Με έβαλε να αποφασίσω ανάμεσα σε εκείνον και το παιδί μου.

Καλημέρα σας.
Προσπαθώ να κατανοήσω έστω και λίγο από αυτό που μου συνέβη αλλά μου είναι πολύ δύσκολο και θα ήθελα να δω και άλλους ανθρώπους τί άποψη έχουν. Είμαι ξανά παντρεμένη εδώ και δύο χρόνια μετά από χηρεία με την κόρη μου τώρα να είναι 18. Όταν άρχισα να συζώ με τον σύντροφό μου η κόρη μου η οποία έχει ΔΕΠΥ και αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, μετά από δύο μήνες έφυγε από το σπίτι και πήγε στο σπίτι των γονιών μου διότι και λόγω του θανάτου του πατέρα της είχε άσχημες αναμνήσεις από αυτόν τον χώρο. Περνώντας και μια βαριά κατάθλιψη αποφάσισε ότι έπρεπε να αλλάξει γενικά εικόνες για να επανέλθει κι έτσι κι έγινε. Της νοίκιασα λοιπόν ένα μικρό σπιτάκι για κάποιους μήνες και όντως βελτιώθηκε κατά ένα 80% . Εν τω μεταξύ όλο το διάστημα που έλειπε μου έλεγε ότι είμαι κορόιδο και της πληρώνω διακοπές και καλά κάνει και με εκμεταλλεύεται αφού έχει μια μαμά που πληρώνει. Εγώ λοιπόν ώντας πολύ χαρούμενη από τη βελτίωση, ανακοίνωσα στο σύζυγό μου ότι θα της μιλούσα για να επιστρέψει σπίτι για το καλοκαίρι μέχρι να ξαναφύγει. Το παιδί λοιπόν μετά από ενδοιασμούς ήρθε τελικά και από την πρώτη μέρα ξεκίνησε η γκρίνια του. Μου είπε ότι κάνει πράγματα που τον ενοχλούν του τύπου ξυπνά τα ξημερώματα και εκείνος την ακούει όταν μπορεί να πιάσει ένα πιάτο κτλ και τον ξυπνά. Μέχρι που σηκώθηκε κι πήγε να δουλέψει σεζόν αλλού για να μην είναι κάτω από την ίδια στέγη. Κι επειδή δεν θέλει να συνεχίσει άλλο εκεί που είναι μου είπε ότι αν δεν φύγει η κόρη μου από σπίτι εκείνος θα μένει αλλού. Μου είπε κιόλας να φύγει όπως έλεγε επειδή η μικρή σκεφτόταν να φύγει αρχές του μήνα . Τον ενόχλησε λέει ότι δεν το συζητησα μαζί του και αποφάσισα με το έτσι θέλω να της πω να έρθει σπίτι. Σημειωτέον ότι το σπίτι είναι κληρονομιά από τον πρώτο μου σύζυγο και πατέρα της κόρης μου. Εγώ του είπα ότι αυτό που λέει είναι παράλογο και ότι θα έπρεπε να σεβαστεί το γεγονός ότι είναι το παιδί μου και θα έπρεπε να χαίρεται με τη χαρά μου.
Είχαμε γενικά πολλά προβλήματα (ελλειψη σεβασμού, λεκτική βία, αδιαφορία)αλλά αυτό παραπάει. Πραγματικά έχω λάθος και δεν το βλέπω επειδή αγαπώ το παιδί μου και ίσως δεν είμαι αντικειμενική;

Όταν σε γνώρισε δεν ήξερε ότι έχεις παιδί; Δεν ήξερε ότι πάει πακέτο με εσένα το παιδί; Οτι το παιδί σου έχει Δεπυ και αυτισμό;
Και εκτός αυτού, πώς μπορείς να είσαι με έναν άνθρωπο που
"Είχαμε γενικά πολλά προβλήματα (ελλειψη σεβασμού, λεκτική βία, αδιαφορία)αλλά αυτό παραπάει";

Quote:

