Οι δυνατοί ήχοι από μηχανάκια με κάνουν έξαλλο-το έχει βιώσει κανείς;

Καλησπέρα,γράφω εδώ γιατί με απασχολεί ένα θέμα που με επηρεάζει στην καθημερινότητά μου και με γεμίζει ένταση.
Έχω έντονη δυσφορία και νεύρα όταν ακούω μηχανάκια ή μηχανές που κάνουν δυνατό θόρυβο, ειδικά όταν κάποιοι οδηγούν επίτηδες “σπαστά” και θορυβώδη, σαν να θέλουν να τραβήξουν την προσοχή.Το έχει νιώσει κανείς σας άλλος αυτό;

Ο ήχος αυτός με εκνευρίζει υπερβολικά — νιώθω έντονο στρες, νεύρα, και πολλές φορές δυσκολεύομαι να τον ξεχάσω. Σαν να "κολλάει" στο μυαλό μου. Δεν ξέρω αν αυτό είναι θέμα άγχους, υπερευαισθησίας στον θόρυβο ή κάτι άλλο, αλλά νιώθω πολύ άσχημα όταν συμβαίνει. Δεν είναι απλά “ενόχληση” — είναι σαν να με κατακλύζει εσωτερικά.

Έχει τύχει σε κανέναν άλλον κάτι παρόμοιο; Είναι κάτι που μπορεί να συνδέεται με άγχος ή γενικευμένη αγχώδη διαταραχή;
Υπάρχουν τρόποι να το διαχειριστώ;

Κάθε απάντηση ευπρόσδεκτη,ευχαριστώ.

Ο καθενας το ιδιο νοιωθει - για αυτο το κανουν. Δεν εισαι μονο εσυ.

Ναι είναι εκνευριστικός ο ήχος τους. Όμως μπορεί, ανάλογα με την ευαισθησία που μας διακρίνει, να ξεκινάει από εκνευρισμό και να φτάνει σε γενικευμένη αγχώδη διαταραχή ή και εμμονή αναμονής να ξανασυμβεί. Ωτοασπίδες και κατεύθυνση της σκέψης να δίνει χαμηλή έως καθόλου σημασία, αν και το δεύτερο θέλει προσπάθεια, μεγάλη πάλη, διότι τ' αυτιά πάλι θ' ακούνε. Το δεύτερο είναι σαν να γίνεις σαν κάποιο που παίζει δίπλα του δυνατή μουσική κι αυτός κοιμάται ροχαλίζοντας ή περνάει το μηχανάκι ξυπνάει για λίγα δευτερόλεπτα και τον ξαναπαίρνει ο ύπνος. Ο δυνατός χαρακτήρας θα τους κάνει παρατήρηση σε σημείο να τον φοβηθούν.

Γενικά στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό με τους θορύβους από τα μηχανάκια, κόρνες κλπ, καθώς κυκλοφορούν πολλοί μπαμπουίνοι πάνω σε δίκυκλα ή τετράτροχα με πειραγμένες εξατμίσεις και τέτοια. Σε κάποιες φάσεις ενώ ήμουν μέσα στο σπίτι νόμιζα οτι περνούσε ελικοφόρο αεροσκάφος απ' έξω ενώ ήταν απλά άλλος ένας κλασικός πίθηκας με φτιαγμένο παπάκι.
Έχοντας ζήσει για ένα διάστημα στο εξωτερικό εκτίμησα πάρα πολύ την έλλειψη ηχορύπανσης, ενώ έβλεπες μια ολόκληρη πόλη σε κίνηση τα πρωινά, η ησυχία ήταν εξωπραγματική.
Επειδή και 'μένα μου προκαλούν φοβερό εκνευρισμό οι δυνατοί ήχοι, το αντιμετώπισα σε ικανοποιητικό βαθμό με noise cancelation ακουστικά, οπότε ακούω τη μουσική μου και δεν με επηρεάζει πλέον τόσο ο εξωτερικός θόρυβος.

