Σύνδρομο διακοπής αντικαταθλιπτικών

Καλημέρα..
Παίρνω αντικαταθλιπτικά από το 2016.
Τον τελευταίο χρόνο (ή και περισσότερο) είμαι σε μια διαδικασία σταδιακής μείωσης (σε συνεργασία με τον ψυχίατρο) γιατί δε θέλω να παίρνω μια ζωή φάρμακα και επειδή πρόσεξα ότι είχα γίνει πολύ ψυχρός, χωρίς συναισθήματα, δε μπορούσα να κλάψω κτλ..
Τα φάρμακα που έπαιρνα τα τελευταία χρόνια είναι effexor (βενλαφαξίνη), pregabalin (που βοηθάει και στους πόνους από ένα αυτοάνοσο) και zykalor.
Δε θυμάμαι τις ποσότητες που έπαιρνα αρχικά, πάντως εδώ και μια βδομάδα έκοψα το zykalor εντελώς (από 10mg που έπαιρνα πήγα 5 και τώρα τίποτα), και το effexor. (από 225 στα 150mg) (βλέπω στις συνταγές πριν ενάμιση χρόνο έπαιρνα effexor 375mg)
Σήμερα είναι η πρώτη μέρα που δε νιώθω καλά. Ένα άγχος, μια στενοχώρια, μια διάθεση να κλάψω, περίεργα συναισθήματα.. Έλλειψη libido εδώ και 2-3 μέρες..
Διάβασα και αυτό:
https://www.psychiatry-pulse.gr/yliko/diakoph_antik.pdf

Και άρχισα να φοβάμαι για το τί μπορεί να συμβεί.
Είμαι και μόνος εδώ στην Αθήνα που μένω. Δεν έχω φίλους, και η οικογένειά μου είναι επαρχία.
Παίρνει/έπαιρνε κάποιος κάποια από αυτά τα φάρμακα;
Είχε παρενέργειες κατά την σταδιακή διακοπή;

παίρνω παροξετίνη εδώ και 12 χρόνια που ξεκίνησα αγωγή, στην αρχή έως και 80μγ, εδώ και 8 χρόνια παίρνω την ελάχιστη δόση 20μγ (ένα χάπι). Εχω προσπαθήσει δύο φορές να το αφαιρέσω, και με την παρότρυνση γιατρού, σταδιακά. σε 15μγ, μετά σε 10μγ, μετά σε 5μγ και μετά καθόλου, μα και στις δύο παρουσίασα υποτροπή στην ιψδ μου και επανήλθα στα 20μγ εγκαταλείποντας.
Επειδή με έχουν βοηθήσει πάρα πολύ τα χόμπι, βάρη, περπάτημα-τρέξιμο, κολύμπι, διάβασμα, την επόμενη φορά που θα επιχειρήσω να το βγάλω θα φροντίσω να είναι μια περίοδο «καλή» στην ζωή μου. Και από το μέρος των χομπι μου μα και στα υπόλοιπα (εργασιακά, συναισθηματικά, κοινωνικά, οικονομικά). Να έχω όλα τα όπλα μου