---

Originally Posted by Chrysel

Καλημέρα σας.
Προσπαθώ να κατανοήσω έστω και λίγο από αυτό που μου συνέβη αλλά μου είναι πολύ δύσκολο και θα ήθελα να δω και άλλους ανθρώπους τί άποψη έχουν. Είμαι ξανά παντρεμένη εδώ και δύο χρόνια μετά από χηρεία με την κόρη μου τώρα να είναι 18. Όταν άρχισα να συζώ με τον σύντροφό μου η κόρη μου η οποία έχει ΔΕΠΥ και αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, μετά από δύο μήνες έφυγε από το σπίτι και πήγε στο σπίτι των γονιών μου διότι και λόγω του θανάτου του πατέρα της είχε άσχημες αναμνήσεις από αυτόν τον χώρο. Περνώντας και μια βαριά κατάθλιψη αποφάσισε ότι έπρεπε να αλλάξει γενικά εικόνες για να επανέλθει κι έτσι κι έγινε. Της νοίκιασα λοιπόν ένα μικρό σπιτάκι για κάποιους μήνες και όντως βελτιώθηκε κατά ένα 80% . Εν τω μεταξύ όλο το διάστημα που έλειπε μου έλεγε ότι είμαι κορόιδο και της πληρώνω διακοπές και καλά κάνει και με εκμεταλλεύεται αφού έχει μια μαμά που πληρώνει. Εγώ λοιπόν ώντας πολύ χαρούμενη από τη βελτίωση, ανακοίνωσα στο σύζυγό μου ότι θα της μιλούσα για να επιστρέψει σπίτι για το καλοκαίρι μέχρι να ξαναφύγει. Το παιδί λοιπόν μετά από ενδοιασμούς ήρθε τελικά και από την πρώτη μέρα ξεκίνησε η γκρίνια του. Μου είπε ότι κάνει πράγματα που τον ενοχλούν του τύπου ξυπνά τα ξημερώματα και εκείνος την ακούει όταν μπορεί να πιάσει ένα πιάτο κτλ και τον ξυπνά. Μέχρι που σηκώθηκε κι πήγε να δουλέψει σεζόν αλλού για να μην είναι κάτω από την ίδια στέγη. Κι επειδή δεν θέλει να συνεχίσει άλλο εκεί που είναι μου είπε ότι αν δεν φύγει η κόρη μου από σπίτι εκείνος θα μένει αλλού. Μου είπε κιόλας να φύγει όπως έλεγε επειδή η μικρή σκεφτόταν να φύγει αρχές του μήνα . Τον ενόχλησε λέει ότι δεν το συζητησα μαζί του και αποφάσισα με το έτσι θέλω να της πω να έρθει σπίτι. Σημειωτέον ότι το σπίτι είναι κληρονομιά από τον πρώτο μου σύζυγο και πατέρα της κόρης μου. Εγώ του είπα ότι αυτό που λέει είναι παράλογο και ότι θα έπρεπε να σεβαστεί το γεγονός ότι είναι το παιδί μου και θα έπρεπε να χαίρεται με τη χαρά μου.
Είχαμε γενικά πολλά προβλήματα (ελλειψη σεβασμού, λεκτική βία, αδιαφορία)αλλά αυτό παραπάει. Πραγματικά έχω λάθος και δεν το βλέπω επειδή αγαπώ το παιδί μου και ίσως δεν είμαι αντικειμενική;

---

για ποιον λογο σε παντρευτηκε; ειπε ποτε;
αυτος θελει να ζει σαν ελευθερος και ελευθερος υποχρεωσεων.
δεν το ηξερε οτι ειναι με μια γυναικα που ε χει παιδι; δεν ξερει οτι τα παιδια συνηθως ειναι ευπροσδεκτα στο πατρικο τους; θα πρεπει να του παιρνεις την αδεια για να καλεσεις το παιδι σου;

εσυ, γιατι τον παντρευτηκες και γιατι παραμενεις μαζι του εφοσον ειναι κακοποιητικος;
εχεις ψαξει μηπως εχεις κι εσυ υψηλης λειτουργικοτητας αυτισμο;


καλα κανει και θελει να φυγει, αφου τελικα δεν του αρεσει ο γαμος με μια γυναικα που εχει παιδι. αλλα ας χωρισει κιολας να σε αφησει ελευθερη, γιατι σε λιγο θα ζητησει και μεριδιο της περιουσιας σου.