Πρώτον: Είναι ενοχλητικό ετσι κι αλλιώς, και συνειδητά ενοχλητικό, ο άλλος το κάνει στοχευμένα για να κερδίσει με ενοχλητικό τρόπο την προσοχή. Εμένα όποτε περνάει κανα μηχανάκι με πειραγμένη εξάτμιση από δίπλα λέω αγανακτισμενος «Πρα πρα να κάνει ο αποτέτοιος σου!»

Δεύτερον: Είναι λίγο ταλαιπωρημένο το νευρικό σου σύστημα αυτό τον καιρό από όλη αυτή την κόλαση που βίωσες και είναι απόλυτα λογικό κάτι που έτσι κι αλλιώς είναι ενοχλητικό εσένα να σε ταράζει και λίγο παραπάνω. Η ιδέα του ninja είναι καλή, σκέψου την. Αν θες ακόμα πιο δραστικά μέτρα σκέψου και το εξής: Εγώ τον τελευταίο έναν και κάτι χρόνο επέστρεψα (εξ ανάγκης) και μένω στο πατρικό μου με δυο μισότρελους ηλικιωμένους. Φωνές, καυγάδες, ουρλιαχτά, αστυνομίες οποιαδήποτε ώρα του εικοσιτετραώρου. Και είναι και πράγματα που τα έχω βιώσει από μικρό παιδάκι μαζί τους οπότε με επηρεαζουν ακόμη παραπάνω. Πήγα λοιπόν εδώ παρακάτω σε ένα μαγαζί με κυνηγετικά είδη και πήρα κυνηγετικές ωτοασπίδες. Αυτές που μπαίνουν από πάνω στο κεφάλι σαν στέκα και καλύπτουν πλήρως το αυτί και δεν ακούς τίποτα μετά, ανακόπτουν ακόμη και τον ήχο από πυροβολισμό. Τις φτηνές πήρα, αλλά ήταν τα καλύτερα 50 ευρώ που ξόδεψα, τώρα τους βλέπω να ωρύονται στο mute.

Δεν μπορείς να κοιμηθείς με τις κυνηγετικές ούτε να τις έχει για πολλή ώρα στ αυτιά. Οι ωτοασπίδες οι κέρινες ή από άλλο υλικό άμα ο θόρυβος έιναι δύνατος σχεδόν δεν προσφέρουν τίποτα.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Δεν μπορείς να κοιμηθείς με τις κυνηγετικές ούτε να τις έχει για πολλή ώρα στ αυτιά. Οι ωτοασπίδες οι κέρινες ή από άλλο υλικό άμα ο θόρυβος έιναι δύνατος σχεδόν δεν προσφέρουν τίποτα.

---

Ναι, η αλήθεια είναι πως είναι άβολες, ειδικά για τον ύπνο, παρολα αυτα σου λέω πως έχει τύχει να κοιμηθώ με αυτές όταν ήμουν πολύ κουρασμένος και εδω υπήρχαν τσιρίδες. Ναι, οι άλλες οι απλές δεν προσφερουν και πολλά, καμια φορά όμως και λίγο που αναχαιτίζουν έναν δυνατό ήχο αρκεί, μπορεί να είναι το κρίσιμο σημείο μεταξύ του να σε ταράζει πολύ κάτι ή να ακούγεται μεν αλλά να είναι ανεκτό. Απο τις απλές προσωπικα προτιμώ αυτές από αφρό πολυουρεθάνης, έχουν όλα τα φαρμακεία, και μαλιστα παίρνω αυτή τη μάρκα με τις πολύχρωμες που τις εχει σε ενα διαφανο κουτάκι (3-4 ζευγάρια μαζι) και το όνομα θυμίζει «Quiet» (για να μην κάνουμε και διαφημιση)

