Παρακολούθηση, κίνδυνος

Παιδιά καλησπέρα,

Βιώνω πολύ δύσκολα τελευταία. Μένω με τον σύζυγό και το παιδί μας. Έχω καιρό που το παθαίνω αυτό. Ενώ δουλεύω καθημερινά και Σάββατα συνεχως δυσκολεύομαι να πάρω το Λεωφορείο,τα μέσα κλπ. Γενικά όταν είμαι μόνη μου βλέπω γύρω μου περίεργα βλέμματα από άνδρες που με πλησιαζουν(ξένους και μη ), γυναίκες περίεργες ,μηχανάκια , τζιπ με φιμε τζάμια και νιώθω ότι θέλουν να μου κάνουν κακό, να με απαγάγουν να κλέψουν δε ξέρω και γω τι , τους φοβάμαι και στη στάση ενώ περιμένω και αν μπω (που πλέον δεν μπαίνω ) .. εδώ και κάποια χρόνια παίρνω αντικαταθλιπτικό (cipralex) . Φανταστείτε μιλάω συνέχεια στο τηλέφωνο μπας και νιώθω ότι έχω κάποια παρέα ...αλλά και πάλι τα ίδια. Έχει κάποιος κάτι ανάλογο ? Μόνο όταν περπατάω νιώθω safe σχετικά. Γενικά δεν είμαι λειτουργικη ...μέχρι και τις πινακίδες σημειώνω ...

Μου έχει τύχει στο τακτικό λεωφορείο που έπαιρνα μέχρι πριν 1,5 εβδομάδα να είναι ένας 60αρης κάθε πρωί που ήταν τόσο παραβιαστικος με το βλέμμα του που κοιτούσε και κάποιον παράλληλα και λέω τώρα κάτι θα μου κάνουν φοβήθηκα και βγήκα κατευθείαν από το λεωφορείο. Ούτε με τον οδηγό νιώθω οκ...να πεις ότι θα πάω εκεί μπροστά.

Η φάση αυτή μου τυχαίνει με πολλά διαφορετικά άτομα άγνωστα .Και πυροδοτήθηκε νομίζω όταν είχα βγει με μια κοπέλα σαν καινούργια γνωστή και στον καφέ έβλεπα δίπλα μας όλο ξένους και περιεργους τύπους..που έγινε και σε 2η φορά που πίναμε καφέ. Και την έκοψα (4 χρόνια πριν )

Για πείτε και εσείς