τι ηλικιες εχετε; μηπως ειναι πολυ μικρος;; δεν εχει ιδεα απο υποχρεωσεις, φευγει σεζον, ειναι οπου φυσαει κι ο,τι του κατεβει στο κεφαλι. κατι περιεργο συμβαινει. εκτος απο σεζον, εχει μονιμη δουλεια ή τον συντηρεις κιολας;

Καταρχάς έχει κι εκείνος παιδί από προηγούμενο γάμο το οποίο ζει με την μητέρα του. Δεν είναι μικρός, είναι 42 . Και βέβαια ήξερε ότι είχα παιδί αλλά διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ όταν γνωριστήκαμε. Όμως του έλεγα ότι έχω ένα δύσκολο παιδί γιατί κι εγώ μέχρι τότε δε γνώριζα τί συνέβαινε, ούτε στο σχολείο είχαν δει κάτι για να είχα νωρίτερα γνώση. Για κάποιους μήνες που δεν είχε δουλειά εγώ κάλυπτα το κενό, αλλά το σκεφτόμουν στο πλαίσιο ότι έτσι κάνουμε σε μια οικογένεια, ο ένας βοηθά τον άλλον.
Όταν παντρεύτηκαμε δεν ήταν έτσι, έδειχνε ότι με στήριζε. Ότι ήθελε να είναι κοντά μου.

Toν γαμο τι τον θελατε δλδ; Σκοπευατε να κανετε και αλλα παιδια;

Quote:

---

Originally Posted by Chrysel

Καταρχάς έχει κι εκείνος παιδί από προηγούμενο γάμο το οποίο ζει με την μητέρα του. Δεν είναι μικρός, είναι 42 . Και βέβαια ήξερε ότι είχα παιδί αλλά διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ όταν γνωριστήκαμε. Όμως του έλεγα ότι έχω ένα δύσκολο παιδί γιατί κι εγώ μέχρι τότε δε γνώριζα τί συνέβαινε, ούτε στο σχολείο είχαν δει κάτι για να είχα νωρίτερα γνώση. Για κάποιους μήνες που δεν είχε δουλειά εγώ κάλυπτα το κενό, αλλά το σκεφτόμουν στο πλαίσιο ότι έτσι κάνουμε σε μια οικογένεια, ο ένας βοηθά τον άλλον.
Όταν παντρεύτηκαμε δεν ήταν έτσι, έδειχνε ότι με στήριζε. Ότι ήθελε να είναι κοντά μου.

---

Το θέμα δεν είναι τι έδειχνε αλλά πώς είναι τώρα. Και εσύ λες ότι δεν σέβεται και ασκεί λεκτικη βία. Αυτό θες από τον άνθρωπο σου; Και το παιδί σου αντί να το αγκαλιάσει, σε βάζει να διαλέξεις..

Quote:

---

Originally Posted by Chrysel

Καλημέρα σας.
Προσπαθώ να κατανοήσω έστω και λίγο από αυτό που μου συνέβη αλλά μου είναι πολύ δύσκολο και θα ήθελα να δω και άλλους ανθρώπους τί άποψη έχουν. Είμαι ξανά παντρεμένη εδώ και δύο χρόνια μετά από χηρεία με την κόρη μου τώρα να είναι 18. Όταν άρχισα να συζώ με τον σύντροφό μου η κόρη μου η οποία έχει ΔΕΠΥ και αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας, μετά από δύο μήνες έφυγε από το σπίτι και πήγε στο σπίτι των γονιών μου διότι και λόγω του θανάτου του πατέρα της είχε άσχημες αναμνήσεις από αυτόν τον χώρο. Περνώντας και μια βαριά κατάθλιψη αποφάσισε ότι έπρεπε να αλλάξει γενικά εικόνες για να επανέλθει κι έτσι κι έγινε. Της νοίκιασα λοιπόν ένα μικρό σπιτάκι για κάποιους μήνες και όντως βελτιώθηκε κατά ένα 80% . Εν τω μεταξύ όλο το διάστημα που έλειπε μου έλεγε ότι είμαι κορόιδο και της πληρώνω διακοπές και καλά κάνει και με εκμεταλλεύεται αφού έχει μια μαμά που πληρώνει. Εγώ λοιπόν ώντας πολύ χαρούμενη από τη βελτίωση, ανακοίνωσα στο σύζυγό μου ότι θα της μιλούσα για να επιστρέψει σπίτι για το καλοκαίρι μέχρι να ξαναφύγει. Το παιδί λοιπόν μετά από ενδοιασμούς ήρθε τελικά και από την πρώτη μέρα ξεκίνησε η γκρίνια του. Μου είπε ότι κάνει πράγματα που τον ενοχλούν του τύπου ξυπνά τα ξημερώματα και εκείνος την ακούει όταν μπορεί να πιάσει ένα πιάτο κτλ και τον ξυπνά. Μέχρι που σηκώθηκε κι πήγε να δουλέψει σεζόν αλλού για να μην είναι κάτω από την ίδια στέγη. Κι επειδή δεν θέλει να συνεχίσει άλλο εκεί που είναι μου είπε ότι αν δεν φύγει η κόρη μου από σπίτι εκείνος θα μένει αλλού. Μου είπε κιόλας να φύγει όπως έλεγε επειδή η μικρή σκεφτόταν να φύγει αρχές του μήνα . Τον ενόχλησε λέει ότι δεν το συζητησα μαζί του και αποφάσισα με το έτσι θέλω να της πω να έρθει σπίτι. Σημειωτέον ότι το σπίτι είναι κληρονομιά από τον πρώτο μου σύζυγο και πατέρα της κόρης μου. Εγώ του είπα ότι αυτό που λέει είναι παράλογο και ότι θα έπρεπε να σεβαστεί το γεγονός ότι είναι το παιδί μου και θα έπρεπε να χαίρεται με τη χαρά μου.
Είχαμε γενικά πολλά προβλήματα (ελλειψη σεβασμού, λεκτική βία, αδιαφορία)αλλά αυτό παραπάει. Πραγματικά έχω λάθος και δεν το βλέπω επειδή αγαπώ το παιδί μου και ίσως δεν είμαι αντικειμενική;