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Ναι είναι εκνευριστικός ο ήχος τους. Όμως μπορεί, ανάλογα με την ευαισθησία που μας διακρίνει, να ξεκινάει από εκνευρισμό και να φτάνει σε γενικευμένη αγχώδη διαταραχή ή και εμμονή αναμονής να ξανασυμβεί. Ωτοασπίδες και κατεύθυνση της σκέψης να δίνει χαμηλή έως καθόλου σημασία, αν και το δεύτερο θέλει προσπάθεια, μεγάλη πάλη, διότι τ' αυτιά πάλι θ' ακούνε. Το δεύτερο είναι σαν να γίνεις σαν κάποιο που παίζει δίπλα του δυνατή μουσική κι αυτός κοιμάται ροχαλίζοντας ή περνάει το μηχανάκι ξυπνάει για λίγα δευτερόλεπτα και τον ξαναπαίρνει ο ύπνος. Ο δυνατός χαρακτήρας θα τους κάνει παρατήρηση σε σημείο να τον φοβηθούν.

---

Σχετικά με το δεύτερο που είπες μακάρι να μπορούσα να φτάσω σε αυτό το επίπεδο,αλλά πρέπει να είναι πολύ δύσκολο να καταφέρω να μη με νοιάζει καθόλου. Ωτωασπίδες δεν έχω,όμως μερικές φορές όταν πάει να περάσει μία μηχανή και υποψιάζομαι τι ακολουθεί κλείνω τα αυτιά μου μέχρι να σταματήσει.
Τώρα δε νομίζω να είναι εμμονή γιατί μετά από λίγα λεπτά το ξεχνώ και δε το σκέφτομαι-μόνο αν ξαναγίνει.Το βασικό ερώτημα είναι πώς εκπαιδεύεις το μυαλό σου να φτάσει σε σημείο να ανέχεται αυτήν την ενόχληση;

Quote:

---

Originally Posted by ninja

Γενικά στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό με τους θορύβους από τα μηχανάκια, κόρνες κλπ, καθώς κυκλοφορούν πολλοί μπαμπουίνοι πάνω σε δίκυκλα ή τετράτροχα με πειραγμένες εξατμίσεις και τέτοια. Σε κάποιες φάσεις ενώ ήμουν μέσα στο σπίτι νόμιζα οτι περνούσε ελικοφόρο αεροσκάφος απ' έξω ενώ ήταν απλά άλλος ένας κλασικός πίθηκας με φτιαγμένο παπάκι.
Έχοντας ζήσει για ένα διάστημα στο εξωτερικό εκτίμησα πάρα πολύ την έλλειψη ηχορύπανσης, ενώ έβλεπες μια ολόκληρη πόλη σε κίνηση τα πρωινά, η ησυχία ήταν εξωπραγματική.
Επειδή και 'μένα μου προκαλούν φοβερό εκνευρισμό οι δυνατοί ήχοι, το αντιμετώπισα σε ικανοποιητικό βαθμό με noise cancelation ακουστικά, οπότε ακούω τη μουσική μου και δεν με επηρεάζει πλέον τόσο ο εξωτερικός θόρυβος.

---

Πολύ καλή ιδέα αυτή με τα ακουστικά,έτσι κι αλλιώς πολλές φορές φοράω,θα μπορούσε μία ωραία λύση που σκέφτηκα να ήταν η μουσική.Αμα ακούσεις αυτόν τον θόρυβο και δεν τύχει να φοράς ακουστικά,βάζεις μία μουσική και το ξεχνάς.

Quote:

---

Originally Posted by _Vassilis

Πρώτον: Είναι ενοχλητικό ετσι κι αλλιώς, και συνειδητά ενοχλητικό, ο άλλος το κάνει στοχευμένα για να κερδίσει με ενοχλητικό τρόπο την προσοχή. Εμένα όποτε περνάει κανα μηχανάκι με πειραγμένη εξάτμιση από δίπλα λέω αγανακτισμενος «Πρα πρα να κάνει ο αποτέτοιος σου!»

