήμερα είμαι λίγο καλύτερα από χθες και λέω έστω μια λέξη από μια παράγραφο από αυτά που γράφω αν βοηθήσει έναν άνθρωπο ή κάνει έστω έναν άνθρωπο να μάθει κάτι ή να αισθανθεί καλύτερα τότε αποστολή εξετελεσθη.
Επίσης κατόπιν έρευνας σήμερα διαπίστωσα ότι ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ανθρώπων 'ξεπέρασαν' την κατάθλιψη και την αγχώδη διαταραχή με την ηλικία(γύρω στα 50 τους).
Τί συμπέρανα εγώ από αυτό; Όσο πέρασαν τα χρόνια σε αυτούς τους ανθρώπους ίσως ωρίμασαν, ίσως αποδέχτηκαν την ασθένεια τους και δεν ήταν πλέον η προτεραιότητα στην ζωή τους και το νευρικό τους σύστημα πήρε το 'μήνυμα'.
Γι αυτό έγραψα όλο το κατεβατό σε τρία μέρη πριν.
Η ουσία είναι η ζωή και οι δικοί σας άνθρωποι να είναι η προτεραιότητα.
Συγνώμη προκαταβολικά αν σας ζαλίζω αλλά είναι και ένα είδους τεστ.
Τί εννοώ; Οποίος έχει την υπομονή και το κουράγιο να διαβάσει αυτά που γράφω και να δώσει την δέουσα σημασία δείχνει στοιχεία ανθρώπου με τεράστια υπομονή και κουράγιο. Στοιχεία που είναι απολύτως απαραίτητα σε ασθένειες όπως οι δικές μας.
Δεν γίνεσαι καλά από την μια μέρα στην άλλη. Θέλει υπομονή, κουράγιο ώστε κάποια στιγμή να γίνει προτεραιότητα η ζωή μας και όχι η ασθένεια μας.