---

Καλησπέρα..με μια κουβέντα πανω απο ολα το παιδι σου.
Έναν άνθρωπο που τον αγαπαμε αληθινα αγαπαμε και τους ανθρώπους του..η τουλάχιστον τους σεβόμαστε.
Επρεπε να ειχες φυγει απο χθες..αν ηταν το σπίτι δικο του αντε κομματια να γινει να το καταλαβω να πω επρεπε να τον ρωτησεις..το σπίτι ειναι του πατέρα του παιδιου σου και κατα επέκταση του παιδιού σας.αν δεν του αρεσει δρομο θα βρεις αλλους εκει εξω που να σε αγαπησουν και να σεβαστουν το παιδι σου..απλα πράγματα ειναι

Πάνω από όλο τον κόσμο το παιδί. Έχει αντιμετωπίσει άσχημες καταστάσεις, κατάφερε να ξεπεράσει την κατάθλιψη, χίλια μπράβο και σε εσένα και σε εκείνη. Έχω σκεφτεί πολλές φορές πως θα με βοηθούσε η αλλαγή περιβάλλοντος πολύ, και χαίρομαι που όντως ισχύει.

Όποιος απορρίπτει το παιδί σου, απορρίπτει και εσένα. Να μην ανεχτείς ΚΑΜΙΑ απόρριψη ως προς την κόρη σου, από κανέναν.

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Καλησπέρα..με μια κουβέντα πανω απο ολα το παιδι σου.
Έναν άνθρωπο που τον αγαπαμε αληθινα αγαπαμε και τους ανθρώπους του..η τουλάχιστον τους σεβόμαστε.
Επρεπε να ειχες φυγει απο χθες..αν ηταν το σπίτι δικο του αντε κομματια να γινει να το καταλαβω να πω επρεπε να τον ρωτησεις..το σπίτι ειναι του πατέρα του παιδιου σου και κατα επέκταση του παιδιού σας.αν δεν του αρεσει δρομο θα βρεις αλλους εκει εξω που να σε αγαπησουν και να σεβαστουν το παιδι σου..απλα πράγματα ειναι

---

το σπιτι ειναι της χρυσελ.. το κληρονομησε απο τον ανδρα της. το ειπε.. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι φιλοξενει το παιδι της οποτε θελει χωρις να χρειαζεται να του παρει την αδεια.
οκ, συγκατοικουν, μπορει να τον ενημερωνει, οχι και να του παιρνει την αδεια ομως για να φωναξει το παιδι της...
στα υπολοιπα, συμφωνω.

Quote:

---

Originally Posted by Chrysel

Καταρχάς έχει κι εκείνος παιδί από προηγούμενο γάμο το οποίο ζει με την μητέρα του. Δεν είναι μικρός, είναι 42 . Και βέβαια ήξερε ότι είχα παιδί αλλά διαγνώστηκε με ΔΕΠΥ όταν γνωριστήκαμε. Όμως του έλεγα ότι έχω ένα δύσκολο παιδί γιατί κι εγώ μέχρι τότε δε γνώριζα τί συνέβαινε, ούτε στο σχολείο είχαν δει κάτι για να είχα νωρίτερα γνώση. Για κάποιους μήνες που δεν είχε δουλειά εγώ κάλυπτα το κενό, αλλά το σκεφτόμουν στο πλαίσιο ότι έτσι κάνουμε σε μια οικογένεια, ο ένας βοηθά τον άλλον.
Όταν παντρεύτηκαμε δεν ήταν έτσι, έδειχνε ότι με στήριζε. Ότι ήθελε να είναι κοντά μου.