Δεύτερον: Είναι λίγο ταλαιπωρημένο το νευρικό σου σύστημα αυτό τον καιρό από όλη αυτή την κόλαση που βίωσες και είναι απόλυτα λογικό κάτι που έτσι κι αλλιώς είναι ενοχλητικό εσένα να σε ταράζει και λίγο παραπάνω. Η ιδέα του ninja είναι καλή, σκέψου την. Αν θες ακόμα πιο δραστικά μέτρα σκέψου και το εξής: Εγώ τον τελευταίο έναν και κάτι χρόνο επέστρεψα (εξ ανάγκης) και μένω στο πατρικό μου με δυο μισότρελους ηλικιωμένους. Φωνές, καυγάδες, ουρλιαχτά, αστυνομίες οποιαδήποτε ώρα του εικοσιτετραώρου. Και είναι και πράγματα που τα έχω βιώσει από μικρό παιδάκι μαζί τους οπότε με επηρεαζουν ακόμη παραπάνω. Πήγα λοιπόν εδώ παρακάτω σε ένα μαγαζί με κυνηγετικά είδη και πήρα κυνηγετικές ωτοασπίδες. Αυτές που μπαίνουν από πάνω στο κεφάλι σαν στέκα και καλύπτουν πλήρως το αυτί και δεν ακούς τίποτα μετά, ανακόπτουν ακόμη και τον ήχο από πυροβολισμό. Τις φτηνές πήρα, αλλά ήταν τα καλύτερα 50 ευρώ που ξόδεψα, τώρα τους βλέπω να ωρύονται στο mute.

---

Όχι αυτό με τα μηχανάκια το είχα και πιο πριν,πέρυσι άκουγα συνέχεια επίσης και μου έσπαγε τα νεύρα.Όταν ήμουν πιο μικρός όμως δε με ένοιαζε,θυμάμαι πριν αρκετά χρονιά μου άρεσε κιόλας που τα άκουγα,τώρα πώς άλλαξε αυτό δε ξέρω.Μάλλον το σκέφτομαι και του δίνω περισσότερο σημασία από ότι του αξίζει.

Quote:

---

Originally Posted by Vasilis125

μερικές φορές όταν πάει να περάσει μία μηχανή και υποψιάζομαι τι ακολουθεί κλείνω τα αυτιά μου μέχρι να σταματήσει.
Τώρα δε νομίζω να είναι εμμονή γιατί μετά από λίγα λεπτά το ξεχνώ και δε το σκέφτομαι-μόνο αν ξαναγίνει.Το βασικό ερώτημα είναι πώς εκπαιδεύεις το μυαλό σου να φτάσει σε σημείο να ανέχεται αυτήν την ενόχληση;

---

συνυπογράφω όλα τα σχόλια παραπάνω και ταυτίζομαι με τον Vasilis125 ως προς την ευαισθησία του όσο και στον εκνευρισμό του, και εγώ ιδιαίτερα όσο μεγαλώνω. Οι δύο κύριοι παράγοντες που μειώνουν το επίπεδο ζωής των κατοίκων των πόλεων είναι: α) η ηχορύπανση και β) η ρύπανση του αέρα. Και αν για την δεύτερη σίγουρα δεν μπορούμε να την αποφύγουμε καθώς προξενείται από τα οχήματα, η ηχορύπανση που προκαλείται από τους θερμόαιμους με τις εξατμίσεις η πολιτεία οφείλει -και κάποια στιγμή ελπίζω- να τιμωρεί με εξοντωτικές ποινές αυτούς τους τύπους που υποβαθμίζουν την ζωή μας (συνέχεια, διαρκώς, κάθε στιγμή που οδηγούν το αμημένο κομπρεσέρ τους. αυτοί τουλάχιστον που έχουν το χέρι διαρκώς σε εγρήγορση για να πατήσουν την κόρνα θα ενοχλήσουν για στιγμές). Και εγώ κλείνω τα αυτιά όταν πλησιάζουν. Και καμμιά φορά σφίγγοντας τα δόντια μου θα τον πλευρίσω και θα του πω τάχαμ: «σε συγχαίρω που μπορείς και υποφέρεις αυτόν τον θόρυβο της εξάτμισης διαρκώς ' είχα και εγώ παλιότερα μια τέτοια εξάτμιση μα από τότε που επανάφερα την εργοστασιακή ευχαριστιέμαι την βόλτα μου (ψέματα αυτό)»