---

ε καλα, δεπυ εχει, δενε χει και καρκινο... δεπυ εχουν χιλιαδες ανθρωποι που δεν το ξερουν καν, και σπουδαζουν, δουλευουν, εχουν προσωπικη ζωη, τα παντα κανουν και μπορει καποτε να το ανακαλυψουν η οχι... εχουν καποιες δυσκολιες, αλλα οχι κατι φοβερο.
ναι, ο ενας βοηθαει τον αλλον, αλλα δεν κανουμε μια σχεση με βασικο σκοπο να φορτωθουμε στον αλλον... εισαι σιγουρη οτι δεν βλεπει ανταγωνιστικα την κορη σου, επειδη της δινεις λεφτα;
αν στα 2 χρονια, "καποιους μηνες" τον καλυπτεις οικονομικα γιατι δεν εχει δουλεια, ενω δεν ειναι κανενα πιτσιρικι, μεγαλος ανδρας ειναι, χωρισμενος, με παιδι, αρα εχει και αλλες υποχρεωσεις περα απο το οτι ειναι ανεργος, εμενα αυτο μου μοιαζει δυσοιωνο. εισαι σιγουρη οτι δεν σε παντρευτηκε για να σε εκμεταλλευτει;

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

το σπιτι ειναι της χρυσελ.. το κληρονομησε απο τον ανδρα της. το ειπε.. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι φιλοξενει το παιδι της οποτε θελει χωρις να χρειαζεται να του παρει την αδεια.
οκ, συγκατοικουν, μπορει να τον ενημερωνει, οχι και να του παιρνει την αδεια ομως για να φωναξει το παιδι της...
στα υπολοιπα, συμφωνω.

---

Εγω τι ειπα??

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Εγω τι ειπα??

---

ειπες οτι το σπιτι ειναι του πατερα, δλδ του παιδιου. καμια σχεση....
το σπιτι, ειναι της μητερας ..

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ειπες οτι το σπιτι ειναι του πατερα, δλδ του παιδιου. καμια σχεση....
το σπιτι, ειναι της μητερας ..

---

Ηταν του πατερα που το αφησε για τη κορη και την πρώην γυναικα του.ειναι του πατερα και εφοσον είναι εν ζωη ο πατέρας είναι της κορης μετα θανατον θεος φυλαξει θα ανηκει ολοκληροτηκα στη κορη και ενα ποσοστό στην πρωην γυναικα του εφοσον δεν εχει τελεστεί νεος γαμος με αλλον ανδρα..σου λεω τη λεει ο νομος..εκτος αν ο σύζυγος εκανε χαρτια κατευθείαν στην πρώην γυναίκα του .αυτο αλλο καπελο..

Quote:

---

Originally Posted by giorgos35

Ηταν του πατερα που το αφησε για τη κορη και την πρώην γυναικα του.ειναι του πατερα και εφοσον είναι εν ζωη ο πατέρας είναι της κορης μετα θανατον θεος φυλαξει θα ανηκει ολοκληροτηκα στη κορη και ενα ποσοστό στην πρωην γυναικα του εφοσον δεν εχει τελεστεί νεος γαμος με αλλον ανδρα..σου λεω τη λεει ο νομος..εκτος αν ο σύζυγος εκανε χαρτια κατευθείαν στην πρώην γυναίκα του .αυτο αλλο καπελο..

---

τα εχεις μπερδεψει.
η γυναικα ηταν ξεκαθαρη . το σπιτι το κληρονομησε εκεινη. γιατι βαζεις απ το μυαλο σου οτι το αφησε στην κορη του;
και ποιος σου ειπε οτι δεν υπηρχε διαθηκη; για να λεει οτι το κληρονομησε, σημαινει οτι υπηρχε διαθηκη!!!
αλλιως θα ελεγε οτι το σπιτι ειναι δικο της και της κορης...
σου λεω τι λεει ο νομος...
δεν "εκανε χαρτια", ΔΙΑΘΗΚΗ λεγεται... "χαρτια" κανεις οταν κανεις μεταβιβαση. αυτη δεν το πηρε απο μεταβιβαση, το πηρε απο κληρονομια. αυτο ειπε..